Jęczmień - Użyteczne Właściwości I Zastosowania

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Jęczmień

Jęczmień jest jednoroczną rośliną leczniczą o prostej, krótkiej łodydze. Liście liniowe znajdują się na cienkiej łodydze rośliny, która jest przymocowana do końca łodygi przez pochwę. Roślina kwitnie od maja do czerwca. Złożone kłoski znajdują się na wspólnej osi łodygi. Na każdym kłosie jęczmienia znajduje się jeden kwiatek. Jęczmień to ziarniak, który wyrósł razem z górną błoną dziewiczą. Owoce rośliny dojrzewają w okresie od końca sierpnia do końca września.

Dziki jęczmień nie występuje w przyrodzie. Jęczmień jest uprawiany na polach w całej Rosji, Stanach Zjednoczonych, Afryce i Azji Mniejszej.

Skład i zawartość kalorii

• Tłuszcze: 1,8 g
• Białka: 11,4 g
• Węglowodany: 75,1 g
• Woda: 9,4 g
• Popiół: 2,3 g
• Celuloza: 15,9 g

Witaminy	ilość	% RDA
Witamina B1 (tiamina)	0,33-0,65 mg	29%
Witamina PP (kwas nikotynowy)	4,6-5,7 mg	26%
Biotyna	11 μg	22%
Witamina B6 (pirydoksyna)	0,32-0,47 mg	20%
Cholina	37,8-110,0 μg	piętnaście%
Witamina B2 (ryboflawina)	0,13-0,28 mg	dziesięć%
Witamina B5 (kwas pantotenowy)	0,28-0,70 mg	dziesięć%

Minerały (w 100 g):	ilość	% RDA
Krzem	600 mg	2000%
Wanad	172 μg	430%
Bor	290 mcg	414%
Mangan	1600-1940 mcg	89%
Kobalt	7,9 mcg	79%
Cyrkon	38,7 mcg	77%
Miedź	470-560 mcg	52%
Selen	22,1-37,7 mcg	46%
Fosfor	264-353 mg	39%
Magnez	133-150 mg	35%
Lit	23,1 μg	23%
Cynk	2710-2770 mcg	23%
Chrom	10,6 mcg	21%
Żelazo	2,5-3,6 mg	20%
Molibden	13,8 mcg	20%
Tytan	141,7 μg	17%
Potas	280-452 mg	piętnaście%
Nikiel	10,0-26,1 μg	12%

Inne ważne połączenia:

• Fitosterole - 154,5 mg (280,9% RDI)
• Puryny 34 mg (27,3% RDI)
• Kwas szczawiowy - 27,3 mg (6,8% RDI)

Jęczmień (z którego powstaje znany pęczak perłowy) zawiera 20 wzorców krzemu dziennie. Krzem jest niezbędny do utrzymania elastyczności tętnic i odgrywa ważną rolę w zapobieganiu chorobom sercowo-naczyniowym. Zapobiega szkodliwemu wpływowi aluminium na organizm, stymuluje układ odpornościowy i spowalnia procesy starzenia się tkanek.

Pełny skład chemiczny ➤

Przydatne właściwości jęczmienia

Jęczmień zawiera te biologicznie aktywne i odżywcze składniki, witaminy i pierwiastki śladowe, których ludzie potrzebują do dobrego zdrowia i normalnego życia. Jęczmień ma właściwości otulające, przeciwzapalne i zmiękczające. Roślina ma wyjątkową zdolność usuwania toksyn z organizmu. Ziarno jęczmienia zawiera 5% błonnika, który usprawnia proces trawienia i oczyszcza organizm ze szkodliwych produktów rozkładu.

Kompleks składników odżywczych zawarty w jęczmieniu poprawia odporność, wzrok, działa na tkankę kostną i chrzęstną. Jęczmień to roślina stosowana w profilaktyce raka i chorób zakaźnych.

Jęczmień to niesamowita roślina. Zawiera środki przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, które pomagają w leczeniu grzybiczych chorób skóry, chorób przewodu pokarmowego czy układu oddechowego.

Jęczmień zawiera dużą ilość wapnia i fluoru, dzięki czemu może pomóc organizmowi w utrzymaniu zdrowych zębów i kości oraz zapobiegać rozwojowi próchnicy. Oprócz tych wszystkich właściwości leczniczych jęczmień ma również działanie antyalergiczne.

Zastosowanie jęczmienia w medycynie tradycyjnej

Lecznicze właściwości jęczmienia są od dawna wykorzystywane w medycynie ludowej. Na przykład wywar z jęczmienia jest stosowany jako środek zmiękczający żołądek, zapalenie okrężnicy, niestrawność i inne choroby żołądka. Jęczmień polecany jest przy łuszczycy, egzemie.

Wodny napar ze słodu jęczmiennego leczy hemoroidy, kaszel, skrofuły, choroby pęcherza lub dróg moczowych. Odwar z jęczmienia stosowany jest w leczeniu przeziębień, chorób skóry i otyłości. Jęczmień działa uspokajająco na ośrodkowy układ nerwowy. Ponadto roślina stosowana jest również zewnętrznie - w postaci okładów, kąpieli i okładów.

Odwar z jęczmienia jest stosowany w leczeniu gorączki, ponieważ ten lek naprawdę daje dobry efekt.

Tradycyjna medycyna często używa słodu jęczmiennego do leczenia wielu chorób. To bardzo proste. Bierzemy nasiona i zostawiamy je do kiełkowania. Osusz je i zmiel na proszek - to jest słód.

Bulion słodowy. Aby go przygotować, weź 3 łyżki proszku i zalej 1 litr wrzącej wody. Pozostawiamy kompozycję do zaparzenia na kilka godzin. Konieczne jest stosowanie 100 ml słodu 5 razy dziennie, jest to możliwe z cukrem. Słód pomaga w leczeniu zapalenia pęcherza, hemoroidów, furunculosis i oskrzeli.

Śluzowaty bulion jęczmienny z biegunką. Do jego przygotowania należy wziąć 10 gramów nasion roślin i zalać pół szklanki wrzącej wody. Następnie pozostaw produkt do zaparzenia na 5 godzin. Teraz podpalamy kompozycję na 10 minut. Następnie filtrujemy lek i bierzemy 1 łyżkę stołową 5 razy dziennie. Ten sam lek pomaga w leczeniu chorób żołądkowo-jelitowych.

Kąpiele jęczmienne na choroby skóry. Weź 150 gramów słodu jęczmiennego i zalej 1 litr wrzącej wody, pozostaw do zaparzenia na 1 godzinę. Następnie przefiltruj kompozycję i wlej bulion do kąpieli.

Jęczmień na apetyt. Bierzemy 120 gramów słodu jęczmiennego, dodajemy 50 gramów węglanu magnezu i 70 gramów drożdży leczniczych. Wlej 240 gramów granulowanego cukru do tej mieszanki i wszystko wymieszaj. Konieczne jest codzienne przyjmowanie takiej mieszanki, 10 gramów. Lek ten jest również stosowany w leczeniu przewlekłych chorób żołądka i jelit.

Odwar z jęczmienia z powiększoną śledzioną. Do jego przygotowania weź 4 łyżeczki jęczmienia i zalej cztery szklanki wrzącej wody. Wstawiamy kompozycję do ognia i gotujemy, aż w pojemniku będzie około 700 ml bulionu. Teraz dzielimy ten bulion na pół i bierzemy go przed obiadem i po obiedzie. Zabieg prowadzimy przez dwa miesiące. Ten sam wywar usuwa kamienie z nerek i woreczka żółciowego.

Jęczmień do sztucznego karmienia niemowląt. Należy wziąć 1 łyżeczkę kaszy jęczmiennej i zalać szklanką wrzącej wody. Pozostaw mieszaninę do zaparzenia na 1 godzinę, a następnie dodaj do tego bulionu 70 ml mleka krowiego. Począwszy od wieku dwóch miesięcy należy zmniejszyć ilość bulionu jęczmiennego.

Przeciwwskazania do stosowania jęczmienia

Jęczmień jest dozwolony dla absolutnie każdej osoby, jedynym wyjątkiem są osoby z objawami enteropatii glicynowej.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).