Adenowirusowe Zapalenie Spojówek Oka - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Adenowirusowe zapalenie spojówek oka

Adenowirusowe zapalenie spojówek to zakaźne uszkodzenie spojówki narządu wzroku. Podnosi się temperatura ciała, rozwija się nieżyt nosa i pojawia się ból gardła.

Jest wywoływana przez różne typy adenowirusów i objawia się uszkodzeniem oczu. Towarzyszy mu silne łzawienie, zaczerwienienie oczu, obrzęk oczu i powiek, ból, pieczenie i uczucie obcego ciała w oku. Infekcja może być przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki lub dostać się na błony śluzowe oczu w kontakcie z oczami brudnych rąk, na których znajduje się wirus.

Najczęściej dzieci cierpią na zapalenie spojówek o charakterze adenowirusowym. Wynika to z niewystarczającego wykształcenia umiejętności higienicznych. Infekcja dostaje się do narządów wzroku wraz z brudnymi rękami. Jeśli leczenie jest opóźnione, może to prowadzić do poważnych komplikacji. Terapia powinna być kompleksowa. Sprowadza się do stosowania leków przeciwwirusowych i przeciwbakteryjnych.

Zadowolony:

• Przyczyny adenowirusowego zapalenia spojówek
• Objawy adenowirusowego zapalenia spojówek
• Diagnostyka adenowirusowego zapalenia spojówek
• Leczenie adenowirusowego zapalenia spojówek

Przyczyny adenowirusowego zapalenia spojówek

Adenowirusowe zapalenie spojówek jest wysoce zaraźliwe. Często z powodu tej infekcji wirusowej obserwuje się masowe wybuchy epidemii. Choroba rozprzestrzenia się szczególnie aktywnie w zorganizowanych grupach dziecięcych. Ostre okresy obserwuje się jesienią i wiosną.

U dorosłych adenowirusowe zapalenie spojówek objawia się spożyciem czynnika wywołującego chorobę. Każda cząsteczka wirusa ma swoje własne DNA. To jest jego znak rozpoznawczy. Średnica adenowirusów nie przekracza 90 nm. Kształt wirusa jest reprezentowany przez kulę.

Adenowirusy wykazują wystarczającą odporność w środowisku zewnętrznym. Jednak w temperaturze +50 ° C wirusy giną. Produkty zawierające fenol i chloraminę mogą zniszczyć ich strukturę.

W tkankach żywego organizmu wirusy zaczynają się aktywnie namnażać. Uszkadzają komórki gospodarza, powodując rozpad chromatyny i zniszczenie jąderek. Do chwili obecnej znanych jest ponad 40 serotypów wirusów. Jednak zapalenie spojówek jest najczęściej wywoływane przez szczepy o numerach 4, 6, 7, 10. Podtypy wirusów 3, 7a i 11 prowadzą do masowych wybuchów choroby.

Infekcja jest przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki. Zaimplementowano również mechanizm kontaktowy służący do rozprzestrzeniania się wirusa. Choroba przenoszona jest z jednej osoby na drugą poprzez mówienie, kichanie, kaszel. Dzieci zarażają się brudnymi rękami, dotykaniem twarzy i oczu.

Osobno konieczne jest podkreślenie czynników ryzyka, które przyczyniają się do rozwoju choroby:

• Hipotermia organizmu.
• Błędy higieniczne.
• Słaba pielęgnacja soczewek i okularów.
• Uraz gałki ocznej.
• Operacje chirurgiczne na narządach wzroku.

Adenowirusowe zapalenie spojówek może mieć postać cienkowarstwową, nieżytową i pęcherzykową. U dzieci najczęściej diagnozuje się objawowe zapalenie spojówek.

Odporność po wcześniejszej chorobie rozwija się tylko na określony serotyp wirusa.

Objawy adenowirusowego zapalenia spojówek

Od czasu wystąpienia infekcji do pierwszych objawów choroby mija około 5-7 dni. Jednak czasami ten okres jest skrócony do 3 dni. Adenowirusowe zapalenie spojówek jest łatwiejsze u dorosłych niż u dzieci. Jednocześnie objawy choroby nie różnią się między nimi.

Początek choroby zawsze przypomina przeziębienie. Wzrost temperatury ciała człowieka, ból gardła, przekrwienie nosa, katar. Pacjent skarży się na ból głowy, stolec może stać się płynny.

Węzły chłonne powiększają się, reagują bólem. Po 2-3 dniach pojawiają się pierwsze objawy zapalenia spojówek. Najpierw w 1 oku występuje stan zapalny, ale infekcja szybko rozprzestrzenia się na drugi narząd wzroku. Powieki stają się opuchnięte i zaczerwienione. Wyładowanie może być surowicze lub ropne. Łzawienie wzrasta, w jasnym świetle oczy reagują bólem. Wydaje się, że dostało się do nich obce ciało. Oczy swędzą, swędzą, białka mogą żółknąć.

Adenowirusowe zapalenie spojówek może występować w 3 postaciach.

Każdy z nich charakteryzuje się pewnymi objawami:

• Filmy zapalenie spojówek. Ta postać choroby jest typowa dla dzieciństwa. W oczach tworzą się cienkie filmy, które pokrywają błonę śluzową narządu wzroku. Folie te można łatwo usunąć wacikiem. Są szarawe, przezroczyste i nietrwałe. Jeśli filmy staną się gęstsze, może to wskazywać, że gromadzi się w nich fibryna. Przyklejają się do spojówki i są bardzo trudne do usunięcia. Próbując to zrobić, dochodzi do uszkodzenia błon śluzowych. Ten przebieg choroby wiąże się z ryzykiem powstania tkanki bliznowatej. Jednak nie zdarza się to często. Przeważnie uszkodzenie błony śluzowej oka ogranicza się do niewielkich krwotoków. Z biegiem czasu przechodzą samodzielnie. Błoniastej postaci adenowirusowego zapalenia spojówek towarzyszy wzrost temperatury ciała, zwiększa się odurzenie organizmu, które może trwać przez długi czas.

• Nieżytowa postać adenowirusowego zapalenia spojówek. W tego typu procesie zakaźnym spojówka oka zmienia kolor na czerwony, ale sekret jest wydzielany w niewielkich ilościach. Choroba trwa nie dłużej niż tydzień, rzadko łączy się z jakimikolwiek powikłaniami.
• Pęcherzykowa postać zapalenia spojówek. Na błonach śluzowych oka pojawia się wiele pęcherzyków, które zostaną wypełnione przezroczystym płynem. Wysypki pojawiają się na powiekach, na przejściowej fałdzie. Błona śluzowa narządów wzroku jest poluzowana.

Choroba może być komplikowana przez dodanie flory bakteryjnej, zespołu suchego oka, zapalenia rogówki, zapalenia ucha środkowego i zapalenia migdałków. Jednak nie są one często rejestrowane. Powikłania związane są z faktem, że leczenie infekcji adenowirusem rozpoczęto późno.

Średni czas trwania choroby to 2 tygodnie. Jeśli leczenie było wysokiej jakości i kompletne, powrót do zdrowia może nastąpić szybciej.

Diagnostyka adenowirusowego zapalenia spojówek

Ostra postać choroby jest diagnozowana przez okulistę. Lekarz stawia diagnozę na podstawie badania pacjenta. Wizualizuje główne objawy infekcji: obrzęk powiek, zaczerwienienie błon śluzowych, wydzielina z oczu. Pacjent będzie miał obrzęknięte węzły chłonne na szyi.

Aby potwierdzić diagnozę, lekarz może przepisać następujące testy laboratoryjne:

• ELISA (enzymatyczny test immunosorpcyjny). Ten test pozwala wykryć miano przeciwciał we krwi wytwarzanych przeciwko konkretnemu czynnikowi zakaźnemu. W przypadku adenowirusowego zapalenia spojówek wartości te zwiększają się 4-krotnie. Jednak tej techniki nie można sklasyfikować jako pilną. W przypadku infekcji adenowirusem pobieranie krwi będzie musiało zostać przeprowadzone 2 razy: na wczesnym etapie rozwoju choroby i po jej zakończeniu.
• RAFA. Ta metoda pozwala szybko zidentyfikować czynnik wywołujący chorobę. Do analizy pobiera się rozmaz ze spojówki.
• PCR. Technika ma na celu wykrycie cząsteczki DNA organizmu chorobotwórczego. Jest izolowany z wymazu pobranego ze spojówki. Aby przeprowadzić analizę, lekarze będą potrzebować zaawansowanego sprzętu. Metoda jest droga, dlatego rzadko jest stosowana w przypadku adenowirusowego zapalenia spojówek.
• Badanie bakteryjne wydzieliny ze spojówki. Umożliwia określenie flory bakteryjnej, która może towarzyszyć infekcji adenowirusem. Uzyskanie wyniku zajmie około tygodnia.

Objawy adenowirusowego zapalenia spojówek są podobne do objawów bakteryjnych. Leczenie tych dwóch patologii jest inne, dlatego tak ważna jest dokładna diagnoza. Przy niewłaściwie dobranej terapii zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkich powikłań, aż do utraty wzroku włącznie. Niemożliwe jest samodzielne określenie choroby i rozpoczęcie jej leczenia. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki zapalenia, należy skonsultować się ze specjalistą.

Ważne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej adenowirusowego zapalenia spojówek z jaskrą, zapaleniem tęczówki, zapaleniem rogówki, zapaleniem nadtwardówki. Również zapalenie spojówek może być grzybicze, opryszczkowe, bakteryjne, chlamydiowe. Jednocześnie przebieg kliniczny wymienionych reakcji zapalnych często przypomina adenowirusowe zapalenie spojówek.

Leczenie adenowirusowego zapalenia spojówek

W leczeniu adenowirusowego zapalenia spojówek wymagane będzie podejście zintegrowane. Pacjentowi przepisuje się leczenie miejscowe i ogólnoustrojowe, a wiek pacjenta nie ma znaczenia. Oprócz leków przeciwwirusowych można stosować antybiotyki. Stosuje się je, gdy choroba jest powikłana infekcją mikrobiologiczną.

Okuliści przepisują krople do oczu. Leki z wyboru to: Interferon, Tobrex, Poludan, Vitabakt. W pierwszym dniu zabiegu bardzo często (do 8 razy dziennie) chowane. W przypadku poprawy liczba instalacji zmniejsza się do 3-4. Aby złagodzić objawy choroby, może być konieczne użycie sztucznej kropli łez, na przykład Vidisik, Oftagel.

Wewnątrz przyjmuje się leki przeciwhistaminowe. Jeśli dojdzie do infekcji bakteryjnej, terapię uzupełnia się kroplami bakteryjnymi lub maściami.

Oprócz uszkodzenia narządów wzroku u pacjenta rozwija się nieżyt nosa, pojawia się ból gardła. Dlatego pacjentowi przepisuje się leki immunomodulujące. Mają na celu wzmocnienie odporności organizmu, dzięki czemu układ odpornościowy lepiej walczy z infekcją wirusową.

Ponadto ważne jest, aby ukierunkować wysiłki na zapobieganie rozprzestrzenianiu się infekcji wśród zdrowych członków rodziny.

W tym celu realizowane są następujące działania:

• Pacjent jest izolowany w oddzielnym pomieszczeniu. Pomieszczenie należy wentylować co najmniej 2 razy dziennie. Jeśli dana osoba nie reaguje dobrze na jasne światło, zaleca się zasłonięcie okien.
• Pacjent powinien używać oddzielnych naczyń, środków higieny osobistej i ręcznika.
• Po kontakcie z osobą chorą należy umyć ręce mydłem.
• Krople należy wkraplać do oczu pojedynczą pipetą. Pacjent powinien używać własnego szalika, wacików i innych akcesoriów. Pościel zaleca się prać w wysokich temperaturach i prasować.

Jeśli w przedszkolu zarejestrowano przypadek infekcji adenowirusem, dziecko jest izolowane od zdrowych dzieci. Grupa wykonuje sprzątanie na mokro, pomieszczenie jest wentylowane.

Zawsze należy przestrzegać zasad higieny. Okulista powinien używać wyłącznie sterylnych narzędzi, z którymi należy obchodzić się ostrożnie. Ponieważ adenowirusy są w stanie przetrwać nie tylko w powietrzu, ale także w wodzie, należy pływać tylko w tych basenach, które podlegają wysokiej jakości przetwarzaniu.

Jeśli dana osoba otrzyma odpowiednie leczenie choroby, organizm będzie w stanie poradzić sobie z infekcją w ciągu 10-12 dni. Choroba rzadko powraca. Z reguły rokowanie dotyczące wyzdrowienia jest tak korzystne, jak to tylko możliwe.

Infekcja adenowirusem wymaga profesjonalnego podejścia do leczenia. Dlatego gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, należy skontaktować się z okulistą.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.