Guz Okrężnicy Esicy - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Guz esicy okrężnicy

Guz esicy to nowotwór o charakterze złośliwym wywodzący się z komórek nabłonka esicy. W początkowych stadiach rozwoju choroby charakterystyczny jest przebieg bezobjawowy, następnie połączą się bóle odpowiedniej lokalizacji, dyskomfort w jamie brzusznej.

Guz esicy jelita jest dość powszechny. Ta sekcja znajduje się nieco powyżej odbytnicy. Wśród wszystkich guzów jelita grubego odsetek guzów esicy wynosi 34%. Najczęściej pacjenci mają od 40 do 60 lat. Kobiety, w przeciwieństwie do mężczyzn, chorują 1,5 raza rzadziej. Guz jest niebezpieczny z powodu przerzutów do pobliskich narządów. Dotyczy to przede wszystkim płuc, wątroby i kręgosłupa.

Zadowolony:

• Przyczyny guza esicy okrężnicy
• Objawy guza esicy okrężnicy
• Klasyfikacja guzów esicy okrężnicy
• Diagnostyka guza esicy okrężnicy
• Leczenie guza esicy okrężnicy

Przyczyny guza esicy okrężnicy

Przyczyny guza esicy okrężnicy wynikają przede wszystkim z samej budowy tej części jelita. Znajduje się po lewej stronie jamy brzusznej i tworzy literę S. Jeśli strawiony pokarm z jakiegoś powodu przechodzi powoli przez jelita, to w esicy utrzymuje się najdłużej. Zawarte w treści pokarmowej substancje toksyczne pozostają w kontakcie ze ścianami jelita przez długi czas, powodując procesy zapalne, które są podstawą dalszego rozwoju nowotworu złośliwego.

Czynniki prowokujące, które zwiększają ryzyko powstania guza to:

• Brak odpowiedniej aktywności fizycznej, siedzący tryb życia.
• Niezdrowa dieta, przewaga tłustych, smażonych i pikantnych potraw, tłuszcze zwierzęce i lekkie węglowodany. Im mniej błonnika roślinnego w diecie, tym większe ryzyko rozwoju choroby. Taki jadłospis prowadzi do spowolnienia perystaltyki jelit i do tego, że w treści jelitowej wzrośnie ilość substancji rakotwórczych.
• Przewlekłe zaparcia to kolejny powód powstawania guza. Prowadzą do tego, że szkodliwe substancje nie są wydalane z organizmu przez długi czas, a same stałe odchody uszkadzają błonę śluzową jelit.
• Nadużywanie alkoholu zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów.
• Każda choroba zapalna jelit jest niebezpieczna, a także stany przedrakowe, w tym: polipy, uchyłki itp.
• Genetyczne predyspozycje do rozwoju choroby występują u osób, których bliscy krewni cierpieli na podobną patologię.

Objawy guza esicy okrężnicy

Objawy guza esicy we wczesnych stadiach rozwoju choroby są prawie niemożliwe do zauważenia. To jest główne niebezpieczeństwo choroby. Bezobjawowa progresja często prowadzi do tego, że guz można wykryć na późniejszych etapach jego rozwoju.

Oznaki, które mogą wskazywać na proces nowotworowy w esicy, są następujące:

• Uczucie dyskomfortu w jelitach, wzdęcia, dudnienie i przepełnienie, objawy wzdęć. Czasami są subtelne, a czasami mogą poważnie zakłócić jakość życia pacjenta.
• Jeśli we wczesnych stadiach rozwoju choroby stolec jest najczęściej niestabilny (zaparcie zastępuje biegunka), to wraz z rozwojem guza u ludzi zaczynają dominować zaparcia.
• W kale widać smugi krwi, zanieczyszczenia ropne i śluzowe.
• Skurczowe bóle po lewej stronie brzucha mogą wskazywać, że guz wyrósł na ścianę jelita i zakłóca normalny ruch kału. Czasami choroba jest wykrywana podczas leczenia pacjenta z powodu rozwiniętej niedrożności jelit.
• Pacjenci odczuwają ogólne osłabienie i złe samopoczucie. W miarę postępu choroby wzrasta zmęczenie, znika apetyt, odchodzi waga. Skóra nabiera niezdrowego szarawego odcienia, temperatura ciała utrzymuje się na poziomie podgorączkowym przez długi czas.
• Odurzenie organizmu przez nowotwór postępuje powoli, ale systematycznie.
• Jeśli dana osoba ma niedrożność jelit, odczuwa silny ból w rodzaju skurczów. Występują w napadach, które powtarzają się średnio co 10 minut. Gaz przestaje się oddalać, nie ma stolca, brzuch się powiększa. Czasami pojawiają się wymioty.

• Zapalenie otrzewnej jest niebezpiecznym powikłaniem procesu nowotworowego, który rozwija się na tle zniszczenia esicy ściany okrężnicy.
• Powiększona wątroba, zażółcenie skóry, anemia - wszystkie te objawy rozwijają się w zaawansowanych stadiach choroby.

Inne oznaki procesu nowotworowego pojawią się w zależności od narządu dotkniętego przerzutami.

Klasyfikacja guzów esicy okrężnicy

W zależności od budowy guza wyróżnia się następujące typy:

• Gruczolakorak prezentowany przez komórki gruczołowe. Jest to najczęstszy rodzaj guza, wykrywany średnio w 80% przypadków. Istnieją trzy stopnie zróżnicowania nowotworów gruczolakowatych (guzy wysoko, średnio i nisko zróżnicowane), im niższy, tym niższy próg przeżycia chorych na raka.
• Gruczolakoraki śluzowe, które są komórkami śluzowymi wytwarzającymi duże ilości śluzu. Te nowotwory rosną szybko i wcześnie dają przerzuty.
• Guz z komórek pierścieniowatych charakteryzuje się niekorzystnym przebiegiem, ale jest rzadko wykrywany, nie więcej niż 4% przypadków.

Diagnostyka guza esicy okrężnicy

Rozpoznanie guza esicy rozpoczyna się od zbadania pacjenta, wykonania wywiadu i skarg pacjenta. Maksymalne informacje o guzie można uzyskać po kolonoskopii i sigmoidoskopii. Metody te pozwalają na wizualizację guza, oszacowanie jego wielkości oraz określenie dokładnej lokalizacji. W trakcie badania lekarz pobiera tkankę guza do późniejszej analizy histologicznej.

Odchody na krew utajoną są przekazywane bezbłędnie, a także wykonywana jest irygoskopia. Jednak ostateczną diagnozę można postawić tylko na podstawie wyników badania histologicznego guza. Przerzuty do innych narządów są wykrywane za pomocą ultradźwięków, radiografii, MRI i CT.

Leczenie guza esicy okrężnicy

Leczenie guza esicy powinno być kompleksowe. Obejmuje chirurgię, chemioterapię i radioterapię. W tym przypadku wiodącą rolę przypisuje się operacji, podczas której przeprowadza się maksymalne możliwe usunięcie nowotworu. Zakres interwencji zależy od rozległości guza. Jeśli nowotwór został wykryty we wczesnych stadiach rozwoju, możliwe jest przeprowadzenie manipulacji endoskopowych w jelicie.

W przypadku stwierdzenia dużych guzów wykonuje się resekcję esicy. Równolegle usuwa się węzły chłonne zlokalizowane regionalnie, a także krezkę. Oprócz dotkniętych tkanek koniecznie należy uchwycić 5 cm niezmienionych tkanek (proksymalnych i dystalnych). Możliwe jest wykonywanie operacji dwuetapowych i jednostopniowych. Jeśli interwencja jest przeprowadzana w jednym etapie, pacjent jest usuwany z guza, po czym stosuje się zespolenie. Ta manipulacja pozwala zachować integralność jelita. Gdy guz jest rozległy, esica jest całkowicie wycięta i tworzy się kolostomia. W tym przypadku część jelita grubego jest wydalana przez przednią ścianę brzucha. Drugim etapem operacji jest wytworzenie zespolenia jelitowego, za pomocą którego część jelita grubego łączy się z odbytnicą. Ta procedura jest wykonywana kilka miesięcy po pierwszej operacji.

Przed i po operacji pacjentom zaleca się kurs chemioterapii i radioterapii. Jeśli choroba jest w zaawansowanym stadium, pacjent otrzymuje leczenie paliatywne mające na celu zmniejszenie bólu i przedłużenie jego życia. Operacje ratunkowe wykonywane są podczas powstawania niedrożności jelit, przy zapaleniu otrzewnej i innych stanach bezpośrednio zagrażających życiu pacjenta.

Jeśli chodzi o rokowanie, zależy to od rozległości procesu nowotworowego w momencie rozpoczęcia leczenia. Średni odsetek pięcioletnich przeżyć takich pacjentów wynosi 65%, a jeśli choroba zostanie rozpoznana na pierwszym etapie, to liczba ta wynosi 93%, a na drugim - 82%. Istotne jest, że w przypadku guza w czwartym stadium odsetek przeżyć pięcioletnich wynosi tylko 8%.

Autor artykułu: Bykov Evgeny Pavlovich | Onkolog, chirurg

Wykształcenie: ukończyła rezydenturę w Rosyjskim Naukowym Centrum Onkologicznym. N. N. Błochin”i uzyskał dyplom w specjalności„ Onkolog”