Śliwka Wiśniowa - Użyteczne Właściwości I Szkoda śliwki Wiśniowej

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przydatne właściwości i szkoda śliwki wiśniowej

Śliwa wiśniowa to drzewo owocowe osiągające wysokość 10-13 mw rejonach południowych, 4-5 mw pasie środkowym. Ma od jednego do kilku pni, czasem przybiera postać krzaka.

• Korona drzewa jest zaokrąglona, rzadziej piramidalna, gęstnieje przy niewłaściwej pielęgnacji. Pień drzewa osiąga grubość 50 cm, ma kolczaste pędy w kolorze czerwono-brązowym.
• Silny system korzeniowy wnika na głębokość 10-12 m na luźnych glebach żyznych, od 2 mi głębiej - na gęstych glinach. Promień systemu korzeniowego sięga 10 m, wykraczając poza występ korony drzewa. Wzrost korzeni jest niezwykle rzadki, dopiero po uszkodzeniu korzeni.
• Liść śliwki wiśniowej ma kształt podłużny - zaokrąglony, kolor - ciemnozielony, u niektórych odmian - czerwono-brązowy. Pąki śliwki wiśniowej mają wysoką zdolność budzenia się, więc zarastające gałązki mogą pojawiać się nawet na gałęziach szkieletu.

• Owoc śliwki wiśniowej to okrągły lub podłużny pestkowiec, są spłaszczone okazy. Owoc ma wyraźny rowek, wizualnie dzieląc owoc na dwie części. Masa owoców odmian dzikich wynosi 3-6 g, w odmianach uprawnych i mieszańcach masa 60 g. Miąższ śliwki wiśniowej jest soczysty, konsystencja wodnista lub chrzęstna, kolor miąższu różowy, żółty, zielony, czerwony. Kolor skórki waha się od jasnożółtego do prawie czarnego. Na owocach może znajdować się woskowata powłoka. Kamień jest prawie zawsze słabo oddzielony od miazgi; w mieszańcach można go łatwiej oddzielić.

Dojrzałe owoce mogą się kruszyć. Główny okres dojrzewania śliwki wiśniowej na środkowym pasie to połowa lipca i początek września.

Zadowolony:

• Skład i kaloryczność śliwki wiśniowej
• Przydatne właściwości śliwki wiśniowej
• Szkoda śliwki wiśniowej
• Jaka jest różnica między śliwką wiśniową a śliwką?
• Wiśniowa śliwka do gotowania
• Szczepienie śliwki
• Jak kwitnie śliwka wiśniowa?
• Gdzie rośnie śliwka wiśniowa?
• Odmiany śliwek wiśniowych
• Przeciwwskazania do stosowania

Skład i kaloryczność śliwki wiśniowej

Zawartość kalorii w śliwce wiśniowej wynosi 34 kcal na 100 g, co pozwala na wykorzystanie śliwki wiśniowej w żywieniu dietetycznym. Pomimo słodko-kwaśnego smaku owoc ten zawiera w swoim składzie niewiele cukru.

• Tłuszcze: 0,1 g
• Białka: 0,2 g
• Węglowodany: 9,7 g
• Woda: 89,5 g
• Popiół: 0,5 g
• Celuloza: 1,8 g

Witaminy (na 100 g):	ilość	% RDA
Witamina C (kwas askorbinowy)	13 mg	czternaście%

Minerały (w 100 g):	ilość	% RDA
Bor	92 μg	131%
Krzem	25 mg	83%
Żelazo	1,9 mg	jedenaście%
Rubid	10 mcg	dziesięć%

Pełny skład chemiczny ➤

Inne ważne połączenia:

• Fitosterole - 7 mg (12,7% RDI)
• Puryny - 6 mg (5% RDI)
• Kwas szczawiowy - 10 mg (2,5% RDI)

Przydatne właściwości śliwki wiśniowej

Lecznicze właściwości śliwki wiśniowej:

• Reguluje ciśnienie krwi;
• To delikatny środek przeczyszczający;
• Zwiększa poziom hemoglobiny we krwi;
• Pomaga leczyć kaszel, likwiduje ból gardła, który jest naturalnym środkiem antyseptycznym;
• Maski z miąższem śliwki wiśniowej likwidują plamy starcze na skórze twarzy i ciała;
• Wzmacnia ogólną odporność.

Owoce wiśni można włączyć do diety diabetyków, dzieci i osób starszych, nie zaszkodzi im. Śliwka wiśniowa rzadko wywołuje reakcje alergiczne, dlatego można ją spożywać z umiarem dla osób ze skłonnościami do alergii.

Szkoda śliwki wiśniowej

Przy nadmiernym stosowaniu można odczuć konsekwencje takich ekscesów - bóle brzucha, ból w projekcji żołądka, nudności. Wszystkie te objawy ustępują bez żadnego leczenia.

Największym zagrożeniem są kości tego owocu. Chociaż węgiel aktywny jest wytwarzany z muszli wiśni, jedzenie tych nasion może spowodować zatrucie. Zawierają kwas cyjanowodorowy, związek chemiczny niebezpieczny dla życia i zdrowia ludzi. Kwas uwalnia się podczas przechowywania kompotów, powideł ze śliwek wiśniowych, przygotowanych z nasion. Niebezpieczna koncentracja narasta przez rok lub dłużej.

Jaka jest różnica między śliwką wiśniową a śliwką?

Śliwka - rośliny z rodziny Rosaceae, podrodzaju Prunus, pospolite w północnych rejonach umiarkowanych. Istnieje 250 gatunków, z których większość to rośliny owocowe.

Śliwka czereśniowa należy również do rodzaju śliwka, jej łacińska nazwa to „śliwka rozłożysta” (Prunus cerasifera).

Charakterystyka botaniczna śliwki:

• Owocem jest pestkowiec, zawierający dużą pestkę, ma słodki smak;
• Liście są proste, z postrzępionymi krawędziami, lancetowate;
• Kwiaty - białe lub różowe, połączone w parasolkę od 2 do 6 kwiatostanów lub pojedyncze, mają 5 płatków i 6 działek.

Charakterystyka botaniczna śliwki wiśniowej:

• Owocem jest pestkowiec o okrągłym kształcie z woskową powłoką i podłużnym rowkiem, często ma słodko-kwaśny smak, w niektórych odmianach smak jest bliższy słodkiemu;
• Liście - eliptyczne, skierowane ku górze;
• Kwiaty - białe lub różowe, pojawiają się na początku maja.

Dodatkowe różnice:

• Obszar występowania śliwki wiśniowej jest dalej na południe niż obszar występowania śliwki;
• Śliwka wiśniowa jest szybsza niż śliwka, owocuje 2 lata wcześniej niż śliwka;
• Śliwka dojrzewa wcześniej niż śliwka wiśniowa, począwszy od początku lata w regionach południowych;
• Pestka większości odmian śliwek oddziela się lepiej niż pestka śliwki wiśniowej;
• Śliwka wiśniowa lepiej znosi transport na duże odległości niż śliwki;
• Śliwki większości odmian można suszyć, śliwka wiśniowa praktycznie nie podlega takiej obróbce;

Śliwka wiśniowa praktycznie nie jest narażona na choroby upraw owocowych i działanie szkodników, w przeciwieństwie do śliwek, których uprawa wymaga stosowania specjalnych środków ochronnych.

Wiśniowa śliwka do gotowania

Słodko-kwaśne owoce śliwki wiśniowej o delikatnym aromacie znalazły zastosowanie w sztuce kulinarnej różnych narodów.

Są nie tylko spożywane na świeżo, ale także ze śliwki wiśniowej przygotowywane są różne potrawy:

• Dżem,
• Dżem,
• Marmolada,
• Pastila,
• Syrop,
• Kompot,
• Wino,
• Esencja do koktajli.

Śliwka wiśniowa jest marynowana jako dodatek do tłustych dań mięsnych. Znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym do przygotowania kwasu cytrynowego. Popularnością cieszy się słynny gruziński sos „tkemali” ze specjalnego gatunku wiśniowej śliwki. Aby to zrobić, miazgę gotuje się na wolnym ogniu we wrzącej wodzie, przeciera przez sito, zagotowuje z dodatkiem przypraw i ziół.

Szczepienie śliwki

Zaszczepienie takie wykonuje się w celu nadania śliwce wiśniowej większej mrozoodporności, gdyż śliwka charakteryzuje się podwyższoną zimotrwalością. Ponadto, jeśli kilka odmian śliwki wiśniowej zostanie posadzone na śliwce, zapylą się one nawzajem, a ogólny plon wzrośnie tylko z tego.

Do zapylania wybiera się odmiany strefowe, które są odpowiednie do uprawy w każdym określonym regionie. Jeśli zbierasz odmiany o różnych okresach owocowania, możesz znacznie wydłużyć czas zbioru śliwki wiśniowej.

Termin szczepienia na środkowym pasie to marzec, czas przed pęknięciem pąków na zrazie i podkładce. Wiek drzewa na pęd nie powinien przekraczać 5 lat, a gałęzie, na których szczepione będzie cięcie, nie powinny być starsze niż rok. Najlepszą porą na szczepienie jest poranek przy dużej wilgotności powietrza, ponieważ wieczorem powietrze jest bardziej suche, a sekcje roślin szybko się utleniają i wysychają, co ogranicza przeżywalność.

Kolejność wykonania szczepienia rozszczepionego jest najłatwiejsza:

• Przyciąć materiał za pomocą nożyc do przycinania.
• Wykonaj na nim przekrój bardzo ostrym nożem.
• Rozłupać łodygę na środku na 3-4 cm.
• Naostrz przeszczep w formie klina, zaczynając od dolnego pąka.
• Zraz włożyć zwężoną częścią do łupiny podkładki.
• Owiń miejsce zarodka taśmą izolacyjną.
• Odetnij koniec zrazu sekatorem, pozostawiając 3-4 pąki.
• Przykryj cięcie boiskiem ogrodowym.
• Umieść plastikową torbę na nowym pędzie, aby zatrzymać wilgoć.

Po pojawieniu się pierwszych liści na zrazie worek należy usunąć. Taśma jest usuwana z miejsca inokulacji, gdy zraz osiągnie co najmniej 25 cm długości. Latem pędy pojawiające się na podkładce są usuwane, aby zapewnić maksymalne odżywienie szczepionych sadzonek. Po roku możesz liczyć na pojawienie się pierwszych zbiorów.

Jak kwitnie śliwka wiśniowa?

Kwitnie śliwka wiśniowa z białymi lub jasnoróżowymi kwiatami o średnicy 20-40 mm. Niektóre odmiany mają ciemnoróżowe kwiaty. Kwiaty wiśni są osadzone 1-2 na długich szypułkach, mają żółte lub pomarańczowe pylniki. Śliwka wiśniowa zaczyna kwitnąć przed pojawieniem się liści; kwiaty znajdują się na rocznych lub zarośniętych pędach drzewa owocowego.

Kwitnienie trwa 7-11 dni, czas pojawienia się kwiatów na środkowym pasie to początek maja. Kwitnąca śliwka wiśni jest niezwykle dekoracyjna.

Ze względu na wczesną dojrzałość śliwka wiśniowa zaczyna kwitnąć w trzecim roku życia. Najszybciej rosnące odmiany składają pąki kwiatowe na etapie wzrostu sadzonek w szkółce. Czasami jesienią można zaobserwować powtarzające się kwitnienie śliwki wiśniowej, znacznie słabsze niż wiosną.

Gdzie rośnie śliwka wiśniowa?

Ojczyzną śliwki czereśniowej są kraje Kaukazu, skąd rozprzestrzeniła się na rozległym terytorium od podnóża Alp po północne regiony Himalajów. Najczęściej śliwkę czereśni można znaleźć w krzakach wzdłuż brzegów rzek lub w zaroślach. Śliwka wiśniowa została wprowadzona do kultury już w 1-3 wieku. Uprawiany był głównie w ciepłych regionach.

Hodowcy wykonali wiele pracy, aby stworzyć nowe odmiany i hybrydy do uprawy śliwki wiśniowej w regionach centralnej Rosji i na Dalekim Wschodzie. Dziś śliwkę wiśniową można znaleźć nie tylko w regionie moskiewskim, ale także na północy - w regionie Leningradu. Aby nadać śliwce wiśniowej zwiększoną zimotrwalość, hodowcy krzyżują ją ze śliwką chińską, której drewno jest przystosowane do mrozu do -50 ° C.

Obecnie ze względu na bezpretensjonalność, wczesną dojrzałość i produktywność śliwka wiśniowa jest szeroko uprawiana na działkach domowych. Drzewo może żyć do 45-60 lat, z czego 20-25 lat może owocować. Wiele odmian śliwki wiśniowej nadal charakteryzuje się niską mrozoodpornością, która przejawia się podczas zimowych i wczesnowiosennych roztopów. Drzewo rozpoczyna wegetację po krótkim ociepleniu, a następnie cierpi na zamarzanie pąków, pędów i kory.

Śliwka wiśniowa nie należy do upraw samopłodnych. Dlatego, aby uzyskać dobre plony w ogrodzie, powinno być co najmniej 2-3 śliwki wiśniowe do zapylenia krzyżowego.

Odmiany śliwek wiśniowych

Klasyfikacja botaniczna używa dwóch nazw - „rozłożystej śliwki” i „śliwki wiśniowej”. Pierwsza służy do scharakteryzowania odmian dziko rosnących, druga - do uprawnych form śliwki wiśniowej.

Podgatunek śliwki wiśniowej:

• Typowa (kaukaska śliwka czereśniowa) - rośnie na Kaukazie, Bałkanach, w krajach Azji Mniejszej;
• Środkowoazjatycki dziki - rośnie w Afganistanie i Iranie;
• Śliwka wiśniowa wielkoowocowa - formy kulturowe uprawiane w ogrodach prywatnych.

Odmiany wielkoowocowej śliwki wiśniowej:

• Gruziński - grupa odmian tkemalijskich o kwaśnym, cierpkim smaku,
• Ormiański,
• Irański,
• Bałkański,
• Indyjski,
• Krymskie - odmiany mają smak deserowy i wielkoowocowe, są podstawą do tworzenia większości odmian selekcji krajowej
• Tavricheskaya,
• Czerwonolistna (pissarda) - uprawiana do celów dekoracyjnych, choć ma kilka form wielkoowocowych z owocami o doskonałym smaku.

Dowiedz się więcej: Najlepsze odmiany hybrydowej śliwki wiśniowej dla regionu moskiewskiego

Przeciwwskazania do stosowania

Stosowanie śliwki wiśniowej i preparatów przygotowanych na jej bazie (dżemy, sosy, kompoty) jest przeciwwskazane w przypadku indywidualnej nietolerancji tej kultury owocowej.

Szczególnie ostrożnie musisz jeść świeże owoce dla osób cierpiących na choroby przewodu pokarmowego:

• Wrzody żołądka i dwunastnicy;
• Zapalenie błony śluzowej żołądka ze zwiększoną kwasowością soku żołądkowego.

Nie zaleca się stosowania śliwki wiśniowej w żadnej postaci do karmienia niemowląt.

Zastosowanie śliwki wiśniowej jako deseru oraz składnika różnych potraw i przetworów znacznie wzbogaci dietę w witaminy. Korzyści zdrowotne wynikające ze stosowania tego owocu będą niezaprzeczalne przy umiarkowanym stosowaniu i przy uwzględnieniu przeciwwskazań.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).