Choroby Odbytu - Przyczyny I Objawy Chorób Odbytu

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Choroby odbytu

Przyczyny i objawy chorób odbytu

Co to są choroby odbytu?

Choroba odbytu to ogólna nazwa wielu różnych patologii odbytnicy i okolicy odbytu. Mogą być spowodowane różnymi przyczynami i mieć różne objawy kliniczne. Do najczęstszych chorób odbytu należą: szczeliny odbytu, owrzodzenia odbytu, krwiaki odbytu, uwięzienie hemoroidów, swędzenie odbytu, krwawienie z odbytu, hemoroidy.

Choroby odbytu objawiają się bólem odbytu, świądem odbytu, krwawieniem z odbytu, naroślami i wydzieliną z odbytu.

Przyczyny chorób odbytu

Istnieje wiele powodów, dla których występują choroby odbytu. Na przykład pęknięcie w odbycie może pojawić się z powodu zaparcia (nawet krótkotrwałego) i parcia (częste fałszywe pragnienia) w celu wypróżnienia, a organiczne uszkodzenia jelita stają się przyczyną chorób. Występowanie krwiaków odbytu tłumaczy się pęknięciem żył odbytnicy, a wydzielina z odbytu następuje z powodu przetoki odbytnicy lub obecności chorób przenoszonych drogą płciową (opryszczka, rzeżączka, brodawki narządów płciowych). Pojedynczy wrzód odbytnicy może również powodować wydzielinę. Krwawienie z odbytu jest możliwe w przypadku hemoroidów, szczeliny odbytu, drapania odbytu itp. Lęk, dermatozy, biegunka, cukrzyca lub pleśniawki, hemoroidy, brodawki narządów płciowych lub pęknięcia odbytu,może wystąpić zapalenie skóry lub alergia na produkty higieniczne, świąd odbytu.

Objawy chorób odbytu

Objawy choroby odbytu są często podobne. Na przykład przy pęknięciu odbytu pacjent martwi się bólem podczas defekacji, skurczami zwieraczy i krwawieniem z odbytu. Sama szczelina odbytu jest owrzodzeniem owalnym i znajduje się pomiędzy krawędzią kanału odbytu a linią odbytniczo-odbytniczą.

n

Choroba objawia się bólem odbytu, ale nie ma organicznych zmian. Czas trwania ataków bólu może wynosić od trzech minut do pół godziny, zmienia się również intensywność bólu (od dyskomfortu do silnych skurczów). Najczęściej ataki bólu występują w nocy. Choroba dotyka głównie mężczyzn po 40 latach.

Przy pojedynczym owrzodzeniu odbytnicy pacjent odczuwa wolumetryczną formację w odbycie, podczas defekacji ma trudności z wydzielaniem śluzu i krwi z odbytu.

Podskórne zapalenie paraproctitis (ropne zapalenie) charakteryzuje się silnym pulsującym bólem, obrzękiem, skóra w okolicy odbytu gęstnieje i czerwienieje, temperatura wzrasta.

Powszechnymi chorobami są również różne masy odbytnicy. Mogą być zarówno prawdziwe (prążki, hemoroidy, kłykciny), jak i wypadające z odbytnicy (odbytnica, polipy odbytnicy).

Leczenie chorób odbytu

Leczenie chorób odbytu jest zalecane w zależności od ich rodzaju. Na przykład pojedynczy wrzód odbytnicy najczęściej ma przebieg przewlekły, dlatego leczenie zapewnia zapobieganie zaparciom i przestrzeganiu diety (przydatne są pokarmy bogate w błonnik). W leczeniu szczelin odbytu stosuje się rozciąganie zwieraczy i podskórne zwieracze boczne, zaleca się również stałą profilaktykę zaparć.

Krwiak okołoodbytniczy może czasami wymagać aspiracji (nakłuwa się go igłą bez znieczulenia lub nacina skórę nad krwiakiem). Kiedy hemoroidy są uszczypnięte, zaleca się chłodzenie odbytu; może być wymagana hemoroidektomia. Leczenie podskórnego paraproctitis polega na otwarciu ropnia i jego opróżnieniu. Przebieg pięściowy zostaje znaleziony i wycięty. Prążki okołoodbytnicze są usuwane chirurgicznie: są niepożądane z estetycznego i higienicznego punktu widzenia i mogą powodować swędzenie odbytu.

W leczeniu hemoroidów stosuje się hemoroidektomię, skleroterapię, krioterapię. Zapobieganie hemoroidom polega na zapobieganiu zaparciom i ćwiczeniom podczas siedzącego trybu życia.

W przypadku świądu odbytu surowo zabrania się czesania skóry. Nie zaleca się gorących kąpieli, należy obserwować suchą skórę odbytu, regularne stolce, swobodną odzież i bieliznę.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.