Łąkotka Wewnętrzna Stawu Kolanowego - Przyczyny, Objawy, Diagnostyka I Leczenie Uszkodzeń łąkotki Wewnętrznej

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny i objawy uszkodzenia łąkotki wewnętrznej

Powiązane artykuły:

• 

• 

• 

• 

• 

Wyściółka chrząstki w kształcie półksiężyca między podudziem a udem nazywana jest łąkotką. Jego główną funkcją jest amortyzacja, stabilizacja i ograniczenie nadmiernej aktywności stawu kolanowego, a także zmniejszenie tarcia powierzchni stawowych.

W kolanie występują dwie łąkotki: boczna lub zewnętrzna, która jest najbardziej ruchliwa i mniej podatna na urazy oraz przyśrodkowa lub wewnętrzna mniej ruchliwa, związana z więzadłem wewnętrznym kolana znajdującym się na boku. Ruch kolana powoduje ucisk łąkotek, zmienia ich kształt.

Przyczyny uszkodzeń łąkotki wewnętrznej

Łąkotka wewnętrzna jest często uszkodzona. Najczęstszą przyczyną nieprawidłowości w stawie kolanowym jest uraz związany z pęknięciem łąkotki. Osoby uprawiające sport (narciarze, piłkarze, łyżwiarze figurowi itp.), Zawodowi tancerze wykonujący ciężką pracę fizyczną są często narażeni na takie naruszenia. Kategoria wiekowa waha się od 18 do 40 lat, głównie mężczyźni. Dzieci poniżej czternastego roku życia mają określone cechy anatomiczne i rzadko ulegają takim urazom.

Przyczyną pęknięcia łąkotki może być obecność procesów zwyrodnieniowych i zapalnych w stawie kolanowym, np. Mikrourazów, artrozy, reumatyzmu, a także obecność przewlekłego zatrucia, dny moczanowej. Takie upośledzenia są powszechne u osób starszych, a praca związana z chodzeniem i staniem jest czynnikiem obciążającym. Uraz łąkotki wewnętrznej może być połączony z zerwaniem więzadła i innymi strukturalnymi uszkodzeniami stawu kolanowego.

Objawy uszkodzenia łąkotki wewnętrznej

Ostry okres choroby charakteryzuje się niespecyficznym stanem zapalnym, miejscową bolesnością, poważnym ograniczeniem ruchu, gromadzeniem się krwi lub wysiękiem w jamie ustnej. Brak charakterystycznych objawów utrudnia rozpoznanie. Pojedynczy uraz ma łzy, stłuczenia, stłuczenia, czasami dochodzi do zgniecenia łąkotki, czemu nie towarzyszy oddzielenie i oddzielenie od torebki. Po 15-20 dniach zjawiska o charakterze reaktywnym stopniowo ustępują i pojawiają się oznaki specyficzne dla problemów łąkotki. Wyczuwalna jest obecność wysięku, naciek torebki i ból w wyrostku stawowym, który objawia się na poziomie przestrzeni stawowej. Konsekwencją zaciśnięcia łąkotki może być unieruchomienie stawów i zanik mięśni uda i podudzia.

Proste testy mogą potwierdzić uszkodzenie wewnętrznej łąkotki. Należą do nich ból, który pojawia się przy próbie zejścia ze schodów, przy próbie siedzenia „po turecku”, przy wykonywaniu ruchów obrotowych utrzymując kolano zgięte pod kątem prostym, przy uciskaniu na przestrzeń stawową w momencie wyprostu kolana zgiętego pod kątem 90 °.

Przewlekły okres choroby występuje z ciągłą mikrourazem łąkotki wewnętrznej. W tym procesie nie ma wyraźnych objawów. Typowe jest okresowe występowanie zapalenia błony maziowej, występowanie zaniku mięśnia czworogłowego żebra, ból, który tworzy się wzdłuż szczeliny stawowej. Przyczyną rozwoju minispatii może być zaburzona statyka, czyli płaskostopie, szpotawość lub koślawość kolana i tak dalej.

Diagnoza uszkodzenia łąkotki wewnętrznej

Postawienie trafnej diagnozy wymaga oględzin, przesłuchania pacjenta w celu określenia mechanizmu urazu. Chirurg ortopeda przeprowadza następnie określone testy, aby uzyskać pełny obraz objawów klinicznych. Diagnozę wyjaśniają dane z rezonansu magnetycznego stawu kolanowego, które pozwalają zrozumieć ogólny obraz stanu stawu i przylegających do niego formacji. Jest to konieczne, aby określić taktykę leczenia, ponieważ MRI bada uraz w kilku płaszczyznach i dostarcza danych z dużą dokładnością.

Leczenie uszkodzeń łąkotki wewnętrznej

Metodę leczenia dobiera się w zależności od ciężkości stanu i rozległych urazów pacjenta. Drobne urazy, mikrourazy i zmiany zwyrodnieniowe łąkotki leczy się metodami zachowawczymi, a operację stosuje się tylko w dość rzadkich przypadkach. W przypadku poważnych obrażeń stosuje się zarówno leczenie zachowawcze, jak i operacyjne. Wszystko zależy od wyników diagnozy, a decyzję podejmuje lekarz, biorąc pod uwagę objawy, czynnik zawodowy, stopień stresu, poziom sportowy pacjenta.

Pęknięcie łąkotki wewnętrznej zwykle wymaga operacji. W trakcie operacji zszywa się rozdartą łąkotkę i wykonuje ponowne zamocowanie lub resekcję artroskopową, w niektórych przypadkach oderwaną część łąkotki usuwa się częściowo lub przeprowadza się jej całkowite usunięcie. Przy przepisywaniu operacji brane są pod uwagę niektóre czynniki: wiek pacjenta, czas trwania urazu, lokalizacja pęknięcia, stabilność stawu kolanowego. W zależności od złożoności operacji, okres rekonwalescencji, gdy obciążenie stawu jest ograniczone, trwa 3-6 tygodni.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.