Zapalenie Mięśni - Przyczyny, Objawy, Jak Leczyć?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Przyczyny i objawy zapalenia mięśni

Zapalenie mięśni to zapalenie jednego lub więcej mięśni szkieletowych. Choroba różni się etiologią, objawami, charakterem przebiegu i lokalizacją. Postępujący stan zapalny może rozprzestrzenić się na serce, stawy, jelita, skórę i płuca.

Choroba jest dość rzadka, więc na 1 milion osób tylko jeden będzie cierpieć na zapalenie mięśni. Ale ta statystyka dotyczy przypadków, w których zapalenie mięśni objawia się chorobą ogólnoustrojową, to znaczy wszystkie mięśnie szkieletowe są zaangażowane w proces zapalny. Najczęstszą postacią zapalenia mięśni jest zapalenie mięśni szyjki macicy, które stanowi do 60% wszystkich przypadków zapalenia, a na drugim miejscu znajduje się zapalenie mięśni lędźwiowych. Uważa się, że każdy człowiek przynajmniej raz w życiu zetknie się z takimi odmianami choroby.

Zapalenie mięśni może dotyczyć zarówno dorosłych, jak i dzieci, ale częściej rozpoznaje się je w dzieciństwie. Zapalenie skórno-mięśniowe w większości przypadków dotyczy grupy wiekowej od 1 do 15 lat, chociaż można je wykryć w wieku dorosłym. Jeśli chodzi o różnice płci, kobiety częściej cierpią na zapalenie skórno-mięśniowe i zapalenie wielomięśniowe niż mężczyźni. Po 50 roku życia ludzie są bardziej narażeni na rozpoznanie włókniakomięśniaka.

Obecnie zapalenie mięśni nazywane jest „chorobą biurową”, co oznacza, że ryzyko jego rozwoju wzrasta przy siedzącej pracy. Niektóre zapalenia mięśni mogą być spowodowane wykonywanym zawodem, na przykład zapalenie niektórych grup mięśni u pianistów i skrzypków.

Zapalenie mięśni może objawiać się jako niezależna choroba lub być wynikiem innych chorób, może być łagodne i ustępować samoistnie po kilku tygodniach lub może mieć ciężki przebieg i przeszkadzać osobie przez całe życie.

Zadowolony:

• Przyczyny zapalenia mięśni
• Objawy zapalenia mięśni
• Rodzaje zapalenia mięśni
• Klasyfikacja zapalenia mięśni
• Jakie jest niebezpieczeństwo zapalenia mięśni?
• Jak leczy się zapalenie mięśni?

Przyczyny zapalenia mięśni

Przyczyny zapalenia mięśni mogą wynikać z wpływu czynników egzogennych i endogennych, w tym:

• Choroba zakaźna. To infekcje o charakterze wirusowym są najczęstszymi przyczynami rozwoju zapalenia mięśni, rzadziej zapalenie mięśni wywoływane jest przez czynniki bakteryjne. W tym przypadku infekcja z ogniska podstawowego (na przykład z migdałków) rozprzestrzenia się przez krwioobieg do tkanki mięśniowej. W przypadku grypy, SARS i innych chorób układu oddechowego, a także kiły, gruźlicy, duru brzusznego, nie ropnego zapalenia mięśni. Ropne zapalenie mięśni rozwija się z powodu uogólnionej ropnej infekcji, wywoływanej najczęściej przez gronkowce i paciorkowce, zapalenie ostiomyelitis lub mikroorganizmy grzybicze. W tym przypadku zapalenie mięśni jest ciężkie i wymaga leczenia chirurgicznego. Istnieje również możliwość bezpośredniego uszkodzenia mięśni przez mikroorganizmy, gdy w wyniku działania na nie toksyn rozwinie się stan zapalny, będący produktem ubocznym czynników chorobotwórczych.

• Choroby autoimmunologiczne. Większości chorób ogólnoustrojowych, zwłaszcza chorób kolagenowych, towarzyszy zapalenie mięśni. Ciało, zaczynając wytwarzać przeciwciała przeciwko własnym tkankom, wywołuje zapalenie mięśni. Takie zapalenie mięśni ma przebieg podostry lub przewlekły i towarzyszy mu silny ból. Zapalenie mięśni jest prawie stałym towarzyszem twardziny, tocznia, reumatoidalnego zapalenia stawów.
• Inwazje pasożytnicze. Infekcja pasożytami może wywołać zapalenie mięśni. Tak więc zapalenie mięśni obserwuje się z toksoplazmozą, wągrzycą, włośnicą, rzadziej z bąblowicą. Po wprowadzeniu pasożyta do tkanki mięśniowej rozpoczyna się proces zapalny o charakterze toksyczno-alergicznym.
• Negatywny wpływ substancji toksycznych. Najczęściej na zapalenie mięśni cierpią osoby, które nadużywają alkoholu, przyjmują leki i cierpiały na ukąszenia owadów. Mechanizm powstawania zapalenia polega na bezpośrednim działaniu trucizny, alkoholi, składników leków na mięśnie. Substancje zwiększające ryzyko wystąpienia zapalenia mięśni to: kolchicyna, statyny, interferon alfa, kortykosteroidy, izoniazyd, leki przeciwmalaryczne (Plaquenil, Delagil, Akriquin itp.), Kokaina, alkohol.

• Przełożone obrażenia. W miejscu zerwania włókien mięśniowych zawsze narasta obrzęk zapalny, dochodzi do osłabienia i bólu. Kiedy goi się, obrzęk ustępuje, a normalna tkanka mięśniowa zostaje zastąpiona tkanką bliznowatą, co powoduje skrócenie mięśnia. Z reguły zapalenie mięśni po drobnych urazach, hipotermii, skurczach mięśni lub po prostu intensywnym wysiłku fizycznym przebiega dość łatwo. Niezwykle rzadko rozwija się stan taki jak rabdomioza, charakteryzujący się martwicą mięśni. Zapalenie skórno-mięśniowe i zapalenie wielomięśniowe mogą powodować rabdomiozę.
• Koszty zawodowe. Zapalenie mięśni często rozwija się u pianistów, skrzypków, operatorów komputerów osobistych i kierowców. Powodem jest długotrwały stres w niektórych grupach mięśni lub niewygodna pozycja ciała. W rezultacie cierpi odżywianie mięśni, zaburzone jest normalne krążenie krwi, manifestują się procesy dystroficzne.

Objawy zapalenia mięśni

Objawy zapalenia mięśni są zróżnicowane, ale jego głównym objawem jest zespół objawów mięśniowych, wyrażający się osłabieniem mięśni. Może nieustannie przeszkadzać osobie i być dość wyraźna lub może pojawić się dopiero po wykonaniu określonych testów. Utrata siły mięśni następuje stopniowo, a proces ten trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. W proces zapalny zaangażowane są duże mięśnie - uda, szyja, ramiona, plecy. Zapalenie mięśni charakteryzuje się obustronnym symetrycznym stanem zapalnym. W tym samym czasie osoba nie jest w stanie podnosić ciężarów, wchodzić po schodach, a czasem po prostu podnosić rękę i samodzielnie się ubierać.

Dla ludzi najtrudniejsze jest zapalenie mięśni ramion i miednicy. Tacy pacjenci często cierpią na zaburzenia chodu, mają trudności z podnoszeniem się z podłogi lub krzesła i mogą upaść podczas ruchu.

Inne objawy zapalenia mięśni mogą być:

• Pojawienie się wysypki.
• Zwiększone ogólne zmęczenie.
• Pogrubienie i stwardnienie skóry.
• Bolący ból, który nasila się wraz z ruchem i palpacją mięśni.
• Czasami występuje przekrwienie skóry i obrzęk w dotkniętym obszarze.
• Gorączka, gorączka, bóle głowy są możliwe.
• Ból stawów pojawia się w okresach zaostrzenia zapalenia mięśni, ale skóra na stawach nie jest opuchnięta ani gorąca, jak w przypadku zapalenia stawów lub artrozy.

Zapalenie mięśni może mieć ostry początek lub przewlekły przebieg. Faza ostra może przekształcić się w przewlekłą. Jest to często obserwowane przy niewystarczającym leczeniu lub przy braku terapii. Ostre zapalenie mięśni występuje po urazie, po silnym napięciu mięśni lub po hipotermii.

Choroba przewlekła charakteryzuje się falującym przebiegiem ze zwiększonym bólem podczas zmian pogody, z przeciążeniem mięśni. Czasami występuje niewielkie ograniczenie ruchomości sąsiednich stawów.

Rodzaje zapalenia mięśni

Zwyczajowo rozróżnia się następujące typy zapalenia mięśni, charakteryzujące się różnymi objawami:

1. Zapalenie mięśni szyi. Ból w zapaleniu mięśni szyi pojawia się kilka godzin po ekspozycji na czynnik prowokujący. Bolesne odczucia nasilają się, gdy osoba próbuje obrócić szyję lub przechylić głowę. Możliwe napromieniowanie bólu głowy, barków, pleców i łopatek. Bóle nie słabną po okresie odpoczynku, nie zostawiaj osoby nieruchomej. Możliwe jest zaczerwienienie skóry w obszarach zapalenia. Pod wpływem zimna stan pacjenta ulega pogorszeniu.
2. Zapalenie mięśni pleców. Ból ma tendencję do nasilania się w godzinach porannych, po długim czasie bez ruchu. W nocy następuje wzrost obrzęku tkanek, odruchowe skurcze mięśni. Z reguły bóle pleców pojawiają się kilka dni po ekspozycji na czynnik prowokujący i utrzymują się przez długi czas po jego eliminacji. Każda aktywność fizyczna - schylanie się, obracanie i inne ruchy, którym towarzyszy rozciąganie mięśni, prowadzi do zwiększonego bólu.
3. Zapalenie mięśni nóg i ramion. Ten typ zapalenia mięśni jest rzadki i nie obejmuje innych mięśni szkieletowych zlokalizowanych w innych częściach ciała. Najczęściej mięśnie kończyn dolnych i górnych ulegają stanom zapalnym z zapaleniem wielomięśniowym. Pacjentowi trudno jest się poruszać, podnosić ręce.

4. Zapalenie mięśni klatki piersiowej. Zapalenie mięśni klatki piersiowej jest dość rozpowszechnione. Zespół bólowy nieustannie ściga osobę, ponieważ pacjent nie jest w stanie ograniczyć ruchów klatki piersiowej wynikających z oddychania.

   Jeśli zapalenie mięśni w okolicy klatki piersiowej jest trudne, w proces patologiczny biorą udział mięśnie krtani i gardła. Przyczynia się to do trudności w połykaniu, kaszlu i duszności. Człowiekowi trudno jest wziąć głęboki oddech. W skrajnie ciężkich przypadkach może dojść do zajęcia mięśni oddechowych w procesie patologicznym, a następnie zwłóknienia tkanki płucnej.

5. Zapalenie mięśni oka. Zapalenie mięśni może wpływać na mięśnie jednego lub dwóch oczu. Ból nasila się, gdy próbujesz spojrzeć w bok lub w górę. Powieki są opuchnięte i nie można ich całkowicie otworzyć. Prawdopodobny jest rozwój niewyrażonego wytrzeszczu. Jeśli choroba stanie się przewlekła, istnieje możliwość rozwoju restrykcyjnej miopatii.

6. Zapalenie wielomięśniowe. Zapalenie wielomięśniowe najczęściej rozpoznaje się u osób z predyspozycją do chorób ogólnoustrojowych. Naukowcy sugerują, że infekcje wirusowe, a także choroby onkologiczne, mogą stać się mechanizmem popychającym do rozwoju zapalenia. Wytwarzając przeciwko nim specyficzne przeciwciała, układ odpornościowy kieruje je do walki z własnymi tkankami. Uruchamiany jest proces zwany rabdomiolizą, który charakteryzuje się uszkodzeniem włókien mięśniowych. Rabdomiolizie towarzyszy proces zapalny, który ma tendencję do rozprzestrzeniania się na sąsiednie tkanki. Pod tym względem zapaleniu wielomięśniowemu często towarzyszy ból stawów, zapalenie skóry i zapalenie stawów.

   Zapalenie wielomięśniowe z objawami zapalenia skóry nazywane jest zapaleniem skórno-mięśniowym. Proces ten zaczyna się ostro, może dotyczyć zarówno dorosłych, jak i dzieci. Oprócz głównych objawów zapalenia mięśni, zapalenie skórno-mięśniowe charakteryzuje się pojawieniem się wysypek. Wysypka ma kolor purpurowy lub liliowy, nieznacznie unosi się nad skórą. Wysypki znajdują się na szyi, tułowiu i twarzy. Narządy wewnętrzne w zapaleniu wielomięśniowym rzadko są dotknięte chorobą, ale możliwe jest, że płuca, serce, narządy przewodu pokarmowego i układ hormonalny są zaangażowane w proces patologiczny.

   W przypadku młodzieńczego zapalenia skórno-mięśniowego dziecko zaczyna narzekać na ból kończyn dolnych, który pojawia się podczas chodzenia. Szczególnie bolesne są okolice nóg w okolicy podudzi. Często rozwój ostrej postaci młodzieńczego zapalenia skórno-mięśniowego poprzedza zapalenie migdałków lub przeziębienie.

   Zapalenie skórno-mięśniowe jest dwukrotnie częściej rozpoznawane u kobiet niż u mężczyzn i jest ogólnoustrojową chorobą tkanki łącznej.

7. Neuromyositis. Zapalenie nerwowo-mięśniowe jest podtypem zapalenia wielomięśniowego, ale proces ten obejmuje zarówno mięśnie, jak i nerwy, które znajdują się w obszarze zapalenia. Wraz z postępem choroby zapalenie rozprzestrzenia się na dystalne włókna nerwowe.

   W takim przypadku pacjent doświadcza następujących objawów:

   • Pogorszenie wrażliwości (parestezja) lub wzrost wrażliwości (przeczulica).
   • Silny ból.
   • Uczucie napięcia mięśni.
   • Zmniejszona siła mięśni, zmniejszone napięcie mięśni.
   • Ból stawu.

   Bolesne odczucia związane z zapaleniem nerwowo-mięśniowym mają tendencję do nasilania się wraz z postępem choroby. Z biegiem czasu ból przestaje ustępować, nawet gdy osoba odpoczywa.

8. Zapalenie wielowarstwowe. Zapalenie wielomięśniowe jest kolejnym podtypem zapalenia wielomięśniowego, które objawia się tym, że tkanka mięśniowa zostaje zastąpiona tkanką łączną. Wynika to z faktu, że mięśnie, które są w stanie zapalnym przez długi czas, zaczynają się zapadać. W ich miejsce tworzy się blizna w postaci wyczuwalnych guzków. Jeśli w okolicy ścięgna powstają blizny, możliwe są przykurcze i pogorszenie ruchomości mięśni.

   Objawami zapalenia polifibromijnego mogą być:

   • Zagęszczenie mięśni w obszarze zapalenia.
   • Pojawienie się guzków.
   • Nieprawidłowe skurcze mięśni.
   • Zmniejszony zakres ruchu.
   • Ponad 20% pacjentów skarży się na trudności w połykaniu jedzenia.
   • Ból mięśni, szczególnie przy badaniu palpacyjnym.

   Zapalenie wielomięśniowe charakteryzuje się tym, że guzki mogą pojawiać się i znikać samodzielnie, bez żadnego leczenia. Jeśli rozpoczął się proces powstawania przykurczów, następuje deformacja mięśni, której towarzyszy silny ból. Najczęściej ten typ choroby dotyka osoby w podeszłym wieku.

9. Kostniejące zapalenie mięśni. Zapalenie kostniejące mięśni jest jednym z najrzadszych typów zapalenia wielomięśniowego, które pojawia się w wyniku urazu: zwichnięcia, siniaków, rozciągania lub zerwania mięśnia lub po złamaniu kości. Tak więc u jeźdźców często obserwuje się skostniałe zapalenie mięśni biodra i zapalenie mięśni klatki piersiowej u szermierzy. Ponadto ten typ choroby może być wrodzony.

   

   Skurczowe zapalenie mięśni jest konsekwencją nieleczonego zapalenia wielomięśniowego. Powstająca w jej wyniku blizna przekształca się w masę o niejednorodnej zawartości, nasyconą minerałami i innymi substancjami (sole kwasu fosforowego, wapnia, potasu). Gdy jest zbyt dużo minerałów, rozpoczyna się proces kostnienia. Jeśli mięśnie ze skostniałymi obszarami znajdują się w bliskim sąsiedztwie kości szkieletowych, wtedy te ostatnie ulegają deformacji.

   Następujące objawy mogą wskazywać na kostniejące zapalenie mięśni:

   • Deformacja rąk i nóg.
   • Obecność obszarów mięśniowych z nietypowymi uszczelnieniami.
   • Upośledzona mobilność.
   • Pojawienie się silnego bólu, który ma tendencję do nasilania się podczas ruchu.

   Podczas badania palpacyjnego stwierdza się twarde, twarde obszary mięśni o gęstości podobnej do kości. W miarę postępu choroby możliwa jest całkowita utrata aktywności ruchowej kończyny.

   Jeśli kostniejące zapalenie mięśni wynikające z urazu ma korzystny przebieg, wówczas dziedziczny typ choroby zaczyna się spontanicznie i charakteryzuje się nieprzewidywalnym rokowaniem. Śmierć pacjenta często następuje z powodu kostnienia mięśni piersiowych i mięśni połykania.

10. Zapalenie mięśni lędźwiowych. Rozpowszechnione jest zapalenie mięśni lędźwiowych. Pacjenci często mylą tę chorobę z lumbago, ale bóle mięśniowe są mniej nasilone. Jest bolesny z natury i nie ustaje nawet wtedy, gdy człowiek odpoczywa. Zwiększony ból pojawia się, gdy wywierany jest nacisk na okolicę lędźwiową, a także podczas ruchów: zginania, obracania ciała itp.

    Zapalenie mięśni lędźwiowych należy odróżnić nie tylko od osteochondrozy, choroby nerek, ale także przepukliny kręgosłupa lędźwiowego. Aby to zrobić, lekarz powinien zwrócić szczególną uwagę na objawy choroby, przeprowadzić badanie rentgenowskie, MRI lub CT.

    Ten typ zapalenia mięśni jest najczęściej diagnozowany u osób starszych i pracowników biurowych.

Klasyfikacja zapalenia mięśni

Klasyfikacja zapalenia mięśni może się różnić. Tak więc, w zależności od charakteru przebiegu choroby, rozróżnia się przewlekłe, ostre i podostre zapalenie mięśni, aw zależności od rozpowszechnienia: ograniczone i uogólnione.

Ponadto naukowcy zauważają takie specjalne formy zapalenia mięśni, jak:

• Zakaźny nie ropny z silnym bólem i ogólnym złym samopoczuciem. Ta forma rozwija się wraz z infekcjami wirusowymi.
• Ostry ropny z tworzeniem ropnych ognisk w mięśniach, z ich obrzękiem i silnym bólem. Ta postać zapalenia mięśni jest często powikłaniem już istniejących procesów ropnych lub działa jako objaw posocznicy.
• Postać pasożytnicza choroby jest wynikiem toksyczno-alergicznej reakcji organizmu.
• Skurczowe zapalenie mięśni może być wrodzone lub nabyte w wyniku urazu.
• Zapalenie wielomięśniowe jest wyrażane w wielu uszkodzeniach tkanki mięśniowej.
• Zapalenie skórno-mięśniowe, zwane chorobą Wagnera, jest chorobą ogólnoustrojową.

Jakie jest niebezpieczeństwo zapalenia mięśni?

Niebezpieczeństwo zapalenia mięśni polega nie tylko na tym, że choroba zaburza jakość życia pacjenta, ograniczając jego swobodę ruchów, ale także grozi rozwojem poważniejszych następstw.

Powikłania zapalenia mięśni to:

• Rozprzestrzenianie się choroby na sąsiednie mięśnie z zajęciem ważnych narządów w procesie patologicznym.
• Zanik tkanki mięśniowej. Jeśli choroba postępuje i nie jest leczona, możliwa jest całkowita utrata zdolności do pracy wraz z pojawieniem się potrzeby systematycznej opieki.
• Kostnienie włókien mięśniowych, które może ostatecznie doprowadzić nawet do śmierci pacjenta.
• Zaburzenia oddychania i połykania, jeśli w proces zapalny zaangażowane są mięśnie krtani, przełyku, gardła.
• Powikłaniami zapalenia mięśni szyjki macicy mogą być rozległe uszkodzenia górnych dróg oddechowych, po których następuje duszność i obciążenie układu sercowo-naczyniowego.
• Ropne zapalenie mięśni często prowadzi do ropni, ropowicy, która jest zagrożeniem dla życia ludzkiego.

Jak leczy się zapalenie mięśni?

Leczenie zależy przede wszystkim od nasilenia objawów choroby. Można go sprowadzić do przyjmowania leków przeciwbakteryjnych, przeciwwirusowych, immunosupresyjnych itp.

Schemat leczenia zapalenia mięśni należy dobierać indywidualnie, biorąc pod uwagę wszystkie objawy kliniczne choroby.

Aby wyeliminować zjawiska zapalne, które wywołały zapalenie mięśni, można stosować leki immunosupresyjne, na przykład metotreksat, prednizolon, azatioprynę.

Jeśli zapalenie mięśni ma charakter wirusowy, leczenie powinno mieć na celu utrzymanie sił odpornościowych organizmu i zwalczanie infekcji, ponieważ nie ma terapii etiologicznej. Jeśli przyczyną zapalenia mięśni jest infekcja bakteryjna, wskazane są antybiotyki.

Kiedy zapalenie mięśni wystąpi podczas przyjmowania leków, należy je anulować. Włókna mięśniowe zwykle wracają do normy po 14-21 dniach.

• Przyjmowanie kortykosteroidów. Leki hormonalne mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego. Najczęściej lekarze używają do tego prednizonu. Możesz także stosować leki takie jak: metyloprednizolon, hydrokortyzon, triamcynolon, betametazon, deksametazon. Przyjmowanie dużych dawek tych leków może zmniejszyć aktywność układu odpornościowego, co doprowadzi do zmniejszenia stanu zapalnego. Jednak w tym przypadku wzrasta ryzyko zakażenia innymi chorobami. Dawkę kortykosteroidów oblicza się indywidualnie w każdym przypadku; zabrania się samodzielnego stosowania tych leków.

  Jeśli pacjentowi z zapaleniem mięśni zaleca się przyjmowanie leków hormonalnych, musi on być obserwowany przez okulistę co najmniej raz w roku. Faktem jest, że leki te zwiększają ryzyko powstania zaćmy. Poważnym powikłaniem związanym z przyjmowaniem kortykosteroidów jest martwica kości, dlatego w przypadku pojawienia się bólu w kośćcu należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza.

• Azatiopryna i metotreksat. Są to dwa leki immunosupresyjne, których celem jest hamowanie funkcji odpowiedzialnej za produkcję czerwonych krwinek i leukocytów. Przyjmowanie ich wymaga comiesięcznego monitorowania krwi. Efekty uboczne obejmują również wypadanie włosów, zaburzenia czynności wątroby, wymioty, nudności i wtórne infekcje.
• Plaquenil. Lek pomaga złagodzić stany zapalne i ma działanie immunosupresyjne. Najczęściej jest przepisywany na przyjęcie osobom starszym, które cierpią na zapalenie skórno-mięśniowe.
• Immunoglobulina gamma. Lek ten był używany w leczeniu różnych chorób od 15 lat. W przypadku zapalenia mięśni pozwala obniżyć poziom enzymu (fosfokinazy kreatynowej), który pojawia się we krwi w dużych objętościach z powodu rozpadu mięśni. Wskazane jest stosowanie tego leku na zapalenie mięśni wywołane przez wirusy. Lek ten może powodować wiele skutków ubocznych (zaburzenia trawienia, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, gorączka, bóle głowy), dlatego stosuje się go, gdy inne leki są nieskuteczne.
• Cyklofosfamid. Silny lek immunosupresyjny stosowany tylko w ciężkich przypadkach choroby. Ryzyko wystąpienia wszystkich działań niepożądanych podczas przyjmowania cyklofosfamidu wzrasta.

Należy również wspomnieć o technikach fizjoterapeutycznych w leczeniu pacjentów z zapaleniem mięśni. Są warunkiem koniecznym do wyzdrowienia pacjenta, a bez nich kurs terapeutyczny nie będzie kompletny. Fizjoterapia pozwala na zwiększenie napięcia mięśniowego, przeciwdziałanie zanikowi mięśni i poprawę samopoczucia pacjenta.

Aktywność fizyczna powinna być obecna codziennie. Warto odwiedzić basen, bo pływanie pozytywnie wpływa na wszystkie grupy mięśni.

Powinieneś przestrzegać następujących zaleceń specjalistów:

• Przed przystąpieniem do jakiejkolwiek pracy fizycznej należy rozgrzać mięśnie. Pomoże to znormalizować przepływ krwi i przyspieszyć pracę serca.
• Nie przemęczaj się, wszystkie ćwiczenia należy wykonywać w optymalnym dla człowieka tempie.
• Po ćwiczeniach powinien nastąpić odpoczynek.
• Tempo powinno wzrosnąć płynnie.
• Konieczne jest skupienie się na mięśniu objętym stanem zapalnym, w przypadku gdy obolały obszar jest zbyt przeciążony, należy przerwać ćwiczenia i odpocząć.
• W momencie, gdy stan zdrowia jest poważnie osłabiony, program ćwiczeń powinien zostać nieco uproszczony.
• Lepiej, żeby zajęcia odbywały się w parach.

Nie ma konkretnego schematu treningowego dla zapalenia mięśni; są one zalecane każdemu pacjentowi indywidualnie. Uwzględnia to nasilenie choroby, obszar dotknięty chorobą, wiek pacjenta.

Specjaliści zwracają szczególną uwagę na aerobik w wodzie. Regularne ćwiczenia pozwalają szybko przywrócić aktywność, zwiększyć napięcie mięśniowe.

Jeśli chodzi o leki, w tej dziedzinie trwają badania, aw niedalekiej przyszłości pojawią się nowe leki, które pozwolą skuteczniej pozbyć się zapalenia mięśni.

Z reguły osoby z różnymi typami zapalenia wielomięśniowego najczęściej całkowicie lub częściowo przywracają utraconą aktywność i napięcie mięśni. Terapia włókniakomięśniowa nie pozwala w pełni pozbyć się choroby, ale jej postęp jest znacznie spowolniony, jeśli przestrzegane są wszystkie zalecenia lekarza. Tacy pacjenci przez długi czas radzą sobie bez wózków inwalidzkich i innych urządzeń do poruszania się. Na tle współistniejących chorób, takich jak onkologia i zapalenie płuc, rokowanie jest znacznie gorsze.

Infekcyjne zapalenie mięśni, im skuteczniej zostanie wyleczone, tym szybciej rozpocznie się terapia. Dlatego przy pierwszych objawach zapalenia mięśni należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Autor artykułu: Alekseeva Maria Yurievna | Terapeuta

Edukacja: od 2010 do 2016 Praktykant szpitala terapeutycznego Centralnego Oddziału Lekarsko-Sanitarnego nr 21, Miasto Elektrostal. Od 2016 roku pracuje w Centrum Diagnostycznym nr 3.