Poziom Bilirubiny We Krwi

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Poziom bilirubiny we krwi

Jedną z najważniejszych funkcji wątroby jest wiązanie bilirubiny we krwi i jej neutralizacja. W ten sposób tkanki ciała, przede wszystkim mózg, są chronione przed jego toksycznymi skutkami. Tę zdolność wątroby można ocenić dzięki biochemicznemu badaniu krwi, określającemu poziom bilirubiny całkowitej, aw razie potrzeby każdej z jej frakcji.

Zadowolony:

• Fizjologiczne podstawy metabolizmu bilirubiny
• Pochodzenie nazw różnych typów bilirubiny
• Standardowe wskaźniki metabolizmu bilirubiny
• Patologia metabolizmu bilirubiny
• Niebezpieczeństwa hiperbilirubinemii i sposoby ich eliminacji

Fizjologiczne podstawy metabolizmu bilirubiny

Bilirubina to chemiczny barwnik powstający w organizmie podczas rozpadu czerwonych krwinek, które zakończyły swój cykl życiowy. Proces ich niszczenia jest przeprowadzany przez śledzionę. Poprzez układ żyły wrotnej bilirubina wraz z przepływem krwi kierowana jest bezpośrednio do wątroby, gdzie jej biochemiczne przemiany zachodzą w substancję stosunkowo mniej toksyczną dla tkanek. Centralną reakcją tego procesu jest reakcja sprzęgania z kwasem glukuronowym. Dezaktywowana bilirubina jest wydalana z żółcią drogami żółciowymi do dwunastnicy, nadając jej specyficzny kolor.

Głównym przejawem naruszenia metabolizmu bilirubiny w organizmie jest zażółcenie skóry. Zgodnie z charakterystyką wszystkich jej typów można określić pochodzenie żółtaczki.

Pochodzenie nazw różnych typów bilirubiny

W terminologii medycznej każdy rodzaj bilirubiny, który odpowiada etapom jej metabolizmu, ma swoją nazwę. Są takie typy:

1. Bilirubina całkowita. To cała bilirubina we krwi, która krąży w krążeniu ogólnoustrojowym;
2. Bilirubina pośrednia. Jest to część bilirubiny, która powstaje w wyniku rozpadu czerwonych krwinek przed koniugacją w wątrobie;
3. Bilirubina bezpośrednia. Jest to część bilirubiny, która jest wydalana z wątroby po związaniu się z kwasem glukuronowym.

Standardowe wskaźniki metabolizmu bilirubiny

Nie można ocenić patologii bez znajomości normy. W odniesieniu do bilirubiny zależy to od wieku i jest przedstawione w formie tabeli.

Dzieci w wieku 1-3 dni	Dzieci w wieku 3-6 dni	Dzieci po miesiącu	Dorośli ludzie
Generał	24 do 190 μmol / l	Od 28 do 210 μmol / l	3,5 do 20,4 μmol / l	8 do 20,5 μmol / l
Proste	0,5-10,2	1-12.4	0-5.1	0-5.1
Pośredni	23,5-179,8	27-197,6	Do 16,5	Do 16,5

Wahania normalnych wskaźników bilirubiny w dzieciństwie, którym towarzyszy znaczny wzrost, wynikają z przyspieszonego rozpadu tzw. Erytrocytów płodowych. Ich zawartość we krwi płodu jest znacznie wyższa niż u dorosłych. Oczywiście w takich warunkach poziom bilirubiny nie może pozostać na tym samym poziomie.

Zaburzenie metabolizmu bilirubiny w organizmie w postaci żółtaczki objawia się, gdy jej całkowity poziom wzrośnie powyżej 50 μmol / l.

Patologia metabolizmu bilirubiny

Z praktycznego punktu widzenia lekarze są zainteresowani wykrywaniem podwyższonego poziomu bilirubiny. Ten stan nazywa się hiperbilirubinemią. Jeśli po znalezieniu normalnych liczb tego pigmentu oznaczenie jego frakcji nie jest wymagane, wówczas jakakolwiek hiperbilirubinemia wymaga takiej procedury. Prawidłowa interpretacja uzyskanych wyników niezawodnie pomoże w określeniu patologii, która spowodowała żółtaczkę.

Główne grupy przyczyn hiperbilirubinemii i subtelności jej interpretacji podano w tabeli.

Możliwe przyczyny
Hiperbilirubinemia z powodu obu jej frakcji	Żółtaczka miąższowa i mieszana Toksyczne zapalenie wątroby; Wirusowe zapalenie wątroby; Marskość wątroby; Uszkodzenie wątroby na tle chorób zakaźnych; Nowotwory raka wątroby i zmiany przerzutowe; Alkoholowe i inne rodzaje hepatozy; Wrodzone wady enzymów metabolizmu bilirubiny (zespoły Gilberta, Rotora, Dabina-Jonesa); Zespół Budd-Chiari; Pylephlebitis; Posocznica.
Hiperbilirubinemia z przewagą wzrostu bezpośredniego	Żółtaczka obturacyjna Kamica choledocholityczna; Kamienie przewodów wewnątrzwątrobowych; Zespół Mirizia; Atrezja dróg żółciowych; Zapalenie dróg żółciowych; Choroba Caroli; Nowotwory głowy trzustki i brodawki Vatera dwunastnicy; Indukcyjne zapalenie trzustki i martwica trzustki; Rak dróg żółciowych (guz Klatskina).
Hiperbilirubinemia z przewagą wzrostu pośredniego	Żółtaczka hemolityczna Niedokrwistość hemolityczna; Choroby zakaźne (malaria); Hipersplenizm i splenomegalia; Toksyczne skutki pochodzenia zewnętrznego; Choroba hemolityczna noworodka; Ciąża z konfliktem Rh; Transfuzja niezgodnej krwi.

Przyczyny wzrostu bilirubiny są związane z rozpadem na dowolnym etapie jej metabolizmu: zwiększona produkcja podczas rozpadu erytrocytów, gorsza funkcjonalność wątroby i niezakłócone wydalanie z żółcią. Każda izolowana hiperbilirubinemia o przedłużonym istnieniu może stopniowo się mieszać.

Na temacie: Lista dozwolonych i zabronionych produktów na wątrobę

Niebezpieczeństwa hiperbilirubinemii i sposoby ich eliminacji

Produkty metabolizmu bilirubiny mają właściwości toksyczne w stosunku do tkanek organizmu. Toksyczne uszkodzenie mózgu i serca zasługuje na szczególne znaczenie. Nasilenie wpływów patologicznych jest wprost proporcjonalne do stopnia hiperbilirubinemii. Wyraźny wzrost poziomu bilirubiny całkowitej (ponad 170 μmol / l) grozi rozwojem encefalopatii wątrobowej, niewydolności nerek i krążeniowo-oddechowej. Hiperbilirubinemia powyżej 300 μmol / l może być śmiertelna.

Metody leczenia zaburzeń metabolizmu bilirubiny zależą od konkretnego typu żółtaczki i mogą być reprezentowane przez terapię detoksykacyjną, masywne wlewy, leki moczopędne, hepatoprotektory, hormony glukokortykoidowe i leczenie chirurgiczne.

Autor artykułu: Gorshenina Elena Ivanovna | Gastroenterolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im N. I. Pirogova (2005). Studia podyplomowe na specjalności „Gastroenterologia” - centrum medyczno-dydaktyczne.