Czy Powinienem Pić Antybiotyki Na Grypę I Przeziębienie?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Czy powinienem pić antybiotyki na grypę i przeziębienie?

Każdy licencjonowany pracownik służby zdrowia ma solidną wiedzę, że antybiotykoterapia w przypadku przeziębienia i grypy jest całkowicie bezcelowa. Wiedzą o tym zarówno lekarze rejonowi, jak i lekarze praktykujący w szpitalach. Niemniej jednak antybiotyki są przepisywane i często jako środek zapobiegawczy. Przecież pacjent udający się do lekarza oczekuje od niego leczenia.

Jeśli zapytasz lekarza, czy wypić antybiotyk na grypę i przeziębienie, odpowiedź będzie jednoznacznie negatywna. Całe leczenie ARVI sprowadza się jedynie do wypicia dużej ilości płynów, przestrzegania leżenia w łóżku, przyjmowania witamin, dobrego odżywiania, oczyszczania nosa, płukania gardła, inhalacji i leczenia objawowego. Leki przeciwbakteryjne nie są wymagane, ale często sam pacjent nalega na nie, dosłownie błagając lekarza o wizytę.

Jeszcze gorzej jest, gdy człowiek samodzielnie kupuje antybiotyk w aptece i przyjmuje go bez porady lekarza. Wizyta u specjalisty wymaga czasu, a wejście do apteki jest tak proste, jak pójście do sklepu. Ponadto tylko w Federacji Rosyjskiej sprzedaż leków przeciwbakteryjnych prowadzona jest bez recepty i jawnie, co nie jest dostępne w żadnym innym kraju na świecie. Chociaż dziś większość tych tabletek nadal wymaga recepty, nie każda apteka przestrzega tej zasady. Rzeczywiście, ze względu na sprzedaż antybiotyków bez recepty, handel znacznie się zwiększa.

W praktyce pediatrycznej leki przeciwbakteryjne są często przepisywane w celu reasekuracji, aby na tle infekcji wirusowej nie wystąpiły powikłania bakteryjne. Dlatego lekarz rekomenduje rodzicom skuteczny lek, nazywając go antybiotykiem „dziecięcym”, chroniącym przed niepotrzebnymi pytaniami. Jednak komplikacji można uniknąć, po prostu podlewając dziecko w odpowiednim czasie, nawilżając powietrze, którym oddycha, myjąc nos i stosując inne leczenie objawowe. Ciało, przy takim odpowiednim wsparciu, samo poradzi sobie z chorobą.

Pytanie jest całkiem naturalne, dlaczego pediatra nadal przepisuje lek przeciwbakteryjny na grypę i ARVI. Faktem jest, że ryzyko powikłań związanych z przeziębieniem i grypą u przedszkolaków jest w rzeczywistości bardzo wysokie. Ich mechanizmy obronne są niedoskonałe, a ich zdrowie jest często osłabiane przez niewłaściwe odżywianie, złe warunki środowiskowe itp. Dlatego jeśli pojawi się powikłanie, winę ponosi wyłącznie lekarz. To on zostanie oskarżony o niekompetencję, nie wyklucza się nawet ścigania i utraty pracy. To właśnie sprawia, że wielu pediatrów zaleca przyjmowanie antybiotyków w przypadkach, w których można się z nich zrezygnować.

Ważne jest, aby zrozumieć, że w przeważającej większości przypadków (w 90%) przeziębienie ma charakter wirusowy i niemożliwe jest zniszczenie wirusów lekami przeciwbakteryjnymi.

Wskazaniem do powołania antybiotyków jest dodanie infekcji bakteryjnej, która jest powikłaniem grypy i przeziębienia. Dzieje się tak, gdy sam organizm nie może pokonać wirusa.

Zadowolony:

• Czy z testów można wywnioskować, że potrzebne są antybiotyki?
• Jak na podstawie stanu zdrowia zrozumieć, że pojawiły się komplikacje?
• Kiedy antybiotyki nie są wskazane w przypadku przeziębienia lub niepowikłanego SARS?
• Kiedy można stosować antybiotyki w przypadku niepowikłanych ostrych infekcji dróg oddechowych?
• Wskazania antybiotykowe
• Główne wnioski

Czy z testów można wywnioskować, że potrzebne są antybiotyki?

Z analiz można oczywiście wywnioskować, że konieczne jest leczenie przeciwbakteryjne.

Jednak nie zawsze są one wykonywane:

• Pobieranie moczu lub plwociny na posiew to kosztowny test, który kliniki próbują zaoszczędzić na swoim budżecie;
• Najczęściej pobiera się wymaz z jamy nosowej i gardła z rozpoznaną dławicą piersiową. Na sztyfcie Leflera pobierany jest wymaz, który jest przyczyną błonicy. Lekarze mogą również polecić pacjentowi pobranie wymazu z migdałków w celu posiewu bakterii, jeśli pacjent cierpi na przewlekłe zapalenie migdałków. Innym powszechnym testem jest selektywna posiew moczu w kierunku patologii układu moczowego;
• Wzrost ESR i poziomu leukocytów, a także przesunięcie formuły leukocytów w lewo jest pośrednim objawem zapalenia bakteryjnego w organizmie. Możesz zobaczyć to zdjęcie na klinicznym badaniu krwi.

Jak na podstawie stanu zdrowia zrozumieć, że pojawiły się komplikacje?

Czasami możesz nawet zrozumieć, że pojawiła się komplikacja bakteryjna.

Zostanie to oznaczone następującymi znakami:

• Sekret oddzielony od narządów laryngologicznych lub oczu staje się mętny, zmienia kolor na żółty lub zielony. Zwykle zrzut powinien być przezroczysty;
• Najpierw jest poprawa, a potem temperatura znowu rośnie. Nie należy ignorować drugiego skoku temperatury ciała;
• Jeśli bakterie zaatakują układ moczowy, mocz staje się mętny, można w nim znaleźć osad;
• Jeśli infekcja bakteryjna zaatakowała jelita, w kale będzie obecny śluz lub ropa. Czasami, w zależności od ciężkości infekcji, można znaleźć nawet zanieczyszczenia krwi.

W przypadku ostrych wirusowych infekcji dróg oddechowych dodanie flory bakteryjnej można podejrzewać na podstawie następujących objawów:

• Na tle już zdiagnozowanego przeziębienia wystąpiła podwyższona temperatura ciała, która zaczęła spadać o 3-4 dni, ale potem znowu skoczyła do wysokich poziomów. Najczęściej dzieje się to w 5-6 dniu choroby, a ogólne samopoczucie ponownie gwałtownie się pogarsza. Kaszel staje się silniejszy, pojawia się duszność, w klatce piersiowej pojawiają się bolesne odczucia. Najczęściej ten stan wskazuje na rozwój zapalenia płuc. Zobacz także: objawy zapalenia płuc;
• Błonica i zapalenie migdałków są również częstymi powikłaniami ARVI. Ich początek można podejrzewać na podstawie bólu gardła, który pojawia się na tle podwyższonej temperatury ciała, na migdałkach tworzy się warstwa płytki nazębnej. Czasami pojawiają się zmiany w węzłach chłonnych - powiększają się i stają się bolesne;
• Wyładowanie z ucha i pojawienie się bólu, który nasila się po naciśnięciu tragusa, są objawami zapalenia ucha środkowego, które często rozwija się u małych dzieci;
• Jeśli bóle są zlokalizowane na czole, twarzy, głos staje się nosowy i obserwuje się nieżyt nosa, należy wykluczyć zapalenie zatok lub zapalenie zatok. Podejrzenie może potwierdzić taki objaw, jak zwiększony ból przy pochyleniu głowy do przodu i utrata węchu.

Jeśli można podejrzewać powikłanie bakteryjne z powodu objawów choroby i pogorszenia stanu zdrowia, tylko specjalista może wybrać określony środek przeciwbakteryjny.

Ma na to wpływ wiele czynników, w tym:

• Lokalizacja zapalenia;
• Wiek pacjenta;
• Historia medyczna;
• Indywidualna nietolerancja na określony lek;
• Odporność na patogeny na leki przeciwbakteryjne.

Kiedy antybiotyki nie są wskazane w przypadku przeziębienia lub niepowikłanego SARS?

• Nieżyt nosa z wydzieliną ropno-śluzową trwającą krócej niż 2 tygodnie;
• Zapalenie spojówek o charakterze wirusowym;
• Zapalenie migdałków pochodzenia wirusowego;
• Zapalenie błony śluzowej nosa i gardła;
• Zapalenie tchawicy i łagodne zapalenie oskrzeli bez wysokiej temperatury ciała;
• Rozwój infekcji opryszczką;
• Zapalenie krtani.

Kiedy można stosować antybiotyki w przypadku niepowikłanych ostrych infekcji dróg oddechowych?

• Jeśli występują zaburzenia w funkcjonowaniu obrony immunologicznej, o czym świadczą określone objawy. Są to stany takie jak HIV, rak, stale podwyższona temperatura ciała (temperatura podgorączkowa), infekcje wirusowe, które występują częściej niż pięć razy w roku, wrodzone wady układu odpornościowego.
• Choroby układu krwiotwórczego: niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza.
• Jeśli mówimy o dziecku poniżej szóstego miesiąca życia, to antybiotyki będą mu zalecane na tle krzywicy, z niewystarczającą masą ciała i różnymi wadami rozwojowymi.

Wskazania antybiotykowe

Wskazania do powołania antybiotyków to:

• Angina, której charakter bakteryjny został potwierdzony badaniami laboratoryjnymi. Najczęściej terapia prowadzona jest przy użyciu leków z grupy makrolidów lub penicylin. Zobacz także: antybiotyki na dusznicę bolesną dla dorosłych;
• Ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie krtani i tchawicy, nawrót przewlekłego zapalenia oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli wymagają antybiotyków z grupy makrolidów, takich jak Macropen. Aby wykluczyć zapalenie płuc, wymagane jest prześwietlenie klatki piersiowej w celu potwierdzenia zapalenia płuc;
• Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych, wizyta u chirurga i hematologa wymaga choroby, takiej jak ropne zapalenie węzłów chłonnych;
• Konsultacja z otolaryngologiem w sprawie wyboru leków z grupy cefalosporyn lub makrolidów przeznaczona jest dla pacjentów z rozpoznanym zapaleniem ucha środkowego w ostrym stadium. Laryngolog leczy również choroby takie jak zapalenie zatok, zapalenie sitowia, zapalenie zatok, które wymagają odpowiedniego antybiotyku. Powikłanie to można potwierdzić badaniem rentgenowskim;
• Terapia penicyliną jest wskazana w przypadku zapalenia płuc. W takim przypadku wymagana jest jak najściślejsza kontrola terapii i potwierdzenie rozpoznania zdjęciem rentgenowskim.

Badanie, które zostało przeprowadzone w jednej z poradni dziecięcych, jest bardzo orientacyjne pod kątem nieodpowiedniego przepisywania leków przeciwbakteryjnych. Tak więc analiza dokumentacji medycznej 420 dzieci w wieku przedszkolnym wykazała, że 89% z nich miało ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych lub ostre infekcje dróg oddechowych, 16% miało ostre zapalenie oskrzeli, 3% zapalenie ucha środkowego, 1% zapalenie płuc i inne infekcje. W tym samym czasie antybiotykoterapia była zalecana w 80% przypadków w przypadku infekcji wirusowych, aw przypadku zapalenia oskrzeli i płuc w 100% przypadków.

Stwierdzono, że pediatrzy są świadomi, że infekcje wirusowe nie są leczone antybiotykami, ale nadal przepisują je na podstawie takich rozważań, jak:

• Instrukcja instalacji;
• Dzieci poniżej 3 roku życia;
• Potrzeba zapobiegania powikłaniom;
• Brak chęci odwiedzania dzieci w domu.

Jednocześnie zaleca się przyjmowanie antybiotyków przez 5 dni w małych dawkach, co jest niebezpieczne ze względu na rozwój oporności bakterii. Ponadto nie ma wyników badań, więc nie wiadomo, który patogen spowodował chorobę.

Tymczasem w 90% przypadków przyczyną złego samopoczucia były wirusy. Jeśli chodzi o choroby bakteryjne, to najczęściej wywoływały je pneumokoki (40%), Haemophilus influenzae (15%), gronkowce i organizmy grzybicze (10%). Takie mikroorganizmy, jak mykoplazma i chlamydie, bardzo rzadko przyczyniły się do rozwoju choroby.

Wszelkie leki przeciwbakteryjne można przyjmować tylko po konsultacji lekarskiej. Tylko lekarz może kompetentnie określić stosowność wizyty po zebraniu wywiadu, biorąc pod uwagę wiek pacjenta i nasilenie patologii.

Można stosować następujące środki przeciwbakteryjne:

• Leki penicylinowe. Półsyntetyczne penicyliny są zalecane, jeśli nie ma na nie alergii. Może myć Amoxicillin i Flemoxin Solutab. Jeśli choroba jest ciężka, eksperci zalecają przyjmowanie chronionych penicylin, na przykład Amoxiclav, Augmentin, Flemoklav, Ekoklav. W tych preparatach amoksycylinę uzupełnia się kwasem klawulanowym;
• Antybiotyki makrolidowe są stosowane w leczeniu zapalenia płuc i infekcji dróg oddechowych wywołanych przez chlamydie i mykoplazmę. To Azytromycyna (Zetamax, Sumamed, Zitrolide, Hemomycyna, Azitrox, Zi-factor). W przypadku zapalenia oskrzeli możliwe jest powołanie Macropen;
• Z leków-cefalosporyn można przepisać cefiksym (łubin, suprax, pantsef, Ixim), cefuroksym (zinnat, aksetin, zinacef) itp.;
• Z serii fluorochinolonów przepisywane są leki Levofloxacin (Floracid, Glevo, Haileflox, Tavanik, Fleksid) i Moxifloxacin (Moximak, Plevilox, Avelox). Dzieciom z tej grupy nigdy nie przepisuje się leków, ponieważ ich szkielet wciąż się kształtuje. Ponadto fluorochinolony są środkami stosowanymi w szczególnie ciężkich przypadkach i stanowią rezerwę, na którą nie będzie oporna flora bakteryjna dorosłego dziecka.

Do lekarza należy określenie, który lek przeciwbakteryjny zastosować w leczeniu danej choroby. Osobnym problemem jest to, że firmy farmaceutyczne dążą do maksymalizacji zysków. Wprowadzili do obrotu leki, które przez pewien czas należało trzymać w rezerwie. W związku z tym rośnie oporność bakterii na leki, co grozi poważnymi problemami w przyszłości, kiedy ludzkość może pozostać bez skutecznych antybiotyków.

Główne wnioski

• Stosowanie leków przeciwbakteryjnych na przeziębienia pochodzenia wirusowego jest nie tylko bezcelowe, ale także szkodliwe. Są potrzebne do leczenia infekcji bakteryjnej.
• Leki przeciwbakteryjne mają szeroką listę skutków ubocznych: mogą negatywnie wpływać na funkcjonowanie wątroby i nerek, mogą wywoływać rozwój alergii, działać depresyjnie na odporność i zakłócać normalną mikroflorę w organizmie.
• W celach profilaktycznych stosowanie leków przeciwbakteryjnych jest niedopuszczalne. Ważne jest, aby monitorować stan pacjenta i przepisać antybiotyki tylko wtedy, gdy rzeczywiście wystąpiło powikłanie antybakteryjne.
• Lek przeciwbakteryjny jest nieskuteczny, jeśli temperatura ciała nie spada po 3 dniach od rozpoczęcia jego podawania. W takim przypadku produkt należy wymienić.
• Im częściej dana osoba przyjmuje antybiotyki, tym szybciej bakterie uodpornią się na nie. Następnie będzie to wymagało wyznaczenia poważniejszych leków, które mają szkodliwy wpływ nie tylko na czynniki chorobotwórcze, ale także na organizm pacjenta.

Autor artykułu: Alekseeva Maria Yurievna | Terapeuta

Edukacja: od 2010 do 2016 Praktykant szpitala terapeutycznego Centralnego Oddziału Lekarsko-Sanitarnego nr 21, Miasto Elektrostal. Od 2016 roku pracuje w Centrum Diagnostycznym nr 3.