Aquilegia - Sadzenie I Pielęgnacja, Wyrastające Z Nasion

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Aquilegia

Kwiat orlik jest wieloletnim ziołem z rodziny jaskierów. Łacińska nazwa kultury brzmi jak „Aquilegia”. Ludzie nazywają kwiat orłem lub zlewnią. Nadal istnieją spory co do pochodzenia tego słowa: istnieje opinia, że aquilegia jest pochodną „aqua”, czyli wody i „legere”, czyli zbierać. Odwrotny punkt widzenia sprowadza się do tego, że nazwa kwiatu związana jest ze słowem „Aquila”, czyli orzeł.

Dane dotyczące liczby gatunków tej rośliny są różne. Niektórzy naukowcy twierdzą, że tylko 60 jest znanych nauce, podczas gdy inni wskazują na 120 odmian. Naturalnym siedliskiem orlików są górzyste regiony półkuli północnej. Uprawiano około 35 odmian orlików.

Aquilegia to dość znany kwiat. Wspomina się o nim w tak wielkim dziele sztuki jak „Hamlet”, w którym Ofelia ofiarowuje Laertesowi Columbine. Tak nazywa się aquilegia w Anglii.

Wielokrotnie orlik został uwieczniony na obrazach ze średniowiecza. Tam kwiat zawsze był symbolem Ducha Świętego.

Zadowolony:

• Kwiat Aquilegia - opis
• Uprawa orlików z nasion
• Sadzenie orlików
• Aquilegia - pielęgnacja roślin
• Aquilegia po kwitnieniu
• Aquilegia zimą
• Rodzaje orlików

Kwiat Aquilegia - opis

Cykl rozwoju orlików obejmuje dwa lata. Pierwszy rok wzrostu charakteryzuje się pojawieniem się punktu odnowy, który znajduje się u podstawy pędu. Jesienią, gdy zanika orlik, w tym miejscu tworzy się rozeta. Po wiosennym przebudzeniu kwiatu z wylotu pojawiają się nowe liście i szypułka. W przyszłości wyjdą z niego liście łodyg i nowe kwiaty. Liście wystające z łodyg są trójlistkowe i siedzące, a liście wokół rozety są potrójnie rozcięte, osadzone na długich ogonkach.

Roślina wytwarza kwiaty o różnych kolorach, w zależności od rodzaju orlików. Możesz znaleźć fioletowe, szkarłatne, niebieskie, białe, żółte, a nawet wielokolorowe kwiaty. Większość z nich ma ostrogi nektarowe (z wyjątkiem odmian japońskich i chińskich orlików). Są reprezentowane przez wyrostki wewnątrz działek lub płatków.

Ostrogi mają takie rodzaje orlików, jak:

• Alpejski;
• Olimpijski;
• Zwyczajny;
• Gruczołowy;
• Kanadyjski;
• Niebieski;
• Kalifornia;
• Złoty;
• Aquilegia Skinnera.

Kwiat owocuje wieloma liśćmi. Nasiona Aquilegia są trujące, małe i mają czarny kolor. Możesz zdobyć nową roślinę z nasion przez cały rok, po czym ich kiełkowanie pogarsza się.

Uprawa orlików z nasion

Optymalny czas sadzenia nasion orlików w glebie to jesień, bezpośrednio po ich zebraniu. W miesiącach wiosennych, kiedy nasiona kiełkują, kwiaty można przesadzać tam, gdzie stale rosną.

Jeśli nie ma możliwości sadzenia nasion w ziemi bezpośrednio po zebraniu, należy je przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu. Są mieszane z ziemią i trzymane w lodówce. W połowie wiosny nasiona będą musiały zostać usunięte z gleby. Następnie sadzi się je w drewnianych skrzyniach wypełnionych w równych częściach humusem, ziemią liściastą i piaskiem. Po umieszczeniu nasion w glebie posypuje się je ziemią, przesiewając ją przez sito. Warstwa gleby nie powinna przekraczać 3 mm. Na pudełku kładzie się gazetę lub szmatkę.

Następnie skrzynki z nasionami wyjmuje się w ciemnym miejscu, w którym utrzymuje się temperaturę 18 ° C. Nasiona nie są podlewane, ale gdy gleba wysycha, należy ją zwilżyć przez oprysk. Z reguły sadzonki obserwuje się po 7-14 dniach. Możesz przeszczepić sadzonki na otwarty teren po pojawieniu się pierwszych prawdziwych liści.

Sadzenie orlików

W pierwszym miesiącu lata kwiaty można przesadzać na zewnątrz. Ma to na celu dojrzewanie rośliny. Palące letnie słońce nie powinno padać na młode orliki. W tym celu kwiaty muszą być zacienione. Aquilegia zostaje przeniesiona do stałego „miejsca zamieszkania” w sierpniu, maju lub kwietniu przyszłego roku. W nowej lokalizacji roślina będzie nadawała kolor przez kilka lat.

Dorosłe orliki nie boją się słońca, ale całkiem dobrze radzą sobie w cieniu. Pierwsze kwiaty można zobaczyć w przyszłym roku, aw trzecim roku życia orlik osiągnie dojrzałość.

Do sadzenia rośliny nadaje się każda gleba, ale najlepiej czuje się w glebie próchnicznej. Przed posadzeniem kwiatów należy wykopać glebę i dodać do niej kompost lub humus. Na 1 metr sześcienny wymagane jest 1 wiadro nawozów. Aquilegia nie lubi zbyt gęstego osadnictwa. Dlatego nie powinno być więcej niż 12 łodyg na metr kwadratowy. Jeśli wybrano odmiany roślin z wysoką łodygą, odległość między nimi powinna wynosić około 0,4 m, jeśli łodygi są niskie, to około 0,25 m.

Należy pamiętać, że same kwiaty wyrzucają nasiona do ziemi, więc będziesz musiał okresowo usuwać samosiew. Chociaż niektórzy mieszkańcy lata zostawiają takie kwiaty. Rzeczywiście, po kilku latach pierwsze lądowanie straci swoje dawne piękno. Stare łodygi można wykopać, a nowe i młode pozostawić.

Aquilegia - pielęgnacja roślin

Aquilegia preferuje umiarkowane podlewanie. Kwiat ma potężny system korzeniowy, który jest w stanie samodzielnie odprowadzać wilgoć z najgłębszych warstw gleby. Dlatego brak płynu można zaobserwować tylko w bardzo suchych miesiącach.

Ważne jest, aby w odpowiednim czasie chwastować glebę, aby zapobiec rozwojowi chwastów. Po deszczu lub po podlaniu glebę należy poluzować. Dotyczy to szczególnie pierwszych miesięcy życia kwiatów.

Nawozy należy nakładać na glebę, ale nie należy tego robić zbyt często. Wystarczająco 2 opatrunki w 3 miesiące. Kiedy kwiat rośnie, można dodać minerały: superfosfat (50 g), sól potasową (15 g), saletrę (25 g) i dziewanny (1 metr kwadratowy wiadra roztworu). Po 1,5 miesiąca karmienie należy powtórzyć.

Rozmnażanie kwiatu przez sadzonki jest bardzo łatwe. Wczesną wiosną, aż pojawią się pierwsze liście, należy wyciąć pęd, dolną część zalać Kornevinem, a następnie umieścić kwiat w szklarni lub na otwartej glebie, ale przykryć plastikowym pojemnikiem na górze. Pędy bardzo dobrze czują się w cieniu, w piasku rzecznym. Podlewanie młodego cięcia odbywa się przez szklarnię. Po 10 dniach jest usuwany. Zakorzenienie się rośliny zajmie około miesiąca. Następnie kwiat można ostrożnie wykopać i przesadzić do trwałej gleby.

Szkodniki i choroby orlików

Najczęstsze choroby orlików to:

• Rdza. Gdy kwiat jest zarażony rdzą, uszkodzone części należy usunąć. Następnie roślinę należy traktować wodą mydlaną z dodatkiem siarczanu miedzi lub spryskać preparatami zawierającymi siarkę.
• Szara zgnilizna. Jeśli kwiat wpływa na szarą zgniliznę, wszystkie uszkodzone liście i kwiaty należy usunąć jak najszybciej. Chore części rośliny są koniecznie spalane. Nie działają preparaty przeciw szarej pleśni.
• Mączniak. Ta choroba częściej dotyka kwiat niż inne. Łodyga i liście rośliny pokryte są nalotem grzybowym, po czym umierają. Aquilegia można wyleczyć kuracją koloidalną siarką z dodatkiem zielonego mydła.

Jeśli chodzi o szkodniki, na kwiatach najczęściej występują mszyce, czerpaki, przędziorków i nicienie. Produkty takie jak Karbofos, Actellik i pasta z krwawnika mogą skutecznie zwalczać roztocza i mszyce.

Aby pozbyć się nicieni, musisz przeszczepić roślinę w inne miejsce. Aby zapobiec przedostawaniu się pasożytów do nowego sadzenia, możesz posadzić czosnek lub cebulę w kwietniku. Te kwiaty, które zostały dotknięte przez nicienie, należy spalić.

Aquilegia po kwitnieniu

Po upływie okresu koloru orlik należy wyciąć do samego wylotu. Jeśli łodygi lub liście były podatne na jakąkolwiek chorobę, należy je spalić. Zdrowe części roślin mogą być przydatne na kompost.

Kiedy planowane jest rozmnażanie orlików przez nasiona przez następny rok, należy pozostawić łodygi kwiatowe, aż nasiona dojrzeją w nich. Aby roślina nie wyrzuciła ich samodzielnie, konieczne jest przykrycie szypułek gazą.

Ponadto po okresie kwitnienia ogrodnicy zaczynają dzielić i sadzić kwiaty. W pierwszym miesiącu jesieni nasiona są wprowadzane do gleby w celu kiełkowania na następny rok.

Aquilegia zimą

Kiedy roślina żyje w jednym miejscu dłużej niż trzy lata, jej system korzeniowy rośnie silnie. Korzenie zaczynają wychodzić z gleby na zewnątrz, zakłócając wzrost nowych pędów i liści.

Aby nie uszkodzić rośliny i nie pozwolić na wzrost nowych kwiatów, po ścięciu szypułki pod orlikiem wlewa się torf zmieszany z humusem. Pozwala to nie tylko przykryć korzenie, które wyłoniły się z ziemi, ale także chronić je przed mrozem, a także karmić kwiat.

Rodzaje orlików

Istnieje wiele rodzajów orlików rosnących w warunkach naturalnych. W tym przypadku najczęściej uprawia się następujące odmiany roślin:

• Orlik alpejski. Łodyga kwiatu nie przekracza 0,3 m wysokości, chociaż występują rośliny do 0,8 m. Orlik alpejski daje bardzo piękne i obszerne kwiaty, osiągające do 8 cm średnicy, pojawiają się na początku lipca. Kwiaty mogą mieć wszystkie odcienie niebieskiego.
• Orlik w kształcie wachlarza. Ta odmiana nazywana jest również akita aquilegia. Wysokość łodygi do 0,6 m. Kwiaty nabierają delikatnego niebiesko-fioletowego odcienia, na brzegach płatków znajduje się biały pasek. Jedna szypułka ma 1-5 kwiatów. Jest to raczej bezpretensjonalna roślina, która dobrze znosi mróz i aktywnie rozmnaża się przez nasiona.
• Zwykłe orliki. Roślina osiąga wysokość 0,4-0,8 m, kwiaty do 5 cm średnicy, kolor płatków pokrywa cały fiolet i błękit. Rośliny uprawia się z ostrogami i bez, a także z płatkami pokrytymi frotte. Roślina nie boi się mroźnych zim i może wytrzymać temperatury poniżej -35 ° C.
• Hybrydowe orliki. Ten rodzaj kwiatu jest wynikiem skrzyżowania kilku odmian. Dlatego roślina może osiągać wysokość 0,5-1 m. Kwiaty są najczęściej duże, kolor płatków jest bardzo zróżnicowany.
• Orlik o złotych kwiatach. Kwiaty mają złoty odcień i długie ostrogi. Równie dobrze znosi suche lata i mroźne zimy. W Rosji jest to rzadkie.
• Orlik kanadyjski. Kwiaty mają wyprostowane ostrogi, płatki czerwono-żółtego odcienia. Roślina preferuje zacienione polany, nie znosi dobrze suszy. Do tej pory kanadyjska orlik nie znalazła szerokiej dystrybucji wśród rosyjskich ogrodników.
• Ciemne orliki. Maksymalna wysokość łodygi wynosi 0,8 m. Liście są niebieskawe, a kwiaty ciemnofioletowe. Kwiaty osiągają 4 cm średnicy, ostrogi są krótkie i zakrzywione, z płatków widoczne są pręciki. Ta odmiana orlików wcześnie nabiera koloru. Pierwszych kwiatów można się spodziewać pod koniec wiosny. Roślina kwitnie w półcieniu. Ze względu na bogaty ciemny kolor orlik jest stałym uczestnikiem różnych kompozycji kwiatowych.
• Olimpijska Aquilegia. Wysokość tej rośliny nie przekracza 0,6 m. Łodyga pokryta jest gęstym puchem, kwiaty mają niebieskawy odcień, ostrogi są bardzo długie. Olimpijska Aquilegia zaczyna kwitnąć w połowie maja. Roślina jest szeroko rozpowszechniona w Iranie i na Kaukazie.
• Aquilegia Skinnera. Roślina toleruje mrozy do -12 ° C. Ma czerwono-żółte płatki i proste ostrogi. Orlik Skinnera jest powszechny w Ameryce Północnej. Region ten jest kolebką tej rośliny.

Orlik w kształcie wachlarza

Zwyczajny

Hybrydowe orliki

Złociste kwiaty

Kanadyjski orlik

Ciemne orliki

Olimpijska Aquilegia

Aquilegia Skinnera

Ponadto ogrodnicy są zainteresowani takimi rodzajami orlików, jak:

• Niebieski;
• Akupresura;
• Dwukolorowy;
• Małe kwiaty;
• Zielonokwiatowe itp.

Aquilegia to kwiat, który z pewnością zasługuje na ozdobę każdego letniego domku.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).