Wierzba Kozia - Użyteczne Właściwości I Zastosowanie Wierzby Koziej, Kory Wierzby Koziej, Sadzenie Wierzby Koziej. Pendula Wierzby Koziej, Płacząca, Kilmarnock, Kulista

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Wierzba kozia

Przydatne właściwości i zastosowania wierzby koziej

Charakterystyka botaniczna wierzby koziej

Wierzba należy do rodziny wierzbowych, można ją nazwać krzewem lub drzewem. U młodych roślin kora pnia jest zielonkawo-szara; w miarę dojrzewania nabiera brązowej powierzchni z pęknięciami. U młodych pędów obserwuje się pokwitanie i duże pąki. Roślina ma liście o różnych kształtach i rozmiarach. Są jajowate, zaokrąglone, eliptyczne. W dowolnej części gałęzi można zobaczyć podłużne, lancetowate, faliste, postrzępione liście.

Liście różnią się również powierzchnią: mogą być gęste, pomarszczone, gołe na górze, ciemnozielone, z szarym filcowym spodem. Wierzba kozia kwitnie, zanim pojawią się na niej liście, z żółtawoszarymi kwiatami zebranymi w opadające kwiatostany - pędzle, jak kolczyki. Owoc pudełkowy zawiera faliste szare nasiona. Do uprawy wierzba kozia wybiera strumienie, polany w lasach, uwielbia sąsiedztwo różnych krzewów. Części rośliny używane do leczenia - kora, liście, kwiaty - są zbierane w różnym czasie.

Przydatne właściwości wierzby koziej

Kora wierzby koziej zawiera dużą ilość garbników, alkaloidów, flawonoidów, fenologlikozydów. Substancje te są również obecne w liściach, ale w mniejszym składzie. Kwiaty i liście zawierają witaminy, saponiny, kwasy organiczne, lipidy. Stwierdzono obecność związków zawierających azot, proantocyjanidyn, katechin oraz olejku eterycznego.

Hydrolizat kwasowy, który jest obdarzony wierzbą, składa się z kwasów laurynowego, mirystynowego, pentadekanowego, margarowego, arachinowego, heneikozanowego. Buliony i napary z wierzby koziej mają działanie hemostatyczne, ściągające, przeciwzapalne i antyseptyczne. Roślina jest ceniona ze względu na właściwości gojące i tonizujące.

Zastosowanie wierzby koziej

Odwar z kory wierzby służy do leczenia reumatyzmu, krztuśca i gorączki. Leki lecznicze skutecznie leczą bóle głowy i nerwobóle, są zalecane w przypadku dny moczanowej, różnych krwawień, chorób żołądkowo-jelitowych, malarii. Wierzba działa jako środek przeciw robakom. Roślina jest używana zewnętrznie do płukania gardła. Balsamy z wywarami łagodzą stany zapalne skóry z zapaleniem skóry. Surowce w postaci proszku pomagają na wrzody, rany, czyraki, są używane jako proszek.

Wierzba jest również skutecznym lekarstwem na nadmierne pocenie się. W takim przypadku możesz zrobić miejscowe kąpiele pod pachami i wziąć bulion do środka, w wyniku czego praca gruczołów potowych normalizuje się.

W Azji wierzba w postaci wywarów i naparów stosowana jest w celu obniżenia temperatury w przypadku przeziębień, chorób zakaźnych. Uspokajające działanie substancji roślinnych wpływa na jakość leczenia układu sercowo-naczyniowego, tachykardii. Właściwości moczopędne wierzby łagodzą obrzęki różnego pochodzenia, wywary polecane są przy nadciśnieniu i chorobach nerek.

Kora wierzby koziej

W wielu krajach wierzba kozia zastępuje chininę i aspirynę, które uzyskano z tej rośliny leczniczej. Kora jest parzona jako herbata na pocenie się podczas grypy i ostrych ostrych infekcji dróg oddechowych. Posiada uniwersalny efekt tonizujący. Dla osób z wieloma chorobami kora wierzby koziej staje się naturalnym lekiem sprzyjającym szybkiemu wyzdrowieniu. Profilaktycznie zaleca się przyjmowanie produktów z kory wierzby. Surowce zawierają przydatne substancje, które wpływają na osiągane wyniki w leczeniu otyłości.

Herbatę leczniczą można pić przez trzy do czterech tygodni, kurs należy przeprowadzać raz na sześć miesięcy. Odwar z kory wierzby koziej stosuje się w leczeniu chorób wrzodowych przewodu pokarmowego i trawiennego, zaburzeń neuropsychiatrycznych, żylaków, zakrzepowego zapalenia żył. Płukanie bulionem lub wlewem leczy krwawiące dziąsła. przyjmowanie leków w środku usuwa procesy zapalne w wątrobie, leczy gruźlicę. Kora dobrze pomaga w osłabianiu ostrości wzroku i słuchu.

Odwar z kory wierzby: 20 g kory kruszy się, wlewa 200 ml wrzącej wody, gotuje w łaźni wodnej przez 30 minut, chłodzi przez 10-15 minut, filtruje. Lek należy pić 2 łyżki stołowe 3-4 razy dziennie.

Odwar z kwiatostanów wierzby: 10 g kwiatostanów wierzby zalać 200 ml wrzącej wody, wstawić do wrzącej łaźni wodnej na 15 minut, schłodzić przez 45 minut, przesączyć. Przyjmować 2 łyżki stołowe dziennie 3-4 razy dziennie do wyzdrowienia.

Sadzenie wierzby koziej

Wierzba kozia jest krzewem ozdobnym, jej pędy płaczące na szczycie pnia tworzą namiot. Roślina jest lekka i lubiąca wilgoć; do jej posadzenia wymagane jest dobrze oświetlone przez słońce miejsce. Wierzba kozia rozmnaża się przez szczepienie. Drzewo wymaga specjalnego przycinania, szczególnie w pierwszych latach po posadzeniu. Roślina nie może się normalnie rozwijać bez odpowiedniej opieki. Cięcie należy wykonać po kwitnieniu (w czerwcu).

Aby korona uformowała się prawidłowo, konieczne jest odcięcie młodych pędów, pozostawiając pąki skierowane do góry i na bok, wtedy korona wyrośnie w postaci parasola. Wierzba dobrze rozmnaża się przez nasiona, sadzonki praktycznie nie zapuszczają korzeni.

Wierzba kozia "Pendula"

Cudowna odmiana wierzby koziej „Pendula” ma płaczącą koronę ze opadającymi gałęziami, w okresie kwitnienia powstają liczne, niezwykle piękne, ozdobne, złocistożółte kolczyki, które pojawiają się na długo przed zakwitnięciem liści. Roślina ma twarde, brązowo-czerwone pędy, które rosną powoli w górę i szybko rosną na długość. Eliptyczne, matowozielone liście pokryte są od wewnątrz pokwitaniem. Wierzba "Pendula" jest odporna na mróz.

Ta odmiana dobrze rośnie na wszystkich glebach, jest wybredna tylko w warunkach nawadniania. Wierzba to doskonała roślina miododajna, jej puszyste kwiaty są niezwykle atrakcyjne dla owadów z dużą ilością nektaru.

Wierzba kozia płacze

Wierzba płacząca w naturze rośnie na brzegach stawów, w pobliżu strumieni, wybiera do życia rzeki nisko położone, preferuje wilgotne gleby. Kozy uwielbiają rośliny, które na pierwszy rzut oka są niepozorne. Na poletkach sadzi się standardową męską formę rośliny, która osiąga wysokość 1,8-2,5 (czasami 3) m. Crohna ze zwisającymi do ziemi gałęziami płaczącymi, kora zielonkawo-szara, gładka, pokryta pęknięciami u podstawy, pędy zielonkawe.

Wierzba płacząca ma podłużne eliptyczne liście. W kwietniu, ale nie co roku, pojawiają się pachnące, złocistożółte kwiatostany kolczyków. Roślina rozwija się bardzo szybko i jest mrozoodporna.

Wierzba kozia "Kilmarnock"

Wspaniałe drzewo ozdobne stanie się prawdziwą ozdobą każdego ogrodu, a jego mała płacząca korona, zwisające do ziemi pędy i urocze kwiaty w kolczykach nadadzą wyrazistemu krajobrazowi. Korona dorosłego krzewu ma średnicę 1,5 m. Roślina kwitnie do dwóch tygodni, uwielbia otwarte, nasłonecznione tereny, ale toleruje też lekkie ciemnienie. Nektar wierzbowy nadaje miodowi pszczelemu doskonały gorzki smak. miód działa leczniczo na różne przeziębienia, może być stosowany przez chorych na cukrzycę.

Wierzba kozia kulista

Kulista wierzba kozia jest niską formą karłowatą, której szczególna pikanteria leży w kulistej koronie z niezwykle wdzięcznymi pędami skierowanymi w dół.

Liście lancetowate, skórzaste. Spód liści jest szarawo-biało-łaciaty, górna strona ciemnozielona, skórzasta. Okres kwitnienia wierzby kulistej rozpoczyna się na długo przed pojawieniem się liści i trwa 20 dni. Puszyste żółte kolczyki przyciągają uwagę ludzi i nektarem przyciągają owady. Wierzba tego gatunku rośnie szybko, dobrze znosi mróz i suszę. Alejki i trawniki zdobią ozdobne rośliny.

Przeciwwskazania do stosowania wierzby koziej

Stosowanie wierzby koziej jest przeciwwskazane w przypadku zapalenia żołądka o wysokiej kwasowości, niekontrolowane stosowanie wywarów może wywołać zaparcia. Nie można używać wierzby koziej, jeśli zdiagnozowano niskie krzepnięcie krwi oraz w przypadku indywidualnej nietolerancji.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).