Kapusta Biała - Korzyści I Szkody. Sok Z Kapusty I Kwas Kapustny

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Korzyści i szkody wynikające z białej kapusty

Kapusta biała to dwuletnia kultura z rodziny krzyżowych. System korzeniowy rośliny jest mocny, dobrze rozgałęziony. Pędy wyprostowane lub półstałe, krótkie lub wydłużone (w zależności od odmiany). W pierwszym roku rośnie główka kapusty, która jest silnie przerośniętym pączkiem wierzchołkowym. Dolne liście naprzemiennie, petiolate, rozłożyste, często tworzące rozetę, górne siedzące. Arkusze są duże, z grubymi żyłkami, ich powierzchnia jest gładka lub pomarszczona.

Ojczyzną białej kapusty jest wybrzeże Morza Śródziemnego, w starożytnej Grecji uprawiano ją już w 300 rpne, o czym świadczą wzmianki Teofrastusa. Ale w Rosji kapusta zaczęła być uprawiana znacznie później - po raz pierwszy opisy kapusty znajdują się w starożytnych rękopisach z 1073 roku. Jednocześnie kapusta dobrze rosła na całym terytorium Rusi Kijowskiej, często pojawiała się na stołach zwykłych chłopów i szlachty, a to Słowianie jako pierwsi próbowali fermentować kapustę, aby zapewnić jej bezpieczeństwo zimą.

Kapusta kiszona nie tylko ma przyjemny smak i nie psuje się, ale także zachowuje wszystkie dobroczynne właściwości świeżego warzywa, będąc jednocześnie łatwiej przyswajalną przez organizm. Bakterie kwasu mlekowego, pod wpływem których cukry z soku z kapusty zamieniają się w kwas mlekowy, korzystnie wpływają na stan jelit, zapobiegają dysbiozy i procesom gnilnym.

Spożywając 200 gramów kapusty dziennie, możesz uniknąć niedoboru witaminy C, zapobiec przeziębieniom i uzyskać dzienne spożycie błonnika, który stymuluje trawienie. Inne przydatne substancje zawarte w kapuście to fosfor, wapń, potas, chlor, fosfor i siarka, a także fitoncydy i witaminy, wśród których na szczególną uwagę zasługuje witamina U, której nie można samodzielnie zsyntetyzować w organizmie.

Zadowolony:

• Skład i zawartość kalorii
• Korzyści z białej kapusty dla organizmu
• Szkoda kapusty
• Zawartość kalorii w kapuście
• Kwas kapuściany
• Sok z kapusty
• Przeciwwskazania do stosowania kapusty

Skład i zawartość kalorii

• Tłuszcze: 0,1 g
• Białka: 1,8 g
• Węglowodany: 6 g
• Woda: 91,5 g
• Popiół: 0,6 g
• Celuloza: 2 g

Witaminy (na 100 g):	ilość	% RDA
Witamina K.	76 μg	63%
Witamina C (kwas askorbinowy)	25,5-62 mg	55%
Witamina B9 (kwas foliowy)	42-125 mcg	24%
Metylometionina sulfoniowa (witamina U)	16,4-20,7 mg	9,5%

Minerały (w 100 g):	ilość	% RDA
Bor	200 mcg	286%
Krzem	53 mg	177%
Kobalt	3 μg	trzydzieści%
Molibden	10 mcg	czternaście%
Potas	175-320 mg	12%
Mangan	110-360 mcg	jedenaście%
Chrom	5 μg	dziesięć%
Wapń	42-57 mg	6%

Inne ważne połączenia:

• Puryny - 13 mg (10% RDI)
• Kwas szczawiowy - 1 mg (0,3% RDI)

Pełny skład chemiczny ➤

Korzyści z białej kapusty dla organizmu

Nie każdy lubi białą kapustę, a tym bardziej, że tylko kilka osób je na surowo. I tylko ci ostatni uzyskują maksymalne korzyści, ponieważ wiedzą o jego ukrytych korzystnych właściwościach. Więc jaki jest pożytek z kapusty?

• Zewnętrzne zielone liście białej kapusty są bogate w kwas foliowy, który jest niezbędny dla prawidłowego przebiegu ciąży. Liście białej kapusty poprawiają jakość krwi, pomagają zapobiegać miażdżycy.
• Kapusta dostarcza organizmowi witaminę C, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, co jest szczególnie ważne w okresie jesienno-zimowym w zapobieganiu przeziębieniom. Kwas askorbinowy w kapuście występuje w postaci askorbinenu, który ma właściwości przeciwnowotworowe. Ponadto kapusta zawiera czysty kwas askorbinowy, którego stężenie można zwiększyć poprzez obróbkę cieplną warzyw - pod wpływem ciepła askorbinian przekształca się w kwas askorbinowy.

• Właściwości przeciwzapalne kapusty zapewnia w jej składzie kwas winowy - spowalnia przemianę węglowodanów w tłuszcze oraz zapobiega osadzaniu się cholesterolu na ścianach naczyń krwionośnych. Jednak substancja ta ulega zniszczeniu pod wpływem ciepła, dlatego nie zaleca się gotowania kapusty, duszenia i smażenia - w ten sposób traci część swoich użytecznych właściwości. Wysokie temperatury niszczą również witaminę C, ale krótkotrwała ekspozycja na ciepło pomaga zwiększyć ilość kapusty.
• Kapusta pomaga usunąć nadmiar płynów z organizmu, ponieważ zawiera więcej potasu niż sodu. Ale kapusta kiszona, ze względu na wysoką zawartość soli, ma odwrotny skutek.
• Kapusta przydaje się przy odchudzaniu, zaleca się częściej włączać ją do diety osobom z nadwagą. Cholina zawarta w kapuście pomaga normalizować metabolizm tłuszczów, a błonnik oczyszcza jelita z toksyn i normalizuje stolec. Ponadto kapusta jest produktem niskokalorycznym, 100 g zawiera tylko 28 Kcal, co pozwala na spożywanie jej w dużych ilościach bez obawy o przybranie na wadze.
• Sok z kapusty stanowi doskonałą bazę do soków ze świeżych warzyw, można go stosować z sokiem z buraków i marchwi. Sok z kapusty jest przydatny do picia w celu pobudzenia procesów trawiennych, ma neutralne pH.

• Kapusta stosowana jest w diecie osób z wrzodami żołądka i jelit jako naturalne źródło witamin U i PP, które wspomagają gojenie się błon śluzowych i normalizują wydzielniczą czynność gruczołów pokarmowych.
• Sok z kapusty polecany jest do picia osobom z chorobami przewodu pokarmowego, jego właściwości wykrztuśne pozwalają szybko wyleczyć kaszel i przeziębienie. Kapusta zapobiega stłuszczeniu wątroby i normalizuje metabolizm.

Zalety witaminy U w kapuście

Witamina U została odkryta i opisana po raz pierwszy w latach 40-tych XX wieku podczas badań składników składu soku z kapusty. Nazwa „U” to skrót od wrzosu, co oznacza „wrzód” - odzwierciedla jedną z głównych korzystnych właściwości tej substancji. Witamina U regeneruje błonę śluzową przewodu pokarmowego po uszkodzeniach spowodowanych wrzodem żołądka. Ale to nie jedyna jego funkcja w organizmie - witamina ta bierze udział w szeregu procesów biochemicznych, uczestniczy w syntezie witaminy B4 i innych substancji biologicznie czynnych.

Inna nazwa tej witaminy to S-metylometionina, zawiera aminokwas metioninę i po wyodrębnieniu jest żółtawym lub białym krystalicznym proszkiem, który dobrze rozpuszcza się w wodzie i ma słodkawy smak. S-metylometionina jest w stanie rozpoznawać obce związki i je usuwać.

Przyjmuje się, że dzienne spożycie wynosi 100-200 mg; witaminę U można uzyskać tylko z pożywienia, ponieważ nie jest syntetyzowana w organizmie. Drugim rekordzistą pod względem zawartości tej witaminy jest odmiana kapusty białej - aż 21 mg na 100 g, dlatego włączając ją do diety zapobiegasz wrzodom żołądka. Pomimo tego, że witamina U występuje w wielu warzywach, wiele osób ma jej niedobór - osoby nadużywające alkoholu i palacze są zagrożone. Brak tej substancji prowadzi do wrzodziejącej erozji błony śluzowej, wyczerpania organizmu i upośledzonej strawności pokarmu.

Interesujący fakt. Jeszcze w 1949 roku przeprowadzono badanie, w którym uczestnicy spożywali 1 litr soku z kapusty dziennie, w wyniku czego ich wrzód goił się w ciągu 7 dni, czyli 6 razy szybciej niż przy konwencjonalnym leczeniu.

Absolutnym rekordzistą pod względem zawartości witaminy U są szparagi - do 250 mg na 100 g produktu.

Nie można uzyskać przedawkowania witaminy U, dlatego nie ma ograniczeń co do ilości kapusty i innych świeżych warzyw, które są źródłem tej substancji. S-metylometionina znajduje się również w szparagach i szpinaku, mleku, cebuli, żółtkach jaj, pietruszce i bananach. Zaleca się pozyskiwanie go ze źródeł roślinnych. Pod wpływem wysokiej temperatury witamina ulega zniszczeniu, dlatego zaleca się spożywanie warzyw, owoców i ziół na surowo.

Szkoda kapusty

Pomimo tego, że takie rodzaje kapusty jak brukselka, biała kapusta, brokuły i inne są uważane za integralną część zdrowej diety, o zagrożeniach związanych z kapustą praktycznie nigdzie nie mówi się.

Nawet jeśli niektóre źródła wspominają o szkodliwości kapusty dla zdrowia, następujące fakty są przytaczane jako potwierdzenie bez żadnych argumentów:

• Kapusta jest szkodliwa dla tarczycy;
• Nie jest polecany osobom cierpiącym na zespół jelita drażliwego;
• Osoby z chorobami wątroby nie powinny włączać kapusty do swojej diety.

Kapusta należy do rodziny krzyżowych. Oprócz brokułów, kapusty białej i brukselki w tej rodzinie znajdują się kalafior, kapusta czerwona i kapusta pekińska, a także pokrewne uprawy: rzepa, wasabi, rukola, chrzan, maki południowoamerykańskie, rutabagi i wiele innych warzyw.

Szkodliwe działanie goitrogenów w kapuście

Surowa kapusta zawiera goitrogeny - substancje „strumogenne” powstające w jelicie pod wpływem jego mikroflory.

Właściwości Goitrogen:

• Zwiększ zapotrzebowanie na jod, powodując patologię tarczycy.
• Wnikają przez barierę łożyskową od matki do dziecka.
• Zwiększają stężenie jodu w mleku matki, co może powodować kretynizm i niedoczynność tarczycy u dziecka.
• Stężenie tych substancji w jelicie jest niezwykle indywidualne, gdyż zależy od składu mikroflory tego narządu.
• Enzymatyczna aktywność organizmu przeciwdziała negatywnemu działaniu goitogenów, cecha ta jest bezpośrednio związana z genomem człowieka.

Wpływ kapusty na powstawanie wola został po raz pierwszy udowodniony w 1929 roku przez naukowców z Hopkins University. U królików doświadczalnych, które jadły wyłącznie kapustę, odnotowano wzrost tarczycy i tworzenie się węzłów w jej strukturze.

Wole charakteryzuje się niedoborem hormonów tarczycy, co jest niezwykle niebezpieczne zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, w tym w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego. Brak hormonów prowadzi do kretynizmu - fizjologicznie wywołanego zmęczenia psychicznego, a także nadczynności i niedoczynności tarczycy, a także zapalenia tarczycy i onkologicznej degeneracji tarczycy.

Goitrogeny występujące w warzywach krzyżowych zaburzają wchłanianie jodu przez tarczycę. Konsekwencje niskiego stężenia goitrogenów koryguje wprowadzenie preparatów jodu do żywności. Zwiększona zawartość goitrogenów prowadzi do niedoboru jodu.

Potwierdzają to wyniki badań naukowych prowadzonych w różnych krajach świata. Wybuch wola odnotowany w Finlandii w 1969 r., Zdaniem naukowców, wiąże się ze stosowaniem mleka od krów żywiących się roślinami z rodziny krzyżowych.

Naukowcy zidentyfikowali obszary na świecie, które są endemiczne dla kretynizmu dziecięcego i powiązali to zjawisko z tradycyjnym stosowaniem manioku jako warzywa strumogennego. Kojarząc stosowanie goitrogenów z ich negatywnym wpływem na zdrowie drobiu i bydła, doktryna w hodowanych w latach 80. odmianach roślin pastewnych o niskiej zawartości tej substancji.

Niewielu kojarzy szkodliwość jedzenia warzyw krzyżowych z wolem lub rakiem tarczycy. Istnieją dowody na badanie przeprowadzone na jednym z uniwersytetów w Kalkucie. Naukowcy zbadali dietę, która składała się w 30% z rzodkiewki i nie zawierała goitryny. Jednak u badanych nadal rozwijał się kretynizm. W tym samym czasie gotowano rzodkiewki, a badani otrzymywali dodatkową porcję jodu.

Przez długi czas badacze nie byli zgodni co do tego, ile kapusty należy uznać za przekroczenie normy w codziennej diecie. Jako podstawę przyjęli propozycję japońskich naukowców - aby wprowadzić do diety więcej niż 1 porcję dowolnej kapusty jako nadmiar. Okazało się, że długo spożywana 8,5 porcji kapusty tygodniowo zwiększyła ryzyko raka tarczycy o ponad 56%.

Czynniki strumogeniczne występują tylko w kapuście surowej. Fermentacja i obróbka cieplna kapusty zmniejsza stężenie goitrogenów o 90%!

Szkodliwość nitryli zawartych w kapuście

Na tym nie kończy się szkoda kapusty. Nitryle to związki, które stymulują przenikanie toksyn, takich jak cyjanek, do organizmu. Według naukowców z Japonii niemożliwe jest uzyskanie krytycznej dawki nitryli z pożywienia.

W 1991 roku holenderscy naukowcy doszli do następujących wniosków:

• 10% diety stanowiącej brukselka prowadzi do zahamowania wzrostu u zwierząt doświadczalnych i pojawienia się u nich niewydolności nerek.
• 5% brukselki wywołuje rozwój hepatomegalii (powiększona wątroba).
• 2,5% kapusty z menu zmienia formułę krwi, zwiększając jej krzepliwość.
• W brukselce stężenie nitryli jest 10-30 razy wyższe niż w kapuście białej, 5-10 razy wyższe niż w brokułach, 70 razy wyższe niż w kapuście kiszonej.

Badanie dwóch grup ochotników, z których jedna przyjmowała placebo, a druga - 12-50 g sadzonek nasion roślin z rodziny krzyżowych, wykazało, że ta ostatnia po tygodniu miała zwiększoną zawartość enzymów wątrobowych.

Szkoda sfermentowanej i kulinarnej kapusty

Przepisów na gotowanie różnych potraw i przetworów z wykorzystaniem kapusty jest bardzo wiele w arsenale kulinarnych specjalistów na całym świecie. Niektóre metody gotowania całkowicie lub częściowo neutralizują goitrogen. Na przykład kapusta kiszona neutralizuje goitrogeny i zmniejsza o połowę zawartość nitrylu. Jednak pozostała ilość nitrylu może prowadzić do niedoboru jodu.

Mała ilość przekąski, takiej jak kiszona kapusta, nie zaszkodzi. Spożywany w dużych ilościach może uszkodzić nerki i wątrobę.

Jak działają metody gotowania kapusty na jej działanie strumogenne:

• Smażenie - 2 razy;
• Gotowanie na parze - 3 razy;
• Ugotuj rukiew wodną - 10%
• Pięciominutowe gotowanie kapusty zmywa goitrogeny o 35%, 40-minutowe - o 87%.

Szkoda kapusty i rak

Zwolennicy zdrowego odżywiania twierdzą, że spożywanie dużych ilości warzyw krzyżowych chroni przed rakiem. Ta cecha wiąże się z obecnością w nich tych samych goitrogenów.

Hipoteza dowodząca rakotwórczego działania związków chemicznych:

• System enzymatyczny jest stymulowany przez goitrogeny. Aktywnie działa odtruwająco na leki po chemioterapii, przyspieszając ją.
• Niektóre związki w kapuście służą jako środki chemioterapeutyczne, które zabijają komórki rakowe.
• Badania naukowców dotyczące nawyków żywieniowych wykazały bezpośredni związek między warzywami krzyżowymi a zmniejszonym ryzykiem raka.

W przeciwieństwie do tych twierdzeń istnieją dowody na to, że nie ma związku między tymi zjawiskami, a także zwiększone ryzyko raka jelita grubego u osób, które często spożywają potrawy z kapusty.

Najprawdopodobniej takie sprzeczne dane wskazują na związek między odpowiedzią na toksyny a ludzkim genotypem. U osób z osłabioną odpornością goitryny stymulują procesy enzymatyczne, które korzystnie wpływają na metabolizm.

Warzywa kapustne są przeciwwskazane dla osób z chorobami tarczycy i przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Zawartość kalorii w kapuście

Tłuszcze, g.	Białka, g.	Węglowodany, g.
Biała kapusta	28	0.13	1.67	6.71
Duszona biała kapusta	76	2,97	1,98	10.12
kapusta kiszona	20	0.12	1.77	54,21
Kapusta biała zasmażana	49	2.81	1.82	4.23
Gotowana kapusta	26	0.10	1.65	6.65
Marynowana kapusta	90	5.38	1.45	9.51
brokuły	29	0,27	2.89	5.43
brukselki	44		4.58	7.82
Kapusta kalarepa	41		2.57	10,51
Kapusta	13	0.12	1.42	3.43
czerwona kapusta	23		0.64	7.75
kalafior	29	0,28	2.32	5.23
kapusta pekińska	czternaście	0,15	1.21	2.25
Kapusta morska	45	4.69	0.88

Kwas kapuściany

Kwas kapuściany to typowy napój fermentowany. Pod względem smaku przypomina zwykły chleb lub kwas słodowy o smaku kapusty, ale w kompozycji jest znacznie bogatszy, ponieważ wszystkie przydatne substancje ze świeżego warzywa wchodzą i pozostają w roztworze.

Najbardziej uderzającym efektem leczniczym odczuwanym po pierwszym spożyciu kwasu kapustnego jest normalizacja składu mikroflory jelitowej (zatrzymanie wzdęć, przyspieszenie perystaltyki jelit), a także usprawnienie procesu trawienia poprzez zwiększenie kwasowości soku żołądkowego i przyspieszenie wchłaniania z powodu pęcherzyków. Długofalowo napój ten poprawia kondycję skóry i jej pochodnych (włosów, paznokci), a także wzmacnia układ odpornościowy dzięki ciągłemu uzupełnianiu zapasów witamin z grupy C i B oraz różnych pierwiastków śladowych (cynk, fosfor, żelazo, wapń, mangan).

Wizualna demonstracja przygotowania kwasu kapustnego:

Sok z kapusty

Kapusta to wyjątkowy produkt o wyjątkowych walorach zdrowotnych. Ale nie każdy jest w stanie jeść go regularnie iw wystarczających ilościach, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych substancji. Zdrowie na część na to nie pozwala, niektórzy po prostu nie chcą go dodawać do potraw z powodu raczej kiepskiego smaku (ale po prostu „na masę” lepiej tego nie robić - można zepsuć danie i zakłócić normalne trawienie). Dotyczy to zwłaszcza dań gotowanych, ponieważ kapusta traci lwią część swoich korzystnych właściwości podczas gotowania.

Sok z kapusty jest swego rodzaju „esencją” wszelkiego uzdrawiania, jakie może dać kapusta. Kapusta różni się od innych warzyw i owoców tym, że zawiera prawie wszystkie przydatne składniki w soku komórkowym, a miazga kapuściana jest głównym źródłem błonnika i niczym więcej. W ten sposób naukowcy obliczyli, że 300 ml soku z kapusty zawiera tyle aktywnych składników, których organizm potrzebuje dziennie, ile z 50 kg poddanej obróbce termicznej kapusty.

Korzyści płynące ze stosowania soku z kapusty są niezaprzeczalne - aby uzyskać cenne i witalne substancje wystarczy wypić dziennie szklankę tego cudownego napoju, który uchroni przewód pokarmowy przed trawieniem nadmiaru błonnika, a gospodyni przed długim zamieszaniem w kuchni.

Zalety soku z kapusty

Sok z kapusty jest bogaty w wiele doskonale przyswajalnych mikroelementów, wśród których najwięcej to: wapń, magnez, sód, krzem, chlor, fosfor, żelazo i jod. Wśród witamin w soku z kapusty znajduje się bogactwo kwasu askorbinowego, aw szczególności askorbinenu (najbardziej stabilnej formy witaminy C), a także witaminy B1, B2, PP i inne.

Każdego stać na sok z kapusty, nawet jeśli zwykłej kapusty nie można zjeść z powodu problemów z przewodem pokarmowym.

Efekt spożycia soku można znacznie wzmocnić za pomocą różnych suplementów:

• Soki z cytryny i granatu;
• Kochanie;
• Kislitsa;
• Czerwona papryka;
• Jagody;
• W okresie wiosenno-letnim - sok z mniszka lekarskiego.

[Wideo] Witalij Ostrowski mówi o zaletach soku z kapusty:

Szkoda soku z kapusty

Sok z kapusty może być niebezpieczny dla zdrowia, jeśli jest wytwarzany z kapusty bogatej w azotany. Dlatego zwracaj uwagę na jakość główek kapusty, które wybierasz na rynku - liście kapusty nie powinny mieć czarnych plam i plam. Ten problem znika, jeśli uprawiasz kapustę na własnej działce.

W przypadku zapalenia żołądka o wysokiej kwasowości kapustę należy spożywać ostrożnie, a sok z kapusty należy pić tylko w niewielkich ilościach zmieszanych z innymi sokami lub całkowicie porzucić. Zapalenie trzustki, choroby wątroby, ostry stan choroby wrzodowej to stany, w których należy powstrzymać się od picia soku z kapusty.

Zwiększone tworzenie się gazów, które może wywołać sok z kapusty, jest niepożądane w okresie rehabilitacji po operacji brzucha. Wzdęcia po soku z kapusty są powodem, dla którego jego stosowanie u matek karmiących powinno być ograniczone, aby nie wywoływać kolki i wzdęć u dziecka.

Jak pić sok z kapusty?

Sok z kapusty przygotuj tuż przed użyciem - posiekaj główkę kapusty i załaduj do sokowirówki. Powstały napój pij małymi łykami przed jedzeniem. W żadnym wypadku nie należy solić soku z kapusty - w ten sposób traci on swoje dobroczynne właściwości, a nawet staje się szkodliwy dla zdrowia. Sok można przechowywać przez około jeden dzień w temperaturze nie przekraczającej dwóch stopni Celsjusza, ale zaleca się wypicie go bezpośrednio po przygotowaniu.

Dla wymiernych rezultatów zaleca się picie soku z kapusty w ilości co najmniej dwóch szklanek dziennie. Dobrze komponuje się z sokiem z marchwi, który wzmacnia jego właściwości oczyszczające i wzmacnia odporność na infekcje. Przydaje się pić taki napój w przypadku zapalenia dziąseł i zapobiegania przeziębieniom, zapaleniu migdałków, zapaleniu migdałków.

Połączenie soku z buraków, marchwi i kapusty dostarcza organizmowi witamin, dodaje energii, pomaga przystosować się do zmian klimatycznych i normalizuje metabolizm. Ta mieszanka soków jest zalecana do utraty wagi i zwiększenia poziomu hemoglobiny we krwi.

Przeciwwskazania do stosowania kapusty

Dietetycy nie zalecają kapusty na zapalenie okrężnicy, zapalenie jelit, biegunkę, zawał mięśnia sercowego. Wynika to z faktu, że zawiera dużo gruboziarnistego włókna roślinnego, które może powodować wzdęcia. Nie należy jeść kapusty o zwiększonej kwasowości żołądka, ponieważ pobudza wydzielanie gruczołów żołądkowych. We wszystkich innych przypadkach kapusta będzie nie tylko niskokaloryczna, ale także zdrowym daniem w dowolnej formie.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).