Liniowe Pęknięcie Czaszki

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Liniowe pęknięcie czaszki

Złamania sklepienia czaszki dzielą się na kilka typów:

• Pod wrażeniem, w którym złamana kość jest wciskana w czaszkę. Konsekwencją tego może być uszkodzenie opony twardej, naczyń krwionośnych i rdzenia, tworzenie się rozległych krwiaków;
• Rozdrobniony, w którym kość rozpada się na kilka fragmentów, które uszkadzają struktury mózgu i pojawiają się takie same konsekwencje, jak w przypadku złamania depresyjnego;
• Liniowy, najmniej niebezpieczny, w którym uszkodzenie kości czaszki wygląda jak cienkie pęknięcie.

W przypadku złamania liniowego przemieszczenie płytki kostnej jest nieobecne lub nie przekracza 1 cm. Kości z tego typu złamaniem mogą się goić bez poważnych powikłań i konsekwencji. Jednak powstawanie krwiaków zewnątrzoponowych (między wewnętrzną powierzchnią kości a oponami oponowymi) jest możliwe z powodu krwotoku wewnętrznego, który narasta stopniowo i daje się odczuć dopiero 1,5-2 tygodnie po urazie, gdy ofiara jest już w dość ciężkim stanie.

Złamania liniowe stanowią 80% złamań czaszki, zwłaszcza u dzieci.

W większości przypadków kość ciemieniowa jest uszkodzona, czasami przechwytuje się przód i potylicę. Jeśli linia złamania przecina linie szwów czaszkowych, oznacza to znaczną siłę działającą na głowę i wysokie prawdopodobieństwo uszkodzenia opony twardej. Pod tym względem istnieje taki typ złamania liniowego, jak rozkurczowy („ziejący”), który charakteryzuje się przejściem linii złamania do jednego ze szwów czaszkowych (najczęściej występuje u małych dzieci).

Zadowolony:

• Przyczyny liniowego pęknięcia czaszki
• Objawy liniowego pęknięcia czaszki
• Diagnostyka liniowego złamania czaszki
• Leczenie liniowego złamania czaszki

Przyczyny liniowego pęknięcia czaszki

Takie pęknięcie występuje zwykle w wyniku uderzenia obiektem o dużej powierzchni. Ślady mechanicznego uderzenia (otarcie, obrzęk) są zwykle obecne nad miejscem złamania.

Złamania czaszki mogą być: bezpośrednie, pośrednie. W linii prostej kość ulega deformacji bezpośrednio w miejscu uderzenia, natomiast w linii pośredniej uderzenie przenoszone jest z innych uszkodzonych kości. W przeciwieństwie do złamań podstawy czaszki, złamania sklepienia są w większości przypadków proste.

Objawy liniowego pęknięcia czaszki

Rana lub krwiak znajduje się na skórze głowy, podczas gdy nie ma wgłębienia kostnego odczuwanego podczas badania palpacyjnego.

Typowe oznaki wszelkich złamań obejmują:

• Silne bóle głowy;
• Nudności wymioty;
• Brak reakcji uczniów;
• Zaburzenia układu oddechowego i krążenia w przypadku ucisku pnia mózgu;
• Dezorientacja lub utrata przytomności.

Diagnostyka liniowego złamania czaszki

Do postawienia diagnozy stosuje się metodę kraniografii (badanie rentgenowskie czaszki bez użycia środka kontrastowego). W niektórych przypadkach pęknięcia mogą obejmować wiele kości. Podczas badania obrazów należy zwrócić szczególną uwagę na przecięcie bruzd naczyniowych przez szczelinę, ponieważ może to spowodować uszkodzenie naczyń wewnątrzczaszkowych i tętnic osłonkowych, co powoduje powstawanie krwiaków nadtwardówkowych. Czasami brzegi krwiaka można zagęścić i unieść, co przy badaniu palpacyjnym sprawia wrażenie zagłębienia złamania.

Czasami w praktyce lekarskiej pojawiają się błędy, gdy cień rowka naczyniowego jest pobierany w celu uzyskania niepełnego złamania (pęknięcia). Dlatego należy wziąć pod uwagę lokalizację rowków tętniczych i specyfikę ich rozgałęzień. Zawsze rozgałęziają się w określonym kierunku, ich cienie nie są tak ostre jak linie pęknięć.

Liniowe pęknięcie na zdjęciu rentgenowskim ma następujące charakterystyczne cechy:

• Linia pęknięcia jest czarna;
• Linia złamania jest prosta, wąska, bez rozgałęzień;
• Rowek naczyniowy jest szary, szerszy niż linia złamania, kręty, rozgałęziony;
• Szwy czaszkowe są szare i znacznej szerokości, ze standardowym skokiem.

W 8-10 dni po TBI pęknięcia kości są bardziej widoczne niż bezpośrednio po urazie.

Leczenie liniowego złamania czaszki

W przypadku braku krwiaków wewnątrzczaszkowych i uszkodzenia struktur mózgowych, złamania liniowe nie wymagają interwencji chirurgicznej i wymagają jedynie leczenia wspomagającego, które obejmuje leczenie ran i przyjmowanie lekkich środków przeciwbólowych. W przypadku utraty przytomności ofiara jest monitorowana w placówce medycznej przez co najmniej 4 godziny. Jeśli w wyniku badania neurochirurga okaże się, że funkcje życiowe nie są upośledzone, pacjent może zostać wypisany pod nadzorem domowym.

Przez kilka tygodni po urazie miejsce złamania wypełnia się tkanką włóknistą. Jeśli linia pęknięcia jest wystarczająco wąska, kostnieje. Proces kostnienia trwa około 3-4 miesięcy u dzieci i do 2-3 lat u dorosłych. Jeżeli szerokość pęknięcia przekracza kilka milimetrów, w wypełniającej ją tkance włóknistej tworzą się mostki kostne.

Leczeniu zachowawczemu poddaje się również pęknięcia sklepienia czaszki, które dochodzą do podstawy, ale nie przechodzą przez ściany zatok nosowych, piramid i komórek wyrostków sutkowatych.

Wskazaniem do zabiegu jest przemieszczenie płytki kostnej, w wyniku czego wystaje ona ponad powierzchnię sklepienia czaszki o ponad 1 centymetr. W takim przypadku istnieje duże ryzyko uszkodzenia opon mózgowych i innych tkanek mózgu, co w przyszłości może prowadzić do tak długofalowych następstw jak epilepsja.

Temat: 12 popularnych sposobów leczenia domowego

Jeśli złamanie to wystąpiło u dziecka w wieku poniżej trzech lat i towarzyszyło mu pęknięcie opony twardej, to w przyszłości brzegi linii złamania mogą się rozszerzyć i powstanie liniowa ubytek czaszki. Błona pajęczynówki wypełniona płynem mózgowo-rdzeniowym zaczyna wystawać, a kości stopniowo rozchodzą się jeszcze szerzej. W takim przypadku zalecana jest operacja plastyczna.

W większości przypadków liniowe złamanie goi się bez żadnych specjalnych konsekwencji dla ofiary, ale jak każde inne złamanie kości czaszki może wywołać rozwój nadciśnienia.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.