Zrosty Jelitowe - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Objawy i leczenie zrostów jelitowych

Zrosty jelitowe to tworzenie się tkanki łącznej (sznurów) między narządami jamy brzusznej a pętlami jelitowymi, prowadzące do zrostu lub zrostu błon surowiczych narządów. W rezultacie są łączone razem, co pociąga za sobą wiele różnych zaburzeń czynnościowych. Same pasma składają się z tej samej tkanki, co zewnętrzna ściana jelita. Najczęściej ten patologiczny proces jest spowodowany wcześniejszą interwencją chirurgiczną.

Według statystyk, jeśli pierwotna interwencja laparotomii została wykonana na jelicie, wówczas zrosty utworzą się w 14% przypadków, a jeśli jest to trzecia operacja, to występują w 96% przypadków.

Zadowolony:

• Przyczyny zrostów jelitowych
• Objawy zrostów jelitowych
• Diagnostyka zrostów jelitowych
• Czy można wykonać kolonoskopię?
• Jak leczyć zrosty jelitowe?

Przyczyny zrostów jelitowych

Aby określić przyczyny zrostów jelitowych, należy zrozumieć mechanizm ich powstawania. Wiadomo, że wszystkie narządy zlokalizowane w jamie brzusznej, w tym jelita, pokryte są cienkimi płatami otrzewnej. Te arkusze są gładkie i wytwarzają niewielką ilość płynu, który umożliwia ruch jelitom. Kiedy ten lub inny czynnik działa na jelito, prowadzi to do powstania jego obrzęku i tworzenia się płytki fibrynowej na płatach otrzewnej. Ta płytka ma lepką konsystencję i zachęca sąsiednie tkanki do łączenia się ze sobą. Jeśli w danym czasie nie ma odpowiedniego leczenia, to w miejscu, w którym wystąpił stan zapalny i zrost, utworzą się zrosty.

Nie tworzą się natychmiast, ale przechodzą przez kilka etapów. Najpierw pojawia się fibryna, po 2 dniach pozyskuje fibroblasty, które wydzielają kolagen. Siódmego dnia tkanki w stanie zapalnym zaczynają być zastępowane tkankami łącznymi. Ten proces kończy się po 3 tygodniach. Ten czas wystarczy, aby utworzone zrosty zamieniły się w zrosty. Później rosną w nich nerwy i naczynia włosowate.

Przyczyny zrostów jelit wynikają z następujących czynników:

• Podstawową przyczyną powstawania zrostów jelitowych jest operacja narządu. Może to być operacja usunięcia zapalenia wyrostka robaczkowego, cesarskie cięcie, operacja usunięcia polipa lub innego nowotworu. Oznacza to, że każde wewnętrzne zapalenie jelita, które zakończyło się operacją, może prowadzić do powstania pasm. Na tle infekcji, stanu zapalnego, gdy otrzewna wysycha podczas operacji i przy innych negatywnych czynnikach, wzrasta ryzyko powstania zrostów.

• Urazy brzucha, zarówno otwarte, jak i zamknięte. Uszkodzeniom mechanicznym często towarzyszy krwawienie wewnętrzne. Krwiaki mogą wystąpić w jelicie, cierpi na drenaż limfatyczny, zaburzone są procesy metaboliczne w jego tkankach. W rezultacie dochodzi do zaburzenia przepływu krwi, następuje proces zapalny i tworzy się zrost.
• U kobiet w wyniku zapalenia przydatków mogą tworzyć się zrosty jelitowe.
• W dzieciństwie mogą tworzyć się zrosty jelitowe w wyniku wrodzonych wad rozwojowych narządu.
• Adhezja jest wywoływana przez ciała obce w otrzewnej i przyjmowanie niektórych leków.

Dodatkowymi czynnikami ryzyka powstawania zrostów jelitowych są:

• Mechaniczny uraz śródoperacyjny;
• Niedokrwienie tkanki jelitowej;
• Niewchłanialne szwy;
• Infekcja pooperacyjna
• Zmniejszona odporność lokalna;
• Krew w brzuchu
• Nadpobudliwość tkanki łącznej jako indywidualna cecha organizmu;
• Odziedziczona skłonność do tworzenia zrostów.

Objawy zrostów jelitowych

Objawy zrostów jelitowych zależą od czasu, w którym dana osoba ma niedrożność jelit. Może się rozwinąć zarówno we wczesnym okresie po operacji lub urazie, jak i nieco później - kilka miesięcy lub nawet lat po ekspozycji na czynnik prowokacyjny.

Objawy wczesnej choroby zrostowej jelit

• Objawy wskazujące na tworzenie się zrostów w pierwszych dniach po urazie lub operacji są często maskowane przez samą interwencję. Osoba skarży się na okresowo narastający ból brzucha, który w takim czy innym stopniu występuje na bieżąco. W miarę postępu procesu patologicznego bóle stają się skurczowe.
• Dołączają się wymioty, które stają się bardzo częste i obfite.
• Jeśli pacjent ma włożoną sondę, ilość oddzielanego płynu wzrośnie.
• Obserwuje się wzdęcia, ale nie są one, jak zwykle, jednolite, ale asymetryczne. Wynika to z faktu, że niektóre części jelita są przepełnione gazami.
• Podczas badania palpacyjnego pacjent skarży się na ból. Nawet głaskanie ściany brzucha powoduje zwiększoną ruchliwość jelit i dyskomfort.
• Brakuje krzesła. Prowadzone lewatywy pozwalają zważyć tylko niewielkie ilości kału.

Prosta forma niedrożności adhezyjnej rozwija się na tle początku poprawy po operacji. Z reguły dzieje się to 5-14 dni po jego zakończeniu. Jej objawy są wyraźne i nie rodzą pytań diagnostycznych. Pojawiają się nagłe ostre bóle, zaczynają się wymioty treści żołądkowej z zanieczyszczeniami żółci. Brzuch jest nierównomiernie obrzęknięty, gazy i stolce w początkowej fazie tworzenia się zrostów mogą same pozostawić.

Charakterystyczne jest, że po kilku godzinach stan pacjenta się pogorszy, nasilą się wymioty, pojawią się oznaki odwodnienia, język wyschnie, pokryje się białym nalotem. Gazy przestają przechodzić, stolec znika.

Jeśli na tle procesu zapalnego powstaje wczesna adhezyjna niedrożność jelit, to oprócz wszystkich objawów wzrasta temperatura ciała. W jelicie można wyczuć naciek zapalny, który jest reprezentowany przez zagęszczony obszar.

Osobno warto zwrócić uwagę na wczesną opóźnioną chorobę jelit z klejem, która objawia się 21-30 dni po ekspozycji na czynnik prowokujący. Objawy rozwijają się stopniowo, z tendencją do narastania. Często dzieje się tak nawet na tle pomyślnie zakończonej operacji po wypisie do domu.

Objawy późnej adhezyjnej niedrożności jelit

• Objawy pojawiają się miesiące lub lata po interwencji. Możliwe, że ostry proces będzie poprzedzony bólem w dolnej części brzucha.
• Nagle osoba przejawia silny ból o charakterze skurczowym. W miarę postępu procesu pojawiają się częściej i stają się silniejsze.
• Zaczynają się wymioty. Nie ma separacji stolca i gazu.
• Brzuch nabiera asymetrycznego kształtu, jest to szczególnie widoczne w miejscu, w którym występują zrosty. Pętla jelitowa jest wypełniona gazem.
• Stan pacjenta pogorszy się wraz ze wzrostem odwodnienia i zatrucia. Następnie dołącza się niedowład jelit, jeśli nie zostanie udzielona pomoc doraźna.

Diagnostyka zrostów jelitowych

Rozpoznanie zrostów jelitowych opiera się na badaniu pacjenta i identyfikacji charakterystycznych objawów. Lekarz może podejrzewać tworzenie się pasm podczas wykonywania wywiadu. Wskaźnikiem są przeniesione interwencje chirurgiczne w jelitach, obecność patologii zakaźnej.

Aby wyjaśnić diagnozę, stosuje się następujące metody badawcze:

• Zwykła radiografia jamy brzusznej. Dzięki tej metodzie można zwizualizować obecność wysięku zapalnego, obecność dużej ilości gazów w jelicie oraz jego wzdęcia. Radiografia jest często wykonywana z wprowadzeniem specjalistycznego barwnika. Daje to dodatkowe informacje o jego przejezdności. Ta procedura nazywa się irygografią, w tym przypadku bar działa jako środek kontrastowy.
• Elektrogastroenterografia pozwala na pomiar impulsów elektrycznych, które emanują z jelita podczas jego perystaltyki.
• USG i MRI pozwalają dokładnie określić miejsce, w którym znajdują się zrosty, a także określić ich liczbę.
• Najbardziej pouczającą metodą wykrywania zrostów jest badanie laparoskopowe. Jest to jednak niewielka operacja, która wymaga nacięć w jamie brzusznej i wprowadzenia do jamy oprzyrządowania wyposażonego w kamerę. Niewątpliwą zaletą tej procedury jest to, że jeśli lekarz zauważy problem, może go natychmiast wyeliminować. Oznacza to, że zrosty jelitowe można usunąć podczas diagnozy.

Jeśli chodzi o testy laboratoryjne, będziesz musiał oddać krew, aby wykluczyć obecność zapalenia. Ważne jest, aby przeprowadzić diagnostykę różnicową z innymi typami ostrej niedrożności jelit, które mogą być spowodowane zwężeniami jelit lub dużymi guzami.

Czy można wykonać kolonoskopię w przypadku zrostów jelit?

Można wykonać kolonoskopię ze zrostami jelitowymi, gdyż ich obecność nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do zabiegu. Jednak niektórzy eksperci zalecają wykonanie badania w znieczuleniu dożylnym. Wynika to z faktu, że zrosty mogą powodować silny ból podczas zabiegu.

Jeśli pacjent wymaga kolonoskopii, ale istnieje podejrzenie choroby adhezyjnej, lepiej najpierw wykonać irygoskopię. Badania z użyciem kolonoskopu należy przeprowadzać tylko w przypadku małej zawartości informacji w irygoskopii.

Jak leczyć zrosty jelitowe?

Leczenie zrostów jelitowych polega na wykonaniu operacji. Do tej pory nie było możliwe usunięcie uformowanych włókien włóknistych za pomocą leków. Dotyczy to szczególnie starych, mocnych i gęstych zrostów.

Jednak leczenie zachowawcze nie jest całkowicie odrzucane. Jest to konieczne, aby zapobiec tworzeniu się nowych pasm, zatrzymać objawy i zapobiec powikłaniom choroby.

Kiedy pacjent przyjeżdża z zaostrzeniem niedrożności jelit, to na początek konieczne jest wyeliminowanie objawu bólu. W tym celu pacjent otrzymuje oczyszczającą lewatywę, która pozwala na ucieczkę gazów i kału. Ciepło przykłada się do żołądka (jeśli nie ma ropnego zapalenia), przepisuje się leki przeciwskurczowe. Jeśli stan pacjenta nie powrócił do normy po 2-3 godzinach, wskazana jest operacja, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia martwicy okolic jelit. Gdy udało się usunąć przeszkodę, pacjent jest dokładnie monitorowany.

Decyzja o interwencji chirurgicznej powinna być jasna i wyważona, gdyż ryzyko nawrotu choroby jest dość duże. Możliwe, że zachowawcze leczenie i przestrzeganie diety zapobiegną ponownemu zaostrzeniu choroby. Możesz więc pozbyć się częstych zaparć dzięki specjalnej diecie. W tym celu w menu znajdują się produkty bogate w błonnik, sfermentowane napoje mleczne. Jeśli w ten sposób nie można wyeliminować zaparć, pacjentowi przepisuje się środki przeczyszczające.

Przydatna jest również fizjoterapia, w tym: aplikacje parafinowe, diatermia, jonoforeza. Należy wykluczyć aktywność fizyczną, która ma negatywny wpływ na skurcz mięśni jelit. Aby wyeliminować wymioty, wskazane są leki przeciwwymiotne, wprowadzenie dożylnych roztworów, aby zapobiec odwodnieniu.

Gdy operacja jest nieunikniona, preparat przedoperacyjny powinien być dobrej jakości. Jednak działania awaryjne są często potrzebne, gdy po prostu nie ma czasu na odpowiednie przygotowanie. Pacjenci są pilnie przetaczani osoczem, chlorkiem sodu, roztworem Ringera-Locke'a, co pozwala zapobiec odwodnieniu. Prednizolon w połączeniu z Reopolyglucinum pozwala na złagodzenie zatrucia z organizmu.

Podczas operacji nie usuwa się starych blizn, ponieważ może to być niebezpieczne. Rzeczywiście, często ściany jelita są do nich przylutowane. Zrosty są oddzielane, rozsuwane, a następnie usuwane. Technikę ich wycięcia ustala się w zależności od konkretnej sytuacji. W przypadku stwierdzenia obszarów martwicy wykonuje się resekcję jelit.

Bypass jest wykonywany, gdy zrosty zdeformują jelito.

Już w trakcie operacji ważne jest podjęcie działań zapobiegawczych, mających na celu zapobieżenie nawrotowi procesu klejenia. W tym celu nacięcia są szerokie, nie pozwól, aby płatki otrzewnowe wyschły. Krew należy usunąć w odpowiednim czasie, a krwawienie całkowicie zatrzymać. Niedopuszczalne jest wprowadzenie do rany suchych leków przeciwbakteryjnych lub znieczulających. Ranę zszywa się nićmi polimerowymi. Konieczne jest wykluczenie przedostania się jakichkolwiek obcych cząstek do rany.

Po zakończeniu operacji do otrzewnej wstrzykuje się enzymy proteolityczne. Pacjentowi pokazano przyjmowanie leków z grupy NLPZ, leków przeciwhistaminowych, stymulacji motoryki jelit.

Jeśli chodzi o rokowanie, jest korzystne w przypadku pojedynczych skoków. Jeśli zrosty są wielokrotne, to w 15-20% przypadków następuje ich powtarzający się wzrost. Aby zapobiec tworzeniu się zrostów, musisz dobrze się odżywiać, ćwiczyć i unikać zarówno przejadania się, jak i głodu. Leczenie patologii jelit należy przeprowadzić jak najwcześniej, co wymaga regularnych badań gastroenterologa. Oczywiście kwalifikacje i profesjonalizm lekarzy wykonujących operację jelita odgrywają wiodącą rolę w zakresie pojawiania się zrostów na jego powierzchni.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.