Martwica żołądka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Martwica żołądka

Żołądek jest ważnym organem, który zapewnia trawienie pożywienia za pomocą soków trawiennych. Znajduje się w górnej lewej części otrzewnej. Jego kształt i wielkość zmieniają się w zależności od ilości spożywanego pokarmu. Na zewnątrz żołądek przypomina worek, wymiary anatomiczne to 21-25 cm, pojemność 3 litry.

Osoba zdrowa nie martwi się problemami związanymi ze zgagą, nudnościami, problemami, a jeśli takie objawy pojawiają się regularnie, należy zwrócić się o pomoc do lekarza.

Jedną z bardzo złożonych chorób jest martwica, która występuje przy oparzeniach substancjami żrącymi, z ostrym rozszerzeniem żołądka, naruszeniem przepukliny przeponowej lub przepukliny rozworu przełykowego, skrętem, ropowicą i wieloma innymi przyczynami.

Pomimo względnej rzadkości tej patologii, w medycynie jest wystarczająco dużo metod diagnostycznych i metod taktyki chirurgicznej. Martwica jest zawsze ciężkim, postępującym przebiegiem procesu patologicznego. W większości przypadków martwica prowadzi do poważnych powikłań. Niezwykle rzadka idiopatyczna martwica żołądka jest powikłana perforacją i zapaleniem otrzewnej.

Zasadniczo takie zmiany występują u noworodków, są spowodowane stanem okołoporodowym i asfiksją wewnątrzmaciczną. Martwica ściany żołądka rozwija się po operacji, jest też rzadkim zjawiskiem, które objawia się po kilku dniach silnym bólem w nadbrzuszu. Powikłanie może prowadzić do przedziurawienia jamy brzusznej i powstania zewnętrznej przetoki żołądkowej oraz martwiczych wrzodów.

Wczesna diagnoza martwicy i doraźne zabiegi chirurgiczne zapobiegają śmierci. Istnieje wiele zagrożeń związanych z powodowaniem zmian w żołądku. Na przykład martwicze zapalenie błony śluzowej żołądka występuje tylko wtedy, gdy zasady, kwasy i inne substancje chemiczne dostają się do żołądka, które palą i niszczą błonę śluzową. Ogniska martwicze mogą pokrywać powierzchowne i głębokie części błony śluzowej narządu.

n

Martwica ma charakter koagulacyjny, gdy obserwuje się procesy krzepnięcia białek z tworzeniem się praktycznie nierozpuszczalnych związków lub kollikacją, której towarzyszy topnienie martwej tkanki. Zmiany martwicze zwykle rozwijają się w wyniku tworzenia się nadżerek i ostrych wrzodów, przyczyniając się do pojawienia się ropowicy i perforacji żołądka.

Zmiany destrukcyjne kończą się zanikiem błony śluzowej i sklerotyczną deformacją ściany żołądka, czyli marskością wątroby. W przypadku wrzodu żołądka erozja praktycznie się nie goi. Sok żołądkowy sprzyja rozprzestrzenianiu się martwicy na wszystkie warstwy ściany żołądka; erozja przekształca się w ostry wrzód trawienny.

W przypadku zaostrzenia wrzodu trawiennego w środku owrzodzenia powstaje ropno-martwicowy wysięk, aw otaczającej go tkance bliznowatej i stwardniałych ścianach naczyń można znaleźć martwicę fibrynoidów. Wraz z postępującym rozwojem martwicy wrzód staje się głęboki i szeroki. Martwica fibrynoidów naczyń żołądka prowadzi do ich pęknięcia, aw konsekwencji do krwawienia.

W obszarach martwiczych stopniowo pojawia się ziarnina, która szybko przechodzi w stan szorstkiej tkanki łącznej o bardzo gęstych krawędziach. Zawsze podstawą zmian objawiających się w ognisku martwicy jest wygaśnięcie syntezy struktur, tworzenie nowych tkanek, hormonów i enzymów niezbędnych do życia oraz nasilenie reakcji rozpadu. W tym przypadku następuje zaburzenie funkcji oddechowej i utrata jednego z najważniejszych składników oddychania komórkowego, który przyczynia się do produkcji energii w postaci ATP.

Denaturacja, koagulacja białek, utrata glikogenu, niszczenie struktur komórkowych, a następnie niszczenie produktów rozpadu to procesy zachodzące podczas niszczenia tkanek przez martwicę. Martwica wpływa na tkanki żołądka podczas wzrostu guzów nowotworowych. Powodem tego jest naruszenie unerwienia w miejscach uszkodzeń, normalne ukrwienie i odżywianie komórek. W rezultacie błona śluzowa obumiera, a następnie warstwy mięśniowe żołądka.

Po resekcjach żołądka z powodu wrzodu dwunastnicy lub po rozległych częściowych resekcjach z powodu raka może dojść do dość rzadkiego powikłania - martwicy kikuta żołądka. Powstaje z powodu naruszenia dopływu krwi do kikuta. Podczas operacji należy poszukiwać możliwości zachowania jednej z tętnic odgałęzienia wstępującego lewej tętnicy żołądkowej, krótkich naczyń żołądkowych lub prawej tętnicy przeponowej dolnej.

Rokowanie u pacjentów, u których zdiagnozowano martwicę kikuta żołądka, jest niekorzystne i często kończy się śmiercią. W takich przypadkach zaleca się całkowitą gastrektomię lub resekcję martwiczego kikuta. Przełyk i jelito czcze muszą być połączone za pomocą zespolenia (połączenia sztucznego).

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.