Ropień Płuc - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Ropień płuc: co to jest i jak go leczyć?

Zapalenie tkanki płucnej o niespecyficznym charakterze, wywołujące jej topienie w postaci ogniska z wyraźnymi granicami i powstawaniem ubytków z treściami ropno-martwiczymi, jest ropniem płuc. Występuje w wyniku infekcji, która powoduje tworzenie się martwiczej tkanki i gromadzenie się ropy. W większości przypadków występuje w wyniku połknięcia zawartości jamy ustnej do płuc, gdy osoba jest nieprzytomna.

Leczenie patologii przeprowadza się za pomocą leków przeciwbakteryjnych z grupy antybiotyków beta-laktamowych. U 7-10 pacjentów na stu po 2 miesiącach od wystąpienia choroby ropień płuc staje się przewlekły. Około 5% przypadków ostrej postaci choroby i 15% wszystkich przypadków przewlekłego ropnia płuc kończy się zgonem.

Zadowolony:

• Przyczyny powstania ropnia
• Patogeneza ostrej postaci choroby
• Klasyfikacja ropni płuc
• Objawy ropnia płuc
• Diagnostyka
• Leczenie ropnia płuc
• Przewlekły ropień płuc

Przyczyny powstania ropnia

Drobnoustroje chorobotwórcze dostają się do płuc drogą bronchogenną. Niezwykle rzadko ropień w płucach jest wywoływany przez patogeny, które dostały się tam hematogennie przez układ krążenia.

Czynniki wywołujące chorobę:

• Bakterie beztlenowe - pałeczki Gram-dodatnie i Gram-ujemne;
• Cocci (Staphylococcus, Streptococcus);
• Bakterie tlenowe - pałeczki Gram-dodatnie i Gram-ujemne;
• Grzyby;
• Pasożyty (czynniki wywołujące bąblowicę, pełzakowicę, paragonimozę).

Przyczyny pojawienia się ropnia:

• Aspiracja wydzieliny z jamy ustnej u pacjentów po przebytym zapaleniu dziąseł, zapaleniu migdałków, chorobach przyzębia, którzy nie przestrzegają zasad higieny jamy ustnej podczas przyjmowania alkoholu, leków, środków uspokajających, opioidów.
• Spożycie zawartości jamy ustnej w płucach u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z chorobami neurologicznymi wywołującymi stan bezradności.
• Powikłanie martwiczego zapalenia płuc w postaci wysiewu płuc z zatorami septycznymi, w wyniku ropnej choroby zakrzepowo-zatorowej, dożylnego wstrzyknięcia leku. Krwiopochodne zakażenie wywołuje liczne ropnie płuca.
• Uraz klatki piersiowej;
• Infekcja płuc w wyniku zawału serca z powodu zatorowości płucnej.
• Aspiracja wymiocinami lub ciałami obcymi.
• Bakteremia (posocznica).
• Obecność raka płuc, ziarniniaka Wengera, krzemicy guzkowej w wywiadzie.

Patogeneza ostrej postaci choroby

Na początku infekcji tkanka płucna ulega zapaleniu, powstaje ograniczona infiltracja. Wraz z rozwojem choroby naciek od środka do obrzeża ulega ropnej fuzji. Powstaje wnęka, wyłożona tkanką ziarninową, tworzy się obszar pneumosklerozy.

Obszar, który przeszedł martwicę, przekształca się w ropień. Jeśli przedostanie się do oskrzeli, ropna zawartość ropnia zostanie usunięta. Pozostała wnęka jest wypełniona cieczą i powietrzem. W przypadku niekorzystnego wyniku, gdy ropny proces staje się przewlekły, infekcja w jamie utrzymuje się przez bardzo długi czas, ognisko zapalne nie jest usuwane.

Powikłania przewlekłej infekcji płuc:

• odma opłucnowa;
• posocznica;
• krwawienie z płuc;
• wstrząs bakteriemiczny;
• ropniak opłucnej;
• zespol zaburzen oddychania.

Krwawienie płucne występuje w wyniku uszkodzenia tętnic oskrzelowych. W takim przypadku uwalnia się od 50 do 500 ml krwi. Oznaki krwotoku płucnego to wydzielina podczas kaszlu lub spontaniczna plwocina zmieszana z pienistą szkarłatną krwią. Pacjent blednie, ma szybki puls i spadek ciśnienia krwi. W ciężkich przypadkach krwawienie z tętnic oskrzelowych powoduje śmierć pacjenta.

Klasyfikacja ropni płuc

Klasyfikując chorobę według etiologii, zwraca się uwagę na czynnik sprawczy patologii.

Poprzez patogenezę kierują się ścieżką infekcji:

• Bronchogenne,
• Traumatyczny,
• Hematogenny.

Według lokalizacji w tkance płucnej istnieją:

• Ropień centralny;
• Ropień obwodowy.

Licząc:

• Jednostka,
• Ropień mnogi.

Ropień płuca może znajdować się w jednym lub obu płucach (proces obustronny).

Objawy ropnia płuc

Przed przełomem ropnia do oskrzeli wyróżnia się następujące objawy patologii:

• Kapanie potu;
• Ciężka hipertermia o wysokich wartościach;
• Objawy niewydolności oddechowej (niemożność wzięcia głębokiego oddechu, duszność, trudności w oddychaniu);
• Suchy kaszel;
• Ból w klatce piersiowej podczas kaszlu pojawia się po dotkniętej stronie;
• Podczas słuchania fonendoskopem rozróżnia się osłabiony ciężki oddech, stłumione dźwięki serca;
• Z perkusją - skrócenie dźwięku w okolicy ropnia;

• Sinica skóry;
• Chęć pacjenta do zajęcia wymuszonej pozycji;
• Częsty puls arytmiczny;
• Obniżone ciśnienie krwi, ze wstrząsem - gwałtowny spadek ciśnienia krwi.

Po przebiciu ropnia przez jamę oskrzelową pacjent rozpoczyna atak kaszlu, kończący się uwolnieniem dużej ilości ropnej plwociny o nieprzyjemnym zapachu. Średnio uwalnia się od 100 do 150 ml.

Objawy po przełamaniu ropnia:

• Spadek temperatury;
• Poprawa stanu ogólnego;
• Podczas słuchania - drobne bulgotanie;
• Z perkusją - skrócenie dźwięku w okolicy ropnia.

Po 1,5-2 miesiącach objawy choroby nie pojawiają się. Jeśli drenaż płuc jest trudny, objawy procesu zapalnego pozostają. Pacjent ma trudności z odkrztuszaniem cuchnącej flegmy, ma następujące charakterystyczne objawy:

• Duszność;
• Kapanie potu;
• Dreszcze;
• Ostatnie paliczki palców przybierają formę „podudzi”;
• Paznokcie stają się jak „okulary do zegarków”.

Plwocina po odkrztuszeniu przechowywana w pojemniku dzieli się na frakcje:

• Dolny to gruba, gęsta warstwa resztek tkanki;
• Medium - płynna ropa ze śliną;
• Górna - spieniony płyn surowiczy.

Pacjent może wypisać do litra plwociny dziennie. Jego ilość zależy od objętości jamy utworzonej przez ropień.

Diagnostyka

Najbardziej pouczającą metodą diagnozowania ropnia płuca jest radiografia. Przed przełomem ropnia na obrazie widoczny jest naciek w tkance płucnej; po przełamaniu ropnej formacji utrwala się jasny punkt z poziomym poziomem płynu. Ten test pomoże postawić dokładną diagnozę i odróżnić ją od innych chorób płuc.

Dodatkowe metody instrumentalne:

• MRI, TK płuc - wykonuje się, gdy istnieje podejrzenie kawitacji płuc lub gdy oskrzela są uciskane przez dużą formację;
• Spirografia;
• Bronchoskopia - pozwala wykluczyć złośliwe guzy płuc;
• Peakfluometry;
• EKG.

Aby wykluczyć zapalenie opłucnej, gdy pojawiają się podobne objawy, wykonuje się nakłucie opłucnej.

Diagnostyka laboratoryjna - metody i wskaźniki potwierdzające chorobę:

• Morfologia krwi - na pierwszym etapie leukocytoza, podwyższony poziom ESR, zmiana formuły leukocytów, na drugim etapie wskaźniki zbliżają się do normy, podczas przejścia do fazy przewlekłej objawy niedokrwistości, poziom ESR jest stabilny.
• Ogólna analiza moczu - mikrohematuria, albuminuria, obecność białka;
• Biochemiczne badanie krwi - wzrost ilości fibryny, haptoglobiny, β-globuliny.
• Ogólna analiza plwociny - obecność nietypowych komórek, kwasów tłuszczowych, prątków gruźlicy, włókien elastycznych;
• Bakterioskopia plwociny - identyfikacja patogenu;
• Kultura bakteryjna plwociny - określenie wrażliwości patogenu na leki przeciwbakteryjne.

Na podstawie wyników badania diagnostycznego lekarz ustala taktykę leczenia, koncentrując się na nasileniu stanu pacjenta.

Leczenie ropnia płuc

Choroba ta jest leczona w warunkach szpitalnych na oddziale pulmonologii. W ostrej fazie pacjentowi pokazano odpoczynek w łóżku. Kilka razy dziennie przez 10 do 30 minut umieszcza się go w pozycji drenującej, aby stymulować odpływ plwociny.

Możliwe manipulacje i procedury leczenia:

• Leczenie antybiotykami skutecznymi przeciwko rodzajowi bakterii chorobotwórczych, które zaatakowały płuca - klindamycyna, ampicylina-sulbaktam, metronidazol, ceftriakson, cefotaksym, amoksycylina-klawunalan;
• Transfuzja krwi, autohemotransfuzja - uaktywnia odporność pacjenta;
• Przepisanie globuliny antystafilokokowej i globuliny gamma, jeśli to konieczne;
• Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe - mycie jam ropnia środkami antyseptycznymi;
• Nakłucie przezskórne dużych ropni obwodowych;
• Tracheotomia i aspiracja plwociny u osłabionych pacjentów;
• Przezskórny lub chirurgiczny drenaż ropni;
• Drenaż współistniejącego ropniaka;
• Resekcja płuca z nieskutecznością leczenia zachowawczego, mnogimi ropniami, zgorzelinowym uszkodzeniem tkanki.

Średni czas leczenia ropnia płuca wynosi 3-6 tygodni, przy dużych formach i licznych zmianach, wydłuża się do 6-8 tygodni.

Przewlekły ropień płuc

Czynniki powodujące przewlekłą postać choroby są takie same jak w ostrej postaci patologii - grzyby, pałeczki Gram-ujemne i Gram-dodatnie, różne szczepy gronkowców.

Nie jest łatwo zdiagnozować przejście choroby do postaci przewlekłej, ponieważ jej objawy mogą być minimalne, znajdować się w remisji. Udoskonalenie metod diagnostyki i leczenia ostrego ropnia płuca doprowadziło do zmniejszenia liczby jego przejść do postaci przewlekłej.

Kliniczne objawy postaci przewlekłej:

• Objawy zatrucia (ból głowy, osłabienie, szybkie zmęczenie);
• Częsty kaszel;
• Ból w klatce piersiowej po uszkodzonej stronie;
• Uczucie zadyszki;
• Zakłócenie pracy innych narządów o nieznanej etiologii.

Przyczyny przejścia choroby do postaci przewlekłej:

• Obecność licznych lub zbyt dużych ropni;
• Przy nieskutecznym drenażu powstała włóknista torebka, pokryta tkanką łączną, co utrudnia redukcję jamy ropnia;
• Obecność sekwestrów w jamie ropnia, które uniemożliwiają pełny drenaż;
• Po zabiegu utworzyła się sucha pozostałość ubytku;
• Zmniejszona odporność, niewystarczająca odpowiedź organizmu na leczenie;
• Obecność zrostów opłucnowych w płucach, zapobiegających zniszczeniu jamy ropnia.

Obecność przewlekłego procesu zapalnego negatywnie wpływa na funkcjonowanie organizmu. Przewlekła niedotlenienie i zatrucie produktami ubocznymi bakterii chorobotwórczych, brak równowagi w działaniu układu hormonalnego i nerwowego prowadzi do niebezpiecznych konsekwencji:

• Tworzenie się nadciśnienia płucnego;
• Naruszenie mikrokrążenia w tkankach różnych narządów;
• Pojawienie się niedoboru odporności;
• Naruszenie metabolizmu białek i energii.

Przewlekły ropień płuca może być powikłany krwotokiem płucnym, rozwojem posocznicy, wtórną rozstrzeni oskrzeli, amyloidozą miąższową.

Przewlekłe leczenie ropnia. Jedynym skutecznym leczeniem jest operacja usunięcia jamy z ropą z płuc. Ponieważ pacjenci są znacznie osłabieni, wymagane jest staranne przygotowanie do operacji.

Metody przygotowania:

• Sanitacja ropnej jamy za pomocą środków antyseptycznych;
• Zwalczanie skutków zatrucia;
• Korekta ogólnego stanu organizmu pacjenta w celu zwiększenia odporności i zdolności rezerwowych.

Po operacji należy zwrócić szczególną uwagę na rehabilitację pacjenta, aby zapobiec powikłaniom pooperacyjnym.

W resuscytacji szczególną uwagę zwraca się na przywrócenie krążenia krwi i funkcji oddechowych, zapobieganie zmianom zakaźnym. Po wyprostowaniu operowanego płuca, przywróceniu prawidłowej morfologii krwi i zdolności pacjenta do samodzielnego wstawania i chodzenia można uznać, że operacja zakończyła się sukcesem.

Aby zapobiec tworzeniu się ropnia płuc, konieczne jest terminowe leczenie chorób układu oddechowego, odkażanie jamy ustnej i ognisk przewlekłej infekcji.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.