Operacja Usunięcia Zapalenia Wyrostka Robaczkowego - Okres Przedoperacyjny, Operacyjny I Pooperacyjny

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Chirurgia w celu usunięcia zapalenia wyrostka robaczkowego

Zadowolony:

• Strach przed zapaleniem wyrostka robaczkowego
• Okres przedoperacyjny na zapalenie wyrostka robaczkowego
• Okres operacyjny zapalenia wyrostka robaczkowego
• Okres pooperacyjny
• Powikłania po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego
• Rehabilitacja i powrót do zdrowia

Wycięcie wyrostka robaczkowego w nowoczesnych warunkach jest jedyną niezawodną metodą leczenia większości postaci zapalenia wyrostka robaczkowego. U osób z dala od medycyny zapalenie wyrostka robaczkowego jest przyczyną wielu uzasadnionych i nieuzasadnionych obaw. Poniższe informacje, dostępne dla szerokiego grona czytelników, mogą służyć jako przypomnienie przed operacją usunięcia zapalenia wyrostka robaczkowego.

Strach przed zapaleniem wyrostka robaczkowego

Poczucie strachu jest naturalną reakcją obronną człowieka, pomagającą uniknąć niebezpiecznych sytuacji życiowych. Strach jest kiepskim doradcą w przypadku bolesnych chorób. Ból jest sygnałem, że organizm sam przestał radzić sobie z wewnętrznym problemem. Kolka brzuszna utrzymująca się przez 3-4 godziny jest oznaką poważnego problemu zdrowotnego i jednym z objawów zapalenia wyrostka robaczkowego, a także powodem do pilnego kontaktu ze szpitalem.

Przyczyny bólu zawsze wiążą się z:

• podrażnienie zakończeń nerwowych produktami zapalenia;
• ściskanie (skurcze), rozciąganie i uraz włókien nerwowych.

Ból fizyczny można zwykle opanować lekami farmaceutycznymi. Jednak bez kompleksowego leczenia, a czasem radykalnej interwencji chirurgicznej, niemożliwe jest zatrzymanie procesu patologicznego - zapalenia wyrostka robaczkowego. Przy dalszym ognisku choroby ból prędzej czy później powróci.

Inne fobie (według ankiet pacjentów) są związane z lękami:

• powierzanie swojego życia chirurgom;
• słaby wynik operacji;
• długoterminowe konsekwencje;
• prawidłowa diagnoza.

W przypadku pierwszych trzech fobii obawy są w pewnym stopniu uzasadnione, ale późne leczenie w placówce medycznej tylko zwiększa ryzyko. Operacja ze zwykłej procedury zamienia się w złożoną manipulację.

Jeśli chodzi o wątpliwości co do poprawności diagnozy, to rzeczywiście objawy zapalenia wyrostka robaczkowego nie zawsze odpowiadają opisom w literaturze medycznej, a symptomatologia charakterystyczna dla zapalenia wyrostka robaczkowego może być przejawem innych niebezpiecznych chorób, na przykład:

• choroby przewodu pokarmowego to wrzody żołądka, wrzody dwunastnicy, niedrożność jelita cienkiego, uchyłek Meckela (ślepy wyrostek jelita przypominający wyrostek robaczkowy), nacieki wyrostka robaczkowego, ropień okołowierzchołkowy, rak lub perforacja jelita, zapalenie trzustki, zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• choroby układu moczowo-płciowego - zapalenie lub niedrożność moczowodów, zapalenie przydatków, patologiczne skurcze podczas cykli owulacyjnych;
• choroby zakaźne - tyfus, czerwonka i inne.

Wiele chorób kazuistycznych jest zamaskowanych jako zapalenie wyrostka robaczkowego. Występują błędy diagnostyczne, ale rzadko są one śmiertelne dla pacjenta. Wraz z wprowadzeniem laparoskopii do praktyki liczba błędów znacznie się zmniejszyła.

Fobie związane ze specyfiką stanu fizjologicznego pacjenta i trudnością diagnozy w tym okresie, a mianowicie:

• ciąża - naturalny strach o życie płodu, który łączy się ze zniekształconą kompresją narządów wewnętrznych obrazu klinicznego;
• starość - w połączeniu z nawarstwianiem się różnych chorób przewlekłych;
• dzieciństwo - z oczywistych względów fobie są typowe dla rodziców z przerostowymi obawami o zdrowie swojego dziecka.

Nowoczesne techniki diagnostyczne i technologie operacyjne pozwalają na znalezienie optymalnego, bezpiecznego leczenia, odpowiedniego dla każdego konkretnego przypadku, w każdym wieku i w każdym stanie fizjologicznym.

Wycięcie ślepej kiszki. W zależności od sytuacji klinicznej operacja wykonywana jest w trybie pilnym lub zgodnie z planem.

Obsługa awaryjna. Wskazaniem jest ostry stan lub zaostrzenie przewlekłego zapalenia. Operacja wykonywana jest od dwóch do czterech godzin po przyjęciu pacjenta do kliniki. Pilność wynika z szybkiego rozwoju niebezpiecznego stanu (zapalenie otrzewnej, perforacja ścian wyrostka robaczkowego, wylew ropy do jamy brzusznej).

Planowana operacja. Jeżeli interwencja ratunkowa jest zabroniona, operacja wykonywana jest po wyeliminowaniu zagrożeń. Czas planowanej operacji określany jest na podstawie czasu leczenia paliatywnego (eliminującego zagrożenia) i powrotu do zdrowia.

Okres przedoperacyjny na zapalenie wyrostka robaczkowego

Wycięcie wyrostka robaczkowego należy do kategorii operacji wykonywanych w trybie pilnym, dlatego wszystkie niezbędne procedury na izbie przyjęć są przeprowadzane tak szybko, jak to możliwe.

Rejestracja pacjenta

Rejestracja pacjenta jest warunkiem pobytu w placówce medycznej. Aby przyspieszyć, przygotuj niezbędne dokumenty z wyprzedzeniem:

• paszport obywatela Federacji Rosyjskiej lub zastępujący go dokument (dowód wojskowy);
• polisa ubezpieczenia zdrowotnego (obowiązkowa lub dobrowolna);
• indywidualna karta ubezpieczenia konta osobistego (SNILS);
• ewentualna karta ambulatoryjna (zwykle jest w przychodni w miejscu zamieszkania, ale czasami jest wręczana).

Pewne problemy z uzyskaniem bezpłatnego usunięcia wyrostka robaczkowego mogą mieć osoby nieposiadające obywatelstwa naszego kraju.

Nie oznacza to, że nie otrzymają pomocy w nagłych wypadkach, jednak aby wykluczyć problem, powinni wcześniej wykupić polisę OMI (obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne). W celu uzyskania polisy należy skontaktować się z najbliższym towarzystwem ubezpieczeniowym o dobrej reputacji na rynku ubezpieczeniowym. Polisa w formie karty plastikowej wydawana jest na miesiąc, a polisa tymczasowa w dniu obiegu.

Uwaga! Cudzoziemcom przebywającym czasowo lub na stałe na terytorium Federacji Rosyjskiej wystawia się obowiązkową polisę ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 10 ustawy federalnej Federacji Rosyjskiej z dnia 29 listopada 2010 r. N 326-FZ.

Posiadanie tymczasowej lub stałej obowiązkowej polisy ubezpieczenia medycznego jest obowiązkowe dla wszystkich kategorii obywateli przyjętych do placówki medycznej.

Dodatkowo należy przedstawić:

• dla uchodźcy - zaświadczenie o uchodźstwie lub kopię wniosku o nadanie tego statusu (skargi na jego pozbawienie);
• dla bezpaństwowca przebywającego czasowo na terytorium naszego kraju - dowód osobisty ze znakiem zezwolenia na pobyt w Federacji Rosyjskiej.
• dla cudzoziemca przebywającego czasowo w naszym kraju - paszport kraju zamieszkania obywatela ze znakiem służb migracyjnych Federacji Rosyjskiej na czasowym zezwoleniu na pobyt w naszym kraju.
• dla cudzoziemca przebywającego na stałe w naszym kraju - paszport państwa obcego oraz zezwolenie na pobyt w Federacji Rosyjskiej.

Problem znacznie ułatwi kontakt z przychodnią świadczącą usługi płatne, w tym w ramach dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego (VHI).

Diagnoza zapalenia wyrostka robaczkowego

Wykonywany jest przez chirurga w ograniczonym czasie.

Wskazaniem do operacji mogą być wyniki badania klinicznego z wyraźnymi objawami `` ostrego brzucha '' bez potwierdzenia ogniska patologii w wyrostku robaczkowym. Taka strategia jest całkiem uzasadniona, ponieważ oprócz zapalenia wyrostka robaczkowego przyczyną pilnych operacji są choroby narządów jamy brzusznej podobne do zapalenia wyrostka robaczkowego. Podczas operacji, po zbadaniu jelit i narządów jamy brzusznej, chirurg może dostosować taktykę leczenia.

Kolejność procedur diagnostycznych:

• Wywiad z pacjentem;
• Badanie: ogólne - zwróć uwagę na postawę pacjenta, jego chód, miejscowe - stan ściany brzucha (wzrost, spadek, symetria boków);
• Palpacja (czucie) - zwróć uwagę na ból w miejscu przyłożenia siły, a także wykonaj testy bólowe i zastosuj badanie palpacyjne wewnętrzne - doodbytnicze, pochwowe;
• Perkusja (stukanie) - służy do identyfikacji bólu i wrażliwości dotykowej (na dotyk);
• Laboratoryjne badania krwi - liczenie liczby leukocytów, określanie proporcji różnych typów leukocytów w zabarwionym rozmazie i szybkości sedymentacji erytrocytów, mocz - analiza ogólna. Jeśli jest to wskazane, można włączyć inne badania, na przykład badanie ciąży u kobiet. Niestety standardowe testy laboratoryjne pokazują jedynie ogólny obraz stanu zapalnego.
• Metody instrumentalne - radiografia przeglądowa jamy brzusznej, radiografia lub tomografia komputerowa z kontrastem, USG i jej modyfikacje.
• Diagnostyka różnicowa. W przypadku niejasnej, słabo wyrażonej kliniki i braku wyraźnych wskazań do pilnego usunięcia wyrostka robaczkowego, diagnoza jest kontynuowana do wyjaśnienia przyczyn. Najczęściej metodą diagnostyki różnicowej jest laparoskopia.

W ramach przygotowań do operacji anestezjolog przeprowadza badanie układu sercowo-naczyniowego i zbiera wywiad alergiczny w przypadku nietolerancji środków farmakologicznych do znieczulenia.

W razie potrzeby przeprowadza się dożylną infuzję kroplową z roztworem izotonicznym w celu utrzymania napięcia, złagodzenia zatrucia i zapobiegania odwodnieniu, a także umieszczenia sondy w żołądku w celu ewakuacji zawartości.

Ze względu na zmienne nasilenie stanu klinicznego pacjentów przyjmowanych do operacji, kolejność badań diagnostycznych może ulec częściowej zmianie.

Przygotowanie pola operacyjnego na zapalenie wyrostka robaczkowego

Preparat obejmuje pielęgnację skóry brzucha, golenie miejsc porostu owłosienia, odtłuszczenie oraz dezynfekcję skóry w rejonie pola operacyjnego.

Jeżeli przed operacją pojawią się u pacjenta przypadki alergii na roztwory do dezynfekcji skóry, chemikalia i leki, anestezjolog koryguje swoje postępowanie.

Okres operacyjny zapalenia wyrostka robaczkowego

Przed operacją, na prośbę pacjenta i towarzyszących mu bliskich, można przeprowadzić rozmowę o zbliżającej się manipulacji z przekazaniem informacji o istocie operacji, sposobach uśmierzania bólu i możliwych powikłaniach. Ale ponieważ operacja jest pilna, ta rozmowa czasami nie jest przeprowadzana.

Okres eksploatacji obejmuje:

• wprowadzenie pacjenta w stan znieczulenia;
• dysekcja warstwa po warstwie ściany brzucha;
• rewizja jamy brzusznej i znajdujących się w niej narządów, badanie wyrostka robaczkowego i części jelita (ok. 50 cm przed i taką samą ilość po miejscu jej wypłynięcia);
• resekcja wyrostka robaczkowego, szycie krawędzi usuniętego procesu;
• zaciśnięcie i zszycie otrzewnej szwami wchłanialnymi (szwy nie są usuwane);
• zaostrzenie skóry i nałożenie przerywanych (usuwalnych) szwów.

W przypadku powikłań (wysięk zawartości wyrostka robaczkowego do jamy brzusznej) jama jest odkażana i tymczasowo zabezpieczany drenaż w celu ewakuacji produktów zapalenia poza organizm. Drenaż ten usuwa się przed zdjęciem szwów chirurgicznych, zaraz po ustabilizowaniu się stanu organizmu.

Czas operacji. Nie ma standardów, może trwać od 40 minut do 2-3 godzin w zależności od nasilenia patogenezy, budowy ciała, wieku pacjenta, lokalizacji wyrostka robaczkowego w jamie brzusznej i wielu innych czynników.

Uśmierzanie bólu jest ważnym krokiem w operacji. Jakość znieczulenia zależy od czasu operacji, szybkości gojenia się rany operacyjnej, prawdopodobieństwa powikłań operacyjnych i pooperacyjnych.

Podczas usuwania wyrostka robaczkowego stosuje się trzy opcje znieczulenia:

• metoda szczelnej infiltracji;
• blokada przewodzenia;
• ogólne znieczulenie.

Wszystkie metody, jeśli są wykonywane prawidłowo, mają odpowiedni efekt przeciwbólowy. Dwie pierwsze metody polegają na odnalezieniu świadomości operowanej osoby w okresie operacji, w tym zakresie przeciwwskazane są:

• małe dzieci - niekontrolowany niepokój małego dziecka przeszkadza w wycięciu wyrostka robaczkowego;
• pacjenci z zapaleniem otrzewnej - poważna operacja polega na higienie jelit, przy czym możliwe jest odruchowe napięcie mięśni ściany brzucha;
• pacjenci poddawani zabiegom laparoskopowym - manipulacje wewnątrz jamy brzusznej instrumentem medycznym u osoby przytomnej wywołują odruch wymiotny i skurcz mięśni ściany brzucha, a środki zwiotczające mięśnie nie są stosowane do tłumienia tych zjawisk bez znieczulenia ogólnego z kontrolowaną wentylacją.
• pacjenci ze zwiększoną pobudliwością, indywidualną nietolerancją nowokainy i jej pochodnych.

Chociaż metody znieczulenia miejscowego są uważane za przestarzałe, okazały się skuteczne i bezpieczne, jeśli zostały wykonane umiejętnie.

Metoda infiltracji szczelnej pełzającej

Celem jest zapewnienie bezbolesnego, warstwowego cięcia i szycia skóry i ściany brzucha.

Próg wrażliwości na ból jelit jest znacznie niższy, w przypadku jego znieczulenia do jamy brzusznej okresowo dodaje się roztwór noworodiny lub stosuje się inne leki.

Zasada metody polega na tym, że warstwa po warstwie pod ciśnieniem wytworzonym przez strzykawkę, impregnacja warstw skóry, mięśni i tkanek ściany brzucha 0,25% roztworem noworodiny. W wyniku wstrzyknięcia roztworu pod ciśnieniem pod polem operacyjnym powstaje rozległa warstwa nowokainy, która blokuje przewodzenie impulsów bólowych. Podczas operacji musisz stale powtarzać tę procedurę.

Wartość praktyczna polega na prostocie wykonania i możliwości kontroli głównych parametrów fizjologicznych obsługiwanego sprzętu bez skomplikowanej aparatury medycznej. Operację można pomyślnie wykonać w prymitywnych warunkach.

Wady - nowokaina nie łagodzi odruchu wymiotnego; podczas operacji musisz stale wstrzykiwać roztwór nowokainy.

Znieczulenie miejscowe lub miejscowe

Cel jest podobny do celu metody infiltracji pełzającej. Zasada polega na blokowaniu przewodzenia impulsów nerwowych przez wiązki nerwowe unerwiające jelito poprzez wstrzyknięcie środków przeciwbólowych do przestrzeni otaczającej węzeł nerwowy, od którego odchodzą wiązki nerwowe. Technika jest złożona w porównaniu ze ścisłą infiltracją. Od anestezjologa wymagana jest dobra znajomość topograficznych punktów orientacyjnych miejsca wkłucia igły oraz lokalizacji węzłów nerwowych.

Jako środki znieczulające stosuje się roztwory o różnych stężeniach (bupiwakaina, lidokaina, ropiwakaina).

Zalety metody:

• szybkość początku efektu;
• małe dawki leków przeciwbólowych;
• niezawodne znieczulenie, brak konieczności ciągłego dodawania środka znieczulającego;
• umiejętność łączenia różnych technik.

Wadą jest złożoność implementacji.

Znieczulenie ogólne to nowoczesna metoda uśmierzania bólu

Pacjenta usypia się i etapami usuwa ze stanu znieczulenia ogólnego. W okresie stanu narkotycznego anestezjolog monitoruje układ krążenia i oddechowy operowanego pacjenta.

Etapy znieczulenia obejmują premedykację, wprowadzenie leków, samo znieczulenie i usunięcie z tego stanu:

• Lek do przedwstępnego leczenia. Cele - zwiększenie odporności organizmu na operacje, zapewnienie stabilnej pracy serca i płuc podczas operacji;
• Znieczulenie wstępne lub indukcja. Celem jest stopniowe doprowadzenie operowanej osoby do stanu znieczulenia, dostosowanie serca i oddechu do warunków znieczulenia. W tym czasie, jeśli to konieczne, wstrzykuje się środki zwiotczające mięśnie i wykonuje się intubację dotchawiczą w celu sztucznej wentylacji. Czas trwania tego okresu wynosi 10-15 minut;
• Utrzymanie znieczulenia. Celem jest utrzymanie stabilnego poziomu podstawowych funkcji organizmu i brak wrażliwości na ból. Długość okresu odpowiada czasowi operacji. Podczas operacji dozwolone jest ułamkowe dodawanie leków;
• Usunięcie ze znieczulenia. Celem jest usunięcie metabolitów znieczulenia, przywrócenie funkcji życiowych i przejście organizmu do samodzielnego funkcjonowania.

Jako leki do znieczulenia ogólnego podczas wycięcia wyrostka robaczkowego stosuje się silnie działające leki o ograniczonym dostępie.

Możliwe powikłania tego etapu są monitorowane przez anestezjologa. W grupie ryzyka znajdują się pacjenci z nadwrażliwością i współistniejącymi chorobami osłabiającymi pracę serca i układu oddechowego.

Rozwarstwienie ściany brzucha warstwa po warstwie z zapaleniem wyrostka robaczkowego

Ogólne zasady wykonywania nacięcia brzucha:

• Nacięcie wykonuje się warstwami. Pozwala to kontrolować proces i, jeśli to konieczne, na czas stopić naczynia krwionośne, co zmniejsza ryzyko urazów mięśni i rozcięgien;
• Długość nacięcia nie jest ściśle regulowana, musi być wystarczająca, aby chirurg mógł pracować. Zbyt małe nacięcie stwarza problemy podczas ekstrakcji i rewizji narządów wewnętrznych, repozycjonowania sieci i pętli jelitowych do jamy brzusznej, a zbyt duże - wydłuża czas zszycia tkanki i zwiększa ryzyko w okresie gojenia się rany;
• Mięśnie, rozcięgna i sieć rozdziela się metodą tępą, to znaczy wykonuje się małe nakłucie, a następnie rozdziela się narzędziami i rękami wzdłuż włókien.

Na tym etapie krwawienie jest niebezpieczne, czego nie zauważa się, gdy naczynia krwionośne ściany brzucha są przerwane. Przy niewystarczającym znieczuleniu odruchowo wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej, prawdopodobnie niekontrolowane wypadanie sieci i pętli jelitowych. Chirurg bierze pod uwagę wszystkie te zagrożenia.

Rewizja jamy brzusznej z zapaleniem wyrostka robaczkowego

Po odłączeniu ściany brzucha usuwa się sieć i bada narządy wewnętrzne. Jeśli to konieczne, pętle jelitowe są usuwane poza jamę brzuszną. Równolegle stwierdza się stan zapalny wyrostka robaczkowego.

Podczas badania wyrostka robaczkowego, narządów wewnętrznych i pętli jelitowych zwraca się uwagę na widoczne wady morfologiczne ścianek otrzewnej i badanych narządów. W przypadku wykrycia zmian chirurg postępuje zgodnie z instrukcjami i własną intuicją. W przypadku nieskomplikowanego zapalenia wyrostka robaczkowego operacja wchodzi w ostatni etap. W przypadku komplikacji algorytm działań jest inny.

Podczas badania narządów wewnętrznych w znieczuleniu miejscowym należy wystrzegać się odruchu wymiotnego w odpowiedzi na zaciskanie pętli jelitowych. Niebezpieczeństwo polega na niekontrolowanym wypadnięciu pętli jelitowych, samoistnym pęknięciu wyrostka robaczkowego i infekcji jamy brzusznej. Ryzyka te są rozważane przez chirurga i anestezjologa.

Resekcja wyrostka robaczkowego

Wyrostek jest podciągany do krawędzi rany chirurgicznej i usuwany poza nią. Zapewniona jest izolacja wyrostka robaczkowego z jamy brzusznej, technika jest szczegółowo opisana w podręcznikach i instrukcjach. Jako materiał do zszywania stosuje się szwy katgutowe lub syntetyczne samoistnie wchłanialne.

Zasada nałożenia zatopionego sznura kapciuchowego na kikut wyrostka robaczkowego polega na zaciśnięciu wyrostka robaczkowego tak, aby krawędzie rany zagłębiały się w kikut, a zewnętrzna strona wyrostka robaczkowego jest połączona błonami surowiczymi ze środkiem. Ta metoda szycia pozwala oczekiwać najszybszego możliwego wygojenia i uszczelnienia wyrostka robaczkowego.

Ryzyko związane jest z możliwym skażeniem jamy brzusznej, narzędziami i bielizną chirurgiczną z powodu niedokładnego oddzielenia tkanek, a także z niepowodzeniem szwów i węzłów chirurgicznych.

Szycie rany chirurgicznej po usunięciu wyrostka robaczkowego

Połączenie ściany brzucha wykonuje się nićmi, które po chwili wchłaniają się, a szycie skóry szwami przerywanymi (średnio wykonuje się 7-10 szwów). Jako materiał do szycia stosuje się mocne nici jedwabne lub syntetyczne. Szwy na skórze usuwa się po 7-10 dniach. Potencjalne zagrożenia są związane z zrywaniem nici i węzłów.

Dowiedz się więcej: Co robić, a czego nie robić po operacji zapalenia wyrostka robaczkowego?

Okres pooperacyjny

Okres rekonwalescencji trwa od zakończenia operacji do usunięcia szwów na skórze. Czas trwania tego okresu wydłuża się wraz ze złożoną appendektomią. Sekwencja działań personelu medycznego w przypadku niepowikłanego zapalenia wyrostka robaczkowego jest dość prosta.

We wczesnym okresie pooperacyjnym (pierwsza doba):

• przeprowadzić (jeśli to konieczne) detoksykację organizmu pacjenta;
• monitorować ewentualne krwawienia pooperacyjne, niedowład jelit i / lub pęcherza.

W środkowym i późnym okresie pooperacyjnym (od drugiego do dziesiątego dnia):

• monitorować przywracanie funkcji fizjologicznych pacjenta (wypróżnianie, oddawanie moczu), w razie potrzeby podejmować działania;
• monitorować ewentualny rozwój powikłań pooperacyjnych (kontrola temperatury ciała, apetyt, stan szwów pooperacyjnych, obecność bólu).

Jak długo pozostają w szpitalu po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego?

Po nieskomplikowanej operacji pacjent przebywa w szpitalu nie dłużej niż dziesięć dni. Po zabiegu można wstać za zgodą lekarza, najczęściej trzeciego lub czwartego dnia (indywidualne zalecenie!). Czasami należy nosić bandaż lub zawiązać ręcznik wokół brzucha, aby zapobiec rozbieżności szwów. Napój podaje się pierwszego dnia po operacji. Od drugiego dnia odżywianie pokazane jest zgodnie z dietą zalecaną przez dietetyka.

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli:

• niemożność wypróżnienia i / lub oddania moczu bez silnego wysiłku;
• ból brzucha i okolicy szwów;
• mokre szwy i dyskomfort podczas ruchu.

Kiedy szwy są usuwane po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego?

Usuwa się je po wypełnieniu rany chirurgicznej zdrową granulacją (strupem). W normalnych warunkach jest to siódmy, czasem dziesiąty dzień. Szwy są zdejmowane w gabinecie zabiegowym. Pacjent zostaje wypisany dopiero po zdjęciu szwów. Uwaga! W kilka dni po wypisie ze szpitala należy uważać na wysiłek fizyczny - nawet przy dobrze zagojonej ranie operacyjnej brzegi mogą się rozpaść.

Co zrobić, jeśli szew jest otwarty po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego?

Powodem jest nieprzestrzeganie schematu po wypisaniu ze szpitala. Szwy wewnętrzne i zewnętrzne mogą się rozpraszać.

1. Zerwanie szwów wewnętrznych (na ścianie brzucha) można określić za pomocą następujących znaków:

• wypukłość (przepuklina) skóry w okolicy rany operacyjnej, gdy skóra nie jest uszkodzona;
• przy lekkim nacisku na wybrzuszone miejsce ściany brzucha odczuwa się galaretowatą lub nieco twardszą formację - jest to sieć;
• ból wywołujący wymioty jest oznaką pętli jelitowych wystających pod skórę, ale sieć zwykle zapobiega wypadaniu jelit.

Działania pacjenta:

• Zadzwonić po karetkę;
• Zajmij pozycję poziomą na twardej powierzchni;
• Jeśli po przyjęciu pozycji poziomej wypukłość poszła do wewnątrz, zawiąż ręcznik wokół brzucha;
• Spokojnie czekaj na lekarza: niepokój i wysiłek tylko pogarszają rozejście się rany.

2. Określić rozbieżność szwów zewnętrznych (skórnych) za pomocą następujących znaków:

• czerwona (szkarłatna) rana jest ziejąca w miejscu pęknięcia - to jest ściana brzucha, jest na niej szew, który zapobiega wypadaniu jelit;
• miejsce rany krwawi lub rana jest sucha.

Działania pacjenta:

• Zajmij pozycję poziomą, wezwij pogotowie;
• Ranę zakryj sterylną serwetką, nie możesz jej naciskać, w przeciwieństwie do sytuacji z rozbieżnością szwów wewnętrznych.

Powiązany artykuł: dieta po operacji usunięcia zapalenia wyrostka robaczkowego

Powikłania po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego

Powikłania po appendektomii dzielą się na wczesne i późne. Skoncentrujemy się na głównych objawach powikłań, które czasami przeszkadzają pacjentom po usunięciu wyrostka robaczkowego.

Gorączka po operacji zapalenia wyrostka robaczkowego

Gorączka podgorączkowa jest częstym towarzyszem zapalenia wyrostka robaczkowego i jednym z objawów choroby. Wzrost temperatury jest sygnałem obecności ogniska zapalnego. Na pierwszym etapie choroby jest to przydatny sygnał - oznacza, że organizm stawia opór. Krótkotrwały wzrost temperatury po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego nie stanowi zagrożenia, mija sam lub po kilku zabiegach medycznych.

Niebezpieczeństwo to hipertermia po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego (w ciągu miesiąca), jeśli przebiega na tle:

• wymioty;
• zaparcie lub biegunka;
• ból brzucha;
• zaburzenia świadomości;
• zwiększona potliwość.

W niektórych przypadkach temperatura po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego utrzymuje się bardzo długo, czasami nawet do trzech do sześciu miesięcy. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie dogłębnego badania. Być może powodem jest odruchowe naruszenie termoregulacji.

Ból po operacji wyrostka robaczkowego

Ból jest wynikiem zapalenia szwów, tworzenia zrostów lub początkowego zapalenia otrzewnej. Możliwe, że ból utrzymuje się z powodu współistniejącej patologii, która nie została wyeliminowana podczas appendektomii.

Musisz skontaktować się z chirurgiem w lokalnej poliklinice lub z chirurgiem, który wykonał operację.

Zrosty po operacji wyrostka robaczkowego

Zrosty są tkanką włóknisto-włóknistą, będącą wynikiem przylegającego zapalenia. Prowadzą do połączenia między błonami surowiczymi różnych pętli jelitowych. Przyczyny zapalenia adhezyjnego są nieprzewidywalne, czasami patologię wywołują mikroorganizmy uwięzione w jamie brzusznej podczas operacji, ale uważa się, że zrosty występują u osób siedzących, a także w starszym wieku.

Zrosty powstałe w jelitach po zapaleniu wyrostka robaczkowego objawiają się zwiększoną bolesnością, gdy jelita są przepełnione pokarmem i gazami, a także zwiększonymi skurczami perystaltycznymi jelit. Leczenie zrostów jest trudne, ponieważ włóknista tkanka zrostów jest penetrowana przez naczynia krwionośne i nerwy.

Zapalenie otrzewnej po zapaleniu wyrostka robaczkowego

Zapalenie otrzewnej jest wynikiem perforacji wyrostka robaczkowego. W związku z tym operację usunięcia zapalenia wyrostka robaczkowego przeprowadza się z uwzględnieniem nasilenia patogenezy, podczas gdy jelita są odkażane, stosuje się drenaż, utrzymuje się stały odpływ wysięku zapalnego, a w okresie pooperacyjnym przepisuje się kompleksowe leczenie.

Zapalenie otrzewnej po usunięciu wyrostka robaczkowego jest zjawiskiem przewidywanym u osób:

• podeszły wiek;
• z przewlekłymi patologiami;
• z historią ciężkiego stanu przedoperacyjnego.

Objawy zapalenia otrzewnej to wysoka gorączka, bolesność i stwardnienie ściany brzucha, zatrucie na dużą skalę.

Przepuklina pooperacyjna po zapaleniu wyrostka robaczkowego

Przepuklina pooperacyjna jest wynikiem pęknięcia ściany brzucha w miejscu nacięcia chirurgicznego jakiś czas po operacji. Przepuklina jest wypadkową następujących czynników: słabe przyleganie brzegów rany operacyjnej, silne nadwyrężenie lub tępy uraz brzucha w okolicy rany. Objawia się wybrzuszeniem ściany brzucha w miejscu szwu pooperacyjnego. Działania osoby, która ma przepuklinę po zapaleniu wyrostka robaczkowego, są podobne do tych zalecanych pacjentom z rozejściem szwów wewnętrznych (patrz wyżej).

Rehabilitacja i powrót do zdrowia po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego

W przypadku nieskomplikowanej operacji wyrostka robaczkowego okres od operacji do wyjścia do pracy wynosi średnio trzy tygodnie, przy czym pierwszy tydzień spędza się na oddziale chirurgicznym.

Nie ma ogólnych zaleceń, jak zachować się po operacji usunięcia zapalenia wyrostka robaczkowego. Niektórzy pacjenci wstają i poruszają się już następnego dnia po zabiegu, inni potrzebują na to kilku dni. Powrót do zdrowia jest szybszy u młodych i szczupłych ludzi.

Ogólne zalecenia dotyczące wszystkich kategorii rekonwalescentów po nieskomplikowanej appendektomii:

• chodzić na krótkie spacery;
• skonsultuj się z lekarzem, w których przypadkach konieczne jest noszenie bandaża pooperacyjnego (zwykle jest wskazany dla osób otyłych lub przy długich ruchach);
• wykonywać umiarkowane ćwiczenia, pływać (zanurzenie w wodzie jest możliwe po utworzeniu się blizny - uszczelnienie w miejscu nacięcia skóry);
• seks jest możliwy dwa tygodnie po usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego;
• dieta przez pierwszy miesiąc po operacji powinna składać się z łatwo przyswajalnego pokarmu.

Rehabilitację z powodu powikłań po appendektomii przeprowadza się w oparciu o indywidualną charakterystykę patologii i pacjenta.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.