Grzyb W Pachwinie U Mężczyzn I Kobiet

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Grzyb w pachwinie u mężczyzn i kobiet

Grzyb w pachwinie u mężczyzn i kobiet to uszkodzenie naskórka przez organizmy grzybicze, zlokalizowane w obszarze dużych fałdów skórnych. Synonimy tej choroby to egzema graniczna, epidermofitoza pachwinowa i prawdziwa epidermofitoza.

Choroba może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet, ale częściej chorują przedstawiciele silniejszej płci. W dzieciństwie choroba jest rzadko diagnozowana, częstość występowania wzrasta bliżej okresu dojrzewania. Łuszczący się epidermophyton powoduje zapalenie w 1,8% przypadków, w pozostałych winowajcami są trichofytony należące do grupy dermatomycetes. Obecność grzyba w pachwinie pozwala zdiagnozować grzybicę skóry.

Zadowolony:

• Objawy grzyba w pachwinie u mężczyzn i kobiet
• Przyczyny grzyba w pachwinie u mężczyzn i kobiet
• Diagnostyka grzyba pachwiny u mężczyzn i kobiet
• Leczenie grzyba w pachwinie u mężczyzn i kobiet
• Zapobieganie grzybicy w pachwinie u mężczyzn i kobiet

Objawy grzyba w pachwinie u mężczyzn i kobiet

Choroba objawia się następującymi objawami klinicznymi:

• W fałdach pachwinowych pojawiają się swędzące różowe plamy. Ich wielkość nie przekracza 10 mm. Plamy są okrągłe, ich powierzchnia jest łuskowata. W miarę postępu choroby plamki powiększają się i mogą osiągnąć średnicę 10 cm. Ognisko zapalenia ma wyraźne ząbkowane granice.
• Na obrzeżach plam skóra jest przekrwiona, tworzą się na niej pęcherzyki i krosty.
• Z biegiem czasu stan zapalny zlokalizowany w centrum miejsca znika, a czysta skóra pozostaje w tym miejscu. Jednak ogniska epidermofitozy pozostają przekrwione i wyglądają jak duże pierścienie w wyniku połączenia plam. Krawędzie takich blaszek są podniesione, często wysypka wykracza poza granice strefy pachwinowej.
• Swędzenie zawsze towarzyszy grzybowi w okolicy pachwiny. Zwykle pogarsza się podczas chodzenia.

• Oprócz fałdów pachwinowych możliwe jest zajęcie w procesie patologicznym fałdu pośladkowego, skóry wewnętrznej strony ud i okolic pachowych. U kobiet pod gruczołem mlecznym mogą tworzyć się plamy. Rzadziej proces ten obejmuje skórę odbytu, przestrzenie międzypalcowe nóg, mosznę u mężczyzn.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia choroba może trwać wiele lat. W takim przypadku występują naprzemiennie okresy zaostrzenia i remisji choroby. Podczas przerwy stan zapalny ustępuje, swędzenie ustępuje, ale łuszczenie się zwiększa, kolor plamki ma brązowawy odcień.

Ważne jest, aby odróżnić objawy epidermofitozy pachwinowej od erythrasma (w tej chorobie zmiany nie wykraczają poza strefę pachwinową), od pieluszkowej i drożdżakowej fałdów skórnych (przy tych patologiach tworzy się charakterystyczna płytka i pojawiają się strefy erozji), od łuszczycy dużych fałdów (blaszki mają bogatą czerwoną kolor, obrzęk skóry). (czytaj także: Łuszczyca - stadia, przyczyny, objawy)

Przyczyny grzyba w pachwinie u mężczyzn i kobiet

Przyczyną rozwoju choroby jest zakażenie organizmami grzybiczymi.

Przenoszenie grzyba odbywa się drogą kontakt-gospodarstwo domowe:

• Infekcja możliwa jest poprzez pościel, używanie wspólnych ręczników, myjek.
• Noszenie bielizny innej osoby również zwiększa ryzyko infekcji.
• Odwiedzanie publicznych łaźni, saun, basenów zwiększa prawdopodobieństwo infekcji. Zwłaszcza jeśli w takich miejscach zaniedbujesz zasady higieny osobistej, chodź boso po podłodze.
• Ryzyko infekcji wzrasta w obecności czynników prowokujących: wysokiej temperatury powietrza, wysokiej wilgotności, zwiększonej potliwości.
• Innym czynnikiem prowokującym może być obecność urazów na powierzchniowych warstwach skóry.
• Nadmierna masa ciała i obecność dużych fałdów znacznie utrudniają prawidłową pielęgnację higieniczną.

Diagnostyka grzyba pachwiny u mężczyzn i kobiet

W przypadku wystąpienia objawów choroby konieczny jest kontakt z mikologiem lub dermatologiem. Aby potwierdzić lub zaprzeczyć rozpoznaniu, lekarz przeprowadzi badanie skrobania pod kątem obecności w nim chorobotwórczych grzybów, pobierze materiał do siewu na pożywkę i zbada dotknięte obszary ciała za pomocą lampy Wood.

W razie potrzeby skrobanie odbywa się nie tylko z gładkiej skóry fałdów pachwinowych, ale także z paznokci. W przypadku infekcji grzybiczej w skórkach skóry znajdują się krótkie rozgałęzione włókna grzybni, a także artrospory, które tworzą łańcuchy.

Przy pomocy lampy Wood można odróżnić zmianę grzybiczą od erythrasma, kontaktowego zapalenia skóry i innych chorób o podobnej symptomatologii.

Leczenie grzyba w pachwinie u mężczyzn i kobiet

Aby pozbyć się choroby, często wystarcza miejscowe leczenie.

W tym celu można wykorzystać:

• Leki przeciwgrzybicze: Mikoseptyna, Klotrimazol, Lamisil, Naftifina, Terbinafina, Oksykonazol, Ketokonazol, Bifonazol, itp. Miejscowa terapia przeciwgrzybicza trwa długo - do 6 tygodni. Niewłaściwe jest uzupełnianie go natychmiast po ustąpieniu objawów, ponieważ grozi to nawrotem choroby.
• W przypadku zaostrzenia stanu zapalnego pokazano płyny zawierające 2% roztwór rezocyny z 0,1% roztworem mleczanu etakrydyny. Możesz również użyć do tych celów roztworów biglukonianu chlorheksydyny i nadmanganianu potasu. W przypadku silnego świądu stosuje się aerozole z kortykosteroidami i antybiotykami.
• Po wyeliminowaniu ognisk zapalnych skórę, która przeszła epidermofitozę, należy leczyć jodem, roztworem kwasu salicylowego.
• Jeśli na tle grzybicy skóry u pacjenta wystąpią alergiczne wysypki - grzybice, wskazane jest stosowanie leków przeciwhistaminowych (Tavegil, Suprastin, Zirtek, Loratadin itp.), Odczulających i uspokajających.
• Krótkotrwałe kursy przeciwbakteryjne są przepisywane w przypadku połączenia infekcji pyokokowej. W tym celu stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania.
• Po całkowitym ustąpieniu procesu zapalnego skórę należy leczyć łagodniejszymi środkami dezynfekującymi i niedrażniącymi, na przykład z pomocą Furcocin.

Najczęściej proces zapalny można wyeliminować w ciągu tygodnia.

Jednak w tym celu konieczne jest przestrzeganie następujących zasad stosowania maści przeciwgrzybiczych:

• Obszar objęty stanem zapalnym dokładnie myje się mydłem;
• Maść nakłada się na dotknięte obszary, chwytając zdrową skórę;
• Częstotliwość stosowania maści uzależniona jest od zaleceń lekarskich;
• Gdy efekt nie występuje po tygodniu, konieczna jest druga wizyta u specjalisty;
• Bieliznę na czas terapii należy dobierać obszerną z naturalnych tkanin, codziennie zmieniać;
• Aby zapobiec wzrostowi wilgotności w leczonym miejscu, należy używać proszków lub talku w proszku, które są w stanie wchłonąć płyn;
• Najlepiej usunąć włosy z okolic intymnych, jeśli nie jest to możliwe, należy je leczyć szamponem ze składnikiem przeciwgrzybiczym.

Gdy epidermofitoza pachwinowa jest oporna na miejscowe leczenie, pacjentom przepisuje się terbinafinę doustnie. Przebieg przyjmowania leku wynosi 2 tygodnie, dawka wynosi 250 mg dziennie. Alternatywnie, itrakonazol można przepisać w dawce 200 mg na dobę. W takim przypadku czas trwania leczenia wyniesie jeden tydzień.

Podczas diagnozowania grzybicy pachwinowej kobiety muszą skonsultować się z ginekologiem, ponieważ istnieje ryzyko zakażenia grzybiczego pochwy.

Zapobieganie grzybicy w pachwinie u mężczyzn i kobiet

Ze względu na to, że choroba jest przenoszona drogą kontaktową i domową, wskazane jest podjęcie następujących środków zapobiegawczych:

• Dezynfekcja pościeli i bielizny musi być dokładna, zwłaszcza po użyciu przez osoby trzecie. Konieczne jest nie tylko pranie w pralce, ale także dokładne prasowanie.
• Nie należy używać cudzych ręczników, myjek i innych artykułów higieny osobistej.
• Przebywając w wannie lub saunie, a także na basenach należy przestrzegać starannej higieny ciała. Dodatkowo możesz użyć antyseptycznych aerozoli do leczenia najbardziej wrażliwych obszarów.
• Odwiedzając miejsca publiczne, należy nosić kapcie kąpielowe i unikać chodzenia boso.
• Ważne jest, aby zwalczać nadmierną potliwość i uważnie monitorować czystość fałdów pachwinowych. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku osób z nadwagą.
• Po stwierdzeniu pierwszych objawów choroby należy szukać wykwalifikowanej pomocy i nie angażować się w samoleczenie.
• Jeśli w rodzinie jest chory, należy wzmocnić metody dezynfekcji. Musi używać wyłącznie swoich środków higieny osobistej, ostrożnie oczyszczać kąpiel po sobie za pomocą nadtlenku wodoru.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.