Ozena - Przyczyny I Objawy Ozeny

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Ozena

Ozena przyczyny i objawy

Co to jest Ozena?

Choroba błon śluzowych nosa nazywana jest „ozeną” lub „cuchnącym nieżytem nosa”. W wyniku atrofii ścian kości i błon śluzowych jamy nosowej gromadzi się specyficzna wydzielina, która stopniowo formuje się w strupki o nieprzyjemnym zapachu, szczelnie blokując drogi nosowe.

Istotną różnicą między ozeną a zwykłym zanikowym nieżytem nosa jest fakt, że gdy ozena, atrofia wpływa nie tylko na błony śluzowe, ale także na błony kostne, zwłaszcza muszle, a intensywnie wydzielana wydzielina ma ostry, nieprzyjemny zapach. Wysycha bardzo szybko, tworząc narośla utrudniające oddychanie.

Metaplazja, czyli przekształcenie jednego typu tkanki w inny, w przypadku osenu, prowadzi do przekształcenia rzęskowego nabłonka walcowatego w płaski. Jednak w przypadku zwykłego zanikowego nieżytu nosa występuje niezwykle rzadko i tylko na małych obszarach.

Ozena powody

Do tej pory przyczyny ozeny, a także jej objawy, nie są dobrze poznane. Wielu ekspertów twierdzi, że winna jest wrodzona patologia jamy nosowej: nadmiernie zwiększona szerokość nosa, niedorozwinięte zatoki przynosowe i szeroka część twarzowa czaszki. Przeciwnicy tej teorii uważają, że ozena swoje pochodzenie zawdzięcza degeneracji błony śluzowej nosa, która w wyniku tego procesu stopniowo się rozpada, wydzielając nieprzyjemny zapach.

W Rosji ozena jest rzadką chorobą i jest diagnozowana w większości znanych przypadków u kobiet.

Objawy i diagnoza Ozeny

Objawy Ozeny to silna suchość w nosie, nagromadzenie licznych strupów, pojawienie się charakterystycznego nieprzyjemnego zapachu, trudności w oddychaniu przez nos, utrata węchu lub jego gwałtowne pogorszenie.

W badaniach rnososkopowych widoczne są wyraźnie żółtozielone lub brązowe strupy w obu zatokach nosa. Często strupy pokrywają błonę śluzową nosa tak mocno, że wypełniają prawie całą jamę nosową. Mogą rozprzestrzeniać się dalej: do nosogardzieli, części środkowej, krtani i tchawicy. Po usunięciu skórki oczyszczona jama nosowa nabiera bardziej rozszerzonego wyglądu, a na samej błonie śluzowej lepki wysięk żółto-zielonego koloru jest fragmentaryczny.

W początkowej fazie choroby dochodzi do atrofii dolnej skorupy, a następnie proces przechodzi bezpośrednio do ścian. Jama nosowa znacznie się rozszerza. Jednocześnie przy rinoskopii można zobaczyć tylną ścianę nosogardzieli, ujście przewodów słuchowych, aw szczególnie ciężkich przypadkach muszlę górną.

Zadając pytanie „Co to jest Ozena?”, Należy pamiętać o trafnej diagnozie choroby, która jest pierwszym krokiem do skutecznego leczenia. Prawidłową diagnozę stawia się na podstawie następujących objawów ozeny: charakterystycznego cuchnącego zapachu z nosa, licznych strupów, atrofii błon śluzowych i kostnych ścian jamy nosowej. Często przebieg tej choroby komplikuje wyraźne zapalenie krtani, zanikowe zapalenie gardła, rzadziej zanikowe zapalenie tchawicy.

Zabieg Ozena

Tradycyjne metody leczenia ozeny obejmują suchość nosa i strupy oraz dezodoryzację. W takim przypadku nos przemywa się 3% roztworem nadtlenku wodoru, nadmanganianu potasu (różowy) i prostym roztworem soli. Dla wygody użyj kubka Esmarch lub konewki do nosa. Procedura mycia jest dość prosta: pacjent musi przechylić głowę do przodu, lekko otwierając usta, aby płyn leczniczy swobodnie przepływał przez jedną z połówek nosa i nie został połknięty. W procesie płukania musisz działać ostrożnie, upewnić się, że lek nie dostanie się do przewodu słuchowego.

Lekarz może również wykonać tamponadę Gotsteina. Tampon nasączony od jednego do dwóch procent roztworu jodu w glicerynie umieszcza się w jamie nosowej i pozostawia na dwie do trzech godzin. Następnie tampon jest usuwany, a wraz z nim usuwane są skórki o nieprzyjemnym zapachu. W niektórych przypadkach zaleca się codzienne smarowanie nosa od dwóch do pięciu procent roztworu jodogliceryny.

Warto wspomnieć o obróbce pastą chlorofilowo-karotenową, która jest wytwarzana według receptury F. T. Solodky'ego. Pacjentowi wstrzykuje się codziennie przez miesiąc w obie połówki nosa jedną świecę z tej pasty. Już po 5-10 minutach nieprzyjemny zapach z nosa znika. Efekt utrzymuje się przez dwa dni. Wraz z kolejnym wprowadzeniem pasty wydłuża się okres dezodoryzacji. Ten kurs leczenia należy przeprowadzać cztery razy w roku.

W szeregu badań wykazano poprawę stanu pacjentów z ozeną po zastosowaniu takich zabiegów fizjoterapeutycznych jak jonoforeza i diatermia. Pozytywne wyniki uzyskano również po inhalacji zjonizowanego powietrza przez pacjentów, w wyniku czego zalecono pacjentom stosowanie jonizatora powietrza w domu.

Istota chirurgicznej metody leczenia ozeny polega na sztucznym zwężeniu jamy nosowej. Najdelikatniejszą techniką chirurgiczną jest wprowadzenie tłuszczu, kości, chrząstki do tkanki podśluzowej. Po implantacji następuje silna reakcja błony śluzowej i okołochrzęstnej, która wyraża się wzmocnieniem tworzenia się tkanki łącznej i naczyń krwionośnych, wzrostem wielkości i liczby gruczołów śluzowych. Tak poważne zmiany, jakie zaszły w wyniku interwencji chirurgicznej, prowadzą do poprawy stanu pacjentów.

Ostatnio pojawiły się nowe trendy w leczeniu ozeny. Kość zastąpiono polistyrenem (iwalonem) z dalszym podawaniem pod skórę pacjenta octanu dezoksykortykosteroidu jako hormonu stymulującego rozwój tkanki łącznej i naczyń krwionośnych.

Operacja Lautenschlägera jest dziś uważana za najbardziej radykalną metodę. Polega na tym, że wewnętrzna ściana zatoki szczękowej pacjenta jest dociskana do przegrody nosowej. W tym samym czasie ściana zatoki jest oddzielana i za pomocą tamponu jest mocowana w żądanej pozycji. Następnie oddzielona ściana jest utrzymywana w nowej pozycji w wyniku stopienia się powierzchni małżowiny nosowej i przegrody nosowej.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.