Przetoka żołądkowa - Przyczyny, Objawy, Powikłania I Leczenie Przetoki żołądkowej

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przetoka żołądkowa: objawy i leczenie

Przetoka żołądkowa to kanał, który znajduje się w nietypowym miejscu żołądka i łączy go z innymi narządami lub skórą.

Czasami lekarze sztucznie tworzą przetokę żołądkową, aby osiągnąć określony cel terapeutyczny. Na przykład, gdy pokarm nie może przejść przez przełyk i wymaga bezpośredniego podania.

Zadowolony:

• Co to jest przetoka żołądkowa? Rodzaje przetok
• Przyczyny powstawania przetok
• Patogeneza przetoki żołądkowej
• Objawy przetoki żołądkowej
• Powikłania przetoki
• Diagnoza przetok żołądkowych
• Jak leczy się przetoki żołądkowe?
• Zapobieganie tworzeniu się przetok żołądkowych
• Prognoza

Co to jest przetoka żołądkowa? Rodzaje przetok

Rzadko występują patologiczne przetoki żołądka. Jeśli są uformowane, najczęściej nie wychodzą na zewnątrz, ale łączą żołądek z innymi narządami. Podczas wykonywania operacji na wrzód trawienny takie przetoki rozpoznaje się w 10-30% przypadków. Jeśli chodzi o patologiczne przetoki, które łączą żołądek ze skórą, są wykrywane tylko w 0,5% przypadków.

Największe niebezpieczeństwo stanowią takie kanały, które powstają na tle ropnych powikłań w następujących kategoriach pacjentów:

• Starsi pacjenci.
• Pacjenci z obniżoną odpornością.
• Pacjenci z cukrzycą.
• Pacjenci z rakiem, którzy otrzymali radioterapię lub chemioterapię.

Należy rozumieć, że przetoka żołądkowa to problem, który wpływa nie tylko na sam chory narząd, ale także na stan całego organizmu.

Istnieją następujące rodzaje przetok żołądkowych:

• Zewnętrzne, podczas gdy żołądek przez kanał przetokowy komunikuje się ze środowiskiem zewnętrznym. Usta przetoki są przymocowane do skóry.
• Wewnętrzne, podczas gdy żołądek komunikuje się przez przetokę z innymi narządami wewnętrznymi. Najczęściej przetoki wrastają do jelita cienkiego lub grubego, do przewodu żółciowego, chociaż możliwe są inne opcje.

Przyczyny powstawania przetok

Patologiczne przetoki nigdy nie tworzą się samodzielnie. Występują zawsze na tle jakiejkolwiek choroby układu pokarmowego.

Główne przyczyny powstawania przetoki w żołądku są następujące:

• Naruszenie techniki zakładania szwów chirurgicznych podczas operacji na żołądku.
• Ropne zapalenie, któremu towarzyszy zniszczenie tkanek narządów. Proces ten można rozpocząć zarówno przed operacją, jak i po niej.
• Niedrożność zespolenia żołądka z innymi narządami.
• Rak żołądka.
• Obecność ciała obcego w jamie żołądka lub w jego ścianie.
• Niedotlenienie tkanek żołądka, które rozwija się na tle naruszenia dopływu krwi. W rezultacie jedna z części narządu zostaje pozbawiona pożywienia, co prowadzi do śmierci jej tkanek.
• Narażenie na promieniowanie.
• Błąd techniczny chirurga podczas operacji.
• Naruszenia zasad opieki nad pacjentem w okresie pooperacyjnym.

W zdecydowanej większości przypadków przetoki tworzą się między żołądkiem a jelitami lub między żołądkiem a trzustką i / lub drogami żółciowymi.

Wrzód zespolenia jest główną przyczyną powstania wewnętrznej przetoki żołądkowej. Kanał patologiczny powstaje najczęściej po resekcji żołądka (operacja usunięcia części narządu) lub po umieszczeniu sztucznego zespolenia między żołądkiem a jelitami.

Przetoka w przeważającej większości przypadków pochodzi z żołądka, torując drogę innym tkankom. Z innych narządów układu pokarmowego przetoki rzadko rozciągają się do żołądka.

Przyczyny powstawania przetok zewnętrznych:

• Rozbieżność szwów po sztucznym zespoleniu między żołądkiem a jelitami;
• Utworzenie gastrostomii, która łączy żołądek ze ścianą otrzewnej;
• Operacja na mniejszym skrzywieniu żołądka.

Czynniki ryzyka, które same w sobie nie są w stanie doprowadzić do powstania przetoki, ale mogą przyspieszyć wystąpienie przyczyn prowadzących do jej rozwoju:

• Przewlekły przebieg chorób układu pokarmowego;
• Obecność ukrytej infekcji w ciele;
• Uraz brzucha, który może być wynikiem urazu, urazu, zabiegu chirurgicznego, krwotoku w ścianie żołądka;
• Naruszenie techniki operacji lub nieprawidłowo wybrany rodzaj interwencji chirurgicznej.

Operacje, które najczęściej prowadzą do powstania przetok żołądkowych:

• Wtórna interwencja w jamie otrzewnej w celu usunięcia zrostów;
• Operacja wykonana po urazie brzucha;
• Operacje usunięcia przepukliny;
• Laparoskopia diagnostyczna lub terapeutyczna;
• Tworzenie zespolenia w przypadku raka żołądka lub jelit lub wrzodu żołądka;
• Operacja na drogach żółciowych.

Patogeneza przetoki żołądkowej

Przetoka powstaje, gdy integralność ściany żołądka zostaje naruszona, a jej zawartość, która ma kwaśne środowisko, zaczyna przenikać do tkanki, powodując jej korozję. W rezultacie powstaje kanał. Ponadto może być skierowany zarówno na inne narządy, jak i na przednią ścianę jamy brzusznej.

Istnieją dwie formy przetoki żołądkowej: wargowa i rurkowa.

Przetoka w kształcie wargi nie ma kanału; jej usta są przylutowane do innego organu lub skóry. Takie przetoki nie goją się same, więc osoba wymaga operacji.

Przetoka rurkowa jest reprezentowana przez podłużny kanał, który jest wewnątrz pokryty warstwą nabłonka. Jeśli patologiczne treści przestaną przechodzić przez taką przetokę, może ona sama się zagoić.

Rozróżniają również przetoki uformowane i nieuformowane. Utworzone kanały mają otwór i ściany. Nieuformowana przetoka charakteryzuje się martwicą tkanki, obecnością stopionej ściany żołądka, ale brakiem samego kanału.

Oddzielają się zewnętrzne nieuformowane przetoki. W tym przypadku skóra i ściana śluzowa żołądka są ze sobą połączone, ale nie całkowicie. Równolegle mogą tworzyć się patologiczne kieszenie, do których zaczyna płynąć zawartość żołądka, w tym z ropą. Rzadko rozpoznaje się przetoki przypominające drzewo, które mają wiele kanałów. Również w praktyce lekarskiej rozróżnia się pojedyncze i wielokrotne przejścia przetokowe.

Objawy przetoki żołądkowej

Następujące objawy wskazują na przetokę zewnętrzną:

• Obecność otworu na ścianie otrzewnej będzie znajdować się naprzeciwko żołądka;
• Macerowana skóra w miejscu powstania przetoki;
• Obecność wydzieliny z utworzonego kursu może być pienista lub być cząstkami zjedzonego jedzenia.

Jeśli chodzi o objawy przetoki wewnętrznej, zależą one od narządu, z którym łączy się ona z żołądkiem. Trudno jednak nie zauważyć ich rozwoju, skoro dają się odczuć już na etapie rozwoju. Faktem jest, że proces tworzenia patologicznego kanału zostanie poprzedzony erozją błony śluzowej i tkanki mięśniowej żołądka. Zawsze towarzyszą temu ostre bóle, które przypominają ból spowodowany perforacją wrzodu żołądka. Ponadto osoba może wymiotować, a ogólne samopoczucie znacznie się pogorszy, a objawy zatrucia organizmu wzrosną.

Objawy przetoki, która utworzyła się między żołądkiem a jelitem cienkim:

• Niekontrolowana biegunka;
• Pojawienie się cząstek tłuszczu w kale.

Gdy treść jelitowa zaczyna napływać do żołądka przez przetokę, stan pacjenta znacznie się pogarsza.

Objawy powstania przetoki między żołądkiem a jelitem grubym:

• Pojawienie się zapachu kału z jamy ustnej;
• Pojawienie się odbijania i wymiotów, zapach stolca będzie pochodził z mas;
• W ciężkich przypadkach możliwe są wymioty kału;
• Biegunka.

Stan człowieka pogarsza się jako całość, ponieważ dochodzi do naruszenia migracji składników odżywczych w narządach układu pokarmowego. Pacjent zaczyna tracić na wadze, przez długi czas ma podgorączkową temperaturę ciała.

Ciało stopniowo się zatruwa, co wyrażają następujące objawy:

• Apatia;
• Senność;
• Bół głowy;
• Tendencja do depresji.

Objawy przetoki żołądkowej będą tym silniejsze, im większy będzie rozmiar utworzonego patologicznego kanału. Dodatkowo stan pacjenta będzie się pogorszył, gdy powstanie przetoka pomiędzy żołądkiem a jelitem grubym (w porównaniu z kliniką przetoki żołądka i jelita cienkiego).

Powikłania przetoki

Rozróżnić powikłania miejscowe i ogólne przetoki żołądkowej.

Miejscowe powikłania obejmują:

• Zapalenie skóry, rozwój zapalenia skóry;
• Ropienie skóry w miejscu powstania przetoki;
• Pojawienie się krwawego wydzieliny z przetoki.

Jeśli wystąpi ropienie skóry, może to wyrażać się w czyrakach (mieszek włosowy skóry i gruczołu łojowego ulega zapaleniu z powodu wniknięcia do nich treści żołądkowej), w karbunkułkach (kilka gruczołów łojowych i mieszków włosowych jest objętych stanem zapalnym), w ropowicy (rozległe zapalenie ropne).

Przetoki wewnętrzne mogą prowadzić do rozwoju następujących powikłań:

• Ostre i przewlekłe zapalenie jelit (zapalenie ściany jelita cienkiego);
• Ostre i przewlekłe zapalenie jelita grubego (ściana jelita grubego jest zapalona);
• Tworzenie ropnia;
• Przepływ ropnej treści do jamy otrzewnej.

Ponadto organizm jako całość będzie cierpieć z powodu następujących powikłań przetoki wewnętrznej:

• Utrata równowagi wodno-solnej;
• Cierpi na metabolizm białek;
• Osoba traci na wadze.

Diagnoza przetok żołądkowych

Jeśli chodzi o przetokę zewnętrzną, jej rozpoznanie nie jest trudne. W skórze uwidacznia się patologiczny otwór, z którego wydostaje się zawartość żołądka.

Obecność przetoki wewnętrznej można podejrzewać na podstawie objawów, jakie ona daje. Jednak w przypadku małych przetok nie zawsze można wykryć ich obecność tylko na podstawie obrazu klinicznego, ponieważ wydaje się on raczej zamazany. Lekarz może podejrzewać obecność przetoki wewnętrznej w przypadku, gdy pacjent z dolegliwościami bólowymi brzucha przeszedł niedawno operację żołądka lub rozpoznano wrzód zespolenia.

Podczas badania pacjenta lekarz może wykryć następujące pośrednie objawy wskazujące na patologiczną formację w żołądku:

• Sucha skóra, zmniejszony turgor. Ten objaw jest charakterystyczny dla postępującej choroby, która już doprowadziła do naruszenia równowagi wodno-solnej.
• Podczas badania palpacyjnego otrzewnej pacjent będzie skarżył się na bolesne odczucia.
• Zmiany dźwięku podczas stukania w ścianę otrzewnej.
• Podczas słuchania brzucha słychać odgłosy jelit i wybuchy. W takim przypadku samo jelito będzie w stanie spoczynku.

Aby postawić jak najdokładniejszą diagnozę, pacjent zostanie wysłany na następujące badania:

• Rentgenowskie badanie kontrastowe żołądka. Jeśli pacjent ma przetokę, środek kontrastowy dostanie się do jego jamy i oświetli kanał na zdjęciu rentgenowskim. Lekarz zauważy, że masy żołądkowe wychodzą nie tylko przez naturalny otwór, ale także przez patologiczny kanał.
• Dynamiczna scyntygrafia żołądka. W trakcie badania lekarz będzie mógł oszacować prędkość przepływu mas pokarmowych, które zostaną oświetlone radioizotopem.
• FGDS - badanie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy aparatem endoskopowym.
• Scyntygrafia jelit jest statyczna. To badanie oceni drożność jelit. Pacjent będzie musiał przyjąć lek, który będzie oznaczony radioizotopem.

Jeśli dana osoba ma zewnętrzną przetokę, pokazano jej przejście fistulografii. W takim przypadku do kanału przetoki wstrzykuje się środek kontrastowy, po czym lekarz wykonuje serię zdjęć rentgenowskich. Metoda ta pozwala określić kierunek przetoki, jej długość i średnicę oraz obecność kieszonek skórnych.

W celu oceny ogólnego stanu organizmu pacjentowi pokazano wykonanie badań laboratoryjnych: ogólnych i biochemicznych badań krwi. Wzrost wzrostu ESR i leukocytów we krwi będzie wskazywać na obecność zapalenia. Poziom albumin służy do oceny możliwości samozamykania przetoki (wskaźnik powyżej 3,5 mg / dl - dobre rokowanie, poziom poniżej 2,5 mg / dl - prawdopodobieństwo zgonu 40%).

Diagnostyka różnicowa

Z reguły w przypadku przetoki wewnętrznej wymagana jest diagnostyka różnicowa.

Ważne jest, aby odróżnić go od następujących chorób:

• Łuszczące się zapalenie pęcherzyka żółciowego w ostrej fazie, a także zapalenie pęcherzyka żółciowego, któremu nie towarzyszy tworzenie się kamieni;
• Zapalenie trzustki;
• Ropień jelitowy;
• Zapalenie otrzewnej;
• Wrzód trawienny zespolenia;
• Flegma tkanki zaotrzewnowej;
• Obecność przetoki między jelitem a innymi narządami, a nie żołądkiem.

Jak leczy się przetoki żołądkowe?

Przetoka może rosnąć samodzielnie. Będzie to jednak wymagało leczenia zachowawczego mającego na celu wyeliminowanie przyczyny, która sprowokowała jego powstanie. W niektórych przypadkach nie da się obejść bez interwencji chirurgicznej.

Leczenie zachowawcze rozwiązuje następujące zadania:

• Eliminacja przyczyny powstawania przetoki, aby zamykała się bez operacji;
• Przygotowanie pacjenta do operacji, jeśli przetoki nie można bez niej leczyć;
• Przeniesienie nieuformowanej przetoki do uformowanej.

Należy rozumieć, że nawet zachowawcze leczenie przetoki wymaga przyjęcia do szpitala.

Sprowadza się do następujących działań:

• Przeniesienie pacjenta na żywienie pozajelitowe. Pacjent nie otrzyma pokarmu przez usta.
• Alternatywą dla żywienia pozajelitowego jest możliwość wytworzenia jelita czczego, gdy jelito czcze pacjenta zostanie chirurgicznie przyszyte do otrzewnej i zrobiony w nim otwór. Za jego pośrednictwem osobie wstrzykuje się jedzenie, omijając chory żołądek.
• Terapia infuzyjna. Za pomocą zakraplacza pacjentowi podaje się frakcje białek, roztwór soli i elektrolitów, ewentualnie wlew surowicy krwi.
• Przepisywanie leczenia przeciwbakteryjnego. To wyeliminuje istniejące infekcje lub zapobiegnie rozwojowi nowego zapalenia.
• Jeśli pacjent ma przetokę zewnętrzną, ważnym środkiem jest leczenie i ochrona skóry przed żrącym sokiem żołądkowym.

Interwencja chirurgiczna sprowadza się do wycięcia kanału przetokowego i operacji plastycznej żołądka. Najkorzystniejsze rokowanie będzie wtedy, gdy przetoka zostanie wycięta nie później niż 2 miesiące po jej utworzeniu. Jednak nie będzie można obejść się bez wyznaczenia antybiotyków i terapii infuzyjnej.

Zapobieganie tworzeniu się przetok żołądkowych

Aby zapobiec tworzeniu się kanału przetokowego, należy zająć się przyczynami, które prowadzą do jego rozwoju.

W związku z tym skuteczne będą następujące działania:

• Terminowe leczenie wrzodów żołądka i jelit.
• Jakościowa eliminacja niedrożności zespolenia.
• Lek na raka.
• Unikanie błędów chirurga podczas operacji na brzuchu.

Oczywiście lepiej byłoby zapobiegać rozwojowi tych chorób niż leczyć je w przyszłości.

Prognoza

Jeśli chodzi o rokowanie w przypadku przetoki żołądkowej, w około 25% przypadków dochodzi do śmierci pacjentów, co następuje z powodu naruszenia procesu trawienia. Sytuację komplikuje fakt, że wielu pacjentów nie zgłasza żadnych konkretnych dolegliwości lub w ogóle nie zgłasza się do lekarza. Nawet jeśli dana osoba zostanie poddana badaniu profilaktycznemu przez lekarza, ustalenie prawidłowej diagnozy będzie dość problematyczne, zwłaszcza jeśli występuje przetoka wewnętrzna.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.