Powikłania Ospy Wietrznej U Dorosłych

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Powikłania ospy wietrznej u dorosłych

Ostra choroba wirusowa, taka jak ospa wietrzna (ospa wietrzna), może zakończyć się u dorosłych nie tylko łagodnymi powikłaniami w postaci infekcji bakteryjnej skóry dotkniętej wirusami, ale także ciężką w postaci zapalenia płuc o charakterze bakteryjnym lub wirusowym, a także zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego - uszkodzenia mózgu …

Konsekwencje ospy wietrznej spowodowane ekspozycją na wirusa obejmują:

- Zapalenie tchawicy lub krtani ospy wietrznej - występuje w wyniku uszkodzenia błony śluzowej dróg oddechowych z obfitą wysypką o charakterze wirusowym. Towarzyszy suchy, szorstki kaszel, ból wzdłuż tchawicy, trudności w oddychaniu.

- zapalenie płuc wywołane ospą wietrzną o charakterze wirusowym - objawiające się długotrwałym kaszlem i ogólnym zaburzeniem stanu pacjenta. Ich przebieg rzadko jest ciężki, często pacjenci tolerują je niezauważalnie. Wyjątkiem jest ciężkie wirusowe zapalenie płuc, które charakteryzuje się wysoką gorączką i utrzymującym się histerycznym kaszlem, czasem zmieszanym z krwią. Takie stany wymagają natychmiastowej hospitalizacji pacjenta i aktywnego leczenia przeciwwirusowego w warunkach szpitalnych.

- Ostre zapalenie jamy ustnej - rozwija się w wyniku licznych owrzodzeń ospy wietrznej, prowadząc do bolesnych wrażeń podczas połykania i żucia na skutek nadżerek powstałych na miękkim i twardym podniebieniu, śluzówce jamy ustnej i dziąsłach.

- Bolesne zapalenie napletka i żołędzi prącia u mężczyzn - objawia się powstaniem odpływowej pęcherzowej wysypki na genitaliach. U kobiet błona śluzowa warg sromowych bierze udział w tym procesie, rozwija się zapalenie sromu.

- Kiedy wirus ospy wietrznej atakuje komórki nerwowe i opony mózgowe, rozwija się zapalenie mózgu ospy wietrznej i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Pacjenci mogą odczuwać silny ból głowy, któremu towarzyszą nudności i wymioty, drgawki, utrata przytomności, zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów. Neurologiczne konsekwencje ospy wietrznej, przy odpowiednim leczeniu w szpitalu, zwykle szybko ustępują, po kilku tygodniach następuje całkowita regresja i całkowity powrót do zdrowia.

- Mogą wystąpić powikłania ospy wietrznej, takie jak surowicze lub ropne zapalenie stawów, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie nerek, zapalenie wątroby. Bardzo często obserwuje się bolesne powiększenie regionalnych węzłów chłonnych.

Jednak najczęściej skutki ospy wietrznej pozostają na skórze. Chociaż wirus infekuje tylko górną warstwę naskórka, pacjenci z powodu nieznośnego swędzenia odrywają uformowane strupy i przeczesują zamkniętą przez siebie erozję. Prowadzi to do tego, że po całkowitym wyleczeniu wysypki blizny pozostają w miejscu drapania. W większości przypadków po jednym do dwóch miesięcy są one całkowicie wygładzone i stopniowo znikają. Kiedy głębsze warstwy naskórka są uszkodzone, blizny pozostają na całe życie.

Przy obniżonej odporności mogą rozwinąć się choroby ropno-zapalne, takie jak pęcherzowa streptodermia, ropnie, ropowica, róża, nawet jeśli ściśle przestrzegasz zasad higieny osobistej i wszystkich zaleceń lekarza.

W miejscu pęcherzowej streptodermy wywołanej przez paciorkowce pojawiają się duże pęcherze z mętną zawartością, które szybko się powiększają. Po otwarciu pęcherzyków powstają erozyjne powierzchnie, rosnące wzdłuż obrzeża. W przypadku infekcji mieszanej pęcherze są żółte, a następnie tworzą się żółte strupy. Wysypka często zlewa się i tworzy na skórze stałą strupkę. Leczenie takich powikłań jest zwykle długotrwałe, często nawrotowe i odbywa się pod ścisłym nadzorem lekarza.

Okres inkubacji ospy wietrznej u dorosłych

Jeśli byłeś w bezpośrednim kontakcie z osobą, która po pewnym czasie zachorowała na ospę wietrzną, nie spiesz się do paniki, ponieważ osoba staje się zaraźliwa na 2-3 dni przed pojawieniem się wysypki na ciele i rozwija się około 10-23 dni po zakażeniu.

Wiadomo, że praktycznie każda choroba zakaźna ma utajony przebieg, gdy infekcja już weszła do organizmu, zaczęła się dostosowywać i rozwijać, ale objawy kliniczne choroby są nadal nieobecne. Okres ten nazywany jest okresem inkubacji i trwa do pojawienia się pierwszych objawów choroby. Zwykle okres inkubacji ospy wietrznej u dorosłych składa się z trzech etapów:

1. Przybliżony początek okresu inkubacji. Rozważa się od momentu pierwszego kontaktu z chorym, jeśli choroba ujawniła się już w ostrej postaci. Data ta jest zwykle dodawana do jednego lub dwóch dni potrzebnych, aby wirus ospy wietrznej zakorzenił się w ludzkim ciele.

2. Rozwój okresu inkubacji. Patogen w tym czasie zaczyna aktywnie się rozmnażać, wzrasta jego stężenie w organizmie. Przede wszystkim wpływa na błonę śluzową górnych dróg oddechowych, wirus adaptuje się tam i przechodzi do sąsiednich komórek, to znaczy wzrost infekcji następuje na obwodzie.

3. Koniec okresu inkubacji. Gdy ilość patogenu osiągnie wymaganą objętość, dostaje się do krwiobiegu i jest rozprowadzana przez krwiobieg po całym organizmie. Na tym etapie wirus wnika do komórek skóry - naskórka, powodując pierwszy objaw typowy dla ospy wietrznej - wysypkę skórną. Ludzki układ odpornościowy zaczyna aktywnie opierać się infekcji i wytwarzać przeciwciała przeciwko chorobie. W wyniku tego przeciwdziałania wirusom przeciwciałami temperatura ciała pacjenta gwałtownie wzrasta, pojawiają się dreszcze i ogólne złe samopoczucie.

Okres inkubacji wynosi średnio od jednego do trzech tygodni (nie może trwać krócej niż tydzień, ale może trwać dłużej niż trzy tygodnie). Różnica w czasie trwania okresu inkubacji zależy od wielu przyczyn, a ogromną rolę w tym odgrywa objętość wirusa ospy wietrznej w organizmie w momencie zakażenia, stopień patogeniczności tego typu wirusa oraz stan układu odpornościowego. Duże znaczenie ma również miejsce zakażenia człowieka, ponieważ zwykle w pomieszczeniach zamkniętych występuje znacznie większa liczba patogenów niż na świeżym powietrzu.

Jak pokazują badania kliniczne, nie jest konieczne, aby okres inkubacji przebiegał w trzech etapach, kliniczne objawy choroby mogą rozpocząć się w każdym z nich. Uważa się, że siedem dni po kontakcie z pacjentem z ospą wietrzną sam człowiek może służyć jako źródło infekcji, ponieważ nie wiadomo dokładnie, jak szybko wirus rozmnaża się w organizmie.

Ospa wietrzna ma jedną charakterystyczną cechę, która czyni ją bardzo niebezpieczną dla innych: po wyznaczonych trzech tygodniach okresu inkubacji i przy braku oczywistych klinicznych objawów choroby, osoba może zacząć prowadzić normalne życie, myśląc, że niebezpieczeństwo infekcji dla innych minęło.

Znane są przypadki przebiegu choroby w postaci utajonej, kiedy na twarzy i ciele chorego może pojawić się niewielka ilość wysypki, niewystarczająca do podejrzenia któregoś z objawów ospy wietrznej. Jednak taki pacjent jest w stanie zarażać innych w tym samym czasie.

Koniec okresu inkubacji jest początkiem manifestacji pierwszych objawów choroby, przy czym najczęściej wzrasta temperatura ciała i pojawia się wysypka, co jest bezpośrednim wskazaniem do izolacji chorego.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.