Przetoka Na Kości Ogonowej - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przetoka kości ogonowej

W wyniku zapalenia kanału kości ogonowej powstaje przetoka lub torbiel kości ogonowej. Na tę chorobę cierpią głównie młodzi mężczyźni. Po raz pierwszy została opisana podczas II wojny światowej, kiedy ze względu na brak warunków higienicznych często dochodziło do urazów kręgosłupa krzyżowego, przetoka na kości ogonowej zaczęła się pojawiać bardzo często.

Obecnie przetoka kości ogonowej występuje u mężczyzn prowadzących siedzący tryb życia, gdy zaburzone jest prawidłowe krążenie krwi w dolnej części kręgosłupa.

Przetoka kości ogonowej pojawia się w wąskim kanalikowym kanale zwanym nabłonkowym kanałem kości ogonowej. Przejście kości ogonowej jest wrodzoną patologią kręgosłupa krzyżowego, zwaną także torbielą skórną kości ogonowej lub zatoką włosowatą.

Kanał nabłonkowy kości ogonowej otwiera się w górnej części fałdu między pośladkami i wygląda jak jedna lub więcej małych dziur. Jest wyłożony nabłonkiem, aw okresie dojrzewania w tym kanale rozpoczyna się intensywny wzrost włosów. Drugi koniec kanału kości ogonowej otwiera się do tkanki podskórnej, nie jest połączony z kością ogonową i kością krzyżową.

Jeśli otwory kanału kości ogonowej są zatkane, zawartość w nim stagnuje. Bakterie chorobotwórcze rozmnażają się intensywnie, a wewnątrz kanału kości ogonowej tworzy się ropa. Pod jego wpływem ściany nabłonka topnieją, ropa dostaje się do podskórnej tkanki tłuszczowej. Ropień może otworzyć się w dowolnym miejscu na skórze okolicy odbytu, po czym powstaje przetoka.

Zadowolony:

• Przyczyny pojawienia się przetoki kości ogonowej
• Objawy przetoki łokciowej
• Diagnostyka i diagnostyka różnicowa
• Leczenie przetoki łokciowej
• Prognozy dotyczące choroby

Przyczyny pojawienia się przetoki kości ogonowej

Nabłonkowy kanał kości ogonowej tworzy się częściej u płodu płci męskiej w wieku 5-6 tygodni rozwoju wewnątrzmacicznego, kiedy taki rdzeń jak mały ogon z jakiegoś powodu nie przeszedł przekształcenia w zwykłą formę kręgosłupa krzyżowego.

Aż do okresu dojrzewania ta wrodzona patologia prawie nigdy się nie daje odczuć. W okresie dojrzewania zaczyna się wzmożony wzrost włosów, intensywne wydzielanie sebum. W połączeniu z naruszeniem higieny, spadkiem reaktywności immunologicznej organizmu, zawartość nabłonka ulega zakażeniu i stanom zapalnym.

Dolny kręgosłup jest raczej wrażliwym obszarem ludzkiego ciała, ponieważ jest pełen zakończeń nerwowych, a każdy uraz lub patologia kości ogonowej powoduje silny ból i jest obarczony powikłaniami.

Dodatkowe przyczyny zapalenia nabłonkowego kanału kości ogonowej:

• Hipotermia;
• Długotrwałe przeciążenie fizyczne;
• Siedzący tryb życia;
• Zaburzenia metabolizmu wapnia (nadmiar lub niedobór);
• Uwięzienie nerwu;
• Zranienie.

Przetoka kości ogonowej jest dużym zagrożeniem dla organizmu. Jej przebieg jest trudny do przewidzenia, zwiększa się ryzyko wystąpienia egzemy, ropnia i ropowicy (zapalenie podskórnej tkanki tłuszczowej).

Objawy przetoki łokciowej

Fakt, że istnieje taka wrodzona patologia, jak nabłonkowe przejście kości ogonowej, osoba może nawet nie zgadywać, dopóki nie zacznie się w nim rozwijać proces zakaźny.

Czasami mogą pojawić się następujące objawy:

• Swędzący
• Nieprzyjemne odczucia podczas zmiany postawy, podczas chodzenia i podczas długotrwałego siedzenia;
• Nadmierne nawilżenie skóry produktami wydzieliny z nabłonka.

Kiedy rozwija się proces zapalny i tworzy się ropień, ból staje się nie do zniesienia. Nie zatrzymują ich nawet silne środki przeciwbólowe, pacjent z bólu nie może znaleźć dla siebie miejsca.

Po samoistnym otwarciu ropnia u pacjenta, który nie szukał pomocy medycznej, silny ból ustępuje, ale ognisko zapalne utrzymuje się, a choroba przechodzi w stan przewlekły. Powstaje przetoka kości ogonowej, która łączy ropień ze skórą. Nawroty nie potrwają długo, wkrótce ponownie pojawi się ropienie, zajmując coraz większy obszar. W rezultacie dochodzi do zatrucia organizmu.

Jej objawy:

• Temperatura osiągająca wartości krytyczne (+ 40,5 ° C);
• Słabość;
• Bół głowy;
• Zwiększone zmęczenie;
• Zaburzenia snu i apetytu.

Diagnostyka i diagnostyka różnicowa

Najczęściej do ustalenia rozpoznania wystarczy wizualne badanie pacjenta przez chirurga lub dermatologa. Wyraźnie widoczne są zapalne otwory w fałdzie między pośladkowym, a także otwór przetoki kości ogonowej z ropną wydzieliną. Głównym zadaniem lekarza jest odróżnienie przetoki kości ogonowej od chorób o podobnych objawach.

W tym celu stosuje się metody diagnostyczne:

• Badanie doodbytnicze z palpacją kości ogonowej i kręgów krzyżowych;
• Sigmoidoskopia - wykluczenie patologii odbytnicy;
• Kolonoskopia - wykluczenie chorób jelita dolnego;
• Fistulografia to badanie rentgenowskie odbytnicy z użyciem środka kontrastowego.

W większości przypadków wystarczy cyfrowe badanie odbytu lub tylko oględziny. Dodatkowo zlecane są badania laboratoryjne - ogólne badanie krwi i moczu, biochemiczne badanie krwi, badanie krwi utajonej w kale.

Choroby, od których należy odróżnić przetokę kości ogonowej:

• przetoka odbytnicza - nie dociera do kości ogonowej, ale do odbytnicy, ma dostęp do krypty;
• zapalenie kości i szpiku kości ogonowej - występuje patologiczna ruchliwość kręgów;
• torbiel naskórkowa - nie ma pierwotnego otworu;
• potworniak przedkrzyżowy - wyczuwalny jak guz lity.

Leczenie przetoki łokciowej

Jedynym sposobem leczenia przetoki kości ogonowej jest usunięcie zapalenia nabłonka kości ogonowej w warunkach szpitalnych. Żadna ilość konserwatywnych metod nie pomoże Ci osiągnąć wyzdrowienia. Samoleczenie płynami i kąpielami tylko pogorszy stan pacjenta, wydłuży okres leczenia.

Podczas operacji chirurg usuwa przetokę kości ogonowej wraz z dotkniętymi okolicami tkankami. Lepiej jest, jeśli operacja odbywa się w specjalistycznym oddziale proktologii, którego specjaliści mają duże doświadczenie praktyczne w leczeniu bez nawrotów.

Metody operacji usunięcia przetoki kości ogonowej:

• Z otwartą raną - usunięcie przetoki z wytworzeniem naturalnego drenażu, ma wysoką skuteczność, minimum nawrotów, pomimo długiego okresu rehabilitacji;
• Przy zamkniętej ranie - wycięcie przetoki kości ogonowej z wytworzeniem sztucznego drenażu, stosowanego podczas remisji, grozi nawrotem;
• Usunięcie przetoki kości ogonowej w kierunku wtórnego otworu podskórnego, przez który jest drenaż rany;
• Metoda karidakis i baskijska - usunięcie przetoki kości ogonowej wraz z pobliskimi zajętymi tkankami, ma minimum nawrotów i krótki okres rehabilitacji.

Cięcie wykonuje się wzdłuż fałdu między pośladkami, więc szew będzie prawie niewidoczny. Lekarz usuwa wszystkie dotknięte obszary tkanki podskórnej, zszywa ranę chirurgiczną. Pacjentowi zaleca się leżenie w łóżku przez pierwsze 4-5 dni po operacji. Szwy zdejmuje się dopiero po 2 tygodniach, siedzenie na krześle i noszenie ciężarów jest zabronione przez 3-4 tygodnie po operacji.

W trakcie rehabilitacji zaleca się noszenie luźnej bawełnianej bielizny, zgolenie włosów wokół rany oraz dokładną higienę okolicy odbytu.

Prognozy dotyczące choroby

Radykalne usunięcie przetoki kości ogonowej prowadzi do całkowitego wyzdrowienia. Do czasu wygojenia się rany lekarz monitoruje pacjenta.

Jeśli operacja zostanie odroczona, ropne zapalenie rozprzestrzenia się na tkankę, powstają nowe ropnie, przetoki kości ogonowej, które wychodzą do pachwiny i krocza. Piodermia (ropne zmiany skórne) i promienica (zakażenie grzybicze skóry i narządów wewnętrznych) łączą się z chorobą podstawową. Późniejszy zabieg trwa długo, operacja zajmuje dużo większą objętość tkanki.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.