Ozena - Klebsiella Ozena

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Klebsiella Ozeny

Charakterystyka botaniczna Klebsiella Ozena

Klebsiella ozeny należy do gatunku fakultatywnie beztlenowych bakterii Gram-ujemnych oportunistycznych, które wyglądem przypominają grube, krótkie patyki w kształcie elipsy. Wielkość mikroorganizmów nie przekracza kilku mikrometrów. Bakterie te są w stanie stacjonarnym, nie tworzą zarodników i mają charakterystyczne kapsułki. Kapsułki zapewniają Klebsiella stabilność, chroniąc przed niekorzystnym wpływem środowiska. Dzięki kapsułkom bakterie te mają wyjątkową możliwość długotrwałego utrzymywania się w wodzie, glebie, na powierzchni różnych obiektów w zamkniętych pomieszczeniach.

Enterobacterium Klebsiella świetnie czuje się w produktach mlecznych, rozmnażając się zarówno w temperaturze pokojowej, jak i na minusie (np. W lodówce).

W procesie ogrzewania do 65 ° C Celsjusza śmierć mikroorganizmów następuje w ciągu godziny.

Nazwa Klebsiella pochodzi od słynnego niemieckiego mikrobiologa Edwina Klebsa (1834-1913).

Klasyfikacja Klebsiella

Klasyfikacja współczesnych naukowców klasyfikuje rodzaj klebsiella do rodziny „enterobacteria” (z łaciny enterobacteriaceae), do klasy „gamma-proteobacteria”, rodzaju „proteobakterii”, królestwa „bakterii”. Klebsiella należy do bakterii z grupy coli.

Rodzaj Klebsiella obejmuje następujące gatunki: - Klebsiella ozena; - zapalenie płuc Klebsiella; - Klebsiella rhinoscleroma; - klebsiella oxytoca; - klebsiella ornithinolytica; - klebsiella planticola; - klebsiella terrigena.

Klebsiella ozeny i cuchnąca kora

U 80% pacjentów z ozeną, czyli „cuchnącym nieżytem nosa”, który charakteryzuje się zanikiem błon śluzowych i ścian jamy nosowej, stwierdzono Klebsiella ozena, dawniej nazywaną „kijkiem Ozena” lub „kijkiem Abel-Levenberga”. W przypadku choroby ozenowej w jamie nosowej wydziela się specyficzna tajemnica, która po wysuszeniu zamienia się w skórki o bardzo nieprzyjemnym zapachu. Te strupy ciasno zatykają błony śluzowe, utrudniając pacjentowi oddychanie przez nos. Ponadto Ozena Klebsiella wywołuje inne przewlekłe choroby, które wpływają na tchawicę, krtań i gardło. Przebieg choroby komplikuje pojawienie się płynnej wydzieliny o odpychającym zapachu.

Leczenie infekcji Klebsiella

W leczeniu Klebsiellozy od dawna skuteczne są niektóre rodzaje antybiotyków: aminoglikozydy, ampicylina, chloramfenikol, nifuroksazyd, rifaksymina, tetracykliny. Jednak ostatnie badania wykazały, że istnieją szeroko rozpowszechnione szczepy Klebsiella, które są oporne na antybiotyki. Obecnie popularne są leki, których substancją czynną są następujące typy bakteriofagów: „Bacteriophage Klebsiella pneumonia” i „Bacteriophage Klebsiella polyvalent” (oczyszczony płyn), złożony preparat pyobacteriophage o nazwie handlowej „Piobacteriophage complex liquid” (inaczej - „ropopolifag”, „wielowartościowy ropniofag, „Sekstafag”). Leki te działają wybiórczo albo tylko na Klebsiella, albo na cały kompleks bakterii, jeśli są to połączone bakteriofagi. Nie mają przeciwwskazań do stosowania,ale mają znacznie niższy stopień skuteczności w porównaniu z antybiotykami, w tym w leczeniu ozeny.

Bakteriofagi "Bacteriophage Klebsiella pneumonia", "Pyobacteriophage poliwalentny oczyszczony płyn" i "Bacteriophage Klebsiella polyvalent" są zalecane do stosowania zarządzeniem nr 231 z dnia 9.06.2003 Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej "Protokół postępowania z pacjentami. Dysbakterioza jelita „ze znaczną progresją liczby Klebsiella pneumonia.

Lek „Bakteriofag” należy przyjmować trzy razy dziennie, godzinę przed posiłkiem, wyłącznie na pusty żołądek. Dopuszczalna pojedyncza i dobowa dawka leku zależy od wieku pacjenta.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.