Zębopochodne Zapalenie Zatok - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zębopochodne zapalenie zatok: leczenie, przyczyny i objawy

Zębopochodne zapalenie zatok jest procesem zakaźnym i zapalnym w zatoce przynosowej szczękowej (w zatoce szczękowej), który rozwija się w wyniku patologii korzeni zębów, tkanki kostnej lub dziąseł szczęki górnej.

Zębopochodne zapalenie zatok może objawiać się po raz pierwszy dopiero w okresie dojrzewania, kiedy zęby mleczne zastępowane są zębami trzonowymi. Według statystyk „zębowe” zapalenie zatok, jak często się je nazywa, występuje w 8% przypadków wśród całkowitej masy zapalenia zatok.

Mechanizm rozwoju choroby określa anatomiczna bliskość szczęki i zatoki. Korzenie zębów górnej szczęki (od 4 do 8 zębów) mają ścisły kontakt z dnem zatoki przynosowej szczęki. Między zatoką a zębami znajduje się płytka kostna. Czasami to dno jest tak cienkie, że korzenie zębów są ograniczone tylko przez tkanki miękkie.

Zadowolony:

• Przyczyny zębopochodnego zapalenia zatok
• Objawy zębopochodnego zapalenia zatok
• Leczenie zębopochodnego zapalenia zatok

Przyczyny zębopochodnego zapalenia zatok

Przyczyny zębopochodnego zapalenia zatok są zakorzenione w procesie zapalnym, który następuje w wyniku namnażania się patologicznych mikroorganizmów, które dostały się do zatoki szczękowej z jamy ustnej.

Eksperci identyfikują następujące czynniki, które powodują początek choroby:

• Perforacja dna zatoki podczas wypełniania zęba. Kiedy materiał wypełniający dostaje się do jamy zatoki szczękowej, często rozwija się przewlekłe grzybicze zapalenie zatok zębopochodnych.
• Wnikanie innych ciał obcych do zatoki żuchwy. Najczęściej dzieje się to podczas zabiegów stomatologicznych. Przyczyną zapalenia może być złamany instrument stomatologiczny, turundy, fragmenty opadłych korzeni zębów. Chociaż nie wyklucza się urazów penetrujących zatok, co jest mniej powszechne.
• Choroby zębów i dziąseł mogą wywołać początek zębopochodnego zapalenia zatok. Są to patologie takie jak: choroby przyzębia, ziarniniaki i torbiele korzenia zęba, ropnie podokostne, przetoki, zapalenie przyzębia wierzchołka. Wszelkie ropne ogniska dużych i małych zębów trzonowych sąsiadujących z zatoką szczękową mogą powodować rozwój choroby.
• Choroby tkanki kostnej szczęki mogą również działać jako przyczyna zapalenia - jest to zapalenie kości i szpiku lub zapalenie okostnej.

W zależności od przyczyny rozwoju choroby wyróżnia się perforowane i nieperforowane zębopochodne zapalenie zatok. W przypadku perforowanego zapalenia zatok dochodzi do bezpośredniego naruszenia integralności dna zatoki szczękowej, a przy nieperforowanym zapaleniu zatok zapalenie objawia się na tle istniejących chorób zębów, dziąseł lub tkanki kostnej szczęki.

W wyniku istniejącego stanu zapalnego upośledzona zostaje funkcja napowietrzania i drenażu zatoki szczękowej. Prowadzi to do zastoju wydzieliny surowiczej lub śluzowo-surowiczej, która jest sprzyjającym środowiskiem dla wzrostu i rozmnażania drobnoustrojów chorobotwórczych: bakterii i grzybów. Wydłużenie czasu kontaktu bakterii z komórkami zatoki szczękowej jest również ułatwione przez naruszenie ruchu rzęskowego nabłonka. Jeśli choroba przebiega przez długi czas i bez leczenia, błona śluzowa zatoki nosowej ulega nieodwracalnym zmianom, a na tle ropienia zaczynają dominować objawy zakaźnego zapalenia zatoki przynosowej.

Objawy zębopochodnego zapalenia zatok

Objawy zębopochodnego zapalenia zatok zależą od stopnia zaawansowania choroby.

Faza ostra charakteryzuje się następującym obrazem klinicznym:

• Wzrost temperatury ciała do wysokich wartości - do 38-39 ° C.
• Bóle głowy, ogólne złe samopoczucie.
• Wydzielina z nosa z zapalenia.
• Zatkanie nosa, upośledzenie węchu.
• Bolesne odczucia o różnej intensywności. Możliwe napromienianie bólu w skroniach, górnej szczęce, tylnej części głowy, uchu.
• Bolesne odczucia w zębie lub zębach, które powodują zapalenie zatok. Bóle zębów są gorsze podczas żucia jedzenia.

• Możliwy jest rozwój obrzęku tkanek miękkich policzków, chociaż nie zawsze tak się dzieje i zależy od przyczyny rozwoju zapalenia.
• Czasami obserwuje się zapalenie węzłów chłonnych podżuchwowych ze wzrostem węzłów chłonnych i ich bolesnością.
• Mogą wystąpić objawy zapalenia okostnej, zapalenia kości i szpiku, torbieli, przetok lub innych chorób zębów, które spowodowały rozwój zębopochodnego zapalenia zatok.

Zębopochodne zapalenie zatok często rozwija się jako pierwotna choroba przewlekła, ale może objawiać się po ostrym zapaleniu. Pacjenci skarżą się na drobne bóle głowy, nawracające uczucie ciężkości w górnej szczęce. Możliwe jest pojawienie się wydzieliny z nosa od strony zmiany. Czasami z nosa wydobywa się zgniły, cuchnący zapach.

Pacjent z przewlekłą infekcją ma obniżoną wydajność. Jest to szczególnie widoczne u osób pracujących umysłowo.

Jeśli w zatoce szczękowej gromadzi się duża ilość wydzieliny, nasilają się bóle głowy i ból wzdłuż nerwu trójdzielnego. Stopniowo następuje przejście od fazy przewlekłej do etapu zaostrzenia choroby z dodatkiem infekcji bakteryjnej.

Leczenie zębopochodnego zapalenia zatok

Leczenie zębopochodnego zapalenia zatok sprowadza się do dwóch zadań, które należy jak najszybciej wykonać:

• Wyeliminuj pierwotne ognisko infekcji (uratuj pacjenta przed problemem dentystycznym);
• Wyeliminuj stany zapalne zatoki szczękowej.

W miarę możliwości stomatolog będzie dążył do zachowania bolącego zęba, ale jednocześnie całkowicie wyeliminuje istniejącą infekcję w systemie korzeniowym, w tkankach miękkich. Leczenie jest możliwe w szpitalu i ambulatoryjnie.

Leczenie zachowawcze sprowadza się do przywrócenia normalnej wentylacji zatoki. W tym celu pacjentowi zaleca się stosowanie miejscowych leków zwężających naczynia krwionośne: Galazolin, Nazivin, Naphtizin, Sanorin, Otilin itp. Możliwe jest doustne przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych. W tym przypadku lekami z wyboru stają się środki przeciwbakteryjne z grupy penicylin (Amoxiclav) lub fluorochinolonów (Levofloxacin, Moxifloxacin itp.).

Aby uzyskać maksymalne stężenie antybiotyku w zatoce nosowej, stosuje się miejscowe środki przeciwbakteryjne, na przykład Isofra.

Jeśli zapalenie zatok jest powikłane silnymi bólami głowy, obrzękiem tkanek miękkich twarzy, zaburzeniami wewnątrzczaszkowymi, pacjent musi być hospitalizowany. Nieudana terapia zachowawcza jest podstawą do interwencji chirurgicznej. Ponadto podczas usuwania zęba sprawczego istnieje możliwość niepożądanego otwarcia sąsiedniej zatoki. W takim przypadku uformowana przetoka może się sama zamknąć na tle leczenia nalewką jodową. Jeśli przerost nie nastąpi, przetoka zostanie zamknięta płatem miękkich tkanek dziąseł lub podniebienia.

Aby wyeliminować ropę z zatoki, konieczne jest jej opróżnienie. W tym celu myje się go przez ewakuację zatok lub metodą zwaną „kukułką”. Do dezynfekcji stosuje się roztwory dezynfekujące - są to furacylina, rivanol, nadmanganian potasu itp. Bezpośrednio do jamy nosowej wstrzykuje się również antybiotyki i enzymy proteolityczne.

Przewlekłe zębopochodne zapalenie zatok jest również leczone zachowawczo. Konieczność interwencji chirurgicznej wynika z powstawania zębopochodnego polipowatego zapalenia zatok, martwiczego przewlekłego zapalenia zatok, a także ze wskazań stomatologicznych.

Autor artykułu: Lazarev Oleg Vladimirovich | ENT

Wykształcenie: W 2009 roku uzyskał dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” na Państwowym Uniwersytecie w Pietrozawodsku. Po odbyciu stażu w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Murmańsku uzyskał dyplom z Otorynolaryngologii (2010)