Przerzuty Do Tarczycy - Brodawkowaty Rak Tarczycy

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Rak brodawkowaty tarczycy z przerzutami

Przerzuty do tarczycy

Przerzuty raka tarczycy obejmują wiele narządów, większość z nich znajduje się w tkance kostnej, mózgu, wątrobie i nadnerczach. Komórki rakowe przenoszone są wraz z przepływem limfy lub krwi, przejmują różne części ciała, szybko rozprzestrzeniając się po całym ciele. Przerzuty, w przypadku obecności komórek rakowych w tarczycy, mogą rozprzestrzeniać się drogą krwiotwórczą i limfogenną.

W przypadku przerzutów limfogennych dotyczy to węzłów chłonnych zlokalizowanych w jamie szyjnej i bocznym trójkącie szyi. Również w tym przypadku przerzuty są skoncentrowane w węzłach chłonnych przed krtani i tchawicy. Statystyki potwierdzają, że u około 60% chorych przerzuty miejscowe występują w okolicy tchawicy lub w okolicy pęczka nerwowo-naczyniowego szyi.

Hematogenne przerzuty sprzyjają rozprzestrzenianiu się przerzutów do płuc, kości, mózgu, wątroby i innych narządów. Najczęściej dotyczy to żeber, kręgosłupa, miednicy, kości ramiennej i kości biodrowych. Określa obecność przerzutów - ból, kruchość kości, wysoki poziom wapnia we krwi, znaczny spadek apetytu, zaparcia, nudności, wymioty, zmiany rytmu serca i równowagi psychicznej.

Objawy przerzutów do płuc to krwawa plwocina, suchy kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej. Obserwuje się szybką męczliwość. Przerzuty do płuc mogą być naciekowe i ogniskowe, różnej wielkości, wielokrotne i pojedyncze. W przypadku przerzutów do wątroby osoba odczuwa wzdęcia i ucisk po prawej stronie, waga gwałtownie spada, pojawiają się nudności i zmęczenie.

Jeśli przerzuty opanowały mózg, pacjent odczuwa ciągłe bóle głowy, jego ruchy są ograniczone, traci się poczucie czasu, pojawiają się wymioty. Przerzuty rozpoznaje się za pomocą badań krwi i moczu, jądrowego rezonansu magnetycznego, badań radioizotopowych, promieni rentgenowskich, tomografii komputerowej. Terminowe usunięcie przerzutów lub całkowite usunięcie tkanki tarczycy przyczynia się do zachowania życia. W leczeniu przerzutów stosuje się chemioterapię, która bardzo skutecznie hamuje wzrost komórek rakowych.

Rak brodawkowaty tarczycy

Rak brodawkowaty tarczycy jest najczęstszą postacią nowotworu, może wystąpić w każdym wieku, częściej u młodych kobiet, czasem u dzieci. Przebieg choroby jest długi, stosunkowo korzystny, w zależności od wielkości i ogniska rozprzestrzeniania się. Ta postać raka ma kilka wariantów rozwoju; może to być mikroskopijny guzek na obu płatach, który również wychwytuje otaczające tkanki.

Rak brodawkowaty jest nieregularną lub torbielowatą masą. Ten typ raka dobrze reaguje na leczenie. Przerzuty mogą rozprzestrzeniać się na szyję, zarówno w przypadku małych guzów, jak i przy ich dużych rozmiarach. Oczywiście obecność przerzutów w węzłach chłonnych szyi po operacji zwiększa ryzyko nawrotu choroby, ale jeśli leczenie rozpocznie się na czas, nie prowadzi to do śmierci. Przerzuty odległe w raku brodawkowatym tarczycy są rzadkie, najprawdopodobniej mogą obejmować płuca i kości.

Najgorsze rokowanie dotyczy sytuacji, gdy guz wyrósł do torebki tarczycy. Lekarze nie odkryli konkretnej przyczyny raka brodawkowatego tarczycy, ale są czynniki, które zwiększają możliwość rozwoju tej patologii. Niektóre z nich to zespół Cowdena, rak lub wole tarczycy w historii rodzinnej, wiek od 30 do 50 lat, stosowanie radioterapii w leczeniu hemoblastozy, wpływ naświetlania.

Ponieważ rak brodawkowaty dotyka głównie kobiety, czynnikiem ryzyka jest również płeć. Początek choroby objawia się pojawieniem się węzła w tarczycy, który ma gęstą konsystencję. Utworzony guz jest zwykle ruchomy z mechanicznym przemieszczeniem i połykaniem. Ale jeśli guz brodawkowaty wrośnie w otaczające tkanki, proces połykania zostaje zakłócony i staje się nieruchomy. Tylko regularne wizyty u lekarza mogą zapobiec rozwojowi bardziej agresywnego przebiegu raka brodawkowatego tarczycy.

Często rak brodawkowaty tarczycy nie objawia się subiektywnymi objawami, a pacjenci zwracają się do specjalisty już w momencie pojawienia się przerzutów, co komplikuje leczenie. Rak brodawkowaty jest praktycznie niewrażliwy na promieniowanie rentgenowskie, w trakcie stosowania kompleksowej terapii po operacji lekarz może zalecić naświetlanie tarczycy i okolicznych węzłów chłonnych promieniami X.

Leczenie raka brodawkowatego obejmuje dwie metody:

• interwencja chirurgiczna - częściowe lub całkowite usunięcie tkanki tarczycy, jeśli dotknięte są sąsiednie węzły chłonne szyi, są one usuwane.
• jod radioaktywny - całkowite zniszczenie przerzutów, ognisk guza, które mogły być zlokalizowane w płucach lub w okolicy regionalnych węzłów chłonnych.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.