Otwarte Leczenie Ran - Zasady I Kroki

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Etapy leczenia ran otwartych

Rana to każde naruszenie integralności tkanek wynikające z mechanicznego działania niektórych obiektów zewnętrznych. Stopień uszkodzenia tkanek ciała zależy od wielkości, kształtu, wagi uszkodzonego przedmiotu oraz siły i szybkości z jaką to działanie jest wykonywane. Zgodnie z tym rany mogą być cięte, siekane, dźgane, siniaczone, miażdżone, szarpane, gryzione i postrzelone.

Rany cięte, cięte i kłute powodują mniejsze zniszczenie tkanki niż inne typy, ponieważ są to rany o niewielkim obszarze uszkodzenia. Poszarpane, posiniaczone, pogryzione i zmiażdżone rany mają duży obszar uszkodzeń. Rany postrzałowe mogą mieć różne strefy obrażeń. Przypadkowe rany są zawsze zainfekowane.

Leczenie otwartych ran ogranicza się do przywrócenia integralności skóry. Komórki skóry właściwej mają zdolność podziału i regeneracji. Jednak ich pełne odzyskanie jest możliwe tylko przy terminowym i wysokiej jakości czyszczeniu uszkodzonego obszaru.

Zadowolony:

• Etapy leczenia ran otwartych
• Pierwotne leczenie ran
• Głęboka pielęgnacja ran
• Jak leczyć płaczącą ranę?
• Leczenie otwartej ropnej rany
• Maści i kremy do leczenia ran w domu

Etapy leczenia ran otwartych

Każda otwarta rana wymaga 3 kroków, aby się zagoić:

• Podstawowe samooczyszczanie.
• Zapalenie.
• Odbudowa tkanki ziarninowej.

Podstawowe samooczyszczanie

Krwawienie rozwija się natychmiast po urazie. Naczynia są ostro zwężone, przez co tworzy się skrzep krwi i zatrzymuje się. Następnie naczynia rozszerzają się, zwiększa się przepuszczalność ich ścian, co prowadzi do powstania obrzęku w dotkniętym obszarze.

Ta reakcja organizmu pomaga tkankom miękkim oczyścić się bez użycia jakichkolwiek środków dezynfekujących.

Zapalenie

Drugiemu etapowi towarzyszy zwiększony obrzęk tkanek. Skóra staje się czerwona. W uszkodzonym obszarze gromadzi się znaczna liczba leukocytów.

Odbudowa tkanki ziarninowej

Naprawę tkanki ziarninowej można rozpocząć na tle istniejącego stanu zapalnego. To jest całkowicie normalne. Granulacja obejmuje całą powierzchnię rany, w tym jej brzegi i otaczające tkanki.

Następnie ziarnina przekształca się we włókna łączne. Proces kończy się powstaniem blizny.

Rana może się zagoić z zamiarem pierwotnym i wtórnym. Jeśli mały obszar został zraniony, rozwiedzione krawędzie znajdują się blisko siebie, a stan zapalny jest nieznaczny, wówczas napięcie będzie pierwotne. We wszystkich innych przypadkach uzdrowienie charakteryzuje się wtórną intencją.

Cechy leczenia otwartej rany zależą bezpośrednio od intensywności reakcji zapalnej i stopnia uszkodzenia tkanek. Ważnym warunkiem jest stymulacja i kontrola wszystkich etapów ich powrotu do zdrowia.

Pierwotne leczenie ran

Konieczne jest pierwotne leczenie ran. Jeśli nacięcie jest małe i zostało uzyskane w życiu codziennym, należy usunąć z niego cały brud. Aby to zrobić, możesz użyć spiczastej końcówki sterylnego bandaża lub pincety (należy ją potraktować płynem zawierającym alkohol).

Po usunięciu zanieczyszczenia z rany należy ją przepłukać roztworem antyseptycznym. Możesz użyć 3% nadtlenku wodoru, jodinolu, chlorheksydyny itp. Nadtlenek wodoru pomaga wypchnąć najmniejsze zanieczyszczenia, gdyż po nałożeniu na ranę tworzą się bąbelki. Równolegle niszczy patogenną florę. Jeśli nie masz pod ręką leków, możesz użyć 2% roztworu sody, roztworu stężonej soli, wódki lub naparu z rumianku. Należy zrozumieć, że w ranie zawsze będą obecne drobnoustroje, chyba że nacięcie zostało wykonane sterylnym narzędziem.

Rany domowe są podatne na infekcje. Czasami mikroby zaczynają się namnażać nawet w ranach pooperacyjnych. Dlatego po urazie uszkodzony obszar należy zamknąć. Aby to zrobić, jest zabandażowany lub zapieczętowany plastrem. Tylko małe zadrapania i płytkie nacięcia mogą pozostać otwarte.

Głęboka pielęgnacja ran

Jeśli dostaniesz głęboką ranę, musisz zwrócić się o pomoc lekarską. Cięcia większe niż 2 cm wymagają długiego czasu, aby się zagoić. Są bolesne, niewygodne i często komplikowane przez ropienie. Dlatego zdecydowanie zaleca się wizytę u specjalisty.

Nie możesz próbować samodzielnie leczyć ran, którym towarzyszy silny ból. W takim przypadku musisz upewnić się, że nerw nie został uszkodzony. W przypadku krwawiącej rany wymagana jest pomoc lekarska.

Czasami cięcie jest zszywane. Umożliwi to szybsze zagojenie tkanki. Lekarz leczy dotknięty obszar, przycina podarte krawędzie, zatrzyma krwawienie i założy szwy. W niektórych przypadkach ranę zszywa się później, po ustąpieniu ostrego zapalenia. Opatrunek należy zmieniać codziennie.

W ciągu pierwszych 7 dni stosuje się opatrunek schnący na mokro. Umieszczane są w nim leki antyseptyczne. Następnie zalecane są opatrunki z gazy. Muszą być zaimpregnowane środkami zabijającymi zarazki i przyspieszającymi regenerację tkanek. Mogą to być leki takie jak: maść Levomekol, Levosin, Methyluracil.

W razie potrzeby lekarz przepisze antybiotyki o szerokim spektrum działania do podawania doustnego.

Jak leczyć płaczącą ranę?

Jeśli z rany uwolni się dużo płynu, leczenie jest nieco inne. Obfite wydzielanie nie jest oznaką patologiczną. Wręcz przeciwnie, pobudzają gojenie, ponieważ pomagają oczyścić zranioną powierzchnię. Jednak nadmierny wysięk wymaga specjalnych środków, ponieważ upośledza mikrokrążenie krwi w dotkniętym obszarze.

Jeśli rana płacze, częściej zmieniaj sterylne opatrunki. Do dezynfekcji powierzchni konieczne jest użycie roztworu Furacilin lub chlorowodorku sodu. Możesz przepłukać ranę za pomocą Miramistin lub Okomistin.

Możliwe jest zmniejszenie ilości oddzielanej cieczy, stosując 10% roztwór chlorku sodu. Zmieniaj bandaż co 4 godziny.

Do dezynfekcji stosuje się maści przeciwbakteryjne: Streptocide, Mafenid, Streptonitol, Fuzidin. Są umieszczane pod sterylnym bandażem. Alternatywnie można nałożyć maść na tampon i użyć jej do leczenia powierzchni rany.

Proszek Xeroform lub Baneocin służy do osuszania rany. Leki te zabijają zarazki, a także pomagają zmniejszyć stan zapalny.

Leczenie otwartej ropnej rany

Ropna otwarta rana jest najtrudniejsza do naprawy. Ważne jest zatrzymanie procesu rozmnażania się bakterii ropotwórczych i zapobieganie uszkodzeniom zdrowych tkanek. Aby to zrobić, za każdym razem, gdy zmieniasz opatrunek, musisz oczyścić powierzchnię rany, usuwając z niej ropę. W tym celu można zastosować drenaż. Pozwala zapewnić stały odpływ ropnych mas.

Konieczne jest, aby podczas opatrunku rana była leczona antybiotykami, na przykład Dimexidum. Możesz usunąć martwą tkankę i ropę za pomocą proszku trypsyny lub chymotrypsyny. Wybrany środek rozcieńcza się nowokainą lub chlorkiem sodu, nasącza sterylnymi chusteczkami z uzyskaną kompozycją i wstrzykuje do ropiejącej rany. Bandaż pozostawia się na 1-2 dni. Możliwe jest nakładanie proszku bezpośrednio na ranę, jeśli jest szeroka i głęboka.

Ropna rana wymaga obowiązkowego doustnego podania antybiotyków. Czasami są wstrzykiwane.

Cechy leczenia ropiejącej otwartej rany:

• Po usunięciu ropy z rany wstrzykuje się w nią maść Levosin. Ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwbólowe.
• Opatrunki zakładane na ropną ranę smaruje się maścią Levomekol lub Syntomycyną.
• Jeśli w wyniku namnażania się Staphylococcus aureus w ranie rozwinie się ropny stan zapalny, zaleca się leczenie rany preparatem Baneocin.
• Infekcje beztlenowe lepiej reagują na Nitacid.
• Eksperci nazywają maść dioksydynową uniwersalnym lekiem. Jest śmiertelny dla większości flory bakteryjnej. Pseudomonas aeruginosa, a nawet zarazki wywołujące gangrenę, są na nią wrażliwe.
• Możliwe jest leczenie powierzchni rany maściami zawierającymi tlenek polietylenu. W przeszłości używano produktów zawierających wazelinę lub lanolinę, ale współczesna chirurgia z nich rezygnuje.
• Maść Wiszniewskiego pomaga szybko zmniejszyć obrzęk tkanek, poprawia ich odżywianie poprzez aktywację przepływu krwi. Lek nakładać na rany 1-2 razy dziennie.

Jeśli osoba z otwartą i ropiejącą raną zostanie przyjęta do szpitala, wówczas pokazano jej terapię mającą na celu usunięcie zatrucia z organizmu i zwiększenie sił odpornościowych. Terapia ultradźwiękowa i terapia ciekłym azotem pomagają przyspieszyć proces naprawy tkanek.

Maści i kremy do leczenia ran w domu

Gdy rana jest płytka, możesz sobie z nią poradzić w domu.

Do szybkiej regeneracji tkanek możesz użyć takich środków jak:

• Maść salicylowa o działaniu antybakteryjnym. Nakłada się go na ranę po wstępnym leczeniu nadtlenkiem wodoru. Zakryj dotknięty obszar sterylnym bandażem. Alternatywnie możesz użyć maści Ichthyol.
• Streptocide. Jeśli masz pod ręką tabletki, są one kruszone na proszek i posypywane dotkniętym obszarem. Niektórzy ludzie leczą rany klejem BF. Nie należy go jednak nakładać na zanieczyszczoną powierzchnię rany. Najpierw musisz go zdezynfekować streptocydem.
• Balm Lifeguard. Tworzy cienki film na ranie. Dlatego przed nałożeniem balsamu uszkodzony obszar należy potraktować nadtlenkiem wodoru.
• Solcoseryl. Maść nakłada się na otwartą, suchą ranę. Jeśli uszkodzona powierzchnia ulegnie zamoczeniu, lek stosuje się w postaci galaretki.
• Heparyna maści Troxevasin maść, żel Dolobene. Wymienione leki są nakładane na skórę, jeśli utworzył się na niej krwiak. Leki te pomagają pozbyć się siniaków i zmniejszyć obrzęk tkanek.
• Krem Eplan. Podstawą leku jest glikol polietylenowy. Umożliwi jakościową dezynfekcję powierzchni rany. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko przedostania się infekcji do rany.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.