Antybiotyki Na Zapalenie Zatok: Wady I Zalety, Lista Leków

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Antybiotyki na zapalenie zatok: wady i zalety

Zapalenie zatok to zapalenie zatok przynosowych, które może być spowodowane różnymi przyczynami. Dlatego przy pojawieniu się charakterystycznych objawów (długotrwały katar z gęstym śluzem, ból głowy, uczucie pełności w okolicy podoczodołowej) konieczna jest wizyta u lekarza, przeprowadzenie diagnostyki i uzyskanie kwalifikowanych zaleceń. Ignorowanie problemu, leczenie objawowe i samoleczenie mogą przekształcić się w przewlekłe zapalenie zatok.

W przeważającej większości przypadków choroba ta ma charakter bakteryjny, dlatego antybiotyki na zapalenie zatok są lekami pierwszego etapu. Jednak ogólnoustrojowa terapia przeciwdrobnoustrojowa jest zalecana tylko w przypadkach, gdy organizm pacjenta nie jest w stanie samodzielnie zwalczyć infekcji przez długi czas i istnieje ryzyko poważnych powikłań. Bakterie z zatok szczękowych z przepływem krwi mogą dostać się do dolnych dróg oddechowych i wywołać zapalenie oskrzeli, a nawet zapalenie płuc. Ale głównym zagrożeniem jest bliskość ogniska zapalenia do mózgu i możliwość wystąpienia zapalenia opon mózgowych lub zapalenia mózgu.

Treść artykułu:

• Kiedy antybiotyki są potrzebne przy zapaleniu zatok?

• Jakie antybiotyki są najbardziej skuteczne w przypadku zapalenia zatok

  • Chronione aminopenicyliny;
  • Makrolidy;
  • Cefalosporyny;
  • Fluorochinolony
• Plusy i minusy antybiotyków na zapalenie zatok

Kiedy antybiotyki są potrzebne przy zapaleniu zatok?

Aby zrozumieć, w jakich przypadkach stosowanie antybiotyków na zapalenie zatok jest naprawdę konieczne, należy wziąć pod uwagę przyczyny rozwoju tej choroby.

Ze względu na etiologię zapalenie zatok dzieli się na następujące kategorie (w malejącej kolejności występowania):

• Bakteryjne - wywoływane przez zapalenie płuc, ropne lub zielone paciorkowce, Staphylococcus aureus, hemophilus influenzae, Pseudomonas aeruginosa lub Escherichia coli, moraxella, Klebsiella, chlamydia, mykoplazma, Proteus i inne drobnoustroje chorobotwórcze i oportunistyczne. Występuje w wyniku przedostania się patogenu do zatok szczękowych z górnych dróg oddechowych (nieżyt nosa, migdałków, zapalenie gardła), uzębienia (próchnica, rumień, ziarniniak korzeni, paradontoza) lub uogólniony przepływ krwi w chorobach zapalnych (szkarlatyna, odra). Zdarza się zarówno jednostronnie, jak i obustronnie, częściej ropnie niż nieżytowo (tylko obrzęk);
• Wirusowe - wywoływane przez rinowirusy, koronawirusy, adenowirusy, enterowirusy, grypę A i B, paragrypy. Występuje zwykle na tle sezonowego przeziębienia, jest zawsze obustronny, najczęściej nieżytowy, czasem bezobjawowy i ustępuje samoistnie w ciągu 1-2 tygodni. W przypadku wirusowego zapalenia zatok antybiotyki są bezużyteczne, a raczej szkodliwe. Ale w dniach 7-10 ciężka grypa, ARVI lub ostre infekcje dróg oddechowych mogą być powikłane infekcją bakteryjną z gromadzeniem się ropy w zatokach szczękowych, wtedy wskazana jest terapia przeciwbakteryjna;

• Mieszane - spowodowane szeregiem przyczyn, do których mogą należeć wirusy, bakterie, grzyby i alergeny. Często przechodzi od ostrej do przewlekłej postaci. Prawie zawsze występuje obustronnie i łączy się z innymi postaciami zapalenia zatok (zapalenie zatok czołowych, zapalenie sitowia i zapalenie kości klinowej). Może mieć dowolny charakter: ropny, nieżytowy, surowiczy, wysiękowy. W przypadku mieszanego wirusowo-bakteryjnego zapalenia zatok stosuje się antybiotyki, jednak wybór leku należy przeprowadzić bardzo ostrożnie na podstawie wyników analiz i danych z historii medycznej;
• Alergiczne - spowodowane negatywną reakcją organizmu na alergeny, wśród których przeważają cząsteczki wdychane (kurz domowy, puch topoli, pyłki). Jest zawsze obustronny, charakteryzuje się silnym obrzękiem błon śluzowych, kichaniem i wyciekiem z nosa. Antybiotyki na zapalenie zatok o charakterze alergicznym nie są potrzebne, przepisuje się leki przeciwhistaminowe i podejmuje się działania w celu wyeliminowania alergenu z codziennego życia pacjenta;
• Grzybicze - wywoływane przez drobnoustroje drożdżopodobne i grzyby na tle stanów niedoboru odporności u pacjentów osłabionych, osób starszych, małych dzieci. Jest bardzo rzadki, niekiedy obustronny, charakteryzuje się uporczywym, przewlekłym przebiegiem, wymaga zintegrowanego podejścia do leczenia. W przypadku grzybiczego zapalenia zatok antybiotyki są kategorycznie przeciwwskazane;

• Leki - spowodowane długotrwałym stosowaniem leków, które działają szkodliwie na błony śluzowe zatok szczękowych i zakłócają normalne funkcjonowanie nabłonka rzęskowego, który jest odpowiedzialny za ewakuację śluzu. Zwykle występuje na tle nadużywania kropli do nosa zwężających naczynia krwionośne. Prawie zawsze jest obustronny, może mieć charakter zanikowy (martwica tkanek), hiperplastyczny (proliferacja błony śluzowej) lub mukowiscydozy (pojawienie się polipów pokrywających ujście zatok szczękowych). Bez dodatku infekcji bakteryjnej takiego zapalenia zatok nie można leczyć antybiotykami;
• Urazowe - spowodowane mechanicznym uszkodzeniem zatok szczękowych, nagromadzeniem w nich krwi i wysięku oraz późniejszym stanem zapalnym. W tym przypadku pacjentowi pokazano antybiotyki, fizjoterapię, a czasem leczenie chirurgiczne.

Jakie antybiotyki są skuteczne w zapaleniu zatok?

Aby wybrać optymalny lek przeciwbakteryjny do leczenia zapalenia zatok, lekarz bierze pod uwagę następujące dane pacjenta:

• Historia medyczna - kiedy iw jakich okolicznościach wystąpiła choroba (sezonowe przeziębienie, infekcja ogólnoustrojowa, katar sienny, uraz), jaki jest charakter objawów (temperatura ciała, stopień zatrucia organizmu, nasilenie zespołu bólowego, kolor i konsystencja śluzu nosowego), jak długo chory chorował, próbował czy być traktowanym czymś samodzielnie;
• Badania i wyniki testów - RTG, morfologia krwi, posiew bakteryjny;
• Wiek i stan - wiele antybiotyków na zapalenie zatok nie jest stosowanych u dzieci, osób osłabionych i starszych, kobiet w ciąży i karmiących;
• Informacje o wcześniej stosowanych antybiotykach - im częściej dana osoba jest leczona tym samym lekiem przeciwbakteryjnym, tym mniej skuteczna;
• Obecność alergii.

Na tej podstawie można zrozumieć, że najskuteczniejszym antybiotykiem na zapalenie zatok będzie lek, na który patogen jest wrażliwy, nie ma odporności, alergie i przeciwwskazania, skutki uboczne i szkody dla organizmu są minimalne. Ponieważ większość współczesnych antybiotyków ma bardzo szerokie spektrum działania i działa przeciwko prawie wszystkim drobnoustrojom wywołującym zapalenie zatok, potrzeba zaszczepienia bakteryjnego i zidentyfikowania konkretnego sprawcy choroby pojawia się dopiero wtedy, gdy zakończony przebieg terapii nie przyniósł rezultatów.

Najczęściej stosowane i skuteczne antybiotyki na zapalenie zatok należą do czterech grup:

Chronione aminopenicyliny

Są to syntetyczne penicyliny w połączeniu ze specjalnymi substancjami, które neutralizują odporność bakterii. Przez lata aktywnego stosowania penicylin i cefalosporyn wiele patogenów przystosowało się do nich i rozwinęło enzym z grupy beta-laktamaz zwany „penicylinazą”, który po prostu niszczy lek dostający się do organizmu i zapobiega jego zwalczaniu infekcji. Aby tego uniknąć, do penicylin dodaje się sulbaktam lub kwas klawulanowy.

Najbardziej skuteczne przeciw zapaleniu zatok to:

• Sulbaktaminiany ampicyliny (Ampisid, Libakcil, Unazin, Sultasin, Sulbacin, Sulacillin, Sultamicillin);
• Klawuloniany amoksycyliny (Amoxiclav, Ekoklav, Rapiklav, Flemoklav, Panklav, Augmentin).

Zwykła amoksycylina, która jest sprzedawana za duże pieniądze pod marką Flemoxin Solutab, w większości przypadków nie pomaga w zapaleniu zatok.

Chronione penicyliny mają działanie bakteriobójcze (niszczą bakterie), ponadto robią to w sposób celowy, kierując się specjalnymi markerami ścian komórkowych patogenów. W ludzkim ciele nie ma podobnych komórek, więc ta terapia nie niszczy zdrowych tkanek. Penicyliny są szeroko stosowane w leczeniu zapalenia zatok u dzieci. Jednak na leki z tej grupy często pojawiają się alergie, a długotrwałe stosowanie obarczone jest brakiem równowagi w mikroflorze narządów wewnętrznych, skutkami ubocznymi ze strony przewodu pokarmowego i rozwojem infekcji grzybiczych. Kolejną wadą penicylin jest krótki okres półtrwania, dlatego tabletki należy przyjmować co 4-6 godzin.

Makrolidy

Antybiotyki z tej grupy są najbezpieczniejsze dla ludzi i najmniej mogą powodować alergie i skutki uboczne. W przeciwieństwie do penicylin działają bakteriostatycznie (zapobiegają namnażaniu się bakterii), co jest bardzo korzystne w przypadku uporczywego, przewlekłego zapalenia zatok. Ponadto makrolidy są skuteczne przeciwko obligatoryjnym pasożytom wewnątrzkomórkowym (mykoplazmom, chlamydiom), które ostatnio często powodują również zapalenie zatok.

Leki te są bardzo wygodne w użyciu, ponieważ dobrze gromadzą się w tkankach i pozostają w nich przez długi czas. Makrolidy najnowszej generacji sprzedawane są w opakowaniach zawierających tylko kilka kapsułek. Nieskomplikowane infekcje można skutecznie leczyć już pojedynczą dawką. Jeśli pacjent ma indywidualną nietolerancję na penicyliny, nietypową lub mieszaną postać choroby, najskuteczniejszymi antybiotykami na zapalenie zatok będą makrolidy.

Wady obejmują wysoki koszt niektórych leków z tej grupy. Stosowanie w dzieciństwie, w czasie ciąży i laktacji jest możliwe, gdy potencjalne ryzyko jest mniejsze niż oczekiwana korzyść.

Makrolidy dzielą się na:

• 14-członowe - Erytromycyna, Roxithromycin (Rulid, Xitrocin, Elrox, Roxylor, Rovenal), Clarithromycin (Klacid, Klabaks, Claricin, Ecositrin, Fromilid Uno);
• 15-członowa azytromycyna i jej analogi zwane azalidami (Hemomycyna, Sumamed, Azitral, Azitrox, Azitrus, Zitrolide, Zi-factor);
• 16-członowe - Midecamycin (Macropen, Midepin), Spiramycin (Rovamycin, Spiramisar), Josamycin (Vilprafen).

Cefalosporyny

To jedna z najliczniejszych i najdłużej stosowanych grup antybiotyków. Działają bakteriobójczo. Obecnie istnieje już pięć pokoleń cefalosporyn. Pod względem szerokości spektrum przeciwbakteryjnego nie przewyższają penicylin, a ponadto makrolidów, ale są odporne na beta-laktamazy - enzymy wyjaśniające oporność niektórych czynników wywołujących zapalenie zatok. Jednak to stwierdzenie jest prawdziwe dla nie wszystkich cefalosporyn.

Jeśli pacjent jest uczulony na penicyliny, jest bardzo prawdopodobne, że będzie miał negatywną reakcję na cefalosporyny. Skutki uboczne też są podobne, leczenie zapalenia zatok u dzieci jest możliwe, w okresie ciąży i laktacji kwestia ustalana jest indywidualnie. Wiele leków z tej grupy nie nadaje się do podawania doustnego, ponieważ nie są wchłaniane z przewodu pokarmowego, a nawet silnie podrażniają błony śluzowe. Do plusów cefalosporyn jako antybiotyków na zapalenie zatok należy przystępna cena.

To ważne: cefalosporyny są absolutnie niekompatybilne z alkoholem, ponieważ hamują syntezę enzymu dehydrogenazy aldehydowej w wątrobie, który jest niezbędny do zneutralizowania toksycznego wpływu produktów rozkładu etanolu na organizm.

Cefalosporyny dzielą się na:

• I generacja - Cefazolin (Lizolin, Kefzol, Zolfin), Cephalexin (Ecocephron, Sporidex, Lexin);
• 2. generacja - Cefuroxime (Zinacef, Cefurus, Axetin), Cefoxitin (Anaerocef, Boncefin, Mefoxin);
• 3. generacja - Cefixim (Suprax, Maksibat, Loprax), Ceftriaxone (Rocefin, Azaran, Lendacin);
• 4. generacja - Cefpir (Izodep, Tsefanorm), Cefepim (Tsefomax, Maxipim);
• 5. generacja - Ceftobiprol (Zaftera), Ceftolosan.

Fluorochinolony

Leki z tej grupy bardzo różnią się od innych antybiotyków na zapalenie zatok, ponieważ są całkowicie syntetyczne i nie występują w naturze. Fluorochinolony mają najszersze spektrum działania przeciwbakteryjnego, mają bardzo szybkie i wyraźne działanie bakteriobójcze na większość czynników wywołujących zapalenie zatok, w tym jego atypowe formy spowodowane przez chlamydie lub mykoplazmę. Jednak ze względu na swoją wysoką toksyczność i obce, sztuczne pochodzenie, często prowadzą do rozwoju alergii i wystąpienia ciężkich skutków ubocznych ze strony przewodu pokarmowego i układu nerwowego.

Jako antybiotyki na zapalenie zatok u dzieci, fluorochinolony są rozważane tylko w skrajnych przypadkach, są kategorycznie przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących. Kolejną wadą leków z tej grupy jest wysoka cena, jednak szukając leku po substancji aktywnej, a nie po znanej marce, można sporo zaoszczędzić.

Fluorochinolony dzielą się na:

• 1. generacja - Ofloxacin (Tarivid, Zanocin), Pefloxacin (Abaktal, Unicpev);
• 2. generacja - Ciprofloxacin (Ciprolet, Cifran, Cifrinol, Tsiprobay, Ecocifol), Norfloxacin (Nolitsin, Normaks, Norbactin);
• III generacja - Levofloxacin (Glevo, Tavanik, Levostar), Sparfloxacin (Sparflo, Respara, Sparbact);
• 4. generacja - Moxifloxacin (Moxin, Avelox, Megaflox), Hemifloxacin (Faktiv).

Lista:

• Ceftriakson
• Augmentin
• Sumamed
• Macropen
• Flemoxin Solutab
• Isofra
• Dioksydyna

Plusy i minusy antybiotyków na zapalenie zatok

Najlepszy antybiotyk na zapalenie zatok można wybrać, analizując wymaz z nosa. Po 48 godzinach od zażycia przepisanego antybiotyku musi nastąpić pozytywna reakcja, w przeciwnym razie konieczna będzie pilna wymiana. Być może patogenowi udało się rozwinąć oporność na ten antybiotyk lub zapalenie zatok nie ma charakteru bakteryjnego - jest wirusowe, grzybicze, alergiczne lub mieszane.

Ceftriakson na zapalenie zatok

Wraz z wieloma innymi antybiotykami typu cefalosporyn, ceftriakson jest uważany za skuteczny lek w leczeniu zapalenia zatok. Należy do trzeciego pokolenia i ma silne działanie bakteriobójcze na zdecydowaną większość drobnoustrojów wywołujących zapalenie zatok. Ceftriakson jest bardzo często przepisywany w chorobach zapalnych nosogardzieli, gardła, oskrzeli i płuc. Jego skuteczność jest tak wysoka, że stosuje się go nawet w leczeniu posocznicy, zapalenia otrzewnej i zapalenia opon mózgowych.

plusy

Główną zaletą Ceftriaksonu jest wysoka skuteczność leczenia infekcji bakteryjnych, których rozwój należy pilnie powstrzymać. Ponieważ antybiotyk ten ma silne i szybkie działanie bakteriobójcze, bardzo dobrze nadaje się do leczenia ostrego zapalenia zatok, któremu towarzyszy silny ból, gorączka, duże nagromadzenie ropy w zatokach i ciężkie zatrucie organizmu. W takiej sytuacji to bakteriobójcze i niebakteriostatyczne leki przeciwbakteryjne na zapalenie zatok są najbardziej skuteczne i pomagają szybciej stanąć na nogi.

Drugim niewątpliwym plusem Ceftriaksonu jest to, że jest to nowoczesny lek oporny na beta-laktamazy, co oznacza, że prawdopodobieństwo, że czynnik wywołujący zapalenie zatok będzie na nie oporny, jest bliskie zeru. Trzecią zaletą Ceftriaksonu jest jego przystępna cena: można kupić opakowanie proszku w ampułkach do przygotowania roztworu do wstrzykiwań produkcji krajowej za 25-50 rubli. Zagraniczne analogi (Rocefin, Azaran, Lendacin) kosztują od 500 do 2500 rubli.

Wady

Główna wada ceftriaksonu wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Leczeniu zapalenia zatok tym lekiem czasami towarzyszą zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zapalenie wątroby, obrzęk Quinckego, żółtaczka i śródmiąższowe zapalenie nerek. Dlatego antybiotyki z grupy cefalosporyn nie są pierwszym wyborem w przypadku zapalenia zatok. Ceftriakson jest przepisywany kobietom w ciąży tylko wtedy, gdy inne terapie okazały się nieskuteczne i zagrażające życiu. Podczas karmienia piersią lek jest przeciwwskazany. W leczeniu zapalenia zatok u małych dzieci dawkę dobiera się indywidualnie.

Drugą oczywistą wadą ceftriaksonu jest brak możliwości podania doustnego, ponieważ antybiotyk ten, podobnie jak wiele innych leków z serii cefalosporyn, praktycznie nie jest wchłaniany z przewodu pokarmowego i działa silnie drażniąco na błony śluzowe. Ceftriakson podaje się dożylnie lub domięśniowo 1-2 razy dziennie i w żadnym przypadku nie jest mieszany z roztworami wapnia. Jak wspomnieliśmy powyżej, cefalosporyny są całkowicie niezgodne z etanolem.

Trzecią wadą ceftriaksonu, jako antybiotyku na zapalenie zatok, są liczne niepożądane interakcje z innymi lekami. W przypadku stosowania razem z lekami zmniejszającymi agregację płytek krwi (na przykład z konwencjonalną aspiryną) istnieje ryzyko krwawienia wewnętrznego. A gdy przyjmuje się je jednocześnie z diuretykami pętlowymi, działanie nefrotoksyczne ceftriaksonu jest nasilone. Niedopuszczalne jest mieszanie tego leku z antybiotykami z innych grup w celu wzmocnienia efektu.

Augmentin (amoxiclav) z zapalenia zatok

Lek Augmentin (znany również jako amoxiclav) to antybiotyk o szerokim spektrum działania, który ma silne działanie bakteriobójcze na większość czynników wywołujących zapalenie zatok. Należy do kategorii chronionych półsyntetycznych aminopenicylin, które zawierają kwas klawulanowy - specjalną substancję niszczącą enzymy beta-laktamazy, którymi bakterie próbują niszczyć antybiotyki z zapalenia zatok, choć powinno być odwrotnie. Popularnym analogiem Augmentin jest lek Amoxiclav: mają absolutnie identyczny skład, ale nieco inne ceny - druga opcja jest tańsza.

plusy

Augmentin to nowoczesny lek przeciwbakteryjny opracowany przez specjalistów brytyjskiej firmy farmaceutycznej SmithKline Beecham Pharmaceuticals, która cieszy się bardzo dobrą opinią na rynku i słynie z wysokiej jakości oraz bezpieczeństwa swoich produktów. To właśnie chronione półsyntetyczne aminopenicyliny, takie jak Augmentin i Amoxiclav, są dziś uważane za najskuteczniejsze antybiotyki na zapalenie zatok, ponieważ nie obawiają się nabytej odporności patogenów.

Drugą niewątpliwą zaletą Augmentin jest to, że ten antybiotyk ma selektywne działanie bakteriobójcze, rozpoznając patogenne drobnoustroje za pomocą specjalnych markerów na ich błonach komórkowych. A ponieważ organizmowi ludzkiemu brakuje przynajmniej niektórych podobnych komórek, w procesie leczenia zapalenia zatok za pomocą Augmentinu zdrowe tkanki nie zostaną uszkodzone. Dlatego chronione półsyntetyczne aminopenicyliny najnowszej generacji są najczęściej stosowane w leczeniu chorób narządu laryngologicznego u dzieci.

Trzecią niepodważalną zaletą Augmentin jest łatwość stosowania - dla utrzymania efektu terapeutycznego wystarczy przyjmować lek 2 razy dziennie. W niektórych szczególnych przypadkach wskazana jest pojedyncza dawka dobowa lub podzielenie dawki na 3-4 dawki.

Wady

Wszystkie wady Augmentin, podobnie jak innych antybiotyków z serii penicylin stosowanych w leczeniu zapalenia zatok, koncentrują się wokół skutków ubocznych. Pacjenci często odczuwają nudności i zgagę. Znane są przypadki uszkodzenia wątroby i nerek. Czasami rozwijają się miejscowe reakcje alergiczne, kandydoza i dysbioza jelit. Do wad Augmentina trudno nie zaliczyć jego wysokiego kosztu.

Sumamed na zapalenie zatok

Sumamed należy do drugiej generacji makrolidów, składających się z 15-członowych azalidów - azytromycyny i jej analogów. Jednak najpopularniejszym lekiem z tej grupy jest Sumamed, ponieważ jest on wytwarzany przez renomowane firmy farmaceutyczne (Teva - Izrael i PLIVA HRVATSKA - Chorwacja), jest wysokiej jakości i od wielu lat jest z powodzeniem stosowany w leczeniu złożonych infekcji bakteryjnych, w tym zapalenia zatok.

plusy

Główną zaletą Sumamed jest możliwie najszersze spektrum działania przeciwbakteryjnego. Ten antybiotyk jest skuteczny nawet w przypadku atypowego zapalenia zatok wywołanego przez bezwzględne mikroorganizmy - mykoplazmę i chlamydie. Jeśli mówimy o mieszanej, wieloczynnikowej infekcji o przewlekłym przebiegu, to Sumamed ze swoim bakteriostatycznym działaniem może zatrzymać zapalenie zatok i zapobiec remisji. Lek ten pozbawia bakterie zdolności do namnażania się, co oznacza, że niezależnie od tego, ile z nich znajduje się w organizmie w momencie rozpoczęcia terapii, choroba nieuchronnie ustąpi, ponieważ istniejące patogeny będą stopniowo niszczyć komórki układu odpornościowego, a nowe kolonie nie będą mogły się pojawić.

Drugim ogromnym plusem Sumamedu jest rekordowo krótki przebieg leczenia zapalenia zatok (5-7 dni) oraz łatwość stosowania (1 kapsułka dziennie). Lek ten bardzo dobrze gromadzi się w tkankach i utrzymuje się tam przez długi czas, dzięki czemu nie ma potrzeby przyjmowania tabletek co 4-6 godzin, jak ma to miejsce w przypadku wielu innych popularnych antybiotyków na zapalenie zatok.

Trzecią zaletą Sumamed jest stosunkowo niskie ryzyko skutków ubocznych. Tylko około 10% pacjentów poddawanych leczeniu zapalenia zatok tym lekiem zauważa zaburzenia w pracy przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, zgaga, suchość w ustach, dyskomfort w nadbrzuszu, wzdęcia, biegunka) lub dolegliwości ze strony układu nerwowego (bóle głowy, szybkie zmęczenie), bezsenność). Reakcje alergiczne i poważne patologie narządów wewnętrznych rozwijają się niezwykle rzadko na tle terapii Sumamed.

Wady

Główną wadą Sumamed z powodu zapalenia zatok są ograniczenia dotyczące wieku, stanu i stanu zdrowia pacjenta. Ten antybiotyk jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących, dzieci poniżej 12 roku życia (mówimy o kapsułkach do podawania doustnego, proszek jest wytwarzany dla niemowląt), a także u osób z ciężką niewydolnością nerek i wątroby oraz szeregiem innych poważnych chorób.

Wady tak skutecznego antybiotyku na zapalenie zatok, takiego jak Sumamed, można przypisać tylko wysokiej cenie, ale problem ten można łatwo rozwiązać, wybierając niedrogi analog. Jeśli oryginalny Sumamed kosztuje 400-500 rubli, to domowa azytromycyna będzie kosztować od 80 do 120 rubli, a przewlekłe zapalenie zatok wyleczy się równie skutecznie.

Macropen na zapalenie zatok

Macropen należy do ostatniej, trzeciej generacji makrolidów. Substancja czynna tego leku nazywa się midekamycyną. W porównaniu do swojej poprzedniczki, azytromycyny, antybiotyk ten jest jeszcze mniej toksyczny dla organizmu ludzkiego i ma jeszcze wyraźniejsze działanie bakteriostatyczne na zdecydowaną większość czynników wywołujących zapalenie zatok, w tym atypowe, przewlekłe i mieszane formy choroby.

plusy

Kontynuując porównanie Macropen i Sumamed pod względem ich skuteczności w leczeniu zapalenia zatok, zauważamy wyższy współczynnik wchłaniania i początek efektu terapeutycznego w Macropen - w ciągu godziny po zażyciu leku we krwi pacjenta ustala się wymagane stężenie substancji. Jednak okres półtrwania midekamycyny jest krótszy niż azytromycyny, dlatego trzeba będzie częściej przyjmować bardziej nowoczesny antybiotyk - 3 razy dziennie po 1 kapsułce 400 mg (dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 30 kg).

Drugą najważniejszą zaletą Macropen, nie tylko nad innymi makrolidami, ale także nad jakimikolwiek antybiotykami stosowanymi w zapaleniu zatok, jest minimalne ryzyko wystąpienia niepożądanych skutków ubocznych. W bardzo rzadkich przypadkach pacjenci skarżą się na nudności, biegunkę, pokrzywkę lub ból głowy. Częstość powikłań nawet przy długotrwałym stosowaniu Macropen nie przekracza 4%.

Wady

Wady Macropen obejmują ograniczenia dotyczące statusu i stanu zdrowia pacjentów: nie jest przepisywany osobom z ciężkimi postaciami niewydolności nerek i wątroby oraz z wieloma innymi poważnymi patologiami. Jednak absolutnie wszystkie antybiotyki na zapalenie zatok mają te same przeciwwskazania do stosowania, więc kwestię stosowności terapii należy rozstrzygać indywidualnie. To samo dotyczy leczenia zapalenia zatok u kobiet w ciąży - ryzyko musi być uzasadnione.

Drugą wadą Macropena jest dość wysoki koszt (250-400 rubli) i trudno będzie znaleźć tańszy analog. Midekamycyna jest jednym z najnowocześniejszych antybiotyków, dlatego przemysł farmaceutyczny nie zdążył jeszcze wypuścić wielu opartych na niej leków, jak ma to miejsce w przypadku jej poprzedniczki, azytromycyny.

Flemoxin Solutab z zapalenia zatok

Flemoxin Solutab to obecnie najpopularniejszy znak towarowy, pod którym od dawna produkowany jest znany antybiotyk z serii penicylin amoksycylina w postaci trójwodzianu. Działa na bakterie, które najczęściej wywołują ostre zapalenie zatok (Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Moraxella, Klebsiella itp.) I ma na nie szybki i wyraźny efekt bakteriobójczy.

plusy

Główną zaletą Flemoxin jest jego selektywność - niszczone są tylko komórki czynników wywołujących chorobę, a tkanki ludzkiego ciała nie cierpią z powodu toksycznego działania leku. Z tego powodu amoksycylina jest antybiotykiem pierwszego rzutu w leczeniu zapalenia zatok, w tym u małych dzieci.

Popularność samych tabletek Flemoxin Solutab w porównaniu z innymi markami amoksycyliny wynika z dwóch powodów: po pierwsze, trójwodzian jest szybciej i łatwiej wchłaniany przez przewód pokarmowy, nie powodując podrażnienia błon śluzowych. Po drugie, Flemoxin Solutab to wygodna tabletka do żucia, która łatwo dzieli się na dwie połowy i ma przyjemny smak mandarynkowo-cytrynowy.

Wady

O przeciwwskazaniach i skutkach ubocznych amoksycyliny rozmawialiśmy już, gdy rozważaliśmy Augmentin i Amoxiclav - pod tym względem leki są identyczne. Jednak to w ich różnicach leży główna wada Flemoxin. Faktem jest, że jest to niezabezpieczony antybiotyk i jest niszczony przez penicylinazę, enzym, za pomocą którego wiele bakterii skutecznie „broni się” przed terapią przeciwdrobnoustrojową. Oporność czynników wywołujących ostre zapalenie zatok na lek Flemoxin Solutab stała się w ostatnich latach powszechna, zwłaszcza w praktyce pediatrycznej.

Ale nawet jeśli zapalenie zatok można skutecznie leczyć niezabezpieczoną amoksycyliną, tabletki będą musiały być przyjmowane 3-4 razy dziennie przez 7-14 dni ze względu na krótki okres półtrwania substancji czynnej w organizmie. Biorąc pod uwagę wysoki koszt Flemoxin Solutab (do 600 rubli, w zależności od dawki), pełny cykl terapii będzie kosztował niezły grosz.

Isofra z zapaleniem zatok

Isofra to miejscowy lek przeciwbakteryjny na zapalenie zatok w postaci aerozolu do nosa. Aktywnym składnikiem preparatu Isofra jest antybiotyk framycetyna, który należy do grupy aminoglikozydów i działa bakteriobójczo na niektóre czynniki wywołujące zapalenie zatok (staphylococcus, colibacillus i Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella, enterobacteria, Proteus). Framycetyna nie jest stosowana doustnie, ponieważ jest bardzo toksyczna dla organizmu ludzkiego, jednak irygacji nosogardzieli sprayem Isofra towarzyszy skąpe wchłanianie leku do krwi, dlatego takie leczenie zapalenia zatok jest skuteczne i bezpieczne.

plusy

Główną zaletą aerozolu do nosa Isofra nad innymi antybiotykami na zapalenie zatok jest prawie całkowity brak przeciwwskazań do stosowania i skutków ubocznych, ponieważ substancja czynna nie przenika do przewodu pokarmowego (a tym samym nie może powodować nudności i biegunki, ani pozostawać w organizmie z powodu dysfunkcji nerek lub wątroby) i nie kumuluje się we krwi (a zatem nie może powodować alergii ani problemów ze strony układu nerwowego).

Niewątpliwymi zaletami Isofry od zapalenia zatok jest łatwość użycia: jedno lekkie naciśnięcie pozwala uzyskać dokładną dawkę leku (dla dorosłych 4-6 razy dziennie po jednym wstrzyknięciu do każdego nozdrza, a dla dzieci - 3 razy). Isofra ma subtelny cytrynowy zapach, dzięki czemu leczenie zapalenia zatok i kataru nie wywołuje niezadowolenia u najmniejszych pacjentów. Lek jest produkowany we Francji przez firmę farmaceutyczną Laboratoires BOUCHARA-RECORDATI, która jest również znana ze swojego skutecznego leku przeciwwirusowego Polydex.

Wady

Istotnym minusem Isofry jest zawężenie spektrum działania przeciwbakteryjnego. Faktem jest, że framycetyna nie działa bakteriobójczo na Streptococcus pneumoniae i jest to jeden z najczęściej diagnozowanych czynników wywołujących ostre zapalenie zatok. Odporne na nią są również mikroorganizmy beztlenowe (peptostreptokoki, bakterioidy, fusobakterie), które czasami powodują również zapalenie zatok, zwłaszcza formy przewlekłe i stale nawracające. Dlatego wskazane jest przeprowadzenie krótkiego 7-10-dniowego leczenia zapalenia zatok za pomocą leku Isofra, a jeśli to nie zadziała, należy przejść na inny lek.

Wady sprayu Isofra można również przypisać dość wysokiej cenie (250-400 rubli), ale jest to jedyny w swoim rodzaju skuteczny miejscowy antybiotyk na zapalenie zatok, więc jest wart swojej ceny. Jedynym przeciwwskazaniem do jego stosowania jest uszkodzenie przegrody i okres po nakłuciu zatok szczękowych, gdyż w tym przypadku substancja czynna wniknie do krwi w niedopuszczalnie dużej objętości.

Dioksydyna z zapaleniem zatok

Dioksydyna (hydroksymetylochinoksalindoksyd) to antybiotyk o bardzo szerokim spektrum działania bakteriobójczego, pochodna chinoksaliny. Działa na wszystkie szczepy paciorkowców i gronkowców, Pseudomonas aeruginosa i Escherichia coli, Shigella, Salmonella, a także patogenne beztlenowce. Czynniki wywołujące zapalenie zatok, wykazujące oporność na inne antybiotyki, zwykle nie wytrzymują ataku dioksydyny, dlatego lek od dawna jest z powodzeniem stosowany w leczeniu nieżytu nosa i zapalenia zatok. Optymalna forma to 0,5% roztwór w ampułkach, który należy wkraplać do nosa.

plusy

Główną zaletą Dioxidin, jako miejscowego środka antyseptycznego na zapalenie zatok, jest szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego i szybkie odkażanie nosogardzieli. Wlewając 5 kropli roztworu do każdego wcześniej oczyszczonego nozdrza 4-6 razy dziennie, można spodziewać się radykalnej poprawy samopoczucia w ostrej postaci choroby w ciągu tygodnia.

Drugi plus tego leku to stosunkowo przystępna cena - jedna ampułka kosztuje około 50 rubli. Należy jednak pamiętać, że po otwarciu nie można go przechowywać w lodówce dłużej niż 24 godziny. Dlatego pełny cykl leczenia zapalenia zatok za pomocą tego środka antyseptycznego najprawdopodobniej zajmie całe opakowanie 10 ampułek.

Wady

Dioksydyna jest wyjątkowo toksyczna i jest wchłaniana do krwiobiegu przez błony śluzowe po donosowym podaniu roztworu w ilości wystarczającej do wystąpienia działań niepożądanych. Dlatego w oficjalnej instrukcji leku stwierdza się, że jest on przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i karmiących, a także dla dzieci poniżej 18 roku życia. Ale mimo to wielu praktykujących lekarzy laryngologów przepisuje ten antybiotyk w leczeniu zapalenia zatok nawet u dzieci w wieku 3-4 lat. To, jak przyjąć takie rekomendacje, zależy od osobistego wyboru rodziców.

Drugą wadą Dioxidin jest to, że sama w sobie nie wyleczy całkowicie zapalenia zatok, dlatego jest zawsze przepisywana jako część złożonej terapii przeciwbakteryjnej. Oznacza to, że będziesz musiał nie tylko zaszczepić sobie w nosie potencjalnie niebezpieczny (a przy okazji strasznie gorzki) płyn, ale także przyjmować antybiotyki doustnie lub w zastrzykach. Oczywiście takie podejście do leczenia zapalenia zatok jest uzasadnione tylko w przypadku ciężkiego, skomplikowanego przebiegu choroby i realnego zagrożenia zdrowia.

Autor artykułu: Lazarev Oleg Vladimirovich | ENT

Wykształcenie: W 2009 roku uzyskał dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” na Państwowym Uniwersytecie w Pietrozawodsku. Po odbyciu stażu w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Murmańsku uzyskał dyplom z Otorynolaryngologii (2010)