Czy Dziecku Można Podać Antybiotyk I Czy Jest To Konieczne?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Czy dzieci mogą pić antybiotyki?

Leki z tej grupy farmaceutycznej są przepisywane wyłącznie na infekcje bakteryjne. Mogą to być poważne stany, takie jak zapalenie opon mózgowych lub zapalenie płuc, które zagrażają życiu dziecka. Leczenie takich zakażeń odbywa się w szpitalu na podstawie wyników badań laboratoryjnych i obserwacji lekarskiej pacjenta.

Leczenie chorób o umiarkowanym i łagodnym nasileniu najczęściej odbywa się ambulatoryjnie, czyli w domu. Lekarz przepisuje antybiotyk na podstawie badania dziecka i objawów podanych przez rodziców.

W obu przypadkach kieruje się następującymi zasadami:

• Terminowe przepisywanie skutecznych leków o udowodnionej skuteczności.
• Stosuj antybiotyki tylko w razie potrzeby.

Trudno jest wizualnie odróżnić infekcje wirusowe i bakteryjne. Obecnie nie ma metod laboratoryjnych, które mogłyby szybko wyjaśnić źródło infekcji dróg oddechowych. Wiadomo, że nieżyt nosa i ostre zapalenie oskrzeli są z natury wirusowe, a zapalenie zatok i ostre zapalenie ucha środkowego jest wynikiem działania bakterii.

Wynika z tego, że należy różnicować leczenie antybiotykami ostrych infekcji dróg oddechowych.

Z przeziębieniem i zapaleniem oskrzeli. W leczeniu tych chorób nie stosuje się antybiotyków. Niemniej jednak rodzice zaczynają dawać im 1-2 dni po wystąpieniu kaszlu i gorączki u dziecka, obawiając się, że pojawi się takie powikłanie zapalenia oskrzeli, jak zapalenie płuc. Takie środki nie pomogą zapobiec zapaleniu płuc.

Objawy zapalenia płuc:

• Znaczny wzrost temperatury ciała;
• Duszność;
• Kaszel.

Korektę schematu leczenia w przypadku wystąpienia takich objawów przeprowadza lekarz. Jeśli ze wszystkich powyższych objawów utrzymuje się tylko gorączka przez 3 dni, antybiotyków nie należy stosować. W przypadku infekcji wirusowych hipertermia utrzymująca się przez 3-7 dni jest zjawiskiem naturalnym. Niska gorączka (+ 37 + 37,5 ° C) nie jest oznaką infekcji bakteryjnej, ale konsekwencją innych przyczyn.

Infekcja wirusowa charakteryzuje się przedłużającym się kaszlem, gdy stan dziecka poprawia się na tle normalnej temperatury. Antybiotyki nie są lekami przeciwkaszlowymi, które można skutecznie leczyć środkami ludowymi. Kaszel jest reakcją obronną na usunięcie śluzu z dróg oddechowych i jest jednym z ostatnich objawów choroby, które znikają. Przedłużający się kaszel trwający 3-4 tygodnie wymaga wyjaśnienia etiologii.

Z zapaleniem ucha środkowego. W około połowie przypadków ostrego zapalenia ucha środkowego jest pochodzenia bakteryjnego. Jednak do niedawna wszystkim pacjentom z tą diagnozą przepisywano antybiotyki. Obraz kliniczny zapalenia ucha środkowego obejmuje silny ból trwający 1-2 dni. Wtedy obraz choroby zmienia się na lepsze, ustępuje ból i stany zapalne. Po 2 dniach objawy utrzymują się tylko u 30% dzieci. Według badań antybiotyki mogą być skuteczne tylko w jednym na dwadzieścia przypadków ostrego zapalenia ucha środkowego.

Pozostałe 19 dzieci, którym bez powodu przepisano antybiotyki, nie będzie cierpieć. U 2-3 dzieci mogą pojawić się wysypki skórne, biegunka, objawy, które szybko mijają. Przepisywanie antybiotyków nie gwarantuje, że nie pojawią się ropne powikłania. Powikłania występują zarówno u dzieci, które zażywały leki przeciwbakteryjne, jak iu tych, które ich nie przyjmowały.

We współczesnej pediatrii istnieje standard leczenia ostrego zapalenia ucha środkowego antybiotykami. Są przepisywane nawet z możliwą diagnozą ostrego zapalenia ucha środkowego wszystkim dzieciom poniżej 6 miesięcy. Podczas leczenia dzieci w wieku od sześciu miesięcy do 2 lat stosuje się taktykę czekania, gdy przy łagodnym przebiegu zapalenia ucha środkowego ograniczają się do obserwacji dziecka. Dziecko otrzymuje leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe przez 1-2 dni. Jeśli w tym czasie jego stan się nie poprawi, rozpoczyna się antybiotykoterapia.

Wiodącą rolę w tej taktyce przypisuje się rodzicom dziecka. Powinni poprawnie ocenić objawy choroby, dynamikę bólu, dodanie nowych objawów do poprzednich objawów - kaszel, wysypka. Aby nie przegapić odpowiedniego czasu, warto zadbać o przepisaną przez lekarza receptę na antybiotyk.

Leczenie zapalenia ucha środkowego u dzieci powyżej 2 roku życia również rozpoczyna się od czekania i obserwacji dziecka przez 2 dni. Wyjątkiem od tej reguły jest ciężkie zapalenie ucha środkowego, wysoka temperatura, silny ból. (czytaj także: ropne, nieżytowe, wysiękowe i zapalenie ucha środkowego u dzieci)

Z zapaleniem płuc (zapalenie płuc). Potwierdzona diagnoza lub podejrzenie zapalenia płuc wymaga specjalnej taktyki antybiotykowej. Połowa przypadków zapalenia płuc u dzieci w wieku 5-6 lat jest spowodowana wirusami. Dzieci w wieku powyżej 6 lat są bardziej narażone na rozwój zapalenia płuc o charakterze bakteryjnym (czynnikiem wywołującym jest pneumokoki). Zakażenie tym wirusem pociąga za sobą tak poważne objawy choroby, że rozpoznanie zapalenia płuc jest zawsze wskazaniem do przepisania antybiotyków.

Zadowolony:

• Czy mogę podać dziecku antybiotyk przeciwgorączkowy?
• Czy należy podawać dziecku antybiotyk w temperaturze?
• Czy dziecko może chodzić podczas przyjmowania antybiotyków?
• Czy antybiotyki mogą być stosowane u dzieci poniżej pierwszego roku życia?
• Lista antybiotyków, które można przepisać dziecku
• Jaki jest właściwy sposób podawania antybiotyków dzieciom?
• Konsekwencje przyjmowania antybiotyków
• Odzyskiwanie organizmu dziecka po kuracji antybiotykowej
• Czy dziecko można wyleczyć bez antybiotyków?

Czy mogę podać dziecku antybiotyk przeciwgorączkowy?

Według pediatrów każdy środek przeciwgorączkowy przeznaczony dla dzieci należy podawać w podwyższonej temperaturze. Połączenie tych leków z antybiotykami nie jest niebezpieczne dla dziecka. Ważne jest, aby w odpowiednim czasie obniżyć podwyższoną temperaturę.

Czy należy podawać dziecku antybiotyk w temperaturze?

Wzrost temperatury ciała to reakcja układu odpornościowego organizmu człowieka na inwazję wirusów lub bakterii, rozwój chorób autoimmunologicznych i procesy nowotworowe. Mnogość przyczyn powodujących temperaturę nie daje podstaw do stosowania antybiotyków bezpośrednio po wystąpieniu temperatury lub gorączki. Lekarz musi najpierw ustalić przyczynę hipertermii.

Objawy takie jak dreszcze, kaszel, ból gardła - 90% to objawy SARS lub grypy. W przypadku tych infekcji wirusowych nie ma sensu przyjmować antybiotyków, ponieważ taki ładunek osłabi układ odpornościowy i stłumi korzystną mikroflorę przewodu żołądkowo-jelitowego.

Jeśli czynnik bakteryjny dołączył do składnika wirusowego, przepisywane są antybiotyki. Trudno zauważyć taką przemianę nawet lekarzowi, nie wspominając o rodzicach dziecka, objawy wirusowego i bakteryjnego uszkodzenia dróg oddechowych są tak podobne. Możliwym objawem powikłań bakteryjnych jest utrzymujący się wzrost temperatury w ciągu tygodnia lub wzrost po wystąpieniu choroby.

Choroby, którym towarzyszy hipertermia:

• Ostre zapalenie ucha środkowego;
• Zapalenie zatok lub zapalenie zatok przynosowych;
• Powikłania o charakterze ropnym (zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie krtani i tchawicy).

Lekarz dobiera antybiotyki na podstawie danych laboratoryjnych i obrazu klinicznego choroby. Jeśli lek zostanie wybrany prawidłowo, po 1,5-2 dniach od rozpoczęcia leczenia lekami przeciwbakteryjnymi temperatura zacznie spadać. W przeciwnym razie lek zostanie zastąpiony innym lekiem. Zbyt wczesne przerwanie przebiegu leczenia prowadzi do nawrotu choroby lub przejścia do postaci przewlekłej.

Czy dziecko może chodzić podczas przyjmowania antybiotyków?

Chodzenie na świeżym powietrzu jest bardzo przydatne dla szybkiego powrotu do zdrowia i rehabilitacji dziecka po chorobie. Nawet jeśli przechodzi antybiotykoterapię, dziecko powinno codziennie chodzić, pod warunkiem, że nie jest przypisane do leżenia w łóżku, nie ma podwyższonej temperatury ciała. Ważne jest, aby ubierać dziecko stosownie do pogody, unikając hipotermii i przebywania w przeciągu.

Czy antybiotyki mogą być stosowane u dzieci poniżej pierwszego roku życia?

Niemowlętom przepisuje się antybiotyki w wyjątkowych przypadkach - w przypadku postawienia diagnozy „infekcji bakteryjnej” potwierdzonej badaniami laboratoryjnymi.

Lista antybiotyków, które można przepisać dziecku

Najwygodniej jest stosować antybiotyki w postaci zawiesiny lub syropu do leczenia dzieci. W kompozycji nie ma czopków z lekami przeciwbakteryjnymi, a zastrzyki stosuje się przy braku podobnych postaci dawkowania. Jeśli przedłużasz kurację antybiotykami, stosuj je zbyt często, leki nie działają z powodu uzależnienia od nich. Aby przywrócić mikroflorę jelitową, probiotyki są jednocześnie przyjmowane w postaci produktów kwasu mlekowego lub w postaci leku.

Lista antybiotyków do leczenia dzieci:

• Leczenie patologii układu oddechowego - grupa makrolidów: Sumamed, Azytromycyna, Hemomycyna.
• Leczenie zapalenia płuc i oskrzeli - grupa penicylin: Amoksycylina, Augmentin, Ampicylina, Flemoxin Solutab, Amoxiclav.
• Leczenie chorób laryngologicznych, a także stosowanie z przedłużonym przebiegiem leczenia w profilaktyce uzależnień - grupa cefalosporyn: Zinnat Aksetin, Cefuroxime axetil, Zinacef.
• Leczenie złożonych patologii w przypadku nieskuteczności innych antybiotyków - grupa Phtoquinolones: Avelox, Levofloxacin.

Leki te są stosowane w infekcjach bakteryjnych. Leczenie przeprowadza się zgodnie z zaleceniami lekarza, któremu towarzyszy specjalna dieta.

W leczeniu patologii laryngologicznych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie gardła), choroby układu moczowego, stosuje się antybiotyki z grupy makrolidów, penicyliny, cefalosporyny. Leczenie infekcji jelitowych rzadziej leczy się antybiotykami, stosując enteroseptyki (Biseptol, Intetrix, Ercefuril). W trudnych przypadkach powołanie Amoksycyliny, Cefaleksyny jest dopuszczalne.

W celu zapobiegania chorobom leki przeciwbakteryjne nie są przepisywane. Lekarz musi szczegółowo opowiedzieć o cechach przyjmowania tego lub innego środka, ostrzec o możliwych skutkach ubocznych.

Jaki jest właściwy sposób podawania antybiotyków dzieciom?

Najważniejsza zasada jest taka, że środki przeciwbakteryjne w leczeniu dzieci stosuje się wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza. Ich użycie musi odbywać się pod ścisłym nadzorem osoby dorosłej. Nie jest wcale konieczne, aby leki, które pomagają jednemu dziecku szybko wyzdrowieć, z konieczności były skuteczne w leczeniu innych dzieci. Choroby z tymi samymi objawami mogą mieć różne pochodzenie. Organizmy dziecięce są tak różne od siebie pod wieloma względami, że antybiotyki muszą być przepisywane indywidualnie w każdym konkretnym przypadku. Wskazaniami do przyjmowania leków z tej grupy są infekcje bakteryjne lub grzybicze.

Zasady leczenia antybiotykami:

• Pediatra przepisuje dziecku leki;
• Rodzice ściśle przestrzegają dawkowania i częstotliwości podawania leku;
• Konieczne jest przestrzeganie metody zalecanej w instrukcji - instrukcje dotyczące czasu przyjęcia dotyczące żywności;
• Dziecko jest leczone podczas leżenia w łóżku;
• Podczas leczenia noworodków lub dzieci karmionych piersią antybiotykami należy je przykładać do piersi tak często, jak to możliwe;
• Leczeniu przedszkolaków i młodszych uczniów towarzyszy obfite przyjmowanie płynów przez dziecko;
• W przypadku wystąpienia niepożądanej reakcji po zażyciu antybiotyku lub braku pozytywnej dynamiki w stanie zdrowia należy o tym poinformować pediatrę;
• Niemożliwe jest przedwczesne zakończenie rozpoczętego leczenia, nawet przy znacznej poprawie stanu.

Konsekwencje przyjmowania antybiotyków

Pomimo korzyści płynących ze stosowania leków przeciwbakteryjnych, mają one wystarczającą liczbę skutków ubocznych szkodliwych dla organizmu dziecka. Najczęściej u dziecka rozwija się dysbioza jelitowa z powodu niezrównoważonej równowagi mikroflory. Ten stan charakteryzuje się wzdęciami, zaparciami, wzdęciami i biegunką. Nieprzyjemnych objawów można uniknąć, ściśle przestrzegając zaleceń lekarza.

Częste konsekwencje antybiotykoterapii u dzieci:

• alergiczne zapalenie skóry;
• tachykardia (przyspieszenie akcji serca);
• kandydoza błony śluzowej jamy ustnej;
• nudności;
• pieczenie i suchość błony śluzowej nosa (przy stosowaniu kropli z antybiotykami);
• szok anafilaktyczny.

Jeśli pojawią się te objawy, należy przerwać przyjmowanie przepisanych leków i zwrócić się o pomoc lekarską. Lekarz prowadzący z pewnością wybierze bezpieczny produkt o działaniu antybakteryjnym. Możliwe, że przyczyną takich naruszeń było niedokładne przestrzeganie instrukcji użytkowania, nieprzestrzeganie dawkowania.

Odzyskiwanie organizmu dziecka po kuracji antybiotykowej

Nie należy rezygnować z antybiotyków ze względu na duże ryzyko działań niepożądanych u dziecka. Rodzice mogą zrobić wiele, aby wesprzeć organizm swojego dziecka podczas antybiotykoterapii. W przypadku niemowląt karmionych mlekiem matki pałeczki kwasu mlekowego należy podawać na pierś częściej niż zwykle, aby skolonizować jelita.

U dzieci karmionych butelką odbudowę mikroflory jelitowej przeprowadza się za pomocą preparatów z bifidobakteriami: Linex, Bifidumbacterin, Hilak forte. Dodatkowe środki wspierające organizm to wzbogacenie diety, wprowadzenie do niej sfermentowanych produktów mlecznych.

Jeśli pojawi się alergia na składniki leku, jest ona natychmiast anulowana, objawy leków przeciwhistaminowych są zatrzymywane: Ketotifen, Loratadin, Claritin, Tsetrin, Diazolin. W każdym razie należy uważnie monitorować reakcję organizmu dziecka na antybiotyki, postępować zgodnie z instrukcjami użytkowania.

Czy dziecko można wyleczyć bez antybiotyków?

Jeśli przy przeziębieniu ARVI natychmiast zastosuje złożone leczenie (odpoczynek w łóżku, dieta, inhalacje, środki ludowe, pocieranie, płukanie nosa, picie napojów witaminowych), objawy choroby można zatrzymać bez konsekwencji w jak najkrótszym czasie. Jednak najczęściej lekarz nie waha się przepisać dziecku antybiotyków. Powodem tego jest wysokie ryzyko powikłań u współczesnych dzieci z osłabioną odpornością.

Zarówno pediatra, jak i rodzice są reasekurowani w obawie przed nawrotem choroby, pojawieniem się powikłań.

Powikłania związane z bakteryjnym nieżytem nosa:

• Pojawienie się gęstej, żółtawej wydzieliny z nosa o nieprzyjemnym zapachu;
• Ciepło;
• Rozprzestrzenianie się infekcji w gardle, migdałkach, pojawienie się kaszlu;
• Rozwój zapalenia zatok (ból głowy przy pochylaniu się, naciskaniu na zatoki);
• Zatrucie produktami przemiany materii (bóle głowy, nudności, zawroty głowy).

Powikłania zapalenia ucha środkowego:

• Zapalenie ucha wewnętrznego (zapalenie błędnika) - zawroty głowy, szum w uszach, utrata słuchu, oczopląs, zaburzenia równowagi, nudności, wymioty;
• Paraliż nerwu twarzowego;
• Proces zapalny w okolicy kości skroniowej - zapalenie wyrostka sutkowatego, zapalenie zygomats;
• Posocznica;
• Zapalenie opon mózgowych;
• Zapalenie mózgu;
• Ropień mózgu
• Procesy bliznowaciejące w błonie bębenkowej, powodujące trwałą utratę słuchu.

Powikłania zapalenia płuc u dzieci:

• Zniszczenie śródpłucne - ropienie w postaci ropnia w miejscu nacieku komórkowego, któremu towarzyszy wzmożony kaszel, ropna obrzęk płuc.
• Synpneumoniczne zapalenie opłucnej - pojawienie się w opłucnej ropnego, krwotocznego lub włóknisto-ropnego wysięku.
• Metapneumoniczne zapalenie opłucnej - pojawienie się fibryny w opłucnej, zapalenie osierdzia, temperatura, gorączka.
• Pyopneumotrax - wzrost objętości powietrza w okolicy opłucnej z powodu przełomu ropnia, któremu towarzyszy ostry ból, niewydolność oddechowa.

Nie przyjmuj antybiotyków w sposób niekontrolowany, aby uniknąć rozwoju oporności na nie mikroorganizmów.

Autor artykułu: Alekseeva Maria Yurievna | Terapeuta

Edukacja: od 2010 do 2016 Praktykant szpitala terapeutycznego Centralnego Oddziału Medyczno-Sanitarnego nr 21 Miasto Elektrostal. Od 2016 roku pracuje w Centrum Diagnostycznym nr 3.