Chlamydia U Mężczyzn - Objawy, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Chlamydia u mężczyzn: objawy i leczenie

Chlamydia u mężczyzn to seria chorób zakaźnych wywoływanych przez patogenne mikroorganizmy - chlamydie. Nie da się ich przypisać wirusom czy bakteriom, są to niezależne czynniki pasożytnicze, które namnażają się bezpośrednio w komórce organizmu. Utrudnia to zdiagnozowanie choroby. Ponadto w 50% przypadków infekcja u mężczyzn przebiega bez żadnych objawów, które mógłby zauważyć.

Przy normalnym funkcjonowaniu układu odpornościowego przenikanie chlamydii do organizmu mężczyzny jest dość problematyczne. Jednak częsty stres, złe odżywianie, przepracowanie wpływa na naturalną obronę, a odpowiedź immunologiczna staje się niewystarczająco silna, aby zapobiec przedostawaniu się drobnoustroju do komórki. Najczęściej chlamydie atakują układ moczowo-płciowy mężczyzn, jednak mogą pasożytować w układzie oddechowym, powodować chlamydiowe zapalenie stawów, zapalenie spojówek itp.

Możliwe jest określenie chlamydii układu moczowo-płciowego tylko w warunkach laboratoryjnych, po przejściu przez pacjenta niezbędnych testów. Ale infekcja nie zawsze przebiega całkowicie bezobjawowo, czasami objawia się objawami zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia cewki moczowej, zapalenia gruczołu krokowego. Dlatego jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy patologiczne, należy skontaktować się ze specjalistą. Może to być urolog, wenerolog lub specjalista chorób zakaźnych.

Jak pokazują statystyki, każdego roku na świecie na chlamydię choruje nawet 90 milionów ludzi. Ponadto choroba występuje najczęściej wśród młodej populacji. Wynika to z faktu, że dana osoba jest często nosicielem infekcji, ale on sam o tym nie wie. W rezultacie zaraża swoich partnerów seksualnych, którzy dość często zmieniają się w młodym wieku. Istnieją dowody, że prawie połowa populacji mężczyzn w wieku od 16 do 40 lat jest zakażona tym mikroorganizmem.

Zadowolony:

• Objawy chlamydii u mężczyzn
• Przyczyny chlamydii u mężczyzn
• Konsekwencje chlamydii u mężczyzn
• Rozpoznanie chlamydii u mężczyzn
• Metody leczenia

Objawy chlamydii u mężczyzn

W 46% przypadków choroba nie objawia się w żaden sposób, a objawy chlamydii u mężczyzn są całkowicie nieobecne. Ale to nie znaczy, że nie może zarażać innych ludzi i że stanowi szczególne zagrożenie dla swojego partnera seksualnego. W organizmie człowieka chlamydia potrzebuje pewnego czasu, zwanego okresem inkubacji, zanim zacznie pasożytować. Średnio okres ten wynosi dwa tygodnie, chociaż w niektórych przypadkach może wydłużyć się do 28-30 dni.

Po tym czasie mogą pojawić się pierwsze oznaki infekcji, w tym:

• Wzrost temperatury ciała do poziomu podgorączkowego. Najczęściej wartości na termometrze nie przekraczają 37,5 ° C. Dzieje się tak na tle ogólnego osłabienia i zmęczenia.
• Z cewki moczowej mężczyzny pojawia się nietypowe wydzielanie ciała szklistego. Czasami pojawiają się z wtrąceniami ropy i śluzu. Można je zauważyć rano, po nocnym odpoczynku. Czasami wydzielina prowadzi do przywierania gąbek cewki moczowej.
• Podczas opróżniania pęcherza pojawia się pieczenie, swędzenie. Pierwsza porcja moczu często zawiera mętny osad.
• Wejście do cewki moczowej jest spuchnięte, czerwone.

• W miarę postępu choroby objawy mogą całkowicie ustąpić. Najczęściej dzieje się to po 10 dniach. Dlatego jeśli mężczyzna od samego początku nie przywiązywał wagi do objawów, wkrótce o nich zapomni i nie pójdzie do lekarza. W rezultacie ostry etap choroby zmieni się w przewlekły, aw przyszłości spowoduje różne powikłania, w tym: zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza itp.

Objawy chlamydii nie różnią się swoistością i są podobne do objawów innych infekcji narządów płciowych. Nieswoistym objawem chlamydmiozy jest ból podczas oddawania moczu i podczas stosunku.

Przyczyny chlamydii u mężczyzn

Przyczyny chlamydii u mężczyzn sprowadzają się do zakażenia chlamydią. Jednocześnie ustalono, że ta konkretna infekcja zajmuje czołową pozycję wśród wszystkich chorób przenoszonych drogą płciową. W ostatnich latach można było zaobserwować wyraźny trend w kierunku wzrostu częstości zakażeń chlamydiami wśród młodzieży w wieku od 13 do 17 lat. Chory może nie odczuwać absolutnie żadnych wrażeń, ale będzie zaraźliwy.

Infekcja następuje poprzez kontakt seksualny. Przenoszenie patogenu poza płcią nie ma znaczenia epidemiologicznego, ale wykluczanie takiej możliwości jest błędne. Możesz zarazić się przez zapłodnione rzeczy osobiste, przybory toaletowe, pościel. Ale zdarza się to bardzo rzadko.

Ponadto noworodki mogą zarazić się chorą matką podczas porodu. Dzieje się tak w 50% przypadków. Nie dotyczy to mężczyzn, ale fakt ten należy wziąć pod uwagę, zwłaszcza jeśli rodzina jest na etapie planowania ciąży.

Konsekwencje chlamydii u mężczyzn

Konsekwencje chlamydii u mężczyzn są dość poważne.

Powstają, gdy nie przeprowadzono niezbędnej terapii lub była ona niewystarczająca i nieskuteczna, są to:

• Zapalenie gruczołu krokowego. Chlamydia, przenikając do gruczołu krokowego, może powodować stan zapalny. W efekcie u pacjenta pojawiają się bóle w okolicy pachwiny, w dolnej części pleców, obserwuje się zaburzenia dyzuryczne, cierpi na potencję (czytaj więcej: objawy, objawy i przykład leczenia zapalenia gruczołu krokowego).

• Zapalenie cewki moczowej, a następnie zwężenie cewki moczowej. Mężczyzna będzie odczuwał częste pragnienie oddania moczu, z cewki moczowej zaczną pojawiać się nietypowe wydzieliny z ropą i śluzem.
• Zapalenie najądrza. Jeśli w proces patologiczny zaangażowany jest najądrz, doprowadzi to do wzrostu temperatury ciała do wysokich wartości, a samo najądrze powiększy się. W końcu ten patologiczny proces może skutkować bezpłodnością lub wyraźnym naruszeniem spermatogenezy.
• Choroba Reitera wyraża się w triadzie objawów, w tym: zapaleniu cewki moczowej, zapaleniu stawów i zapaleniu spojówek.
• Zapalenie jąder i zapalenie jąder. Chlamydiae atakuje jądro lub jądro wraz z przydatkami.
• Funiculitis i vesiculitis. W procesie zapalnym zaangażowany jest rdzeń nasienny i pęcherzyki nasienne.

Oprócz tych licznych stanów zapalnych układu moczowo-płciowego chlamydie mogą wpływać na inne narządy. W przypadku infekcji wstępującej nerki, otrzewna i wątroba mogą być zaangażowane w proces patologiczny. Dlatego tak ważna jest wysokiej jakości diagnoza choroby i jej terminowe leczenie.

Rozpoznanie chlamydii u mężczyzn

Rozpoznanie chlamydii u mężczyzn powinno być szczególnie ostrożne, ponieważ drobnoustrój ma unikalny cykl biologiczny i często łączy się go z innymi chorobami wywoływanymi przez patogenną lub oportunistyczną florę.

Często urolodzy diagnozują przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego lub przewlekłe zapalenie cewki moczowej, kierując ich na choroby o niewyjaśnionej etiologii. Wynika to z faktu, że nie zawsze jest możliwe przeprowadzenie kompleksowego badania. W rezultacie przepisywane jest leczenie, które nie zwalnia mężczyzny z chlamydii, a jedynie ją pogarsza. Mikroorganizmy rozwijają oporność na terapię i nadal pasożytują. Istnieją dowody na to, że 40% męskiego zapalenia cewki moczowej ma pochodzenie chlamydiowe, jeśli nie jest spowodowane przez gonokoki.

Możliwe jest przeprowadzenie następujących badań w celu określenia chlamydii:

• Analiza kulturowa wymazu z cewki moczowej (długa i pracochłonna metoda wykrywania mikroorganizmów);
• Metoda ELISA, w której patogen jest wykrywany we krwi (możliwy jest wynik fałszywie ujemny);
• Metoda PCR (wysoka czułość, a co za tym idzie - wysoka wiarygodność metody, wynik zostanie uzyskany w jak najkrótszym czasie);
• Amplifikacja transkrypcyjna to nowa metoda, charakteryzująca się wysoką niezawodnością, polegająca na wykrywaniu RNA drobnoustroju w próbkach z szyjki macicy.

Metody leczenia

Leczenie chlamydii układu moczowo-płciowego u mężczyzn jest często bardzo trudne. Wynika to przede wszystkim z faktu, że pacjenci późno zgłaszają się po pomoc medyczną. W rezultacie choroba jest zaniedbywana i często rozwijają się powikłania.

Przy wyborze środka przeciwbakteryjnego należy wziąć pod uwagę fakt, że mikroorganizm namnaża się wewnątrz komórki, co oznacza, że potrzebny jest antybiotyk, który może tam przeniknąć. Taką zdolność mają makrolidy, fluorochinolony i tetracykliny. Dlatego wybór lekarza powinien dotyczyć jednego leku z wymienionych grup. Sulfonamidy, cefalosporyny i penicyliny nie są stosowane w leczeniu zakażenia chlamydiami, ponieważ nie są w stanie zniszczyć mikroorganizmu.

Przed rozpoczęciem terapii lekarz pyta pacjenta, jak dawno pojawiły się pierwsze objawy choroby, czy toleruje wszystkie leki, czy ma reakcje alergiczne. Ważne jest, aby dowiedzieć się o obecności chorób przewlekłych.

Ponadto konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych metod badawczych, które wyjaśnią następujące aspekty:

• Stan układu odpornościowego;
• Stan wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki;
• Stan narządów moczowo-płciowych.

Ważne jest również ustalenie obecności innych chorób przenoszonych drogą płciową.

Tak więc do leczenia chlamydii stosuje się:

• Antybiotyki. Może to być azytromycyna (azytromycyna (azytromycyna, sumamed zitrolide, ekomed, hemomycyna), doksycyklina (wibramycyna, Unidox Solutab), erytromycyna, lomefloksacyna (maxaquin), ofloksacyna, spiramycyna (rovamycyna), ciproflobsiprifayf, siprofloksacyna, Ponadto nie wyklucza się powołania dwóch leków przeciwbakteryjnych w połączeniu z lekami przeciwgrzybiczymi - flukonazolem i pimafucinem. Tak więc doksycyklina, ryfampicyna, azytromycyna mogą być łączone z Ciprofloksacyną.
• Immunomodulatory są obowiązkowo włączone do ogólnego schematu leczenia chlamydii. Mogą to być leki takie jak Amiksin, Interferon, Neovir, Polyoxidonium, Derinat, Timalin, Takvitin. Możliwe, że lekarz przepisze ziołowe immunomodulatory. Na przykład Tincture of Aralia, Eleutherococcus, Saparal, Pantokrin.
• Ogólnoustrojowa terapia enzymatyczna. Być może powołanie enzymów, takich jak Trypsyna, Wobenzym, Lidaza, Phlogenzym.
• Hepatoprotectors. Aby utrzymać funkcjonowanie wątroby, stosuje się leki hepatoprotekcyjne (Phosphogliv, Karsil, Essenseale Forte, Legalon).
• Przeciwutleniacze Następujące przeciwutleniacze to: witamina E, witamina A, kwas glutaminowy, tiosiarczan sodu.
• Eubiotyki. Aby znormalizować mikroflorę jelitową, zaleca się przyjmowanie Bifikolu, Bifidumbacterin, Lactobacterin, Enterol.
• Preparaty enzymatyczne. Preparaty enzymatyczne to Pankreatyna, Festal, Mezim.
• Fizjoterapia. Nie wykluczaj ze schematu leczenia technik fizjoterapeutycznych, np. Terapii ultradźwiękowej, magnetoterapii laserowej, elektroforezy itp.

Nie można polecić żadnego pojedynczego schematu pozbycia się mężczyzny z chlamydii. Leczenie opiera się na indywidualnym podejściu i jest określane na podstawie objawów klinicznych, obecności współistniejących infekcji, indywidualnej wrażliwości pacjenta i innych aspektów.

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.