Ugryzienie Pająka „krzyż”, „tarantula”, „czarna Wdowa” - Objawy, Co Robić?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Ugryzienie pająka

Niebezpieczeństwo ukąszenia pająka zależy od różnych czynników. Kliniczne objawy tego stanu są określane przez zdolności odpornościowe organizmu ludzkiego i trujące właściwości określonego gatunku pająka. Zależność jest następująca: im bardziej jadowity pająk, tym bardziej niebezpieczny jest jego ukąszenie, nawet dla osoby o idealnej odporności. I odwrotnie, im silniejsza odpowiedź immunologiczna, tym większe prawdopodobieństwo, że jakiekolwiek ukąszenia będą stosunkowo łagodne.

Zadowolony:

• Ugryzienie pająka „krzyż”
• Ugryzienie pająka „tarantula”
• Ugryzienie pająka „czarna wdowa”
• Ugryzienie pająka w domu
• Objawy ugryzienia pająka
• Konsekwencje ukąszenia przez pająka
• Pierwsza pomoc przy ukąszeniu pająka

Ugryzienie pająka „krzyż”

Najpopularniejszym pająkiem na wszystkich kontynentach jest pająk krzyżowy. Jego nazwa zawdzięcza pojawieniu się tego stawonoga. Łatwo rozpoznać krzyż po charakterystycznych białych kropkach na odwrocie, tworzących krzyż. Wymiary tych pająków nie są zbyt duże, chociaż mogą osiągnąć 2 cm bez uwzględnienia rozstawu nóg. Krzyż nie atakuje celowo osoby. Zwykle ukąszenia zdarzają się przypadkowo, gdy osoba dostaje się do swojej sieci, gdzie czeka na swoją ofiarę.

Ugryzienie pająka nie jest niebezpieczne dla ludzi. Objawy kliniczne ograniczają się do miejscowych reakcji w postaci zaczerwienienia skóry, miejscowego obrzęku i bolesnego zaczerwienienia stwardnienia, któremu towarzyszy pieczenie. Rzadko mogą wystąpić ogólne reakcje, takie jak krótkotrwały wzrost temperatury ciała i łagodne dreszcze. Jest to możliwe, jeśli hemolizyny i inne toksyny dostaną się do krążenia ogólnoustrojowego osoby z niestabilną odpowiedzią immunologiczną.

W typowych przypadkach wszystkie objawy ustępują samoistnie po kilku dniach. Jeśli tak się nie stanie, wskazane jest nałożenie zimna na miejsce ukąszenia, nasmarowanie alkoholem lub maściami przeciwzapalnymi (kremgen, sinaflan). W żadnym wypadku nie należy przeczesywać miejsca ugryzienia. Może to spowodować przedostanie się infekcji do skóry wraz z rozwojem ropnego procesu.

Ugryzienie pająka „tarantula”

Pająk tarantula stał się rodzajem domowego faworyta wielu miłośników tego typu stawonogów. Zwykle jest to dość przyjazne zwierzę w stosunku do ludzi, które jest nawet w stanie rozpoznać swojego właściciela. Dlatego osoba jest niezwykle rzadko narażona na jego ataki. Jeśli tak się stanie, to tylko w celu samoobrony, gdy pająk wyczuje niebezpieczeństwo. Najciekawsze jest to, że tarantula ugryziona przez człowieka robi to bez uwalniania trucizny, a jedynie dokonuje mechanicznego, powierzchownego uszkodzenia skóry w postaci niewielkiego zadrapania. W warunkach naturalnych poluje na małe zwierzęta, żaby, jaszczurki i małe ptaki. Osobliwością jego trucizny są jej wysokie właściwości neurotoksyczne, w wyniku których ofiara jest sparaliżowana, ale żyje.

Ugryzienie pająka tarantuli jest całkowicie bezpieczne dla ludzi. Jedyne, czego należy się obawiać, to zakażenie rany po ukąszeniu podczas czesania brudnymi rękami. Aby temu zapobiec, uszkodzony obszar jest traktowany roztworami jakichkolwiek środków antyseptycznych i przykrywany przez kilka godzin czystym, suchym bandażem. Po utworzeniu małej skorupy nie ma żadnego niebezpieczeństwa. Czasami może wystąpić lekkie zaczerwienienie skóry, któremu towarzyszy świąd.

Ugryzienie pająka „czarna wdowa”

Czarna wdowa to samica pająka karakurtowego. Nie bez powodu otrzymała swoje imię, ponieważ jej ofiarą staje się nie tylko samiec po kryciu, którego zabija, ale także mężczyzna. Czarna wdowa to najpowszechniejszy rodzaj jadowitego pająka na wszystkich kontynentach. Jego ulubionym siedliskiem są zaciszne zakątki w miejscach składowania suchego drewna opałowego, piwnice i szopy oraz inne suche miejsca pod dachem. Ten typ stawonogów jest bardzo agresywny. Wszelkie próby zbliżenia się do jej sieci wywołują błyskawiczny atak. Czarną wdowę można rozpoznać po następujących cechach: stosunkowo małe ciało (1 cm) koloru czarnego z szerokim rozstawem nóg (około 4-5 cm). Charakterystyczną cechą jest czerwona kropka na brzuchu. Szczyt agresywności przypada na lato.

Czarna wdowa posiada jeden z najbardziej toksycznych jadów spośród wszystkich pajęczaków. Jego głównymi składnikami są neurotoksyna i hemolizyna, które mają wysoką toksyczność i właściwości antygenowe. To jest podstawa do powstania dość żywego obrazu klinicznego po ukąszeniu, który rośnie z prędkością błyskawicy.

Klinicznie wygląda to tak:

1. Bezpośredni moment ugryzienia jest odczuwany przez osobę jako nagłe ostre ukłucie;
2. W miejscu ukąszenia pojawia się mała kropka;
3. Między wystąpieniem objawów a ukąszeniem upływa pewien czas (1-2 godziny) jako lekka przerwa;
4. Stosunkowo niezbyt intensywny ból w miejscu ukąszenia, spowodowany zniszczeniem zakończeń nerwowych przez neurotoksynę;
5. Szybkie spożycie i rozprzestrzenianie się po całym ciele toksycznych składników trucizny czarnej wdowy z powodu agresywności hemolizyny i rozrzedzania krwi;
6. Pojawienie się niebieskiego przebarwienia lub ciemnienia skóry w pobliżu zgryzu, które może być częste;
7. Ogólna reakcja temperaturowa z nagłym skokiem temperatury do wartości krytycznych;
8. Zmętnienie świadomości w różnym stopniu (od omdlenia i ospałości do śpiączki mózgowej);
9. Częste bóle i skurcze mięśni;
10. Zespół konwulsyjny, zarówno lokalny, jak i rozległy;
11. Wysypka w postaci małych krwotoków w całym ciele;
12. Spadek ciśnienia krwi i przyspieszone bicie serca
13. Nudności i wymioty na tle silnego bólu głowy;
14. Obfite pocenie się i ślinienie;

Zwykle objawy te są faliste, okresowo ustępują i ponownie się nasilają. Dlatego konieczne jest zwrócenie się o pomoc lekarską w przypadku najmniejszego podejrzenia ukąszenia czarnej wdowy. Leczenie powinno odbywać się w szpitalu lub nawet na oddziale intensywnej terapii.

Najskuteczniejszą metodą jest wprowadzenie specyficznego serum antytoksycznego, które nie jest dostępne we wszystkich placówkach medycznych. Jeśli nie jest możliwe jego zastosowanie, przeprowadza się leczenie patogenetyczne mające na celu zmniejszenie objawów i usunięcie toksyn z krążenia ogólnoustrojowego. W tym celu pacjentom wstrzykuje się roztwory chlorku wapnia lub glukonianu, leki przeciwdrgawkowe (diazepam, sibazon), masywne wlewy i leki moczopędne. Prowadzony jest stały monitoring podstawowych parametrów życiowych.

Ugryzienie pająka w domu

Istnieje kilka odmian pająków domowych: szare, brązowe, czarne i inne, o czym decyduje ich kolor. Najczęstszym przedstawicielem jest pająk czarnego domu. Za jego ulubione siedliska uważa się wewnętrzne części posesji, a także ich obszary zewnętrzne z dobrym oświetleniem i suchymi warunkami. Mogą to być drewniane ramy okienne, przestrzenie dachowe, pęknięcia w drewnianych bali itp. Pająki tego gatunku są dość małe i splatają sieci w małych zakątkach, z którymi ludzie są niezwykle rzadko spokrewnieni. Dlatego ukąszenia człowieka przez pająka domowego są rzadkie.

Jeśli dojdzie do podobnej sytuacji, nie ma w tym nic złego. Domowe ukąszenia pająków są całkowicie bezpieczne dla ludzi. Nie ma niebezpieczeństwa, nawet dla małego dziecka. Zwykle objawy ograniczają się do lokalnych objawów w postaci bolesności i pieczenia po bezpośrednim kontakcie pająka ze skórą, punktowego ukąszenia z zaczerwienieniem otaczającej skóry. Niezwykle rzadko dochodzi do niewielkiego wzrostu temperatury ciała i ogólnego złego samopoczucia. Aby złagodzić objawy, wystarczy zastosować przeziębienie, obszar ukąszenia potraktować środkiem antyseptycznym. W skrajnych przypadkach konieczne staje się stosowanie maści hormonalnych i leków przeciwhistaminowych przeciwalergicznych.

Objawy ugryzienia pająka

Ogólne kliniczne objawy ukąszeń pająków mają pewne podobieństwo, niezależnie od konkretnych przedstawicieli tej klasy stawonogów. Decyduje o tym identyczny skład jakościowy toksycznych składników trucizny. Główne z nich to neurotoksyna i hemolizyna. Pierwsza powoduje uszkodzenie układu nerwowego (nerwów obwodowych i mózgu), druga powoduje zniszczenie czerwonych krwinek, wywołując ich silne rozcieńczenie i bezpośrednie zniszczenie naczyń krwionośnych. Ich toksyczność w stosunku do organizmu ludzkiego zależy od stężenia tych dwóch toksyn w jadzie różnych typów pająków.

Na podstawie powyższych danych można określić możliwe objawy ukąszeń pająków. Obejmują one:

1. Lokalne zmiany w okolicy ukąszenia zawsze rozwijają się przede wszystkim. Są reprezentowane przez różny stopień nasilenia zaczerwienienia skóry, jej bólu, obrzęku i pieczenia. Im bardziej wyraźne są te objawy, tym bardziej trujący jest pająk. W ciężkich przypadkach dochodzi do ciemnienia z rozległą martwicą (martwicą) wokół ukąszenia;
2. Wysypki skórne na ciele. Zwykle wysypka ma niewielki punktowy charakter krwotoczny, w postaci niewielkich krwotoków. Zlokalizowane na kończynach i tułowiu;
3. Ogólna reakcja temperaturowa w postaci hipertermii od 37 ° C do 40 ° C z dreszczami;
4. Bóle głowy i dezorientacja;
5. Szybkie bicie serca i duszność, skoki ciśnienia krwi;
6. Ból w klatce piersiowej i brzuchu;
7. Ból i skurcze mięśni, aż do skurczów;

Konsekwencje ukąszenia przez pająka

Po ukąszeniu przez niejadowite pająki nie ma żadnych konsekwencji. Maksymalnie może to być mała punktowa blizna, po której po krótkim czasie nie pozostanie żaden ślad. Zupełnie inaczej sytuacja wygląda z ukąszeniami jadowitych pająków. Najgroźniejszym powikłaniem planu miejscowego w tym przypadku może być śmierć skóry w miejscu ukąszenia. Długość takich zmian martwiczych może dochodzić do 10 centymetrów i zależy od współistniejącej infekcji.

Ogólne konsekwencje rozwijają się tylko przy ukąszeniach jadowitych pająków. Mogą się objawiać:

1. Trwały i długotrwały obrzęk dotkniętego segmentu;
2. Krwawienie z żołądka i jelit lub tworzenie się skrzepów krwi w naczyniach;
3. Konwulsyjna gotowość mózgu przez pewien czas po ukąszeniu;
4. Bóle głowy;
5. Ogólne osłabienie oraz bóle mięśni i kości;
6. Zaburzenia czynności nerek i wątroby, jeśli narządy te były chore przed ukąszeniem;
7. Śmiertelny wynik dla osłabionych osób z ciężkimi współistniejącymi patologiami lub brakiem leczenia jadowitych ukąszeń pająków.

Pierwsza pomoc przy ukąszeniu pająka

Środki nadzwyczajne w przypadku ukąszeń pająków są ogólne, chyba że ustalono dokładny typ, i mają pewien celowość, gdy znany jest sprawca ukąszenia. Zakres pierwszej pomocy przy ukąszeniu pająka jest następujący:

1. Naciskanie na miejsce ugryzienia;
2. Nakładanie zimnego przedmiotu lub lepiej lodu;
3. Leczenie ugryzionego miejsca wszelkimi roztworami antyseptycznymi (nadtlenek, alkohol, zieleń brylantowa, jod, chlorheksydyna, dioksydyna);
4. Stosowanie umiarkowanie suchego ucisku lub opatrunek roztworem sody;
5. Przyjmowanie leków przeciwhistaminowych (diazolin, loratadyna, cetyryzyna). Wskazane, gdy pojawiają się objawy o charakterze ogólnym;
6. Smarowanie zapalnej skóry w okolicy ukąszenia maściami przeciwzapalnymi (prednizon, hyoxysone, kremgen);
7. Jeśli ukąszenie jest spowodowane przez pająka karakurtowego lub czarną wdowę, wysoce wskazane jest wprowadzenie odpowiedniego serum antytoksycznego. Im szybciej to nastąpi, tym lepiej;
8. Najmniejsze podejrzenie ukąszenia jadowitego pająka jest wskazaniem do natychmiastowej pomocy lekarskiej. Ukąszenia pająków dzieci w każdym przypadku są powodem konsultacji z pediatrą.

Autor artykułu: Danilova Tatyana Vyacheslavovna | Infekcjonista

Wykształcenie: w 2008 roku uzyskał dyplom z medycyny ogólnej (medycyna ogólna) na Rosyjskim Badawczym Uniwersytecie Medycznym im. Pirogowa. Od razu przeszedł staż i otrzymał dyplom terapeuty.