Colchicum
Przydatne właściwości i zastosowanie colchicum
Charakterystyka botaniczna colchicum
Colchicum to wieloletnie zioło z rodziny lilii. Łodyga nagie, wyprostowane, niskie; długość od 10 do 50 cm Korzeń jest bulwą podłużną, długość może sięgać od 3 do 5 cm, cebulka na całej długości pokryta jest ciemnobrązowymi łuskami (łuskami). Liście są podłużne, lancetowate lub eliptyczne, duże, nagie. Kwiaty są pojedyncze, biseksualne, duże, do 20-25 cm długości.
W zależności od rodzaju colchicum kwiaty mogą mieć kolor od białego do fioletowego. Owocem jest rombowa lub trójkomórkowa kapsułka eliptyczna. Colchicum kwitnie późnym latem lub jesienią (do połowy października). Specyficzną różnicą tej rośliny jest fakt, że liście nie są jeszcze rozwinięte w okresie kwitnienia. Owoce i liście pojawiają się dopiero w przyszłym roku wiosną (z reguły dzieje się to natychmiast po stopieniu się śniegu).
Okres dojrzewania nasion to maj-czerwiec. Bezpośrednio po zakończeniu okresu dojrzewania nasion część nadziemna krokusa obumiera całkowicie. Naturalnym obszarem występowania krokusa są południowo-zachodnie regiony terytorium Krasnodaru, Kaukazu, Indii i terytorium Azji Środkowej, północnej części Afryki, wszędzie tam, gdzie rośnie w całej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Rodzaj krokusa zawiera ponad 70 gatunków różniących się okresem kwitnienia i siewu.
Przydatne właściwości krokusa
Wszystkie - nadziemne i podziemne - części krokusa są trujące, ale cebula (korzeń) i nasiona są szczególnie toksyczne. Nie należy jednak zapominać, że większość roślin leczniczych stosowanych zarówno w tradycyjnej (jako główne substancje czynne w produkcji różnych preparatów farmakologicznych), jak iw medycynie ludowej to rośliny trujące w składzie chemicznym.
Opierając się na pozytywnej dynamice, którą można prześledzić podczas stosowania naparów leczniczych, nalewek, a także maści, w tym krokusa, roślina lecznicza znalazła szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. W skład chemiczny bulw ognistych wchodzą: alkaloidy heterocykliczne (kolchicyna, kolchamina, kolchiceina), kwasy aromatyczne, cukry, flawonoidy i glikoalkaloidy.
Skład chemiczny nasion colchicum zawiera: alkaloidy, żywice, garbniki, lipidy i cukry. W medycynie ludowej napar, nalewka i maść z columbus są stosowane jako środki przeciwbólowe (przeciwbólowe), przeciwwymiotne, moczopędne i przeczyszczające.
Zastosowanie krokusa
Przed użyciem jakiejkolwiek formy produktu leczniczego z kolumba należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ wszystkie części rośliny leczniczej (a zatem wszystkie jej postacie dawkowania) są trujące i niekontrolowane spożycie, a niewłaściwie dobrana dawka leku może prowadzić do śmierci.
Maść i napar z rośliny leczniczej są stosowane zewnętrznie jako skuteczny środek przeciwbólowy w dnie moczanowej, zapaleniu stawów, reumatyzmie i zapaleniu korzonków nerwowych.
Nalewka ze świeżych bulw roślinnych skutecznie działa na obrzęki, reumatyzm, zapalenie pęcherza, kamicę moczową, a także uczucie ucisku (ucisk, ucisk) w klatce piersiowej.
Napar z krokusa
Pół łyżeczki świeżej cebuli wlewa się 500 ml wrzącej wody, pozostawia na 2 godziny, a następnie przesącza do czystego naczynia. Aplikację również należy rozpocząć od dawki minimalnej, następnie może wynosić 7-8 ml do sześciu razy dziennie. Napar należy popić 200 ml ciepłej niegazowanej wody.
Maść Colchicum
300 g nadziemnych i podziemnych części rośliny drobno sieka się i wlewa do 500 ml wody, po czym umieszcza we wrzącej łaźni wodnej na 30 minut. Następnie otrzymany napar przesącza się do czystego pojemnika i dodaje wazelinę / masło, aż do uzyskania wymaganej konsystencji maści. Powstałą maść przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku w chłodnym miejscu (10-15 ° C).
Pocieranie krokusa
Przepis numer 1. 1 część pokruszonych suchych bulw rośliny wylewa się z 12 częściami octu. Powstały roztwór podaje się w infuzji przez 14 dni, po czym stosuje się go jako środek znieczulający.
Przepis numer 2. 1 część zmiażdżonych korzeni kolumba wylewa się z pięcioma częściami 50% alkoholu etylowego, nalega w ciemnym miejscu przez 10-14 dni, po czym stosuje się go jako wcieranie na różne choroby reumatyczne.
Kwiat krokusa
Kwiaty Colchicum są pojedyncze, duże (osiągają 20-25 cm długości), mają sześć płatków. Charakterystyczną cechą kwiatów tej rośliny leczniczej jest fakt, że są biseksualne. W zależności od rodzaju colchicum kwiaty można pomalować na różne odcienie - od białego do fioletowego. Roślina kwitnie od sierpnia do października włącznie.
W medycynie ludowej kwiaty colchicum są używane do produkcji maści znieczulającej. Stosowanie maści jest wskazane przy zapaleniu stawów, zapaleniu korzonków nerwowych, dnie moczanowej i reumatyzmie.
Sadzenie krokusa
Colchicum to zioło wieloletnie (nie wymaga przesadzania przez kilka lat), absolutnie bezpretensjonalne w warunkach wzrostu. Najlepiej czuje się na glebach lekkich (nie gęstych), luźnych. Głębokość sadzenia może wynosić od 10 do 20 cm (głębokość zależy bezpośrednio od wielkości cebuli). Roślina rozmnaża się przez cebulki potomne (zdolne do samodzielnego rozmnażania).
Jeśli konieczne jest posadzenie / posadzenie rośliny, najlepiej zrobić to latem (w tym przedziale czasu, gdy część nadziemna całkowicie zanika). Podczas pracy z krokusem i jego pielęgnacji należy ze szczególną starannością przestrzegać zasad bezpieczeństwa osobistego, ponieważ wszystkie części rośliny (naziemne i podziemne) są trujące, dlatego zaleca się wykonywanie wszelkich czynności w rękawiczkach.
Żarówka krokusowa
Bulwa krokusa to duża bulwa, która osiąga średnicę do 4 cm i na całym swoim obszarze jest pokryta łuskami (czarno-brązowe łuski). Każda żarówka kończy się długą szyjką, która z kolei jest również pokryta łuskami. Wiosną, po okresie rozwoju dużych liści, stara cebula obumiera i w wyniku asymilacji zostaje zastąpiona nową młodą cebulką.
Ze względu na swój unikalny skład chemiczny cebula krokusa jest szeroko stosowana w recepturach medycyny tradycyjnej. Napar, nalewki i maści, które zawierają surowce roślinne, są z powodzeniem stosowane jako środek znieczulający, rozszerzający naczynia krwionośne i przeciwzapalny.
W składzie chemicznym cebulki colchicum znajdują się takie alkaloidy jak kolchamina i kolchicyna, które z powodzeniem stosowane są w leczeniu szeregu chorób onkologicznych, w tym nowotworów złośliwych skóry, klatki piersiowej, płuc oraz przewodu pokarmowego.
Nalewka z Colchicum
Nalewka z Colchicum od dawna stosowana jest w medycynie ludowej jako skuteczny środek przeciwbólowy i przeciwzapalny. Nalewkę aplikuje się miejscowo (bezpośrednio na miejsce bólu) i wewnętrznie. Jednak przed rozpoczęciem stosowania nalewki leczniczej należy skonsultować się z lekarzem - nalewka, podobnie jak wszystkie inne formy lecznicze rośliny, jest trująca w dużych ilościach, a jej niewłaściwe i niekontrolowane użycie może doprowadzić do śmierci.
Przepis nr 1. 10 g świeżej cebuli (można wymienić na nasiona roślin) zalewamy 100 ml 45% alkoholu etylowego, po czym powstały napar umieszcza się w ciemnym miejscu na 20 dni. Po tym okresie infuzja jest filtrowana i odbiór krokusa rozpoczyna się od 1 kropli dziennie (jeśli nie wystąpią skutki uboczne, liczbę kropli można zwiększyć).
Przepis nr 2. 1 część nasion wylewa się z 10 częściami 70% alkoholu etylowego, a następnie utrzymuje w ciemnym miejscu przez 14–20 dni. Powstałą nalewkę można aplikować zarówno wewnętrznie (15–20 kropli 3 razy dziennie), jak i zewnętrznie (bezpośrednio w miejsce lokalizacji bólu).
Colchicum wspaniałe
Colchicum wspaniały - wieloletnia roślina zielna z rodziny lilii. Łodyga jest krótka, naga, rozwija się wiosną (latem część nadziemna wspaniałego kolumba całkowicie obumiera). Korzeń to duża bulwa, pokryta na całej powierzchni czarnobrązowymi łuskami o średnicy do 4 cm, liście są duże, nagie, szeroko podłużne, a łodyga rozwija się na wiosnę.
Kwiaty - dzwonkowate, duże (do 5-7 cm długości), biseksualne. Mogą mieć barwę od lawendowej do różowo-fioletowej. Owocem jest dość duża trójkomórkowa kapsułka z wieloziarnistymi nasionami o długości do 5 cm. Część nadziemna rośliny całkowicie obumiera latem, kwitnie jesienią (wrzesień-październik). Owocowanie w czerwcu, po czym natychmiast obumiera część nadziemna rośliny. Latem stara żarówka gaśnie i powstaje cebulka córka.
Naturalnym siedliskiem wspaniałego kolumba jest terytorium zachodniego i wschodniego Zakaukazia, Ciscaucasia i głównego grzbietu kaukaskiego. Rośnie głównie na skraju lasu. W medycynie ludowej szeroko stosowana jest podziemna część surowca leczniczego - bulwy, które zbiera się jesienią (w okresie kwitnienia rośliny), w celu maksymalnego wydobycia alkaloidów surowiec przetwarzany jest na surowo.
W skład chemiczny wspaniałej colchicum corm składa się ponad 20 różnych alkaloidów, jednak wśród tej różnorodności związków organicznych największe znaczenie mają dwa gatunki - kolchamina i kolchicyna. Ponadto skład chemiczny surowców leczniczych jest bogaty w cukry, sterole i kwasy aromatyczne.
W medycynie tradycyjnej, w postaci stałych postaci dawkowania (tabletek) i maści, wspaniały krokus znajduje zastosowanie w kompleksowej terapii w leczeniu chorób onkologicznych skóry, brodawczaków dróg oddechowych, nowotworów złośliwych gruczołów sutkowych i przewodu pokarmowego.
Jesienny krokus
Colchicum jesień to wieloletnie zioło z rodziny lilii. Liście - szerokie, wydłużone, lancetowate, rozwijają się wiosną. Kwiaty są duże, pomalowane na różowo-liliowy odcień. Owocem jest podłużna, owalna, skórzasta torebka o długości 3-5 cm, nasiona są okrągłe, liczne, barwione na ciemnobrązowo.
Okres kwitnienia krokusów jesiennych to okres jesienny (wrzesień-październik), owocuje w okresie letnim następnego roku (czerwiec-lipiec). Podobnie jak w przypadku większości przedstawicieli gatunków, nadziemna część krokusa jesiennego całkowicie obumiera latem. Wszystkie części rośliny leczniczej są bardzo trujące, dlatego stosowanie ich bez konsultacji z lekarzem jest niezwykle niebezpieczne dla zdrowia pacjenta.
W medycynie wykorzystuje się podziemną część jesiennego krokusa - bulwy, którą zbiera się jesienią (okres kwitnienia). Po wydobyciu surowca leczniczego z ziemi, jest on dobrze przemywany pod bieżącą wodą i pokrojony na kawałki (w celu maksymalnego wydobycia alkaloidów).
W składzie chemicznym kolchiki jesiennej znajdują się dwa najcenniejsze alkaloidy - kolchicyna i kolchamina, które znajdują zastosowanie w kompleksowej terapii chorób onkologicznych skóry oraz jako środek znieczulający przy dnie moczanowej, reumatyzmie i zapaleniu korzonków nerwowych.
Colchicum colchicum
Colchicum (colchicum) to wieloletnie zioło z rodziny lilii.
Owocem jest torebka trójkomórkowa, nasiona są małe, liczne, zaokrąglone. Colchicum kwitnie od sierpnia do września włącznie. W medycynie (tradycyjnej i ludowej) wykorzystuje się nasiona i podziemną część rośliny leczniczej. Cebula i nasiona, podobnie jak reszta colchicum, są trujące, dlatego niezależne stosowanie naparów leczniczych i maści może mieć wyjątkowo negatywny wpływ na organizm ludzki, aż do śmierci włącznie.
W skład chemiczny bulw colchicum wchodzą: alkaloidy - kolchicyna i kalchiceina, fitosterole, cukry i kwasy aromatyczne. Ze względu na swój unikalny skład, napary i maści lecznicze, w skład których wchodzi ta roślina, są z powodzeniem stosowane w leczeniu przewlekłej białaczki, raka skóry, nowotworów złośliwych przewodu pokarmowego, dny moczanowej, artretyzmu, artrozy i zapalenia korzonków nerwowych.
Colchicum zacieniony
Odcień Colchicum to wieloletnie zioło z rodziny lilii. Liście są duże, liniowe, mięsiste, skórzaste, zwężone ku nasadzie, osiągają 10-15 cm długości, 2-3 cm szerokości. Korzeń to mała bulwa, która osiąga 3 cm długości i 2 cm średnicy. Kwiaty duże, pomalowane na jasnofioletowe lub liliowe odcienie.
Naturalnym obszarem występowania krokusa cienistego jest terytorium Krymu. Rośnie głównie w lasach, na skrajach lasów i na polanach. Cechą charakterystyczną krokusa cienistego, wyróżniającą go spośród innych odmian tego rodzaju, jest wczesny okres wegetacji (kwiecień). Odcień Colchicum jest gatunkiem zagrożonym i jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Na tej podstawie medyczne stosowanie naparów leczniczych i maści jest niedopuszczalne.
Przeciwwskazania Colchicum
Wszystkie części roślinne krokusa są trujące, dlatego stosowanie maści, naparów i nalewek z tej rośliny leczniczej odbywa się tylko po konsultacji z lekarzem. Maść, w skład której wchodzi kolumba, jest przeciwwskazana w przypadku raka skóry III-IV stopnia.
Wszystkie preparaty columbus są przeciwwskazane do stosowania przez osoby z ciężkim zahamowaniem czynności krwiotwórczej szpiku kostnego, a także z biegunką i cukrzycą. Przeciwwskazane do stosowania u dzieci, kobiet w ciąży i kobiet w okresie laktacji.
Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta
Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).
