Zapalenie Stawu Kolanowego - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zapalenie stawów kolanowych

Zadowolony:

• Co to jest zapalenie stawów kolanowych?
• Objawy zapalenia stawów kolanowych
• Etapy rozwoju zapalenia stawów
• Przyczyny zapalenia stawów
• Jak leczyć zapalenie stawów

Co to jest zapalenie stawów kolanowych?

Każdy proces zapalny ma wielkie potencjalne zagrożenie. Najgorszym zagrożeniem jest posocznica. Ogólnie przyjmuje się, że stan zapalny występuje tylko w tkankach miękkich. Jest to bardzo błędna opinia, ponieważ coraz częściej dotyka stawów kości - stawów.

Zapalenie stawu kolanowego to zapalenie śródstawowych i okołostawowych jednego lub obu kolan. Inną nazwą patologii jest popęd lub gonarthrosis (z greckiego gony - „kolano”).

Statystyki dotyczące zapadalności na zapalenie stawu kolanowego przedstawiają się następująco: około połowa (35 do 52%) osób cierpiących na choroby stawów cierpi na artretyzm kolana. Ponad 30% u dzieci. Ponadto w 23% wszystkich przypadków przyczyną jest choroba zwyrodnieniowa stawów. Większość pacjentów z zapaleniem stawu kolanowego to kobiety po 30 roku życia. Chociaż nie zawsze jest to prawdą w przypadku patologii wtórnych. Na przykład rzeżączkowe zapalenie stawów występuje często u mężczyzn.

Wysoki odsetek prawdopodobieństwa wystąpienia zapalenia stawów kolanowych jest spowodowany dużym obciążeniem kolan. Każdy z nich może utrzymać połowę ciężaru ludzkiego ciała, a ze względu na bardzo ograniczony zakres ruchu w kolanach obciążenie to tylko się zwiększa. W tym celu stopy są bardziej ruchome i złożone.

Diagnozę patologii przeprowadza się za pomocą radiografii, a raczej artrografii. W przypadku dny rzekomej dodatkowo wymagana jest mikroskopia polaryzacyjna mazi stawowej uzyskanej przez nakłucie. Mikroflora punctatu służy do testowania wpływu różnych leków na zakaźne patogeny.

W rzadkich przypadkach zalecane są dodatkowe testy diagnostyczne:

• obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego;
• biopsja błony maziowej i chrząstki;
• termografia;
• tomografia;
• artropneumogram;
• testy reakcji Wrighta i testu Burne'a;
• tomografia komputerowa - wizualizacja sekwestrowanej tkanki kostnej. Sekwestracja - martwy kawałek tkanki kostnej;
• Rezonans magnetyczny;
• badania ultrasonograficzne i radionuklidowe.

Wszystkie tkanki maziowe stawu stopniowo ulegają zapaleniu. Więzadła krzyżowe ulegają znacznym zmianom. Chrząstkowa osłona jest zniszczona. Odsłonięta zostaje tkanka gąbczasta, w której rozwija się zapalenie kości i szpiku lub zapalenie kości („zapalenie kości”). Zachodzące zmiany określa się za pomocą prześwietlenia rentgenowskiego.

Patologiczne nieprawidłowości z biegiem czasu obejmują coraz więcej narządów:

• kości;
• ścięgna;
• bursa;
• więzadła;
• chrząstka;
• mięśnie;
• układ krążenia i limfatyczny (zapalenie węzłów chłonnych);
• różne narządy wewnętrzne.

Konsekwencje zapalenia gruczołów płciowych mogą wpływać na funkcjonowanie wielu narządów:

• inne stawy - gonartroza, zapalenie torebki stawowej, zapalenie stawów kręgosłupa (zapalenie kręgosłupa), zapalenie kaletki, ropniak, przykurcz zgięciowy w pozycji zgiętej, osteochondroza - proces zapalny w tkance kostnej i chrzęstnej;
• oczy - zapalenie rogówki, zapalenie rogówki i spojówki, zapalenie błony naczyniowej oka;
• płuca - zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie płuc, zwłóknienie śródmiąższowe;
• serce - zapalenie osierdzia, reumatyzm, zapalenie mięśnia sercowego;
• naczynia krwionośne - ogólnoustrojowe zapalenie naczyń, wstrząs septyczny, prowokowanie zespołu niewydolności wielonarządowej, zespół Raynauda, zapalenie naczyń włosowatych;
• przewód żołądkowo-jelitowy - zapalenie jelit;
• nerki - zapalenie kłębuszków nerkowych, amyloidoza.

Rodzaj zapalenia stawów kolanowych zależy od przyczyny. Na przykład ropne lub septyczne zapalenie jest wywoływane przez patogeny, które dostają się do jamy stawowej z pierwotnych ognisk zakażenia krwią lub limfą. Jeśli dotknięte są oba kolana, mówią o stawach Cluttona.

Nie ma ujednoliconej klasyfikacji zapalenia stawów stawu kolanowego ze względu na występowanie:

• zakaźny;
• reaktywne po infekcjach jelit lub układu moczowo-płciowego;
• młodzieńczy reumatoid, w którym układ odpornościowy niszczy komórki własnego ciała, a na skórze pojawiają się wysypki - guzki reumatyczne w kolanie i na dłoni;
• alergiczny (częściej w postaci zapalenia wielostawowego);
• reumatyczne (zwykle zapalenie niejednostawowe);
• łuszczycowy;
• podagryczny;
• paciorkowce;
• gronkowce;
• gruźliczy;
• gonorrheal;
• zakaźne i alergiczne;
• immunoalergiczny;
• pourazowe;
• Wymieniać się;
• po szczepieniu.

Podana klasyfikacja jest bardzo sprzeczna. Choroba może być ostra lub przewlekła. Niektórzy lekarze nazywają również podostrą postać choroby.

W zależności od lokalizacji zapalenia stawów kolanowych istnieją dwa typy:

• torebkowa lub maziówkowa atakuje błonę maziową, zwykle występuje w postaci ostrej, częściej rozwija się u dzieci;
• kość lub suchość wpływa na kostno-chrzęstne końce stawu.

Im bardziej choroba postępuje, tym bardziej obejmuje obszar. Torebkowe zapalenie stawu kolanowego (inaczej zapalenie błony maziowej - zapalenie błony maziowej) staje się zapaleniem stawów kości i odwrotnie. Zapaleniu błony maziowej może towarzyszyć tworzenie się ciałek ryżu w wysięku. Zwiększa to zespół bólowy.

Ze względu na charakter wysięku maziowe zapalenie stawów dzieli się na:

• surowiczy;
• surowiczo-ropny;
• ropny.

Dzięki obecności patogenów w jamie stawowej zapalenie gonarthritis dzieli się na dwa typy:

• septyczny;
• aseptyczne, gdy płyn stawowy jest jałowy.

Profilaktyka artretyzmu stawu kolanowego to standard - to zdrowy tryb życia, a także przestrzeganie zasad i przepisów sanitarnych, bezpieczeństwo podczas pracy. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby, których aktywność zawodowa wiąże się z długim staniem na nogach, a także ciągłą wibracją.

Różnorodność klinicznych postaci zapalenia gonartretyzmu wynika z rozległej objętości, wielkości obciążenia i złożoności ustawienia stawu kolanowego. Specyfika przebiegu choroby zależy od wieku, budowy ciała, reakcji organizmu i tkanek ludzkich na różne wpływy.

Objawy zapalenia stawów kolanowych

Wyróżnia się następujące objawy stawu kolanowego:

• sztywność, sztywność stawów kolanowych z powodu silnego obrzęku i nagromadzenia wysięku podczas wchodzenia / schodzenia po schodach, kucania, prowadzenia samochodu i wszelkich ruchów obejmujących chore kolano, tj. wielkość mobilności biernej i czynnej jest znacznie zmniejszona;
• ból w przedniej części kolana, nasilający się w pozycjach z największym napięciem ścięgna (ma charakter „mechaniczny”);
• ciężkość w nodze;
• masywny obrzęk tkanek miękkich - opuchlizna;
• nagromadzenie wysięku w jamie stawowej;
• rozciąganie torebki i więzadeł;
• przerost błony maziowej w postaci grzyba;
• zaczerwienienie i miejscowy wzrost temperatury skóry w granicach 5-7 cm;
• wrzecionowaty widok obolałej nogi;
• proliferacja kosmków z naciekiem, obrzękiem i zwyrodnieniem włóknistym;
• objawem głosowania rzepki (balotówki) - gdy noga jest wyprostowana, wydaje się zapadać w obszar gromadzenia się wysięku, po zgięciu ponownie „wyskakuje”;
• Pozycja maski stawu (wymuszone wygięcie pod kątem prostym z powodu napięcia mięśni);
• gorączka, gorączkowy charakter temperatury ciała;
• dreszcze;
• wyzysk;
• wzrost regionalnych węzłów chłonnych;
• ogólne złe samopoczucie, uczucie osłabienia;
• senność;
• słabość, letarg;
• zmniejszony apetyt;
• ropowica okołostawowa w zaawansowanych przypadkach (śmierć jest bardzo prawdopodobna);
• zanik sąsiednich mięśni, na przykład mięsień czworogłowy uda - objaw Aleksandrowa;
• osteoporoza;
• zniszczenie kości kłykci, rzepki i piszczeli, ząbkowanie, pojawienie się nieregularnych ognisk na końcach stawowych;
• reumatyczne zapalenie serca;
• pląsawica reumatyczna;
• reumatyczne, gęste, bezbolesne, nieaktywne guzki w tkance podskórnej, powięzi, rozcięgnach i kaletce;
• ropnie - ropnie;
• przetoki;
• martwica tkanek miękkich i chrząstki;
• zwłóknienie z powodu zwyrodnienia tkanki łącznej kaletki;
• pogrubienie i zgrubienie tkanek okołostawowych;
• wypełnienie stawu tkanką bliznowatą;
• erozja powierzchni stawowych;
• zesztywnienie spowodowane lutowaniem powierzchni stawowych z tkanką łączną.

Wymienione objawy patologiczne są zamazane lub wyraźne. Zwykle dzieli się je na miejscowe i pozastawowe. Manifestacja całego kompleksu objawów nie jest konieczna od razu. Wszystko zależy od rodzaju choroby i związanych z nią patologii.

Rzepka lub rzepka to mała koścista „tarcza” zakrywająca górną część kolana. Jest powiązany z mięśniem uda i wzmacnia jego działanie. Rzepka jest tylko częścią potężnej struktury stabilizującej staw kolanowy. Zaczyna się wybrzuszać do przodu z nadmiernym gromadzeniem się wysięku w jamie chorego stawu. W tym przypadku kolana nabierają kulistego kształtu. Condyles - półkoliste wypukłości uda i podudzia.

Objawy zapalenia stawów kolanowych są bardzo podobne do objawów wielu chorób kości, a także nowotworów guzopodobnych:

• włóknista osteodystrofia;
• kostniak olbrzymiokomórkowy;
• mięsak;
• barwnikowe kosmkowo-guzkowe zapalenie błony maziowej;
• synovioma.

Laboratoryjne i instrumentalne objawy zapalenia stawów kolanowych obejmują:

• wzrost ESR - szybkości sedymentacji erytrocytów (lub ROE - reakcja sedymentacji erytrocytów), liczby leukocytów (głównie komórek polimorfojądrowych), eozynofili i płytek krwi w ogólnym badaniu krwi;
• identyfikacja białka C-reaktywnego i seromukoidów w biochemicznym badaniu krwi;
• wykrywanie antygenu HLA-27, β-2 i gamma globulin w surowicy krwi;
• gwałtowny wzrost liczby komórek plazmatycznych w błonie maziowej;
• zwyrodnienie chrząstki, zwężenie przestrzeni stawowej, wyrostek gumowaty w kościach, erozja i węzły kostne, osteofity (uszkodzenie błony maziowej), stwardnienie podchrzęstne (stwardnienie obrzeża wokół ogniska gruźliczego i sekwestracja wewnątrz niego) na zdjęciach rentgenowskich.

Etapy zapalenia stawów kolanowych

Istnieją 3 etapy rozwoju choroby:

1. Pierwszy etap, początkowy. Faza przedartretyczna. Zwykle zajmuje to około 6 godzin. Choroba przebiega w postaci czysto przekrwionej. Jedynym objawem tutaj jest zespół bolesny, tj. ból stawów.

2. Drugi etap, wczesne zapalenie stawów. Faza zapalenia stawów jest szczytem choroby.

   Oznaki drugiego etapu mogą pojawiać się cyklicznie:

   • tkanka chrzęstna zaczyna twardnieć;
   • kość rośnie patologicznie;
   • błona maziowa ulega zapaleniu;
   • powstają ropnie;
   • torebka stawowa gęstnieje.

3. Etap trzeci, zaawansowane zapalenie stawów. Faza po zapaleniu stawów to remisja choroby.

   Znaki trzeciego etapu:

   • chrząstka jest coraz bardziej przerzedzona i prawie całkowicie zniszczona;
   • na ich miejscu, w wyniku postępującej osteogenezy strefowej, powstają narośla kostne;
   • w kościach pojawiają się ubytki z ciałami obcymi;
   • połączenie jest zniszczone;
   • pojawia się bliznowacenie tkanek;
   • noga przyjmuje błędną pozycję i skraca się / wydłuża;
   • osoba staje się niepełnosprawna.

   Na ostatnim etapie zapalenie stawów przybiera postać przewlekłą. Możliwe są nawroty i zaostrzenia choroby. Zespół bólowy może się nasilić wraz z gwałtowną zmianą pogody. Ta właściwość ciała nazywa się meteosensitivity.

Staw kolanowy jest największym w ludzkim ciele i ma więcej mazi stawowej niż inne. Gdy dostaną się do niej patogeny, proces zapalny przebiega gwałtownie, dlatego tak ważne jest zatrzymanie choroby na pierwszym etapie. W przeciwnym razie nie można uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji.

Na temacie: Gonartroza stawu kolanowego: stopnie, rodzaje, metody leczenia

Przyczyny zapalenia stawów kolanowych

Przyczyn rozwoju zapalenia stawów kolanowych jest wiele, w tym:

• mechaniczne przeciążenie spowodowane tarciem w przedniej części i długotrwałym klęczeniem („kolano gospodyni domowej”);
• nieprawidłowe położenie kości, co oznacza nierównomierne rozłożenie obciążenia na staw;
• szczepienie przeciwko różyczce - poszczepienne zapalenie stawów;
• długotrwała hipotermia lub odmrożenia nóg;
• uraz, np. siniak, złamanie, pęknięcie, pęknięcie łąkotki stawowej lub uszkodzenie więzadeł - pourazowa gonartroza;
• alergia (choroba lekowa i posurowicza) - alergiczne zapalenie stawów, na przykład z pokrzywką lub obrzękiem Quinckego;
• Choroba Reitera - zespół zapalenia stawów, zapalenia cewki moczowej i spojówek (głównie u młodych mężczyzn);
• bruceloza;
• Choroba Behceta;
• zapalenie stawów innych stawów, na przykład ropne lub pasożytnicze;
• inwazje robaków i pierwotniaków;
• gruźlica - gruźlicze zapalenie stawów;
• krupowe zapalenie płuc;
• ostre zakażenie paciorkowcami, pneumo- lub gronkowcami - zakaźne lub septyczne zapalenie stawów;
• grzyb;
• rzeżączka;
• chlamydia;
• syfilis;
• Borelioza;
• toczeń rumieniowaty;
• łuszczyca (bardzo rzadko) - łuszczycowe zapalenie stawów;
• zapalenie wątroby;
• artropatia pirofosforanowa ze zwapnieniem;
• dna - choroba metaboliczna z odkładaniem się soli kwasu moczowego w stawach - metaboliczne lub dnawe zapalenie stawów;
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest dziedziczną chorobą układu mięśniowo-szkieletowego;
• kapilarotoksykoza;
• rumień guzowaty;
• kolagenoza (niezwykle rzadka);
• sarkoidoza;
• białaczka;
• hemofilia;
• szkorbut;
• zapalenie szpiku;
• dusznica;
• szkarlatyna;
• zapalenie ucha;
• zapalenie gardła;
• zapalenie skórno-mięśniowe.

Czasami trudno jest zidentyfikować przyczynę zapalenia stawów. proces zapalny postępuje stopniowo i do momentu wystąpienia zespołu bólowego mogą nie występować charakterystyczne objawy. Najcięższą postacią zapalenia stawu kolanowego jest ostra ropna z ropną fuzją otaczających tkanek miękkich, przedostaniem się ropy do tkanek uda i podudzia.

Rodzaje czynników zakaźnych:

• bakteria;
• wirusy;
• pasożyty;
• grzyby chorobotwórcze.

Bakteria:

• gronkowce;
• gonococci;
• paciorkowce;
• Haemophilus influenzae - Haemophilius influencae;
• bakterie Gram-ujemne, takie jak Pseudomonas lub Salmonella - Salmonella.

Gatunki Staphylococcus:

• Staphylococcus aureus;
• epidermal staphylococcus - Staphylococcus epidermidis.

Gatunki Streptococcus:

• Streptococcus β-hemolityczny grupy A - Streptococcus pyogenes - jest aktywowany we florze Gram-dodatniej;
• paciorkowce innych grup.

Wirusy:

• HIV - ludzki wirus niedoboru odporności;
• Różyczka;
• świnka;
• zapalenie wątroby typu B;
• parwowirusy.

Pasożyty są przyczyną następujących chorób:

• opisthorchiasis;
• strongyloidoza - biegunka Cochina;
• dracunculiasis - choroba Rishta;
• tęgoryjca - wysypka górnicza, świerzb ziemny lub egipska chloroza;
• schistosomatoza;
• bąblowica wątroby;
• filarioza, w tym wuchereriasis, brugiosis i onchocerciasis;
• loioza powodująca guz Calabar.

Tak więc główne rodzaje bakteryjnego zakaźnego zapalenia stawów, w zależności od etiologii - przyczyny jego wystąpienia:

• gonococcal;
• gruźlicza pierwotna kość lub pierwotna postać maziowa;
• bruceloza;
• borelioza lub borelioza (z chorobą z Lyme);
• jeersinioza;
• czerwonkowy;
• salmonella.

Z powodu zapalenia stawów stawu kolanowego dzieli się je na dwa typy:

1. Pierwotna (niezależna choroba);
2. Wtórne (towarzyszące innej patologii).

Czynniki ryzyka lub predysponujące przyczyny to:

• wcześniactwo;
• nadwaga;
• dziedziczność;
• przewlekłe ogniska infekcji;
• interwencje chirurgiczne;
• rzeżączka - choroba weneryczna, która atakuje drogi moczowe;
• furunculosis, któremu towarzyszy pojawienie się czyraków;
• ropień okołomigdałkowy za migdałkami;
• dławica piersiowa - zapalenie błony śluzowej gardła;
• szkarlatyna (głównie w dzieciństwie);
• zapalenie ucha środkowego;
• zapalenie płuc - zapalenie płuc;
• infekcyjne zapalenie wsierdzia - zapalenie wsierdzia - wewnętrznej wyściółki serca;
• stany niedoboru odporności;
• nawracająca posocznica;
• protezy stawów;
• cukrzyca - choroba endokrynologiczna spowodowana niedoborem insuliny;
• anemia sierpowata - niedokrwistość;
• przewlekłe zapalenie migdałków - zapalenie migdałków;
• próchnica - zniszczenie tkanki zębowej;
• guz;
• hipogammaglobulinemia - niedobór białka;
• uzależnienie od alkoholu;
• używanie narkotyków;
• wrodzone wady układu mięśniowo-szkieletowego;
• słaba muskularna rama stawu kolanowego;
• Sporty ekstremalne.

Objawy choroby są uderzająco różne w zależności od przyczyn jej wystąpienia. Tak więc, jeśli jest to przedłużone tarcie mechaniczne, zapalenie stawów zwykle przebiega bez gorączki. W przypadku ciężkiego zapalenia stawów kolanowych można całkowicie stracić zdolność poruszania się.

Na temacie: Nakolannik na artrozę stawu kolanowego

Jak leczy się zapalenie stawów kolanowych?

Kompleks środków terapeutycznych obejmuje:

• usuwanie stanów zapalnych (NLPZ - niesteroidowe leki przeciwzapalne);
• znieczulenie;
• przywrócenie procesów metabolicznych (przyjmowanie chondroprotektorów, witamin i immunostymulantów);
• wzmocnienie odporności;
• normalizacja odżywiania tkanki stawowej;
• pozbycie się nadwagi (aurikuloterapia, dieta, ziołolecznictwo w celu usprawnienia procesów metabolicznych i rozpadu złogów tłuszczowych, zmniejszenie stresu na kolanach);
• przywrócenie normalnej aktywności ruchowej, zdolności wspomagania kończyn dolnych, przywrócenie pełnego zakresu ruchu;
• środki zapobiegawcze zapobiegające nawrotom choroby.

Nie tylko leki, ale także środki wspomagające, takie jak laska lub kule, mogą pomóc złagodzić ból. Stosowane są również urządzenia ortopedyczne, takie jak nakolanniki, szyny i specjalne buty. Noga jest również unieruchomiona prostym gipsem, bandażem koksytowym lub szyną z gipsu.

W przypadku choroby wtórnej podstawowe środki mają na celu wyeliminowanie choroby podstawowej. Zabieg prowadzony jest kompleksowo.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne:

• Ibuprofen. Plusy: bezpieczne, mniej skutków ubocznych niż inne leki; rzadko powoduje agranulocytozę we krwi. Wady: działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe jest mniejsze niż w przypadku Paracetamolu; może wywoływać obrzęki, nadciśnienie, astmę aspirynową, wrzody żołądka, uszkodzenie wątroby i nerek;
• Naproksen. Zalety: ma kilka skutków ubocznych; bardzo skuteczny. Wady: większe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych niż ibuprofen;
• Aspiryna lub kwas acetylosalicylowy. Zalety: dobra zdolność przeciwgorączkowa; zapobiega zakrzepicy (lek przeciwagregacyjny lub „przeciwadhezyjny” na zapalenie płytek krwi). Wady: nie pomaga w bólu; może powodować zespół Reye'a, który atakuje wątrobę i mózg;
• Paracetamol. Plusy: jedyne lekarstwo, bez ryzyka obrzęków i nadciśnienia; rzadziej niszczy błonę śluzową żołądka; lepiej niż inne łagodzi ból i gorączkę. Wady: wraz z wiekiem działanie leku słabnie; szybko zużywa wątrobę, bo jest w nim aktywowany;
• Almiral, Ortofen lub Diclofenac. Zalety: szybko łagodzi ból artretyczny. Wady: znacznie zwiększa prawdopodobieństwo udaru; silnie sadzi nerki; negatywnie wpływa na przewód żołądkowo-jelitowy;
• Olfen to lek na bazie diklofenaku sodu;
• Nimesulid. Plusy: skuteczny środek; dobrze tolerowany; całkowita liczba powikłań z żołądka i jelit jest mniejsza niż w przypadku analogów. Wady: brak dokładnych danych na temat bezpieczeństwa sercowo-naczyniowego leku;
• Revmoxicam lub Meloxicam. Zalety: daje znaczną poprawę; łatwy do noszenia. Wady: niedostatecznie zbadane bezpieczeństwo sercowo-naczyniowe; wysokie względne ryzyko krwawienia.

Linkomycyna, antybiotyk, lek przeciwbakteryjny, jest często stosowana w leczeniu zakaźnego zapalenia gruczołów płciowych. Plusy: dobrze radzi sobie z patogenami, mykoplazmą, bakteroidami. Wady: Może powodować nudności, wymioty, biegunkę, zapalenie jamy ustnej i inne komplikacje.

Maści na zapalenie stawów stawu kolanowego:

• Finalgon;
• Apizartron;
• Histalgon.

Kortykosteroidy - hormony steroidowe - wstrzykuje się bezpośrednio do jamy stawowej:

• Zawiesina hydrokortyzonu;
• Kenalog;
• Trasilol lub Aprotinin;
• Diprospan.

Immunostymulanty stosowane w zapaleniu stawów:

• Lewamizol lub Dekaris. Plusy: wzmacnia odporność, owrzodzenia blizn. Wady: wywołuje ból głowy, zakłóca sen;
• Taktivin w roztworze;
• Methyluracil. Zalety: przyspiesza gojenie się ran; ogólnie dobrze tolerowany. Wady: możliwe reakcje alergiczne skóry, zawroty głowy.

Chondroprotektory są przyjmowane w długich cyklach nawet po zakończeniu głównego leczenia. Znacząco przyspieszają regenerację komórek. Jeśli zapalenie stawów jest wywoływane przez czynnik zakaźny, przeprowadza się terapię antybiotykową (etiotropową). Dodatkowo podawane są immunostymulanty i środki przeciwtoksyczne.

Formy leków przepisywanych na zapalenie stawów stawu kolanowego:

• tabletki (na przykład diklofenak);
• roztwory do wstrzyknięć domięśniowych i dostawowych (np. kortykosteroidy);
• żele (na przykład Diklak);
• krem;
• maści (na przykład Bishofit, Nikoflex, Menovazin);
• roztwory balsamów (na przykład Dimexide).

Leki te mają wiele skutków ubocznych, przeciążają przewód pokarmowy, dlatego w trakcie ich przyjmowania konieczne jest przestrzeganie diety i przepisywanie leków wspomagających proces trawienia.

Dowiedz się więcej: Lista nowoczesnych leków i leków na stawy

Jeśli pojawi się ropień, należy go nakłuć. W przeciwnym razie utworzy się przetoka. W przypadku braku środków maskujących przetoki są podatne na wypełnienie jodoformem według Mosetig-Moorhof. Kwarc przyspiesza proces gojenia.

Aby skorygować powstałe deformacje kolan, tj. Nogi w kształcie litery O i X, należy stosować ortopedyczne metody korekcyjne. W przypadku przykurczu zapalenie gruczołów płciowych wymaga ciągłego rozciągania kończyny lub lekkiego jednostopniowego wyrównania z mocowaniem gipsowym. Przypadki zaniedbane nadają się do prostowania aparatem Ermolaevsky'ego lub są korygowane przez osteotomię nadkłykciową.

Korekta deformacji kości jest możliwa tylko operacyjnie. Rodzaje interwencji chirurgicznych podczas jazdy:

• replantacja błony maziowej stawu;
• przeszczep chrząstki;
• artroskopia - usuwanie wyrostków kostnych i inne manipulacje poprzez mikro nacięcie;
• endoprotetyka - wymiana elementów stawowych na implanty;
• artrodeza - całkowite unieruchomienie stawu;
• artroliza lub operacja Wolffa - wycięcie zrostów włóknistych;
• synowektomia - usunięcie chorej błony maziowej;
• płukanie stawu;
• wyrównanie łąkotek (są to księżycowe formacje chrzęstne, dodatkowe amortyzatory nóg);
• endoprotezoplastyka - częściowa lub całkowita proteza stawu;
• osteotomia - usunięcie kawałka kości w celu zmniejszenia nacisku na staw
• nekrektomia śródstawowa;
• resekcja plastyczna - usunięcie stawu lub jego części - kolano zamknięte lub otwarte z wstawką powięziową;
• szeroka obustronna artrotomia parapatellar.

W ciężkich przypadkach resekcja, osteotomia klinowa lub endoprotezoplastyka są wykonywane po raz drugi. Resekcji i neartrozy nie należy wykonywać przed ukończeniem 17 roku życia. Jeśli strefy wzrostu kości kończyn dolnych zostaną uszkodzone, dziecko na zawsze pozostanie kulawe.

Niektóre terapie są stosowane tylko wtedy, gdy ból i stan zapalny są łagodzone. Wśród nich są metody medycyny tybetańskiej:

• fizjoterapia;
• masaż i własny masaż w celu rozluźnienia mięśni kolana i zwiększenia krążenia krwi;
• farmakopunktura - wprowadzenie leków w minimalnych dawkach do biologicznie aktywnych punktów pleców;
• akupunktura lub akupunktura;
• aurikuloterapia - wprowadzenie igieł w biologicznie czynne punkty uszu;
• kompleks treningu medyczno-fizycznego;
• poprawa uzdrowisk.

Zalecane są następujące procedury fizjoterapeutyczne:

• fonoforeza z hydrokortyzonem;
• aplikacje parafinowe;
• magnes;
• kwarcowanie;
• laser;
• UHF;
• kąpiele radonowe lub siarkowodór.

Nie możesz!:

• samoleczenie;
• znosić ból lub stale łagodzić go środkami przeciwbólowymi i nie szukać pomocy u specjalistów;
• z drugorzędnym, dąż do leczenia tylko tego, ignorując pierwotną przyczynę choroby.

Duże stawy kości kończyn dolnych są zagrożone procesem zapalnym, często tylko z powodu zaniedbania samego człowieka. Praca bez przestrzegania najprostszych zasad i przepisów sanitarnych, bez oszczędzania się, może mieć tylko negatywny wpływ na zdrowie. Bez szybkiego tłumienia przewlekłych ognisk zakaźnych w ciele, osoba skazuje się na długotrwałe leczenie i występowanie różnych powikłań.

Zaledwie 1 proste ćwiczenie leczy kolana - dr Evdokimenko:

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.