Hotberry - Użyteczne Właściwości I Zastosowanie Ogrodu Górskiego, Przeciwwskazania. Szczaw Morrisona

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Gorichnik

Przydatne właściwości i wykorzystanie traw górskich

Charakterystyka botaniczna alpinisty

Alpinista należy do rodziny parasolowatych, jest wieloletnim ziołem. Liście są petiolate, drobno wycięte. Ta roślina lecznicza charakteryzuje się obecnością dość dużego prążkowanego korzenia. Kwiaty są w kolorze żółtym i ułożone w złożone parasole. Kwitnie leczniczy alpinista latem (lipiec-sierpień). Siedliskiem są łąki i pola europejskiej części Rosji, Białorusi i Ukrainy.

Przydatne właściwości traw górskich

Posiadając szereg unikalnych korzystnych właściwości, officinalis znalazł szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Zbiór korzeni można przeprowadzić późną jesienią lub wczesną wiosną. Aby to zrobić, korzenie kroi się na małe kawałki i suszy w ciemnym miejscu. Przygotowanie nadziemnej części rośliny leczniczej odbywa się w okresie kwitnienia. Nasiona zbiera się w momencie ich dojrzewania.

Części nadziemne i podziemne rośliny zawierają duże ilości olejków eterycznych. Kumaryny (bergaptol, peutsedin, peucenol, izomeratorin, peudacedin), węglowodany (sacharoza) i pektyny znaleziono w podziemnej części officinalis (korzenie). Część nadziemna zawiera żywice, gumy, flawonoidy (kwercetyna, rutyna, izoramnetyna, kemferol). Roślina lecznicza ma wyraźne działanie gojące rany, napotne, przeciwspastyczne i moczopędne.

Korzystanie z alpinisty

W medycynie ludowej na astmę oskrzelową stosuje się wywar leczniczy alpinisty - doustnie i przez inhalację. Ponadto bulion leczniczy chłopa górskiego stosuje się w przypadku różnych chorób wątroby, chorób przewodu pokarmowego, zapalenia pęcherzyka żółciowego i bezsenności. Roślina wykazuje działanie mukolityczne (stosowane przy zapaleniu oskrzeli), antyseptyczne (stosowane przy chorobach jamy ustnej), przeciwbólowe (płukanie przy bólu zęba).

Pod postacią okładu malina pomaga uśmierzyć ból podczas napadów dny moczanowej, zapalenia korzonków nerwowych i reumatyzmu. Świeży sok góralski służy do ukąszeń owadów (w tym trujących), natomiast sok spożywany jest wewnętrznie i zewnętrznie (w postaci balsamów).

Napar z trawy górskiej (korzeni): 1 część zmiażdżonych korzeni rośliny leczniczej wlewa się 5 częściami 70% alkoholu etylowego, powstały napar pozostawia się na 10-14 dni w ciemnym miejscu chronionym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, następnie filtruje do czystego i suchego pojemnika i pobiera 1 łyżeczka (5 ml) 3 razy dziennie przed posiłkami.

Napar z trawy górskiej (liście i kwiaty): 30 g nadziemnej części rośliny leczniczej wlewa się 200 ml wrzącej wody, wstawia do wrzącej łaźni wodnej na 10-15 minut, a następnie chłodzi przez 45 minut i przesącza do suchego pojemnika. Weź 1/3 szklanki ciepłego naparu 3 razy dziennie.

Bulion bulionowy (części nadziemne i podziemne): 20 g pokruszonych surowców leczniczych wlewa się do 200 ml wrzącej wody, powstały bulion utrzymuje się przez 30 minut we wrzącej łaźni wodnej, następnie chłodzi przez 10 minut (bez wyjmowania z pieca), filtruje. Weź wywar z 1/3 szklanki 3-4 razy dziennie.

Szczaw Morrisona

Szczaw Morrisona to wieloletnie zioło o potężnym korzeniu palowym. Łodyga jest najczęściej pojedyncza, osiąga wysokość 120–150 cm, liście u podstawy tworzą gęstą rozetę. Kwiatostany zebrane są w liczne parasole składające się z 20-40 promieni. Kwiaty są małe, żółto-zielone. Roślina lecznicza kwitnie od lipca do sierpnia, owoce dojrzewają we wrześniu.

Obszarem dystrybucji alpinisty Morrisona są regiony stepowe i leśno-stepowe zachodniej Syberii, Ałtaju i Kazachstanu.

Bardzo często roślina tworzy gęste zarośla. Korzenie rośliny zawierają w swoim składzie chemicznym furokumarynę, peucetynę (od 0,7 do 4%), kumaryny, sacharozę, liście zawierają peucetynę, kwiaty - kwercetynę, izoramnetynę, glikozydy izoramnetyny, kemferol. Kwiatostany zawierają izoramnetynę i kwercetynę.

Ze względu na zawartość peucedaniny w korzeniach furokumaryny, ogrodnictwo Morrisona jest stosowane w leczeniu wszystkich typów nowotworów złośliwych i jest skuteczny w raku piersi. Napar i wywar z rośliny leczniczej stosuje się również przy padaczce, bólach głowy i zębów, miażdżycy, reumatyzmie, dnie moczanowej, astmie oskrzelowej. Ze względu na wyraźne działanie wykrztuśne napar leczniczy stosuje się przy przewlekłych chorobach układu oskrzelowo-płucnego (przewlekłe zapalenie oskrzeli).

Na zewnątrz infuzję Morrisona stosuje się przy chondrozie, zapaleniu stawów, zapaleniu korzonków nerwowych i reumatyzmie (napar wciera się w miejsce, w którym zlokalizowany jest ból). Bulion służy do płukania ust. Lekarstwo jest doskonałe na różne choroby zapalne (zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł, nieświeży oddech).

Rosół Morrisona: 1 łyżeczkę posiekanych korzeni wlewa się do 300 ml wrzącej wody, umieszcza we wrzącej łaźni wodnej na 5 minut, następnie zaparza przez 1 godzinę i przesącza do czystego i suchego pojemnika. Weź 1/4 szklanki 3 razy dziennie przed posiłkami.

Nalewka alkoholowa alpinisty Morrisona: 50 g suchego korzenia wlewa się z 500 ml 45% alkoholu etylowego, nalega w ciemnym miejscu przez 14-15 dni. Gotowy produkt przyjmuj 3 razy dziennie, 25-30 kropli.

Przeciwwskazania do stosowania ogrodnictwa

Indywidualna nietolerancja (reakcje alergiczne).

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).