Paproć (roślina) - Użyteczne Właściwości I Zastosowania Paproci. Paproć Wewnętrzna, Tajska, Męska, Indyjska

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Paproć

Przydatne właściwości i zastosowanie paproci domowej

Przydatne właściwości paproci

Paproć należy do rzadkiej kategorii roślin, które nie mają nasion. Jednak sori znajdują się w dolnej części rośliny. Z powodu takich zarodników przeprowadza się rozmnażanie paproci. Liście tej starożytnej rośliny są złożone, ponieważ mają pierzasto rozcięty wygląd. Taka wieloletnia roślina zielna osiąga od 30 do 90 cm wysokości.

Ponieważ roślina ta rozmnaża się przez zarodniki, nie jest dla niej typowe kwitnienie. Dojrzewanie zarodników jest nieco podobne do kwitnienia. Niektóre gatunki roślin wyrzucają wydłużone liście, które wyglądają jak skupiska kwiatów, gdy otwierają się w czasie upałów. Paproć ma grube brązowe kłącza z wieloma przypadkowymi korzeniami. Do użytku w medycynie tradycyjnej korzenie zbierane są w połowie września. Taka zachwycająca roślina występuje w Azji Środkowej, Meksyku, Finlandii i Norwegii, a także w Rosji. Preferuje różne lasy.

Główny cel leczniczy paproci można nazwać zwalczaniem wszelkiego rodzaju pasożytów jelitowych. Skład chemiczny rośliny obejmuje różne kwasy i pochodne floroglucynolu. Ponieważ takie substancje są uważane za trucizny, powodują pewien paraliż mięśni u wielu pasożytów. W leczeniu reumatyzmu stosuje się zewnętrznie wodny napar z kłączy. Ponadto taki wspaniały środek jest skuteczny na wrzody, skurcze i ropne rany.

Aplikacja paproci

Do leczenia różnych dolegliwości stosuje się nie tylko korzenie, ale także nadziemne części rośliny. Wysoka zawartość alkaloidów i różnego rodzaju kwasów w kłączy sprawia, że są one bardzo skutecznym lekarstwem na ból przewodu pokarmowego. Odwar z ziół jest wskazany do kompleksowej terapii kaszlu i różnych bolesnych odczuć w stawach. Proszek z korzeni posiada najsilniejsze właściwości przeciwrobacze, dzięki czemu znajduje zastosowanie nie tylko w walce z pasożytami, ale także łagodzi przekrwienie śledziony i jelit.

Należy zauważyć, że taki cudowny wywar pomoże pozbyć się biegunki i szumu w uszach, a także jest przepisywany w leczeniu żółtaczki, przeziębienia, egzemy i ropni. Z pomocą tej rośliny możesz szybko zatrzymać krwawienie hemoroidalne i przywrócić psychikę w przypadku poważnych zaburzeń nerwowych. Ponadto paproć może łatwo poradzić sobie z malarią. Aby przygotować wywar z kłączy, potrzebujesz 10 gramów dobrze wysuszonych surowców i 200 gramów wrzącej wody. Po długim gotowaniu można zażyć produkt z niewielkim dodatkiem miodu po 1 łyżeczce.

Aby przygotować zewnętrzny lek, bierzemy 50 gramów suchych kłączy paproci na 3 litry wody, gotujemy przez co najmniej dwie godziny, po czym można leczyć dotkniętą skórę lub kąpać się z takim wywarem.

Takie cudowne środki pomagają leczyć żylaki, łagodzą stany zapalne nerwu kulszowego, pomagają pozbyć się reumatyzmu i skurczów mięśni łydek. W zależności od przebiegu choroby czas trwania leczenia może wynosić do trzech tygodni.

Liść paproci

Prezentowana roślina pokryta jest ogromną liczbą łuszczących się liści. Z niezwykłego wierzchołka kłącza wyłaniają się dość duże liście pierzasto złożonego typu. Są owinięte jak ślimak. Wczesną jesienią na spodniej stronie każdego liścia rozwijają się niesamowite zarodniki z zarodnikami. W pełni dojrzałe zarodniki wylewają się, dzięki czemu paproć rozmnaża się.

Korzeń paproci

Korzystne właściwości korzenia paproci mogą zaskoczyć nawet współczesnych lekarzy, ponieważ w tej części rośliny gromadzą się unikalne składniki lecznicze. Korzenie paproci są doskonałym środkiem odtruwającym ze względu na działanie oczyszczające. Za pomocą korzeni roślin można z powodzeniem leczyć wiele różnych dolegliwości. Należą do nich egzema, wrzody, duże rany, reumatyzm, przewlekłe zaparcia, bóle głowy i inne. Co więcej, niezwykle gojące się kłącza mają nawet tendencję do szybkiego przywracania pełnego funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego.

Gatunki paproci

W naturze występują różne rodzaje prezentowanych roślin.

Paproć wewnętrzna. Paprocie domowe przyciągają uwagę ciekawymi rzeźbionymi liśćmi. Pod względem dekoracyjności i piękna nie mają sobie równych wśród innych roślin domowych. Nephrolepis indoor ma pierzaste liście osiągające długość 70 cm, wdzięczny wygląd Asplenium wyróżnia się delikatnymi segmentowanymi liśćmi i kielichowymi kłączami. W domu paprocie wymagają częstego spryskiwania zwykłą wodą. Nie lubią bezpośredniego nasłonecznienia i temperatur poniżej 16 ° C upałów. Podlewanie paproci wymaga umiarkowanego, bez wysuszania gleby.

Paproć jest tajska. Tajska paproć jest wspaniałą rośliną akwariową z długimi cienkimi kłączami i lancetowatymi, jasnozielonymi liśćmi o złożonym kształcie. Z reguły taka roślina nie rośnie więcej niż 30 cm Do normalnego rozwoju roślin wymagane jest ogrzewanie akwarium zimą i chłodzenie w porze gorącej. Nie ma potrzeby częstej wymiany wody. Przy wystarczającym świetle tajska paproć pokryta jest dużymi liśćmi o bogatym zielonym odcieniu. Z reguły wystarczy do tego jedna mocna żarówka, która oświetli akwarium przez co najmniej 12 godzin.

Paproć jest mężczyzną. Samiec paproci to wieloletnia roślina zielna osiągająca do 100 cm wysokości. Ma mocne kłącze i duże liście zebrane w pęczek. Płyta każdego arkusza ma wydłużony kształt z rozgałęzionymi ostrymi nacięciami. Sporangia z licznymi zarodnikami znajdują się na spodzie wzdłuż żyłki w dwóch rzędach. Samce zarodników paproci od lipca do sierpnia. Gatunek dobrze rośnie w zacienionych, wilgotnych miejscach w lasach sosnowych i wśród krzewów. Znakomity ekstrakt pozyskuje się ze świeżych kłączy takiej rośliny.

Indyjska paproć. Paproć indyjska jest powszechna w obszarach tropikalnych na całym świecie. Jest to jedna z najpopularniejszych roślin wodnych. Jej piękne, drobno ścięte liście mają delikatny zielony odcień. Z reguły gatunek ten rośnie nie więcej niż 50 cm. Paproć indyjska jest optymalna do małych akwariów. Gdy temperatura spada poniżej 20 ° C, wzrost rośliny znacznie spowalnia, a liście stają się bardzo małe. Chroń indyjską paproć przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale zapewnij jasne sztuczne światło przez dłuższy czas.

Paproć jest czerwona. Czerwona paproć wyróżnia się młodymi liśćmi, które mają specjalny czerwonawy kolor. Mają dłuższy i szerszy kształt. Wysokość czerwonej paproci osiąga nie więcej niż 30 cm przy szerokości ok. 15 cm Idealne warunki do utrzymania tego gatunku to temperatury od 20 do 30 ° C, średnia twardość wody oraz przestronne akwarium. Należy pamiętać, że ta paproć rośnie bardzo wolno, ale nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Paproć jest tropikalna. Ten typ paproci dorasta do 20 cm wysokości i ma solidne korzenie przybyszowe. U niektórych roślin takie przypadkowe korzenie tworzą rodzaj „fartucha” wokół potężnego pnia. Tropikalne paprocie w kształcie winorośli wspinają się wysoko na drzewa, na których jest dużo słońca. Omszałe tropikalne paprocie żyją w małych wilgotnych dołach. Wchłaniają wilgoć swoimi koronkowymi liśćmi. Różne gatunki roślin tropikalnych również zamieszkują zacienione lasy o dużej wilgotności.

Paproć drzewna. Paproć drzewna łatwo dostosowuje się do nietypowych warunków, ale nie lubi zimna i silnych wiatrów. Taka roślina preferuje ciepły klimat. Z reguły występuje w wielu wilgotnych lasach, czasami wybiera jeziora i bagna. Paproć drzewiasta rośnie szczególnie dobrze w lasach subtropikalnych. Złożony system gałęzi i przedrostków tworzy długie spiczaste liście. Płytki liściowe nie łączą się ze sobą, tworząc gęste zarośla. Gatunek ten rozmnaża się, podobnie jak inne paprocie, za pomocą zarodników.

Paproć wodna. Paproć wodna jest szeroko rozpowszechniona w północnej Australii i Azji Południowo-Wschodniej. Małe populacje rośliny występują w Ameryce Środkowej i Tanzanii. Roślina ta jest bardzo popularna wśród współczesnych akwarystów ze względu na długie, drobno rozcięte liście o jasnozielonym odcieniu. W sprzyjających warunkach paproć wodna może osiągnąć 50 cm, za optymalną temperaturę dla tego gatunku przyjmuje się około 25 ° C ciepła, oświetlenie może być sztucznym źródłem światła. Ten typ paproci rozmnaża się poprzez tworzenie małych roślin potomnych na starych liściach matki.

Paproć leśna. Do grupy gatunków paproci leśnych należą takie odmiany jak struś pospolity, kochedyżnik, shitnikov, mnogoryadnik, ulotka, orlica.

Wyróżniają się pięknymi lejkowatymi rozetami liści, bogatym odcieniem i łatwością w pielęgnacji. Struś paproć leśna dobrze rośnie na glebach podmokłych i na terenach dość otwartych. W środku lata leśne paprocie wyglądają jak eleganckie zielone fontanny. Kochedzhnik jest reprezentowany przez rozłożenie wiązek liści o krótkich łuskach. Jest to gatunek odporny na zimę, dość przystosowany do rosyjskiego klimatu. Gatunki paproci leśnej preferują gleby wilgotne, pożywne. Liście wielu gatunków mają silne działanie bakteriobójcze.

Przeciwwskazania do stosowania paproci

Ze względu na to, że roślina jest trująca, preparaty zawierające paproci należy przyjmować pod ścisłym nadzorem lekarza. W przypadku chorób nerek i wątroby, a także wrzodów żołądka stosowanie paproci jest przeciwwskazane.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).