Zablokowanie ślinianek, Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zablokowanie ślinianek, leczenie

Powiązane artykuły:

• 

• 

• 

• 

• 

Ślinianki znajdują się pod błoną śluzową jamy ustnej. Zadaniem każdego gruczołu ślinowego jest wytwarzanie śliny. Sekret jest wydzielany przewodami do jamy ustnej, ułatwiając w ten sposób proces trawienia. Obecny w ślinie enzym - amylaza sprzyja rozkładowi skrobi i przemianie w maltozę.

Istnieją dwie grupy ślinianek:

• duże - w uszach (ślinianki przyuszne), pod szczęką (podżuchwowe) i pod językiem (gruczoły podjęzykowe). Są sparowane, po trzy po każdej stronie głowy i szyi. Przyusznica to największy gruczoł ślinowy, znajdujący się z przodu i poniżej małżowiny usznej. Gruczoły podżuchwowe zajmują górną część szyi.
• małe gruczoły - zlokalizowane na wargach, ustach i gardle. Jest ich około 600, głównie wydzielających śluz, który pełni funkcję ochronną i nawilżającą.

Zatory w gruczołach ślinowych, czyli innymi słowy, blokowanie normalnego przepływu śliny wywołuje obrzęk, który jest niestabilny, pojawia się podczas posiłków, któremu towarzyszą bolesne doznania. Leczenie stagnacji śliny może nie być potrzebne, często ta patologia ustępuje samoistnie, ale w niektórych przypadkach niezbędna jest interwencja chirurgiczna.

Zatykanie gruczołów ślinowych może tworzyć się w dużych gruczołach ślinowych i ich przewodach, w gruczołach podżuchwowych, w przyusznicy. W śliniankach przyusznych jest to znacznie mniej powszechne, ponieważ ich przewody są szersze. Rzadko dochodzi do zablokowania gruczołów podjęzykowych. Objawy obturacyjne objawiają się w wyniku pojawienia się czopów śluzowych w przewodach wydzielających ślinę. W niektórych przypadkach, a mianowicie przy zwężeniu (zwężeniu ujścia kanału), występuje jako wtórny objaw przewlekłego urazu.

Wszystkie czynniki, które przyczyniają się do zmniejszenia produkcji śliny lub zmiany jej konsystencji (zagęszczenia) prowadzą do procesu tworzenia się kamieni. Tak więc jedną z przyczyn pojawienia się kamieni w gruczołach ślinowych są substancje mineralne zawarte w ślinie. Zasadniczo wapń znajduje się w ich składzie. Wśród przyczyn są również odwodnienie, niedożywienie.

Często przyjmuje określone leki przeciwhistaminowe i psychotropowe oraz leki normalizujące ciśnienie krwi i funkcje moczu. Uszkodzenie gruczołów ślinowych jest również jedną z przyczyn zwiększających ryzyko zatorów. Podczas gdy proces dopiero się rozwija, nie ma żadnych objawów, które powodują niepokój pacjenta.

Ale gdy tylko doprowadzi to do zablokowania przewodu, odpływ śliny zostaje zakłócony i pojawiają się bóle, obserwuje się obrzęk gruczołu. Ból jest przerywany, wraz z postępem procesu stan może się znacznie pogorszyć, a infekcja łączy się. Rentgen jest uważany za skuteczną metodę diagnozowania niedrożności gruczołów; wykonuje się go w kilku projekcjach, w tym w jamie ustnej. Często wykonuje się sialografię lub prześwietlenia rentgenowskie z użyciem środka kontrastowego.

Leczenie niedrożności gruczołów ślinowych

Zabieg polega na pobudzeniu wydzielania śliny poprzez zassanie cytryny lub kwaśnego owocu. Jeśli zatkanie nastąpi z powodu tworzenia się kamieni, dentysta ręcznie wypycha uszczelkę z kanału. W przypadku większych kamieni wymagana jest interwencja chirurga. Obecnie lekarze stosują sialoskopię, nową metodę usuwania kamienia opracowaną w Europie.

Nieodwracalne procesy w zaawansowanych przypadkach są niebezpieczne przy chirurgicznym usunięciu całego gruczołu. Dołączoną infekcję eliminuje się za pomocą antybiotyków. Większość blokad ślinowych ustępuje z czasem, ale leczenie zachowawcze, takie jak masaż gruczołów, może pomóc pozbyć się takiej patologii. Możliwe jest poprawienie funkcji gruczołów poprzez zastosowanie substancji leczniczych, które stymulują wytwarzanie śliny, są one przepisywane przez lekarza.

Ból jest tak silny, że może być konieczne przepisanie leków przeciwbólowych. Nawroty są częste u osób ze skłonnością do zatykania ślinianek. Nie wiadomo jeszcze o naukowo opracowanych metodach zapobiegania zatykaniu przewodów ślinowych. Ale zgodnie z obserwacjami lekarzy dzieje się tak u osób mieszkających na obszarach z twardą wodą wodociągową, u osób cierpiących na kamicę moczową i tworzenie się kamieni w woreczku żółciowym.

Najczęściej blokada dotyczy ślinianki podżuchwowej, rzadziej ślinianki przyusznej i prawie nigdy ślinianki podjęzykowej. nie ma specjalnych zasad dotyczących zapobiegania blokowaniu, wszystko zależy od indywidualnych cech każdej osoby. Konieczne jest unikanie wpływu różnych czynników traumatycznych. I ważne jest, aby pamiętać o zasadach higieny jamy ustnej. Dzieci należy ich uczyć od najmłodszych lat.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.