Gonartroza Stawu Kolanowego 1, 2, 3 Stopnie - Rodzaje, Objawy, Nowoczesne Metody Leczenia

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Gonartroza stawu kolanowego: stopnie, rodzaje, metody leczenia

Co to jest gonarthrosis?

Gonartroza to choroba zwyrodnieniowo-dystroficzna stawu kolanowego. Drugą nazwą tej choroby jest choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego. Choroba ma charakter niezapalny i często prowadzi do niepełnosprawności.

Według statystyk zajmuje jedno z czołowych miejsc wśród wszystkich typów artrozy. Liczbowo to ponad 20%. Spośród wszystkich chorób, które dotykają staw kolanowy, częstość objawów gonartrozy wynosi 53%.

Gonartroza znana jest lekarzom od ponad 100 lat, w życiu codziennym nazywana jest „odkładaniem się soli”. Rzeczywiście, w przypadku artrozy dochodzi do zwapnienia (zwapnienia). Jednak takie zwapnienia są ograniczone i nie mają niezależnego znaczenia klinicznego. Proces patologiczny zachodzi na tle zaburzeń krążenia w małych naczyniach kostnych, po czym w chrząstce stawu rozpoczynają się destrukcyjne zmiany.

W początkowych stadiach gonartrozy dochodzi do zniszczenia tkanki chrzęstnej na poziomie molekularnym, po którym następuje degeneracja chrząstki szklistej: w niektórych miejscach staje się mętna, przerzedzona, rozwarstwiona i pęknięta w różnych kierunkach. Patogeneza kończy się całkowitym zanikiem chrząstki i odsłonięciem leżącej pod nią kości. Z kolei kość reaguje na śmierć chrząstki przez zagęszczenie, tj. nadmierny wzrost kości na obwodzie, w wyniku którego powstają kolce, noga jest zdeformowana i zgięta. Z tego powodu choroba ma dodatkową nazwę „deformująca artroza stawu kolanowego”.

Patogenezę gonartrozy można pokrótce opisać w następujący sposób:

• Pod wpływem ciśnienia osmotycznego zachodzą procesy metaboliczne w tkance chrzęstnej. Po ściśnięciu smar jest uwalniany i wchłaniany po rozładowaniu. W ten sposób podczas ruchu chrząstka jest stale odżywiana. Przy niepełnym wyzdrowieniu, podyktowanym zwiększonym obciążeniem mechanicznym, zakłócone są procesy metaboliczne. W miejscu największego nacisku chrząstka zaczyna się przerzedzać;
• Występuje naruszenie struktury włókien kolagenowych, co prowadzi do utraty właściwości amortyzujących, chondromalacji (zmiękczenie chrząstki rzepki) i naruszenia funkcji metabolicznej chondrocytów. Chrząstka traci stabilność i elastyczność;
• Występuje naruszenie zgodności w stawie. Proces ten pogarsza zwiększona synteza substancji kostnej w postaci osteofitów (narośli kostnych). Błona maziowa ulega podrażnieniu i zapaleniu. Prowadzi to do ograniczenia ruchomości stawów;
• Najczęstsza artroza wewnętrznej części stawu kolanowego między powierzchnią kości udowej a rzepką. Choroba jest bardziej podatna na ludzi w wieku dojrzałym i starszym, a także profesjonalnych sportowców.

Zadowolony:

• Przyczyny gonartrozy
• Objawy gonarthrosis
• Stopień rozwoju gonartrozy
• Rodzaje gonartrozy
• Diagnoza gonarthrosis
• Jak leczyć gonarthrosis?
• Autorskie i nowatorskie metody leczenia
• Leczenie operacyjne
• Wychowanie fizyczne w przypadku gonartrozy
• Fizjoterapia w przypadku gonartrozy
• Masaż i terapia manualna
• Zapobieganie deformującej się gonartrozy
• Przydatne porady

Przyczyny gonartrozy

Głównymi przyczynami artrozy stawu kolanowego są:

• Zakłócenie procesów metabolicznych;
• Patologiczne zmiany w krążeniu krwi i zwiększona kruchość naczyń włosowatych;
• Nadwaga, która prowadzi do wzrostu obciążenia osiowego stawu;
• Uraz stawów kolanowych (zerwanie więzadeł, łąkotki, złamania, pęknięcia);
• Przełożone choroby zapalne (reumatyzm, zapalenie stawów);
• Nadmierny nacisk na stawy, na który narażeni są sportowcy. Najczęściej na gonartrozę cierpią tenisistki, piłkarze, sportowcy, gimnastycy;
• Zaburzenia hormonalne i endokrynologiczne;
• Stare urazy, które nie zostały odpowiednio leczone lub nie zostały zakończone;
• Wrodzone anomalie w strukturze tkanek stawowych;

• Czynniki dziedziczne.

Objawy gonarthrosis

Niebezpieczeństwo gonartrozy, podobnie jak większości artrozy, polega na poważnych konsekwencjach przedwczesnej diagnozy. Na pierwszym etapie choroba prawie nie objawia się w żaden sposób, z wyjątkiem lekkiego bólu ciągnącego, który pacjent przypisuje zmęczeniu.

Częstym objawem gonartrozy jest uczucie sztywności w stawie, „skurcz” pod kolanem oraz bolący ból kolana po długim marszu. Wielu pacjentów z gonartrozą (artroza stawu kolanowego) skarży się na trudności w chodzeniu, głównie rano, po śnie lub po długim siedzeniu. Aby stać się łatwiejszym, trzeba się „rozproszyć”. Wraz z rozwojem gonartrozy ból w kolanie, szczególnie po wewnętrznej stronie, staje się bardziej trwały i stały. Często pacjenci z gonartrozą odczuwają chrupnięcie podczas poruszania stawem kolanowym. Ponadto rozwijają się ograniczenia dotyczące zginania i prostowania nogi. W miarę postępu choroby dochodzi do kulawizny. W bardziej zaawansowanych przypadkach osoba nie może chodzić bez pomocy obcych lub bez kul. Często w pozycji leżącej ból ustępuje, ale zdarza się, że w nocy osoba cierpi na ból.

Podczas badania kolan w początkowej fazie gonartrozy zmiany zewnętrzne zwykle nie są wykrywane. W przebiegu choroby bardzo zauważalna jest deformacja stawu kolanowego: zarysy kości tworzących staw są szorstkie, przykurcze (niepełne zgięcie lub wyprost), stwierdza się skrzywienie podudzia. Kładąc dłoń na przedzie kolana, wykonując ruch zginający lub prostujący, można poczuć chrupnięcie w stawie kolanowym o różnej intensywności i czasie trwania. Podobne uczucie można uzyskać przesuwając rzepkę na boki (pozytywny objaw rzepkowo-kłykciowy).

Podczas badania palpacyjnego kolana pacjenta z gonartrozą stwierdza się bolesny obszar, zwykle po wewnętrznej stronie stawu, na wysokości kłykci uda, piszczeli i przestrzeni stawowej. Często wysięk gromadzi się w jamie stawu kolanowego, tj. Przyczepia się zapalenie błony maziowej. Podobny stan określa gładkość konturów stawu kolanowego z powodu obrzęku tkanek nad rzepką i z boku, a także uczucie fluktuacji podczas odczuwania wypukłości obiema rękami.

W procesie progresji gonartrozy objawy pojawiają się jaśniej, stają się bardziej wyraźne. W dalszej walce z chorobą ważną rolę odgrywa terminowa prawidłowa diagnoza.

Temat: Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego - jak leczyć?

Stopień rozwoju gonartrozy

1 stopień gonartrozy

Przy 1 stopniu gonartrozy następuje szybkie zmęczenie kończyny i niewielki dyskomfort. Podczas ruchu można zaobserwować umiarkowane trzeszczenie. Czasami występuje subtelne ograniczenie ruchu w stawie.

Na tym etapie kości kolanowe nie ulegają znaczącym zmianom. Na zdjęciu rentgenowskim widać lekkie zwężenie szpary stawowej.

2 stopień gonartrozy

Drugi stopień charakteryzuje się pojawieniem się bólu, zwłaszcza po długim staniu lub chodzeniu. Charakterystyczny chrupnięcie staje się wyraźniejszy. Występują problemy z wyprostem i pełnym zgięciem kończyny. Pojawia się tak zwany ból początkowy.

Może wystąpić zanik mięśnia czworogłowego uda. Kąt pełnego zgięcia i wyprostu kończyny w stawie kolanowym jest znacznie ograniczony. Zdjęcia rentgenowskie wyraźnie pokazują znaczące zwężenie szpar stawowych i wzrost osteofitów. Krawędzie kości są „spłaszczone”.

3 stopień gonartrozy

Na 3 etapach zmienia się charakter bólu - nasila się i może objawiać się w spoczynku. W okolicy stawu często dochodzi do obrzęku i miejscowego wzrostu temperatury. Ze względu na możliwą obecność w stawie „myszy stawowej” (fragmenty odrywających się osteofitów) mogą wystąpić objawy zablokowania stawu. Objawia się ostrym bólem, któremu towarzyszy uczucie zaklinowania.

W takim przypadku pacjent może zostać całkowicie pozbawiony możliwości samodzielnego poruszania się. Występuje deformacja stawów kolanowych ze zmianą osi kończyn, co jest wyraźnie widoczne na zdjęciach RTG. Może wystąpić niestabilność stawów.

Rodzaje gonartrozy

Gonartroza dzieli się na typy zgodnie z etiologią:

• Pierwotna gonartroza występuje na tle porównawczego stanu zdrowia. Zasadniczo chorują osoby starsze, częściej kobiety niż mężczyźni. Zagrożone są osoby z nadwagą, czyli otyłe, to one najczęściej nabierają artrozy stawu kolanowego;
• Wtórna gonartroza rozwija się po wcześniejszym urazie kolana lub jest powikłaniem chorób zakaźnych. Dzięki szybkiemu leczeniu urazów lub zapalenia stawu kolanowego można uniknąć rozwoju artrozy.

Według lokalizacji gonartroza dzieli się na następujące typy:

• Gonartroza prawostronna - dotyczy prawego stawu kolanowego. Ten typ artrozy jest bardziej nieodłączny u sportowców i osób, których aktywność zawodowa wiąże się z nadmiernymi obciążeniami statycznymi i dynamicznymi prawej nogi;
• Gonartroza lewostronna - dotyczy lewego stawu kolanowego. Choroba jest typowa dla sportowców i osób w średnim wieku z nadwagą;
• Obustronna gonarthrosis - niszczy stawy obu nóg. Ten typ choroby jest najcięższy, ponieważ znacznie zwiększa ryzyko niepełnosprawności. Najbardziej podatne są osoby starsze, ponieważ charakter obustronnej gonartrozy w większości przypadków jest idiopatyczny (związany z wiekiem).

Z natury początku i przebiegu choroby wszystkie te typy artrozy prawie nie różnią się od siebie. Obustronna gonartroza w zaawansowanej postaci może być bardziej nasilona, ponieważ oba chore stawy są jednocześnie poddawane obciążeniom osiowym.

Diagnoza gonarthrosis

Istnieje wiele metod diagnostycznych, ale ich skuteczność może być największa tylko przy podejściu zintegrowanym.

Badanie ortopedyczne

Badanie ortopedyczne jest pierwszym i bardzo ważnym środkiem diagnostycznym. To zawiera:

• Palpacja stawu;
• Liniowe pomiary kości;
• Pomiar kąta (określenie ruchomości w dotkniętym stawie pod różnymi kątami).

Badania kliniczne

Analizy dotyczące gonartrozy obejmują:

• Badanie morfologii krwi i szybkości sedymentacji erytrocytów (ESR);
• Oznaczanie poziomu fibrynogenu, mocznika i innych parametrów biochemicznych krwi i moczu.

Badania rentgenowskie

Główną metodą diagnozowania gonartrozy jest badanie chorego stawu za pomocą RTG. Na początkowym etapie rozwoju choroby badanie rentgenowskie może nic nie pokazać, a jeśli tak, to tylko niewielkie zmiany. W późniejszych stadiach stwierdza się zwężenie szpar stawowych, stwardnienie chrząstki, uszkodzenie kości, a także odkładanie się soli.

Ultrasonografia

Badanie ultrasonograficzne stawu kolanowego z artrozą daje najlepsze rezultaty, ale nie może całkowicie zastąpić radiografii. Dlatego wszystkie osoby cierpiące na choroby zwyrodnieniowo-dystroficzne stawów muszą koniecznie wykonać zdjęcie rentgenowskie.

MRI - obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego

Jest to najbardziej zaawansowana metoda diagnostyczna, która pozwala na badanie wszystkich części stawu warstwa po warstwie i określenie najwcześniejszej zmiany w tkance chrzęstnej. Wadą tej metody jest dość wysoki koszt badania każdego segmentu. A niewątpliwym plusem jest wysoka dokładność: często okazuje się, że gonartroza nie jest jedyną chorobą układu mięśniowo-szkieletowego u konkretnego pacjenta.

Jak leczyć gonarthrosis?

Metoda leczenia gonartrozy niewiele różni się od metod leczenia artrozy innych stawów.

Krok 1 - usuń stan zapalny

W tym celu tradycyjnie stosuje się:

• NLPZ to niesteroidowe leki przeciwzapalne podawane domięśniowo lub dożylnie. Leki w postaci zastrzyków dają dłuższe i silniejsze działanie przeciwbólowe. Należą do nich leki takie jak diklofenak, olfen, diklak, ibuprofen, indometacyna, ketoprofen.

• 

  NLPZ COX-2 - są najbardziej skuteczne i delikatne w porównaniu do NLPZ COX-1. Mogą być używane przez długi czas, przez kilka miesięcy. Są to meloksykam, celekoksyb, nimesulid i etorykoksyb. Jednak najskuteczniejszym środkiem jest etorykoksyb, który ma wysoką selektywność i bezpieczeństwo. Środek ten jest reprezentowany przez rosyjski lek Etorelex, który w przeciwieństwie do zagranicznych analogów ma niski koszt, co jest niezwykle ważne, jeśli wymagane jest długotrwałe leczenie.

• Leki hormonalne. Leki z tej grupy są stosowane do wstrzyknięć dostawowych w przypadku zapalenia błony maziowej stawu kolanowego (zapalenie błony maziowej). Celem terapii jest jak najszybsze złagodzenie stanu zapalnego i zespołu bólowego. Wadą stosowania jest szkodliwy wpływ na tkankę chrzęstną, duża ilość przeciwwskazań i skutków ubocznych. Najczęściej stosowane syntetyczne hormony w leczeniu gonartrozy: hydrokortyzon, kenalog, diprospan;
• Leki antyenzymowe. Neutralizują syntezę niektórych enzymów i zapobiegają dalszej degeneracji stawów. Najbardziej znane leki z tej grupy to: kontrikal, ovomin, gordox. W przypadku gonartrozy podaje się je dostawowo.

Krok 2. Zapewnij działanie anaboliczne i antykataboliczne

W tym celu stosuje się leki, które zastępują substancje niezbędne do syntezy chrząstki, zapewniając wąsko specyficzny efekt ochronny na tkankę chrzęstną. Nazywa się je również chondroprotektorami. Takie preparaty zawierają substancje tworzące macierz chrząstki. Leki te są naturalne, dobrze przyswajane przez organizm i aktywnie stymulują syntezę kolagenu.

Leki słusznie stosowane w artrozy stawu kolanowego to Structum, DONA, Alflutop, Rumalon, Mucosat. Wszystkie z nich to wolno działające leki, które należy przyjmować przez długi czas. Niektóre są dostępne w postaci roztworów do wstrzykiwań. Ta forma aplikacji jest najbardziej skuteczna.

Krok 3. Smarujemy, podgrzewamy, pocieramy

Aby to zrobić, możesz użyć różnych rodzajów żeli, maści i kremów. W większości działają rozgrzewająco i przeciwzapalnie. Celem ich użycia jest aktywacja miejscowego krążenia krwi i łagodzenie stanów zapalnych. Najbardziej znane leki z tej grupy: apizartron, finalgon, dolobene, feloran, fastum gel, nikoflex.

Krok 4. Poprawa krążenia krwi

Leki rozszerzające naczynia są stosowane w celu zmniejszenia napięcia mięśni wewnątrznaczyniowych. Takie leki mogą zwiększyć wewnętrzny przepływ krwi i poprawić trofizm tkanek znajdujących się wokół stawu. W przypadku gonartrozy zalecane są Cavinton, Trental i Actovegin. Aby wzmocnić ściany naczyń, stosuje się upsavit lub askorutin.

Krok 5. Usuń nadmiar tonu

Środki przeciwskurczowe takie jak mydocalm, sirdalud, tizalud i drotaverine (no-shpa) pozwalają usunąć nadmierne napięcie mięśni w uszkodzonym odcinku. Często występuje jako kompensacyjna reakcja organizmu.

Krok 6. Wprowadzenie protezy mazi stawowej

W ostatnich latach najbardziej postępową metodą leczenia gonartrozy było włączanie do protokołu terapii leków na bazie kwasu hialuronowego. Jest naturalnym składnikiem chrząstki stawowej i mazi stawowej. Dlatego jego wprowadzenie do stawu kolanowego nie powoduje zapalenia, odrzucenia i innych negatywnych reakcji.

Jednocześnie stosowanie leków takich jak otrovisk, synocorm lub hyalual może złagodzić ruchy i złagodzić ból spowodowany tarciem powierzchni stawowych. W przypadku gonartrozy najbardziej zalecanym lekiem z tej grupy jest fermatron.

O kolejności leczenia decyduje lekarz zgodnie z obowiązującymi protokołami. Jednocześnie można przepisać terapię przeciwzapalną, kurs chondroprotektorów i fizjoterapię. Preparaty kwasu hialuronowego mogą być wstrzykiwane do stawu dopiero po całkowitym ustąpieniu stanu zapalnego. W przeciwnym razie zamiast efektu terapeutycznego możesz przeciwnie, pogorszyć przebieg choroby.

Autorskie i nowatorskie metody leczenia gonartrozy

Autorskie metody leczenia artrozy stawu kolanowego obejmują:

• Metodologia Evdokimova;
• Technika Bubnovsky'ego;
• Technika Gity.

Mają różne zasady działania, ale wszystkie bez wyjątku sprawdzają się jako skuteczne sposoby na utrzymanie stawów kolanowych dotkniętych gonartrozą. Niestety nie mówimy o całkowitym wyzdrowieniu.

Tlenoterapia to metoda wypełnienia jamy stawowej tlenem medycznym. Pozwala wyeliminować obrzęki i zmniejszyć ból. Może być stosowany jako alternatywa dla terapii hormonalnej.

Terapia komórkami macierzystymi. Istotą metody jest przeszczepienie komórek macierzystych pacjenta do stawu. Metoda została opracowana w Niemczech i pozwala odłożyć leczenie zachowawcze na wiele lat. Używany tylko w głównych ośrodkach medycznych w Niemczech.

Metoda laseroterapii śródstawowej. Zabieg wykonywany jest laserem helowo-neonowym o niskiej intensywności, który wnika w staw przez falowód wprowadzony do igły. Pozwala zmniejszyć ból i zwiększyć zakres ruchu w stawach. Metoda została opracowana w Rosji, przebadana klinicznie, ale ze względu na jej wysoki koszt nie jest szeroko stosowana.

Ortokine to biologiczna technika leczenia gonartrozy, praktykowana w Europie od 2003 roku. Orthokine to autologiczna surowica otrzymywana poprzez selekcję określonych białek z własnej krwi pacjenta. Te białka mają działanie przeciwzapalne. Po pobraniu krwi i wytworzeniu surowicy lek podaje się osobie dostawowo pod kontrolą USG lub tomografii komputerowej.

Orthokine umożliwia:

• Spowolnij proces niszczenia tkanki chrzęstnej;
• Zmniejszyć zespół bólowy;
• Zatrzymaj stan zapalny;
• Zwiększ mobilność kolan.

Na przebieg leczenia wystarczą 1-2 iniekcje. Około 70% pacjentów przestaje odczuwać ból po pierwszym wstrzyknięciu.

Temat: Jakie chondroprotektory powinienem wziąć?

Leczenie operacyjne

Na różnych etapach gonartrozy leczenie zachowawcze może nie dawać pozytywnej dynamiki. W takich przypadkach zaczynają rozważać potrzebę operacji.

Istnieje kilka rodzajów operacji gonartrozy:

• Artrodeza. Za pomocą tej techniki usuwa się zdeformowaną tkankę chrzęstną wraz ze stawem. Metoda nie pozwala na zachowanie fizjologicznej ruchomości kończyny. Rzadko się do tego uciekają;
• Artroskopowe opracowanie rany. Technika polega na uwolnieniu stawu ze zdeformowanej tkanki chrzęstnej za pomocą artroskopu. Stosowany jest we wczesnych stadiach choroby. Ból jest eliminowany przez artroskopię. Operacja jest prosta. Efekt zabiegu jest tymczasowy, 2-3 lata;
• Osteotomia okołostawowa. To trudny technicznie i rzadki rodzaj operacji. Polega na wstępnym opiłowaniu i zabezpieczeniu kości stawu pod innym kątem. Ma to na celu redystrybucję obciążenia. Rehabilitacja jest dość długa, efekt od 3 do 5 lat. Jest rzadko stosowany we wczesnych i środkowych stadiach gonartrozy.

Endoprotetyka

Obecnie endoprotezoplastyka jest najczęstszym i najskuteczniejszym rodzajem interwencji chirurgicznej w przypadku gonartrozy. Technika pozwala na zachowanie ruchomości kończyny, co daje pacjentowi możliwość pełnego życia. Endoprotetyka to złożona operacja. Trwa tylko około godziny, ale po nim trzeba przejść długą rehabilitację i wspólny rozwój. Jest to jedna z głównych cech endoprotezoplastyki kolana. Efekt utrzymuje się do 20 lat, w zależności od modyfikacji materiału. Następnie staw będzie musiał zostać ponownie wymieniony, ponieważ proteza traci siłę pod działaniem obciążeń osiowych i mechanicznych.

Nie wolno nam zapominać o możliwych komplikacjach, takich jak:

• Regionalna martwica skóry;
• Niedowład nerwu strzałkowego;
• Zakrzepica żyły odpiszczelowej;
• Odrzucenie protezy.

Takie kłopoty są niezwykle rzadkie i stanowią około 1% ogólnej liczby operacji. Dlatego należy mieć na uwadze, że efekt endoprotezoplastyki jest niekiedy jedynym sposobem na poprawę jakości życia pacjenta z artrozą stawu kolanowego.

Wychowanie fizyczne w przypadku gonartrozy - medyczne i nie tylko

Celem ćwiczeń w gonarthrosis jest kilka czynników:

• Utrzymanie i zwiększanie ruchomości stawów;
• Utworzenie mechanizmu kompensacyjnego poprzez wzmocnienie aparatu mięśniowo-więzadłowego;
• Wzmocnienie krążenia krwi i poprawa trofizmu sąsiednich tkanek i samego stawu;
• Utrzymanie fizjologicznego napięcia mięśniowego.

Ćwiczenia i technika ich wykonania dobierane są w zależności od pozostałych aktywnych ruchów.

Następujące czynności można zaklasyfikować jako zabronione w przypadku gonartrozy:

• Gwałtowne ruchy, którym towarzyszy ból;
• Ostre kopnięcia o dużej amplitudzie;
• Ćwiczenia z pełnym obciążeniem osiowym dotkniętego stawu.

Temat: Ćwiczenia i gimnastyka w leczeniu gonartrozy

Zestaw ćwiczeń na gonartrozę

1. Stojąc, spróbuj całkowicie się rozluźnić, opuść ręce. Wykonuj drżące ruchy całym ciałem. Upewnij się, że twoje kolana są wstrząśnięte z niewielką amplitudą.
2. Trzymając się podpórki, zegnij kolano, skieruj piętę w stronę pośladka, a następnie prostując nogę do przodu, połóż ją na pięcie przed sobą. Zrób to 15-20 razy. Następnie zrób na drugiej nodze.
3. Stojąc, połóż dłonie na kolanach. Wykonuj małe ruchy okrężne ze stawem kolanowym w jednym i drugim kierunku. Dostosuj amplitudę do swoich odczuć. Zrób to co najmniej 20 razy.
4. Wykonaj ćwiczenie na złożonym kocu. Powierzchnia nie powinna być zbyt twarda. Uklęknij i potrząśnij jak w ćwiczeniu 1.
5. Z pozycji, jak w poprzednim ćwiczeniu, chodź na kolanach, wykonując kilka kroków w różnych kierunkach.
6. Stań w podparciu na kolanach (dłonie i kolana powinny dotykać podłogi). Opuść klatkę piersiową na podłogę z rękami wyciągniętymi do przodu, a następnie przesuń biodra i pośladki do pięt, wykonując piętę bez podnoszenia klatki piersiowej z podłogi. Ponownie wstań i powtórz ćwiczenie kilka razy.
7. Leżąc na lewym boku, unieś prawą nogę, ugnij w kolanie, wyprostuj i maksymalnie rozciągnij piętę w kierunku ściany. Wykonaj 12 razy i zmień nogę.
8. Usiądź z ugiętymi nogami przed sobą. Rozciągnij kolano prawej nogi w lewo, następnie wyprostuj je, prostując kolano, zegnij i wróć do pozycji wyjściowej. Po 12 powtórzeniach zmień nogę.
9. Z tej samej pozycji wyjściowej wyprostuj nogi naprzemiennie, nie podnosząc pięt z podłogi, a następnie ponownie ugnij je jednocześnie, również bez podnoszenia ich z podłogi. Powtórz 12-14 razy.
10. Połóż się na plecach, podciągnij zgiętą nogę do klatki piersiowej, chwyć palcem dłonią i płynnymi ruchami do przodu staraj się maksymalnie wyprostować nogę. Wykonuj ćwiczenie bez szarpania.
11. Również leżąc na plecach, przywiąż gumowy amortyzator do kostek, a drugi koniec przymocuj do akumulatora. Płynnie ugnij i wyprostuj nogi, przyciągając kolana do klatki piersiowej.
12. Wejdź na czworaki. Przywiąż jeden koniec gumowego amortyzatora do kostki, a drugi do akumulatora. Powoli (płynnie) zegnij i rozwiń nogę co najmniej 10-15 razy. Amortyzator nie powinien być zbyt sztywny.

Fizjoterapia w przypadku gonartrozy

Wszystkie rodzaje fizjoterapii można przepisać w fazie remisji lub lekkim zaostrzeniu choroby, ale nie w najostrzejszej fazie z zapaleniem.

Najbardziej skuteczne to:

• Elektroforeza z lekami, takimi jak bischofit lub karipaina. Głębszą penetrację leku w takich przypadkach zapewnia Dimexide;
• Magnetoterapia;
• Ultradźwięk;
• Terapia mikrofalowa;
• Leczenie parafiną;
• Kąpiele radonowe i siarkowodórowe;
• Terapia błotem.

Aby utrzymać i przedłużyć fazę remisji, konieczne jest poddanie się fizjoterapii 2–4 razy w roku, w zależności od stopnia zaawansowania choroby.

Elektroforeza z karipainą pozwala usunąć nadmiar napięcia, sprzyja resorpcji przykurczów i zrostów. Należy wykonać co najmniej 20 zabiegów, ponieważ lek się kumuluje. Działa tylko wtedy, gdy w organizmie osiągnięta zostanie maksymalna koncentracja. Przebieg 10 procedur nie uzasadnia wydanych pieniędzy.

Przebieg błotnej terapii gonartrozy należy wykonywać 2 razy w roku po 10-15 zabiegów. Możesz to zrobić w domu, używając błota kupionego w aptece. Przed użyciem podgrzej do 38–40 ° C.

Masaż i terapia manualna gonartrozy

Tego typu działania na staw kolanowy mają na celu rozciągnięcie, rozgrzanie i poprawę krążenia krwi w okolicy stawu. Masaż wykonywany jest w okolicy kolana, wzdłuż przepływu chłonki z obwodu do środka, ale bez wpływu na dół podkolanowy. Terapia manualna przeprowadzana jest po masażu przez doświadczonego specjalistę. Jego głównym zadaniem jest rozciągnięcie i stabilizacja stawu.

Możesz wykonać samodzielnie następujące ćwiczenie: stań zdrową stroną do podpory, podnieś nogę z bolącym stawem do przodu, następnie do tyłu, a następnie ostrym ruchem „rzuć” ją na bok.

Temat: Jakie pokarmy są przydatne w przypadku artrozy?

Zapobieganie deformującej się gonartrozy

Gonarthrosis należy do grupy chorób, którym lepiej i łatwiej zapobiegać niż drogie i długotrwałe leczenie.

Jako środki zapobiegawcze można zalecić:

• Wchodząc na tańce i sport, staraj się uważać na poważne obrażenia (zerwanie więzadeł, złamania, silne stłuczenia rzepki);
• Utrzymuj regularną aktywność fizyczną, ponieważ ruch jest mechaniczną podstawą odżywiania chrząstki;
• Przygotuj dietę uwzględniającą zapotrzebowanie tkanki kostnej i chrzęstnej na składniki odżywcze;
• Monitoruj swoją masę ciała;
• Jeśli odniesiesz kontuzję lub odczuwasz dyskomfort w okolicy stawów kolanowych, natychmiast zasięgnij wykwalifikowanej pomocy medycznej;
• Od 35 roku życia poddawaj się profilaktycznemu leczeniu chondroprotektorami;
• Pij codziennie dużo wody.

Temat: Leczenie gonartrozy środkami ludowymi

Przydatne porady

• Rozpocznij leczenie gonartrozy od dokładnej diagnozy. Lepiej jest zasięgnąć porady kilku czołowych ekspertów.
• Nie leczyć siebie. Wszystkie leki, ich dawkowanie i czas stosowania powinny być przepisywane i monitorowane przez lekarza.
• Zacznij każdy dzień od gimnastyki.
• Jeśli chcesz ćwiczyć, skonsultuj się z lekarzem w sprawie zalecanego rodzaju ćwiczeń. Nawet niektóre asany jogi mogą być śmiertelne w przypadku gonartrozy.
• Wyeliminuj z diety słone, pikantne i tłuste potrawy. Wybierz zdrowe, domowe posiłki. Produkty z kwasu mlekowego powinny mieć średnią zawartość tłuszczu, w przeciwnym razie wapń będzie słabo wchłaniany. Włącz do diety niskotłuszczowe galaretki (gotowane z mięsem z indyka), naturalną galaretkę. Nie zapominaj o konieczności spożywania ryb morskich i owoców morza.
• Jeśli po tygodniowym stosowaniu leku przeciwzapalnego nie ma ulgi, skontaktuj się z lekarzem, aby zapoznać się z protokołem leczenia.
• Jeśli jesteś w stanie remisji, a choroba ci nie przeszkadza, nie przekraczaj dopuszczalnych obciążeń. Brak bólu nie oznacza, że jesteś całkowicie wyleczony.
• Staraj się nie przechłodzić stawów. Chociaż gonartroza nie jest chorobą zapalną, staw może reagować na hipotermię z nowym nawrotem.

Najważniejsze to pamiętać! Nawet najlepszy lekarz nie będzie w stanie Ci pomóc, jeśli nie chcesz się wysilić i sobie pomóc. Jeśli potrzebujesz operacji, nie odmawiaj i nie opóźniaj terminu. Jednak bardzo ważne jest, aby do czasu operacji byłaś w dobrej kondycji fizycznej, wtedy rehabilitacja pooperacyjna będzie łatwiejsza. I to zależy tylko od Ciebie.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.