Zwyrodnienie Barwnikowe Siatkówki

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zwyrodnienie barwnikowe siatkówki

Zadowolony:

• Objawy zwyrodnienia barwnikowego siatkówki
• Przyczyny dystrofii barwnikowej siatkówki
• Diagnostyka dystrofii barwnikowej siatkówki
• Leczenie dystrofii barwnikowej siatkówki

Jest to rzadka dolegliwość, która dotyka jedną na 5000 osób. Dystrofia barwnikowa lub zapalenie siatkówki występuje najczęściej u mężczyzn. Może się to zdarzyć w każdym wieku, w tym dzieci.

Zdecydowana większość osób, które zetknęły się z tą formą dystrofii przed 20 rokiem życia, umiejętność czytania pozostaje niezmieniona, a stopień ostrości wzroku przekracza 0,1. W grupie wiekowej od 45 do 50 lat stopień ostrości wzroku jest mniejszy niż 0,1, zdolność czytania jest całkowicie utracona. Więcej informacji o objawach, przyczynach i leczeniu choroby.

Objawy zwyrodnienia barwnikowego siatkówki

Główne objawy choroby obejmują:

• Hemeralopia, czyli „ślepota nocna” - powstaje w wyniku uszkodzenia jednego z elementów siatkówki, czyli pręcików. Jednocześnie umiejętność orientacji jest praktycznie utracona przy niewystarczającym oświetleniu. To hemeralopia powinna być uważana za pierwotną manifestację choroby. Może wystąpić pięć lub nawet 10 lat przed pierwszymi widocznymi objawami w okolicy siatkówki;
• Stałe pogarszanie się widzenia peryferyjnego - zaczyna się od minimalnego zawężenia granic widzenia peryferyjnego. W ramach dalszego rozwoju może doprowadzić do jego całkowitej utraty. Zjawisko to nazywane jest widzeniem rurkowym lub tunelowym, w którym tylko niewielki obszar „wizualny” pozostaje w centrum;
• Pogorszenie ostrości wzroku i percepcji kolorów - obserwuje się w późniejszych stadiach choroby i jest spowodowane degradacją czopków w centralnej części siatkówki. Systematyczny rozwój choroby wywołuje ślepotę.

Przyczyny dystrofii barwnikowej siatkówki

Jest tylko jeden powód pojawienia się dystrofii barwnikowej, aby ją zrozumieć, konieczne jest zrozumienie anatomii ludzkiego oka. Zatem światłoczuła błona oka lub siatkówki obejmuje dwie kategorie komórek receptorowych. Mowa o prętach i stożkach, które takie nazwy otrzymały wyłącznie ze względu na swój kształt. Zdecydowana większość czopków zlokalizowana jest w centralnej części siatkówki, co zapewnia optymalną ostrość i percepcję kolorów. Pręciki są rozmieszczone wzdłuż samej siatkówki, kontrolują widzenie peryferyjne i umożliwiają widzenie w warunkach słabego oświetlenia.

Gdy określone geny zapewniające odżywianie i funkcję siatkówki są uszkodzone, obserwuje się systematyczne niszczenie zewnętrznej części siatkówki. To znaczy dokładnie tam, gdzie znajdują się pręty i stożki. Takie uszkodzenie dotyczy przede wszystkim peryferii i zanika w ciągu 15-20 lat. To właśnie ten długotrwały proces jest jedyną przyczyną rozwoju dystrofii barwnikowej.

Diagnostyka dystrofii barwnikowej siatkówki

Rozpoznanie dystrofii barwnikowej w pierwotnych stadiach choroby ma swoje własne cechy. Przede wszystkim dlatego, że w dzieciństwie jest to trudne. Jego wdrożenie jest możliwe tylko u dzieci w wieku sześciu lat i starszych. Choroba jest często wykrywana po pojawieniu się trudności w orientacji o zmierzchu lub w nocy. W tym przypadku choroba postępuje od dłuższego czasu.

W ramach badania ujawnia się stopień ostrości wzroku i percepcji obwodowej. Dno oka bada się tak dokładnie, jak to możliwe, ponieważ tam mogą pojawić się zmiany. Najbardziej oczywistą oznaką zmiany, która ujawnia się podczas badania dna oka, są krwinki kostne. Reprezentują obszary, w których następuje postępujące niszczenie komórek typu receptorowego.

Aby potwierdzić diagnozę, można skorzystać z badań elektrofizjologicznych, ponieważ to one w pełni ujawniają „robocze” możliwości siatkówki. Ponadto przy pomocy specjalistycznego sprzętu przeprowadzana jest ocena adaptacji do ciemności i umiejętności poruszania się w zaciemnionym pomieszczeniu.

Jeśli istnieją podejrzenia, a ponadto ustala się diagnozę dystrofii barwnikowej siatkówki, biorąc pod uwagę genetyczny składnik choroby, zaleca się zbadanie najbliższych krewnych osoby. Pomoże to jak najwcześniej zidentyfikować chorobę.

Leczenie dystrofii barwnikowej siatkówki

Do chwili obecnej leczenie dystrofii barwnikowej jest złożone. Aby więc zatrzymać postęp choroby, należy stosować kompleksy witaminowe, leki poprawiające odżywienie oczu i ukrwienie siatkówki. Mogą to być nie tylko zastrzyki, ale także krople. Oprócz tych funduszy szeroko stosowana jest klasa bioregulatorów peptydów. Mają na celu optymalizację odżywiania i zdolności naprawczej siatkówki.

Stosowane są również metody fizjoterapeutyczne, które poprawiają wszystko, co wiąże się z ukrwieniem gałki ocznej. W ten sposób proces patologiczny zostaje zahamowany. Dzięki ciągłemu monitorowaniu możliwe jest osiągnięcie remisji. Okulary Sidorenko należy uznać za skuteczne urządzenie, które jest przeznaczone do użytku w domu. Łączą w sobie cztery metody ekspozycji w tym samym czasie i będą najbardziej skuteczne we wczesnych stadiach dystrofii barwnikowej.

Należy zwrócić uwagę na listę całkowicie nowych kierunków eksperymentalnych w leczeniu przedstawionej choroby. Mówimy o terapii genowej, która pozwala przywrócić te geny, które zostały uszkodzone. Ponadto chirurdzy wprowadzają w okolice oczu specjalne implanty mechaniczne, które działają podobnie jak siatkówka. Umożliwiają osobom, które straciły wzrok, swobodne poruszanie się w pomieszczeniach, a nawet na zewnątrz. Ponadto dzięki tym implantom proces samoopieki staje się znacznie łatwiejszy.

Zatem dystrofia barwnikowa jest poważnym i postępującym problemem widzenia. Jej objawy na początkowym etapie są trudne do rozpoznania, nie można jednak zapominać o genetycznych predyspozycjach do choroby. W przypadku wczesnego rozpoznania dystrofia barwnikowa będzie znacznie łatwiejsza do wyleczenia.

n

Autor artykułu: Degtyareva Marina Vitalievna, okulista, okulista