Bruceloza U Ludzi

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Bruceloza u ludzi

Co to jest bruceloza?

Bruceloza jest odzwierzęcą chorobą zakaźną wywoływaną przez patogenne mikroorganizmy z rodziny Brucella i charakteryzującą się powolnym procesem zapalnym we wszystkich narządach i tkankach z dominującym uszkodzeniem układu limfatycznego, kostno-stawowego i nerwowego.

Zwierzęta domowe (krowy, kozy, konie, rzadziej świnie) to klasyczne środowisko dla krążenia patogenów. Istnieje kilka rodzajów brucelli, które atakują głównie każdy z gatunków tych zwierząt. Osoba jest w różnym stopniu podatna na wszelkiego rodzaju zakażenia brucelozą, co przyczynia się do rozprzestrzeniania się choroby wśród osób zajmujących się rolnictwem i hodowlą zwierząt. O możliwości rozwoju brucelozy i jej specyficznych form u ludzi decyduje aktywność układu odpornościowego i zjadliwość patogenów.

Brucella to mikroorganizmy o strukturze polimorficznej (ziarniaki, pałeczki) i umiarkowanych właściwościach zjadliwościowo-patogennych. Są bardzo stabilne w środowisku zewnętrznym, co odgrywa ważną rolę w ich zdolności do rozprzestrzeniania się i krążenia między podatnymi mikroorganizmami. W zakażonym nietraktowanym mleku i mięsie mogą przeżyć około 3 miesięcy. Umierają podczas pasteryzacji i obróbki cieplnej w wyższych temperaturach przez kilka minut. Nie wytwarzają egzotoksyn. Patogeniczność jest spowodowana przez antygenowe składniki ściany komórkowej, które są uwalniane do krwi podczas niszczenia Brucelli przez komórki odpornościowe.

Infekcja brucelozy u ludzi przebiega następująco:

1. Podczas spożywania mleka i mięsa zakażonych zwierząt lub zawierających żywe patogeny brucelozy;
2. W przypadku kontaktu ze skórą ludzką brucella z wełny bydlęcej;
3. Wdychanie brucelli z cząstkami kurzu lub wełny.

W ludzkim ciele brucella szybko i aktywnie atakuje przestrzenie międzykomórkowe i przewody limfatyczne, gdzie są wychwytywane przez komórki odpornościowe układu makrofagów. Ten moment w patogenezie brucelozy jest centralnym ogniwem w czasie trwania tej choroby, która może trwać latami. Wewnątrzkomórkowe położenie patogenów, wraz z ich niską aktywnością antygenową, nie pozwala organizmowi na ich całkowite zniszczenie, ponieważ wymaga to zniszczenia własnych komórek organizmu.

Pierwszym ogniskiem kumulacji i rozmnażania się patogenów brucelozy są regionalne w stosunku do miejsca wprowadzenia węzły chłonne. Spośród nich patogeny są okresowo uwalniane do krążenia ogólnoustrojowego i rozprzestrzeniają się na narządy składające się z tkanki siateczkowej: wątroby, śledziony, szpiku kostnego kości rurkowych. Po cyklach reprodukcyjnych w tych tkankach młoda brucella jest uwalniana do krwiobiegu z uszkodzeniem nowych komórek narządów i wprowadzeniem infekcji przez makrofagi do stawów i tkanek nerwowych (korzeni rdzenia kręgowego). Nieleczony proces przybiera długi, powolny przebieg.

Objawy brucelozy u ludzi

Obraz kliniczny z brucelozą jest niespecyficzny, ponieważ obejmuje wiele objawów, które stopniowo się łączą. W zależności od tego rozróżnia się ostre, przewlekłe i rezydualne formy choroby. Ich objawy są prawie identyczne, różnią się jedynie stopniem nasilenia i aktywnością procesu zapalnego i infekcyjnego.

Etap wzrostu klinicznego obrazu brucelozy można prześledzić różnymi objawami:

• Gorączka. Jest reprezentowany przez reakcję temperaturową w postaci hipertermii do 38-39,7 ° C. Z reguły takie skoki są odnotowywane okresowo i pokrywają się z okresami uwalniania patogenów do krwiobiegu z ognisk dotkniętych narządów. W okresach pomiędzy maksymalnym wzrostem temperatury w ostrej brucelozie utrzymuje się stan podgorączkowy, aw procesie przewlekłym temperatura może być normalna.
• Dreszcze i pocenie się z napadem gorączki. Klasyczna triada na ostrą brucelozę. Paradoksalnie, mimo wysokiej temperatury, praktycznie nie ma odurzenia i zaburzenia ogólnego stanu.
• Limfadenopatia. Jest to reprezentowane przede wszystkim przez wzrost jednej z grup regionalnych węzłów chłonnych. Przewlekłe i przewlekłe ostre formy brucelozy charakteryzują się stopniowym zaangażowaniem w proces różnych kolektorów limfatycznych, co objawia się ich wzrostem w całym organizmie.
• Hepatosplenomegalia. Od 2-3 tygodni okresu gorączkowego z ostrym procesem następuje wzrost wielkości wątroby i śledziony. Wynika to z powolnego zapalenia, które występuje w odpowiedzi na wprowadzenie patogenów. Równolegle z nimi komórki odpornościowe niszczą normalne tkanki.

• Procesy zapalne narządów płciowych. Pod tym względem mówimy o mężczyznach. Najczęściej dotyczy to jąder, co objawia się typowym jedno- lub dwustronnym zapaleniem jąder. Ta manifestacja choroby jest spowodowana wysoką aktywnością przepływu krwi w tkankach zarodkowych tych narządów, w których zatrzymywane są brucelle, przechodząc przez barierę krew-jądro.
• Oznaki uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Przejawia się bólem głowy, objawami oponowymi, drażliwością i labilnością emocjonalną, zaburzeniami autonomicznymi (nieregularne bicie serca, pocenie się, spadki ciśnienia krwi, uczucie gorąca lub zimna).
• Ból kostno-stawowy. Powstają prawie zawsze z długim przebiegiem brucelozy, towarzyszącym każdemu z jej zaostrzeń. Z reguły są one spowodowane dodatkiem wtórnego zapalenia stawów w postaci brucelozy. Na jeden z dużych stawów, często kolanowych, dochodzi w postaci obrzęku, bolesności, upośledzenia podparcia chorej kończyny.
• Zespół korzeniowy. Charakteryzuje się występowaniem strzelającego lub uporczywego bólu pleców, np. Lumbodynii. Nasila się wraz z obciążeniami i skrętami tułowia. Odnosi się do kryteriów przewlekłego i długotrwałego przebiegu choroby.

• Oznaki resztkowego procesu. Charakteryzują się deformacjami stawów, ich sztywnością, skrzywieniem kręgosłupa, osteoporozą, zaburzeniami budowy narządów wewnętrznych, nieprawidłowościami neurologicznymi, wysypkami skórnymi i elementami ziarniniakowymi na skórze kończyn i dłoni.

Diagnoza brucelozy

Rozpoznanie brucelozy nie zawsze jest łatwe. O wiele łatwiej jest to zrobić, gdy istnieje typowa historia pracowników rolnych i ostre formy choroby. Długi, powolny proces u osób bez odpowiedniego wywiadu prowadzi do tego, że bruceloza jest postrzegana jako choroba onkopatologiczna, białaczka i inne choroby zakaźne.

Poniższe analizy mogą pomóc w zrozumieniu sytuacji:

1. Ogólna analiza krwi. Określa względną neutropenię ze względu na wzrost odsetka limfocytarnych i monocytarnych elementów komórkowych krwi na tle prawidłowej liczby leukocytów. ESR jest zwykle umiarkowanie przyspieszony. Długotrwały przebieg brucelozy prowadzi do pancytopenii (obniżenie poziomu wszystkich elementów krwi);
2. Ogólna analiza moczu. Nie określa konkretnych zmian. W serii powtarzanych badań moczu następuje stały wzrost zawartości białka;
3. Chemia krwi. Określa trwały i długotrwały nieznaczny wzrost wskaźników cytolizy wątrobowej (ALT, ASAT), łagodną hiperbilirubinemię wywołaną przez obie frakcje, hiperglobulinemię na tle hipoalbuminemii i prawidłowe poziomy białka całkowitego;

W celu szczegółowej weryfikacji patogenu stosuje się następujące metody:

1. Kulturalny. Najbardziej niezawodny, ale bardzo pracochłonny i czasochłonny. Do badań można pobrać dowolne płyny biologiczne (krew, żółć, mocz, płyn mózgowo-rdzeniowy i dostawowy, punktowo z węzłów chłonnych). Wysiewa się na pożywkach. Wyniki badania ocenia się po 3-4 tygodniach na podstawie wzrostu charakterystycznych kolonii Brucella;
2. Serologiczne. Najczęściej stosowana metoda w diagnostyce brucelozy. Pouczające już od pierwszego tygodnia choroby. Zasada diagnostyki serologicznej polega na wykrywaniu w surowicy pacjenta immunoglobulin (przeciwciał) skierowanych przeciwko określonym antygenom brucelozy. Na podstawie tytułu i klasy można ocenić czas trwania i aktywność procesu. W tym celu wykorzystuje się specyficzne reakcje Wrighta i Headllsona. Ich miano diagnostyczne wynosi odpowiednio 1: 160-200 i 1: 100;
3. Diagnostyka PCR. Metoda jest nowoczesna i opiera się na wykrywaniu określonych składników łańcuchów DNA brucelli w badaniu wszelkich tkanek biologicznych pacjenta;
4. Testy alergiczne. Stosuje się śródskórne podanie bruceliny (składnik brucelli). Na podstawie reakcji skóry na wstrzyknięcie ocenia się obecność właściwości uczulających komórek odpornościowych organizmu w stosunku do tych patogenów. Metoda nie dostarcza informacji o aktywności procesu, a jedynie wskazuje na poprzedni kontakt organizmu z Brucellą.

Leczenie brucelozy u ludzi

Ze względu na wewnątrzkomórkowe pasożytnictwo brucelli w organizmie człowieka i długi przebieg choroby, leczenie również należy przedłużyć. Jego główne składowe powinny być etiotropowe (niszczenie patogenu), patogenetyczne (wpływ na mechanizmy wywoływania i utrzymywania się procesu zapalnego), objawowe (likwidacja objawów lękowych).

Terapia etiotropowa

Odbywa się to za pomocą antybiotyków. Ważne jest przestrzeganie kilku zasad:

1. Jednoczesne stosowanie dwóch leków działających przeciwko brucelli;
2. Optymalny czas trwania to co najmniej 5-6 tygodni;
3. Ciągłość;
4. Przepisywanie antybiotyków tylko w przypadku zaostrzenia procesu. Stosowanie antybiotyków w okresie międzynapadowym przyniesie więcej szkody niż pożytku;
5. Stosowanie wysokich dawek.

Spośród określonych schematów leczenia kombinacje okazały się dobrze:

1. Tetracyklina ze streptomycyną;
2. Ryfampicyna z doksycykliną;
3. Doksycyklina ze streptomycyną lub erytromycyną;
4. Azytromycyna lub klarytromycyna z biseptolem;
5. Doksycyklina z amikacyną.

Terapia patogenetyczna

Jest reprezentowany przez środki detoksykacyjne infuzyjne w przypadku ostrego procesu lub zaostrzenia przewlekłego (roztwory glukozy i soli, reosorbilakt), witaminy (kwas askorbinowy, tokoferol, cyjanokobalamina, tiamina, pirydoksyna, milgama, kompleksy multiwitaminowe), leki przeciwhistaminowe (diazetiriolizinumodhistaminium) (roncoleukin, cycloferon, imunofan, echinacea). Glukokortykoidy można stosować wyłącznie przy silnym uogólnieniu procesu i jego wyraźnym zaostrzeniu.

Leczenie objawowe

Leczenie objawowe - wprowadzenie leków niesteroidowych o działaniu przeciwzapalnym (diklofenak, reumoksykam, movalis), leków przeciwbólowych, hepatoprotektorów, preparatów wapniowych.

Zapobieganie brucelozie

Środki zapobiegawcze przeciwko brucelozie są niespecyficzne i reprezentowane są przez walkę z rozprzestrzenianiem się patogenów wśród zwierząt. Można to osiągnąć poprzez wczesne wykrywanie, izolację i eliminację chorych. Konieczne jest dokładne monitorowanie produktów pochodzenia zwierzęcego (mleko, mięso, wełna i obróbka skór).

Konieczne jest szczepienie inwentarza żywego w ogniskach epidemii brucelozy na podstawie testu bruceliny. Tylko unikając możliwości kontaktu człowieka z brucelą, można zapobiec chorobie. Szczepienia ludzi są niezwykle rzadkie, tylko wtedy, gdy choroba rozprzestrzenia się epidemicznie, ponieważ nie zapewnia niezawodnej odporności i ochrony.

Autor artykułu: Alekseeva Maria Yurievna | Terapeuta

Edukacja: od 2010 do 2016 Praktykant szpitala terapeutycznego Centralnego Oddziału Lekarsko-Sanitarnego nr 21, Miasto Elektrostal. Od 2016 roku pracuje w Centrum Diagnostycznym nr 3.