Dodatkowa Skurcz Nadkomorowy - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Skurcz dodatkowy nadkomorowy

Skurcz dodatkowy nadkomorowy jest wariantem zaburzenia rytmu serca, które objawia się występowaniem impulsów sercowych poza układem przewodzącym serca, czyli w przedsionkach lub w połączeniu przedsionkowo-komorowym. Skurcz dodatkowy nadkomorowy można wykryć zarówno u osób z kardiopatologią, jak iu osób całkowicie zdrowych.

Ten rodzaj zaburzeń rytmu serca przejawia się w tym, że okresowo człowiek doświadcza przerw w pracy serca, czasami pojawia się uczucie braku powietrza, duszności. Chociaż w niektórych przypadkach ludzie nawet nie podejrzewają, że mają skurcz dodatkowy nadkomorowy i dowiadują się o tym problemie po zaplanowanym EKG.

Zadowolony:

• Objawy ekstrasystoli nadkomorowej
• Przyczyny ekstrasystoli nadkomorowej
• Leczenie ekstrasystoli nadkomorowej

Objawy ekstrasystoli nadkomorowej

Objawy ekstrasystoli nadkomorowej mogą się różnić w zależności od obecności kardiopatologii.

Czasami arytmie serca przebiegają całkowicie bezobjawowo, a czasami pacjent może zgłaszać następujące dolegliwości:

• Okresowo pojawiające się uczucie przerw w pracy serca, chociaż normalnie człowiek nie powinien czuć własnego bicia serca. Czasami ludzie mówią, że mają wrażenie, że serce „kręci się” w środku. Wynika to z faktu, że po wystąpieniu epizodu ekstrasystolii następuje kompensacyjny impuls kardiologiczny. To on postrzega go jako zamach stanu.
• Mogą wystąpić uderzenia gorąca, pocenie się.
• Czasami może wystąpić silne osłabienie i zawroty głowy.
• Od czasu do czasu pacjenci odczuwają duszność i poczucie, że brakuje im powietrza. Jednocześnie człowiek odczuwa panikę, strach przed własną śmiercią.

Nasilenie objawów zależy od obecności organicznej choroby serca.

Przyczyny ekstrasystoli nadkomorowej

Przyczyny ekstrasystoli nadkomorowej są podzielone na 7 dużych grup, w tym:

1. Ekstrasystole etiologii sercowej. Ta grupa obejmuje dodatkowe skurcze nadkomorowe, które są spowodowane jedną lub inną chorobą serca:

   • Choroba wieńcowa serca.
   • Przełożony zawał mięśnia sercowego.
   • Przewlekła niewydolność serca.
   • Kardiomiopatia.
   • Wrodzone i nabyte wady serca.
   • Procesy zapalne w mięśniu sercowym (zapalenie mięśnia sercowego).

   To właśnie choroba serca jest najczęstszą przyczyną, która prowadzi do rozwoju zaburzeń rytmu serca.

2. Dodatkowe skurcze spowodowane przyjmowaniem leków. Pod tym względem leki takie jak diuretyki i glikozydy nasercowe są niebezpieczne.
3. Naruszenie stosunku elektrolitów w organizmie.
4. Ekstrasystole wynikające z czynników zewnętrznych. Do tej grupy zalicza się zaburzenia rytmu serca spowodowane nadużywaniem napojów alkoholowych, paleniem tytoniu, zażywaniem narkotyków, nadmiernym entuzjazmem do płynów zawierających kofeinę oraz pikantnych potraw.
5. Deregulacja autonomicznego układu nerwowego.
6. Zaburzenia hormonalne w organizmie spowodowane nieprawidłowym działaniem gruczołów dokrewnych, nadnerczy. Przedwczesne pobudzenie nadkomorowe może być spowodowane cukrzycą.
7. Osobno wyróżnia się nadkomorową ekstrasystolę o niewyjaśnionej etiologii. W takim przypadku zaburzenia rytmu powstają z przyczyn, których nie można ustalić.

Główną metodą pozwalającą na zdiagnozowanie ekstrasystoli nadkomorowej jest EKG.

Leczenie ekstrasystoli nadkomorowej

Leczenie ekstrasystoli nadkomorowej zależy od tego, czy dana osoba ma objawy zaburzeń rytmu serca, które odczuwa, a także czy ma inne choroby serca.

W przypadku braku kardiopatologii, a zaburzenia rytmu serca przebiegają bezobjawowo, lekarze ograniczają się do standardowych zaleceń.

Zawierają:

• Ograniczenie ostrych potraw i napojów z kofeiną. Nie powinieneś też dać się ponieść mocnej herbacie.
• Prowadzenie zdrowego trybu życia przy umiarkowanej aktywności fizycznej.
• Rzucenie palenia, zażywanie narkotyków i napojów alkoholowych.

Głównym niebezpieczeństwem skurczu dodatkowego nadkomorowego jest to, że może wywołać trzepotanie przedsionków. To z kolei może spowodować udar, zawał serca, zamknięcie naczyń i inne incydenty sercowo-naczyniowe. Dlatego nawet jeśli lekarz nie przepisał żadnych leków, należy przestrzegać udzielonych mu zaleceń.

W przypadku, gdy ekstrasystole jest spowodowane jakąkolwiek chorobą, wszelkie wysiłki należy skierować na jej leczenie, ponieważ bez tego nie będzie możliwe wyeliminowanie zaburzeń rytmu serca. Często tacy pacjenci są kontrolowani przez neurologa. Są przepisywane środki uspokajające, takie jak Relanium i Rudotel. W niektórych przypadkach leki te są zastępowane uspokajającymi preparatami ziołowymi (melisa, matecznik, nalewka z piwonii). Jednocześnie ważne jest, aby ustalić, że przyjmowanie leków nie wywołuje zaburzeń rytmu serca.

W przypadku, gdy dodatkowe skurcze powodują objawy, które człowiek samodzielnie odczuwa, a liczba dodatkowych skurczów dziennie przekracza 200 epizodów, wówczas pacjentowi zaleca się przyjmowanie leków przeciwarytmicznych. Są ich 4 klasy. Wybór konkretnego leku zależy od stanu pacjenta, jego historii i dolegliwości. Ważne jest, aby przed przepisaniem tego lub innego leku przeprowadzić monitorowanie EKG metodą Holtera.

W leczeniu ekstrasystoli nadkomorowej można stosować następujące leki:

• Sotalol.
• Chinidyna.
• Lidokaina.
• Nowokainamid.
• Cordaron.
• Mexilen itp.

Jeżeli po 2 miesiącach od rozpoczęcia terapii ekstrasystole zostały wyeliminowane i nie są określone przez EKG, wówczas możliwe jest zmniejszenie dawki wybranego leku, a następnie jego anulowanie. W niektórych przypadkach wymagane jest dłuższe leczenie. Jeśli extrasystole ma złośliwą postać, w której zwiększa się ryzyko wystąpienia stanów zagrażających życiu, wskazane jest ciągłe leczenie. Ablacja częstotliwością radiową w przypadku skurczu dodatkowego nadkomorowego nie jest zalecana.

Przebieg ekstrasystoli nadkomorowej bez uszkodzenia mięśnia sercowego jest zwykle korzystny.

Autor artykułu: Molchanov Sergey Nikolaevich | Kardiolog

Wykształcenie: Dyplom z kardiologii uzyskany na PMGMU. I. M. Sechenov (2015). Tutaj ukończyłem studia podyplomowe i uzyskałem dyplom „Kardiolog”.