Dystrofia - Przyczyny I Objawy Dystrofii

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny i objawy dystrofii

Co to jest dystrofia?

Dystrofia jest patologicznym procesem, który prowadzi do utraty lub gromadzenia się substancji przez tkanki, które nie są dla niej charakterystyczne w stanie normalnym (na przykład gromadzenie się węgla w płucach). W przypadku dystrofii dochodzi do uszkodzenia komórek i substancji międzykomórkowej, w wyniku czego zaburzone jest również funkcjonowanie chorego narządu. Za metabolizm i zachowanie struktury komórkowej odpowiada zespół mechanizmów - trofizm. To ona cierpi na dystrofię: zaburzona jest samoregulacja komórek i transport produktów przemiany materii.

Dystrofia dotyka najczęściej dzieci poniżej trzeciego roku życia, co prowadzi do opóźnienia w rozwoju fizycznym, intelektualnym i psychomotorycznym, zaburzeń układu odpornościowego i metabolizmu.

Rodzaje dystrofii

Istnieje kilka klasyfikacji dystrofii. W zależności od rodzaju zaburzeń metabolicznych dzieli się na dystrofie białkowe, tłuszczowe, węglowodanowe i mineralne. Dzięki lokalizacji dystrofia jest komórkowa, zewnątrzkomórkowa i mieszana. Nabyta i wrodzona dystrofia może wynikać z etiologii (pochodzenia). Wrodzona dystrofia jest zawsze uwarunkowana genetycznie: zaburzenia metaboliczne białek, węglowodanów i tłuszczów są dziedziczne. Może brakować jednego lub drugiego enzymu uczestniczącego w metabolizmie, co prowadzi do niepełnego rozkładu i gromadzenia się produktów przemiany materii w tkankach. Dotknięte są różne tkanki, ale zawsze cierpi centralny układ nerwowy, co prowadzi do niedoboru niektórych enzymów. Są to bardzo niebezpieczne choroby, ponieważ niedobór niektórych enzymów może spowodować śmierć.

Ponadto dystrofię dzieli się na trzy typy: hipotrofię, hipostaturię i paratrofię.

Hipotrofia jest obecnie najczęstszą postacią choroby. Wyraża się niedostateczną masą ciała osoby w stosunku do wzrostu i może być prenatalna (wrodzona), poporodowa (nabyta) i mieszana.

Paratrofia to naruszenie odżywiania i metabolizmu, wyrażające się nadmierną masą ciała.

Hipostaturacja - ten sam brak wagi i wzrostu zgodny z normami wiekowymi.

Kiedy dystrofia rozwija się w wyniku niedoboru energii białkowej, nazywa się ją pierwotną, jeśli towarzyszy innej chorobie - wtórnej.

Przyczyny dystrofii

Dystrofia może mieć wiele różnych przyczyn. Oprócz wrodzonych genetycznych zaburzeń metabolicznych pojawienie się choroby może powodować choroby zakaźne, stres i złe odżywianie. Przyczyną dystrofii może być również nieprawidłowy styl życia, zewnętrzne niekorzystne czynniki, słaba odporność, choroby chromosomalne.

Istnieje błędne przekonanie, że tylko dzieci urodzone przedwcześnie są podatne na dystrofię. Ale choroba może wystąpić z powodu przedłużającego się postu lub przejadania się (zwłaszcza pokarmów zawierających węglowodany), problemów z przewodem pokarmowym, chorób somatycznych itp.

Wrodzona dystrofia często występuje z powodu zbyt młodego lub przeciwnie, starości matki chorego dziecka.

Objawy dystrofii

Objawy dystrofii pojawiają się wyłącznie w zależności od jej postaci i nasilenia. Za powszechne objawy choroby uważa się pobudzenie, utratę apetytu i zły sen, osłabienie, zmęczenie, opóźnienie wzrostu (u dzieci), utratę wagi itp.

Przy hipotrofii (I - II stopnia) masa ciała spada (o 10–30%), obserwuje się bladość, zmniejszenie napięcia mięśniowego i elastyczności tkanek, tkanka podskórna staje się cieńsza lub zanika, pojawia się niedobór witamin. U pacjentów upośledzona jest odporność, wątroba może się zwiększyć, stolec jest zaburzony (naprzemiennie zaparcia i biegunka).

Przy hipotrofii III stopnia dochodzi do wyczerpania, skóra traci elastyczność, gałki oczne opadają, oddech i rytm serca są zaburzone, ciśnienie krwi i temperatura ciała spadają.

Paratrofia wyraża się nadmiernym odkładaniem się tłuszczu w tkance podskórnej. Pacjent jest blady i podatny na reakcje alergiczne; obserwuje się zaburzenia jelit, dysbiozę, niedokrwistość; intertrigo często pojawia się w fałdach skóry.

Hipostaturacja często towarzyszy hipotrofii stopnia II - III. Objawy to bladość, zmniejszona elastyczność tkanek, zaburzenia czynnościowe układu nerwowego, zaburzenia metaboliczne i obniżona odporność. Hypostatura jest uporczywą formą dystrofii, dlatego istnieją pewne trudności w jej leczeniu. Warto również zauważyć, że brak innych objawów dystrofii (utrata masy ciała, osłabienie itp.) Może uważać niedorozwój za normalny objaw konstytucjonalnego niskiego wzrostu.

Leczenie dystrofii

Leczenie dystrofii powinno zawsze być kompleksowe i zależeć od jej rodzaju i nasilenia. Jeśli dystrofia ma charakter wtórny, nacisk kładzie się na leczenie choroby, która ją spowodowała. W przeciwnym razie głównym leczeniem jest terapia dietetyczna i zapobieganie wtórnym infekcjom (w przypadku dystrofii zmniejsza się odporność, a pacjent jest podatny na różne choroby).

W przypadku hipotrofii I stopnia dzieci są leczone w domu, ale przy II i III stopniu choroby wymagany jest stacjonarny schemat z umieszczeniem chorego dziecka w pudełku.

Podstawą racjonalnego leczenia dystrofii jest dieta.

W przypadku hipotrofii na pierwszym etapie stwierdza się tolerancję określonego pokarmu, a następnie zwiększa się jego objętość i jakość (do wyzdrowienia).

Pacjentom pokazano mleko matki, mieszanki mleka fermentowanego, posiłki frakcjonowane (do 10 razy dziennie), prowadzenie dziennika posiłków (wskazujące na zmiany stolca i masy ciała). Ponadto pacjentom przepisuje się witaminy, enzymy, stymulanty i biologicznie aktywne dodatki.

Zapobieganie dystrofii ma wiele niuansów: aby chronić dziecko przed tą chorobą, przyszła mama musi monitorować swoje zdrowie, przestrzegać codziennej rutyny i porzucić złe nawyki. Po urodzeniu dziecka należy przestrzegać wszystkich zasad karmienia i opieki nad nim, leczyć choroby zakaźne i inne w odpowiednim czasie, co miesiąc ważyć i mierzyć wzrost.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.