Królik (roślina) - Użyteczne Właściwości I Zastosowania. Miotła Słonecznikowa

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Królik

Przydatne właściwości i zastosowanie miotły słonecznikowej

Charakterystyka botaniczna rzepaku

Broomrape to wieloletnia, rzadko jednoroczna roślina pasożytnicza z rodziny broomrape. Specyficzną różnicą między miotłą są po pierwsze zmodyfikowane liście, które bardziej przypominają łuski, a po drugie kolor wszystkich części rośliny pasożytniczej: ze względu na obecność niezwykle małej dawki chlorofilu w tkankach roślin, roślina ma żółtawy, jasnobrązowy, w kolorze niebieskawym lub różowym.

Korzeń rośliny to krótkie, mięsiste włókna przyssawki, które nie są osadzone w glebie, ale niezawodnie przylegają do rośliny żywicielskiej. Łodygi miotły u podstawy są klawesynowe lub bulwiaste, zagęszczone, proste, wyprostowane, mięsiste, czasami mogą się rozgałęziać. Kwiaty - lejkowate, dzwonkowate lub rurkowate, dwuwargowe, zebrane w kwiatostany - racemiczne lub kolczaste, zwykle niebieskawo-liliowe. Owocem jest małż, rzadziej torebka trójdzielna. Nasiona są małe i liczne.

Naturalnym obszarem występowania tego zioła są południowe regiony europejskiej części Rosji, Ukrainy, Azji Środkowej, Mołdawii, Białorusi i Kaukazu. Miotła pasożytuje głównie na korzeniach roślin zielnych (najczęściej kwitnących).

Przydatne właściwości rzepaku

Dobroczynne właściwości rzepaku w leczeniu różnych schorzeń zostały docenione przez ludowych uzdrowicieli. Surowce lecznicze to wszystkie części rośliny, które są zbierane w okresie kwitnienia. Do suszenia surowców leczniczych stosuje się duże suche pomieszczenia, w których zapewniona jest dobra wentylacja.

Skład chemiczny miotły zawiera alkaloidy (nikotynę), sterole, mannitol i garbniki. W skład chemiczny trawy broomrape są wyższe kwasy tłuszczowe, alkaloidy. W roślinie występuje również cholina (związek zawierający azot), karotenoidy, antocyjany, fenole i węglowodany.

Napary lecznicze i wywary z rzepaku są stosowane jako środki lecznicze, przeciwskurczowe, antyseptyczne, uspokajające, przeciwbólowe, tonizujące i tonizujące.

Aplikacja miotły

Miotła znalazła szerokie zastosowanie w medycynie tradycyjnej (zarówno domowej, jak i wschodniej). Lecznicze napary i wywary ze względu na swój unikalny skład chemiczny z powodzeniem stosuje się przy schorzeniach takich jak nerwice, kolka jelitowa, wzdęcia, bóle zębów, biegunka, zapalenie jelit, zapalenie okrężnicy, impotencja, utrata siły, obrzęki. Na zewnątrz wywar z rzepaku służy do płukania ust.

Zmiażdżona roślina ma działanie gojące rany, dlatego stosuje się ją w leczeniu ran o różnej etiologii. W medycynie orientalnej miotła stosowana jest jako skuteczny afrodyzjak (zwiększający libido).

Odwar z miotły

Przepis nr 1. 1 łyżeczkę suchych korzeni (zmiażdżonych) rośliny leczniczej wlewa się 200 ml gorącej wody i umieszcza we wrzącej łaźni wodnej na 5-6 minut, po czym bulion podaje się przez 60 minut. Powstały produkt przesącza się do czystego naczynia, a nominalną objętość doprowadza oczyszczoną wodą do pierwotnej objętości (do 200 ml). Lek należy przyjmować na 1/3 szklanki 3 razy dziennie w leczeniu alergii.

Przepis nr 2. 2 łyżeczki pokruszonych korzeni wlewamy do 200 ml gorącej wody, a następnie umieszczamy we wrzącej łaźni wodnej. Kompozycję nalega się przez 60 minut, po czym chłodzi i filtruje do czystego naczynia. Powstały wlew stosuje się jako środek zewnętrzny (do płukania jamy ustnej).

Przepis nr 3. 2 łyżki suchego ziela (posiekanego) zalać 400 ml wrzącej wody i nalegać we wrzącej łaźni wodnej na 3-4 minuty, po czym po zdjęciu z ognia nalegać na kolejne 60 minut. Następnie kompozycję filtruje się do czystego pojemnika i pobiera w 100 ml 3 razy dziennie na migreny.

Napar z rzepaku

Przepis numer 1. 1 łyżeczkę ziół wlewa się do 200 ml wrzącej wody i utrzymuje przez 30 minut, a następnie filtruje do czystego naczynia. Powstały produkt weź do 15 ml 3 razy dziennie na zaburzenia snu.

Przepis nr 2. 2 łyżki suchych ziół wlewa się do 200 ml wrzącej wody i nalega na dwie godziny, po czym powstały napar jest filtrowany i pobierany 1/3 szklanki 3 razy dziennie w przypadku chorób przewodu pokarmowego.

Przepis nr 3. 1 łyżeczkę pokruszonych korzeni roślin zalać 200 ml wrzącej wody i parzyć przez 60 minut, a następnie przesączyć do czystego naczynia. Ten lek przyjmuje się 15 ml 4-5 razy dziennie jako środek moczopędny.

Przepis nr 4. 2 łyżeczki kwiatów miotły wlewa się do 200 ml wrzącej wody i podaje przez 60 minut, po czym filtruje do czystego naczynia. Powstały wlew 30 ml 3-4 razy dziennie na zapalenie pęcherza.

Miotła słonecznikowa

Miotła słonecznikowa jest rośliną pasożytniczą z rodziny broomrape. Łodyga rośliny jest prosta, mięsista, zgrubiała u nasady i nierozgałęziona, osiąga wysokość 65 cm, na liściach są zredukowane łuski o różowo-fioletowym odcieniu (ze względu na brak dostatecznej ilości chlorofilu w tkankach rośliny). Kwiaty są duże, fioletowe, zebrane w kłoski. Owocem jest torebka małży z licznymi drobnymi i lekkimi nasionami.

Ze względu na swoją lekkość nasiona słonecznika miotły są łatwo przenoszone przez wiatr, owady i deszcz. Po dostaniu się do gleby nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez 5-10 lat. Naturalnym obszarem występowania tego gatunku jest praktycznie całe terytorium Europy: Rosja, Ukraina, Białoruś, Mołdawia, Francja, Hiszpania, Bułgaria, Serbia itd. Słonecznik zamanikha pasożytuje na uprawach takich jak słonecznik, pomidory i tytoń.

Przeciwwskazania do stosowania miotły

Ponieważ skład chemiczny miotły jest nadal słabo poznany, lecznicze napary i wywary z tej rośliny należy stosować z dużą ostrożnością. Broomrape jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących, dzieci, a także z indywidualną nietolerancją, nadmiernym pobudzeniem nerwowym, wysokim ciśnieniem krwi, ostrą chorobą nerek, kamicą moczową.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).