Śpiączka - Przyczyny, Oznaki I Objawy śpiączki, Rozpoznanie I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Śpiączka

Przyczyny, oznaki i objawy śpiączki, rozpoznanie i leczenie

Śpiączka jest ostro rozwijającym się stanem, który charakteryzuje się utratą przytomności u osoby, depresją ośrodkowego układu nerwowego, zaburzeniem układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Czasami pojęcie śpiączki charakteryzuje taki stopień zmniejszenia funkcji ośrodkowego układu nerwowego, w wyniku którego może rozpocząć się śmierć mózgu. Śmierć mózgu charakteryzuje się nie tylko całkowitym brakiem świadomości, ale także brakiem odruchów, naruszeniem aktywności wszystkich ważnych narządów.

Przyczyny śpiączki

Głównymi przyczynami rozwoju śpiączki mogą być:

• Uszkodzenie mózgu w udarze, urazie, epilepsji, chorobach zakaźnych;
• Zaburzenia metaboliczne w chorobach endokrynologicznych, z nadmiarem lub brakiem hormonów w organizmie, stosowanie niektórych leków hormonalnych;
• Różne zatrucia wątroby, choroby nerek, choroby zakaźne, zatrucia;
• Brak spożycia tlenu i rozwój niedotlenienia.

Wszystkie te przyczyny należą do najczęstszych, różnią się mechanizmem rozwoju, zmianami w organizmie i układzie nerwowym, diagnostyką i doraźną opieką.

Oznaki rozwoju śpiączki

Śpiączka może rozwinąć się (w zależności od jej rodzaju) w ciągu kilku minut (natychmiast), godzin (szybko), a nawet dnia (stopniowo). Choroba ma 4 stopnie ciężkości. Należą do nich prekom i cztery stopnie.

• Precoma. Pacjenci mają splątanie, letarg, senność. U niektórych pacjentów może pojawić się coś przeciwnego, pobudzenie psychomotoryczne. Zmiany w czynności narządów wewnętrznych odpowiadają charakterowi choroby podstawowej, która spowodowała śpiączkę. Odruchy utrzymują się.
• Śpiączka 1. stopnia. Pacjenci już rozwijają wyraźne ogłuszenie, reakcja na bodźce jest zahamowana. Osoba może nadal połykać wodę, płynne jedzenie, wykonywać proste ruchy, ale kontakt jest już trudny. Odruchy można zwiększyć lub zmniejszyć w zależności od rodzaju śpiączki.
• Śpiączka II stopnia. Pacjent jest niedostępny, występuje głęboki sen, otępienie, rzadkie chaotyczne ruchy kończyn. Oddychanie jest głośne, arytmiczne, patologiczne, mimowolne wypróżnianie i oddawanie moczu. Podczas badania pojawiają się patologiczne odruchy, brak wrażliwości skóry, zwężenie źrenic.

• Śpiączka III stopnia. Nie ma już świadomości, wrażliwości na ból, odruchów ścięgnistych, źrenice rozszerzają się i nie ma reakcji na światło. U pacjentów dochodzi do depresji oddechowej, obniżenia ciśnienia krwi i spadku temperatury ciała.
• Śpiączka 4 stopnia. Występuje głębokie zaburzenie świadomości, nie ma żadnych odruchów, obserwuje się atonię mięśni, spadek temperatury ciała, ciśnienia krwi, spontaniczne zatrzymanie oddechu i natychmiastowo przenieść pacjenta do sztucznego aparatu oddechowego.

Objawy śpiączki

Każdy rodzaj śpiączki ma nie tylko swoje przyczyny, ale także własne charakterystyczne cechy. Istnieją również powszechne objawy choroby. Przede wszystkim jest to naruszenie świadomości, zmiany w aktywności odruchowej, oddychaniu i pracy układu sercowo-naczyniowego. Jak wspomniano, śpiączka ma różne stopnie nasilenia, które określa się za pomocą skali Glasgow. Uwzględnia wszystkie objawy: wrażliwość na ból, reakcję na światło źrenic, otwarcie oczu, mowę i reakcję motoryczną, aktywność odruchową. Wszystkie mają własną liczbę punktów, według ich sumy obliczany jest stopień śpiączki.

Diagnostyka śpiączki

W celu diagnostycznego poszukiwania przyczyny wystąpienia stanu patologicznego przeprowadza się następujące badania:

• Badanie krwi lub moczu na obecność narkotyków;
• Oznaczanie poziomu alkoholu we krwi;
• Analiza kliniczna krwi i moczu;
• Oznaczanie glukozy we krwi, elektrolitów w surowicy, kreatyniny, azotu mocznikowego we krwi;
• Analiza zawartości hormonów tarczycy we krwi;
• Przeprowadzanie testów wątrobowych;
• Analiza gazometrii krwi tętniczej;
• Elektrokardiogram;
• W przypadku objawów neurologicznych - nakłucie lędźwiowe, tomografia komputerowa głowy.

Leczenie śpiączki

W niektórych przypadkach łatwo jest ustalić przyczynę śpiączki, czasami konieczne jest wykonanie określonej liczby testów w celu postawienia diagnozy. Wszyscy chorzy w śpiączce są leczeni na oddziałach intensywnej terapii. Szczególną uwagę zwraca się na leczenie choroby podstawowej, która spowodowała śpiączkę.

W przypadku wszystkich pacjentów starają się utrzymać normalne funkcjonowanie ważnych układów i narządów, terapia zależy bezpośrednio od ciężkości stanu. Ustanowiono dostęp dożylny, w razie potrzeby podłączony do respiratora, oprócz choroby podstawowej leczą również te powikłania, które powstały w patologicznym stanie śpiączki.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.