Dystrofia Siatkówki - Przyczyny, Objawy, Konsekwencje I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Dystrofia siatkówki

Zadowolony:

• Co to jest dystrofia siatkówki?
• Objawy dystrofii siatkówki
• Przyczyny zwyrodnienia siatkówki
• Konsekwencje dystrofii siatkówki
• Leczenie dystrofii siatkówki

Oko ludzkie ma bardzo złożoną strukturę, w której główne miejsce zajmuje siatkówka, która pozwala oku odbierać impulsy świetlne. Jego funkcje obejmują zapewnienie interakcji układu optycznego i podziałów wizualnych, których lokalizacją jest mózg. Osiąga się to poprzez odbiór, przetwarzanie i przesyłanie informacji wizualnych. Wraz z rozwojem dystrofii siatkówki (taką chorobę w większości przypadków rozpoznaje się u osób starszych) obserwuje się naruszenie układu naczyniowego oczu. Wraz z postępem choroby u pacjentów siatkówka ulega uszkodzeniu na poziomie mikrokomórkowym, przez co cierpią fotoreceptory, których funkcje mają na celu uporządkowanie procesów percepcji głębokiej gamy kolorów, a także zapewnienie widzenia na odległość.

Co to jest dystrofia siatkówki?

Dystrofia siatkówki to choroba, której towarzyszy śmierć tkanek gałki ocznej. Pacjenci, u których zdiagnozowano zaawansowany etap tej choroby, zaczynają gwałtownie tracić wzrok, wraz z postępującą degeneracją tkanki siatkówki.

Współczesna medycyna dzieli zwyrodnienie siatkówki na nabyte i wrodzone (dziedziczne).

Istnieje również klasyfikacja tej choroby według lokalizacji patogenezy:

• Dystrofia obwodowa. Rozwija się na tle wcześniejszego uszkodzenia narządów wzroku. Wrodzona lub nabyta krótkowzroczność, a także krótkowzroczność, mogą służyć jako bodziec do pojawienia się dystrofii obwodowej;
• Centralna dystrofia. Obserwuje się go w okolicy plamki żółtej oka, może wystąpić na tle związanych z wiekiem zmian w organizmie człowieka. Centralna dystrofia siatkówki dzieli się na mokrą i suchą.

Grupa ryzyka rozwoju dystrofii siatkówki obejmuje osoby starsze o słabej dziedziczności, mieszkające w regionach niekorzystnych ekologicznie i prowadzące niezdrowy tryb życia.

Według statystyk opublikowanych w specjalistycznych mediach dystrofia siatkówki występuje:

• U osób z krótkowzrocznością - w 30-40% przypadków;
• U osób z dalekowzrocznością - w 6-8% przypadków;
• U osób z normalnym wzrokiem - tylko 2-3% przypadków.

Objawy dystrofii siatkówki

Dystrofii siatkówki zwykle towarzyszą charakterystyczne objawy:

• Utrata percepcji kolorów;
• Mrugające czarne muchy przed oczami;
• Zniekształcenie wizualnie postrzeganych obrazów;
• Brak widzenia centralnego;
• Niewyraźne postrzeganie obiektów bocznych;
• Pojawienie się jasnych błysków przed oczami;
• Niewyraźny obraz;
• Upośledzona ostrość wzroku;
• Pojawienie się zasłony przed oczami;
• Niezdolność do odróżnienia obiektu statycznego od poruszającego się;
• Pojawienie się potrzeby jasnego oświetlenia podczas czytania i pisania.

Jeśli pacjent nie skontaktuje się na czas z instytucją medyczną w celu uzyskania wykwalifikowanej pomocy, może rozwinąć się progresja choroby, która ostatecznie prowadzi do odwarstwienia siatkówki i całkowitej utraty wzroku.

Przyczyny zwyrodnienia siatkówki

Eksperci przypisują następujące czynniki przyczynom rozwoju dystrofii siatkówki:

• Zakłócenie układu naczyniowego oka. Ta patologia prowadzi do tego, że u pacjentów w siatkówce rozpoczyna się proces bliznowacenia;
• Zakłócenie układu odpornościowego może również prowadzić do powstania blizn w warstwach siatkówki;
• Niezbilansowana dieta. Wielu lekarzy uważa, że dystrofia siatkówki może rozwinąć się na tle stosowania produktów niskiej jakości z naruszeniem diety;
• Palenie tytoniu negatywnie wpływa na wszystkie narządy wewnętrzne i układy ludzkiego ciała, ale narządy wzroku, w szczególności siatkówka, szczególnie cierpią z powodu nikotyny;
• Systematyczne spożywanie napojów alkoholowych może również wywoływać zwyrodnienie siatkówki;
• Przełożone infekcje wirusowe, w trakcie których nie otrzymano wykwalifikowanej opieki medycznej;
• Choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca, choroby serca, układ hormonalny, nadciśnienie;
• Odroczona operacja oka;
• Zakłócenie procesów metabolicznych w organizmie człowieka, które prowadzą do otyłości.

Konsekwencje dystrofii siatkówki

Jeśli pacjent z dystrofią siatkówki nie otrzyma wykwalifikowanej opieki medycznej, ale samoleczy, może ponieść poważne konsekwencje. Najgorszą opcją dla niego będzie całkowita utrata wzroku, której nie będzie już można przywrócić nawet chirurgicznie.

Leczenie dystrofii siatkówki

Przed przepisaniem leczenia pacjentowi, u którego podejrzewa się dystrofię siatkówki, okulista przeprowadza kompleksową diagnozę, która obejmuje następujące środki:

• Perymetria;
• Testy laboratoryjne;
• Badanie ultrasonograficzne gałki ocznej;
• Visometria;
• Instrumentalne badanie dna oka;
• Fluorescencyjna angiografia naczyń oka;
• Badanie elektrofizjologiczne (głównym celem tej procedury jest określenie stanu pracy komórek nerwowych siatkówki, a także nerwu wzrokowego).

W leczeniu dystrofii siatkówki specjaliści o wąskim profilu stosują różne techniki. Obecnie najskuteczniejszą metodą leczenia dystrofii siatkówki jest zabieg laserowy. Wynika to z faktu, że ten rodzaj interwencji chirurgicznej jest uważany za najmniej traumatyczny i całkowicie bezkrwawy, ponieważ chirurg nie musi otwierać gałki ocznej. W procesie przeprowadzania leczenia operacyjnego wiązką lasera, ze względu na bezkontaktowy wpływ na obszar uszkodzenia siatkówki, całkowicie wyklucza się możliwość zakażenia pacjenta.

Medyczna metoda leczenia dystrofii siatkówki polega na podawaniu pacjentom specjalnych leków.

W większości przypadków pacjentom przepisuje się następujące leki:

• Angioprotektory i leki rozszerzające naczynia krwionośne. Ta grupa leków ma działanie wzmacniające i rozszerzające naczynia krwionośne. Należą do nich: Complamin, No-shpa, Askorutin, Papaverine itp. Lekarz prowadzący indywidualnie dobiera dawkę i postać leku dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę stopień zaawansowania choroby i ogólne samopoczucie;
• Leki przeciwpłytkowe. Działanie tych leków polega na zapobieganiu tworzeniu się skrzepów krwi w naczyniach. Najczęściej pacjentom przepisuje się klopidogrel, tyklodypinę lub kwas acetylosalicylowy;
• Kompleksy witaminowe, a także osobno witaminy z grupy B;
• Lucentis - lek zapobiegający patologicznej proliferacji naczyń krwionośnych;
• Leki, które mogą skutecznie obniżać poziom cholesterolu we krwi;
• Leki, które są wstrzykiwane w strukturę oka, ponieważ mogą poprawić mikrokrążenie (na przykład pentoksyfilina);
• Preparaty otrzymywane z materiału biologicznego pochodzącego od bydła. Ta grupa leków nazywana jest „polipeptydami” (obejmuje na przykład retinolaminę);
• Krople do oczu, takie jak Oftan-Katahrom, Taufon, Emoxipin itp. Ta grupa leków pomaga usprawnić procesy metaboliczne, a także przyspieszyć regenerację tkanek gałki ocznej.

Przepisując terapię lekową, lekarz prowadzący samodzielnie opracowuje schemat przyjmowania leków. Zwykle chorzy z tak trudną diagnozą muszą powtarzać przebieg leczenia kilka razy w roku. Równolegle z farmakoterapią dystrofii siatkówki specjaliści stosują różne metody fizjoterapeutyczne.

Wyraźny efekt terapeutyczny osiąga się za pomocą następujących procedur:

• Fotostymulacja lub elektryczna stymulacja siatkówki;
• Elektroforeza (podczas tej procedury stosuje się No-shpa, heparynę lub kwas nikotynowy);
• Zastosowanie niskoenergetycznego promieniowania laserowego do stymulacji siatkówki;
• Laserowe napromienianie krwi (dożylne);
• Magnetoterapia itp.

W zaawansowanych przypadkach specjaliści przeprowadzają chirurgiczne leczenie zwyrodnienia siatkówki.

Rodzaj zabiegu dobierany jest indywidualnie dla pacjentów:

• Koagulacja laserowa siatkówki. Po takiej interwencji chirurgicznej pacjenci muszą przyjmować specjalne leki należące do grupy inhibitorów angiogenezy. Dzięki wsparciu lekami pacjenci nie wyrosną nieprawidłowych naczyń, zatrzymany zostanie również proces postępu zwyrodnienia plamki żółtej siatkówki (mokrej);
• Operacje rewaskularyzacyjne i naczynioruchowe;
• Witrektomia.

Po przejściu terapii pacjenci, u których zdiagnozowano dystrofię siatkówki, są zobowiązani do regularnego prowadzenia działań profilaktycznych. Surowo zabrania się takiej kategorii pacjentów przeciążania narządów wzroku (podczas czytania konieczne jest robienie przerw na odpoczynek). Przebywając na zewnątrz pod wpływem promieni ultrafioletowych należy nosić tylko okulary przeciwsłoneczne. Takie osoby powinny zrewidować swoją dietę i wzbogacić ją o produkty korzystne dla wzroku. Codziennie musisz przyjmować witaminy i minerały, które są niezbędne do pełnego funkcjonowania narządów wzroku. Powinieneś całkowicie porzucić złe nawyki, takie jak palenie i nadużywanie alkoholu.

Środki ludowe

Tradycyjna medycyna w połączeniu z tradycyjnymi metodami leczenia dość skutecznie walczy z różnymi chorobami narządu wzroku, w tym z początkowym etapem dystrofii siatkówki. Pacjentom zaleca się hirudoterapię, podczas której pijawki wstrzykują do krwi pacjenta bogatą w pożyteczne enzymy ślinę.

Ukąszenie pijawki ma wyjątkowo korzystny wpływ na organizm człowieka:

• Łagodzi stany zapalne;
• Normalizuje układ odpornościowy;
• Działa jako środek przeciwbólowy;
• Pomaga oczyścić organizm z toksyn;
• Zmniejsza poziom złego cholesterolu i cukru we krwi itp.

W medycynie ludowej istnieje wiele przepisów, które można zastosować w leczeniu dystrofii siatkówki:

• Weź świeże mleko kozie i wymieszaj je z przegotowaną wodą (1: 1). Następnie ociekaj bolące oko powstałą mieszaniną i przykryj ciemną szmatką na pół godziny. Przebieg leczenia wynosi 1 tydzień, uważa się, że w tym czasie proces odwarstwienia siatkówki zostanie zatrzymany;
• Weź w określonych proporcjach i wymieszaj następujące składniki: igły (5 części), owoce róży (2 części), łupiny cebuli (2 części). Całość zalać wrzącą wodą i gotować na małym ogniu przez 10 minut. Schłodzony i przecedzony bulion należy pić 0,5 litra dziennie, podzielony na kilka dawek. Przebieg leczenia wynosi 1 miesiąc;
• Wlej 1 łyżkę kminku do emaliowanego pojemnika i zalej 200 ml wrzącej wody. Podpal naczynia i gotuj płyn przez 5 minut. W powstałym bulionie dodaj kwiaty chabra (1 łyżka. Łyżka), wymieszaj i przykryj. Po schłodzeniu i napięciu bulion stosuje się jako krople do oczu (konieczne jest wkroplenie 2 kropli do każdego oka 2 razy dziennie);
• Wlej 1 łyżkę. łyżkę glistnika w dowolnym pojemniku i zalać wrzącą wodą. Umieść naczynia na małym ogniu i gotuj na wolnym ogniu przez kilka minut. Po ostygnięciu i infuzji bulion jest gotowy do użycia. Zaleca się zakopać oczy 3 razy dziennie po 3 krople. Kurs leczenia trwa 1 miesiąc;
• Nalewki z liści brzozy, skrzypu, borówki brusznicy, gorczycy i innych ziół przydatnych dla wzroku można przyjmować doustnie kilka razy dziennie.

Autor artykułu: Degtyareva Marina Vitalievna, okulista, specjalnie dla strony internetowej ayzdorov.ru