Operacja Usunięcia Higromatu: Przygotowanie, Etapy, Powikłania

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Operacja usunięcia higromatu

Operacja usunięcia higromatu to jedyny sposób na całkowite pozbycie się nowotworu i zminimalizowanie ryzyka jego nawrotu. Jeśli zabieg został wykonany prawidłowo, a pacjent jest starannie przygotowany, prawdopodobieństwo powikłań będzie minimalne.

Zadowolony:

• Cechy operacji
• Trening
• Jak przebiega operacja usunięcia higromatu?
• Etapy operacji usunięcia higromatu
• Laserowe usuwanie higromatu
• Rehabilitacja
• Powikłania po usunięciu higromatu

Cechy operacji

Wycięcie higromatu to skuteczny sposób na usunięcie torbieli. Możesz spróbować sobie z tym poradzić nakłuciem lub fizjoterapią, ale żaden specjalista nie da gwarancji 100% wyzdrowienia.

Wielu pacjentów interesuje się tym, czy możliwe jest usunięcie higromatu bez konsekwencji zdrowotnych. Należy rozumieć, że każda operacja niesie ze sobą ryzyko powikłań, ale będą one minimalne, jeśli pacjent przejdzie gruntowne szkolenie, a sam zabieg przeprowadzi profesjonalista. Dlatego wybierz placówkę medyczną, w której musisz ze szczególną ostrożnością usunąć higromę. Lekarze muszą posiadać niezbędne kwalifikacje i być upoważnieni do wykonywania takich operacji.

Trening

Przed operacją pacjent musi przejść szereg badań, które obejmują:

• Badanie dotykowe higromatu przez chirurga. Lekarz określa wielkość i stan guza, ocenia jego strukturę itp.
• Ultradźwięk. To badanie jest obowiązkowe przed operacją. W trakcie jego realizacji możliwe jest dokładne określenie wielkości, kształtu i budowy guza, a także jego lokalizację względem innych tkanek i struktur (włókna nerwowe, stawy, ścięgna, naczynia krwionośne).
• MRI jest przepisywane, jeśli lekarz ma wątpliwości co do charakteru guza lub jeśli znajduje się w trudno dostępnych miejscach.
• Przebicie higromatu. Procedura sprowadza się do pobrania zawartości guza, który jest wysyłany do analizy histologicznej. Nakłucie pozwala wykluczyć obecność komórek złośliwych w nowotworze.

Ogólne przygotowanie do operacji sprowadza się do wykonania badania krwi pod kątem biochemii w celu oceny układu krzepnięcia. Krew jest również oddawana na HIV, zapalenie wątroby i kiłę.

Jak przebiega operacja usunięcia higromatu?

Przygotowanie do zabiegu nie jest trudne. Jednak higromaty często znajdują się w bliskim sąsiedztwie zakończeń nerwowych, ścięgien i stawów, dlatego od chirurga wymagane są wysokie umiejętności.

W rzeczywistości hygroma to cysta, która siedzi na kaletce. Przed podjęciem decyzji o interwencji należy szczegółowo zapytać lekarza o przebieg operacji. Lekarz musi usunąć nie tylko sam korpus guza, ale także jego przesmyk, po czym zszywa się torebkę maziową i brzegi rany.

Operacja usunięcia higromatu znajdującego się na stawie nadgarstkowym jest dość trudna. W tym miejscu koncentruje się wiele naczyń krwionośnych i zakończeń nerwowych. Ich uszkodzenie grozi upośledzeniem funkcji kończyny. Dlatego zabieg powinien być wykonywany przez specjalistę praktykującego w zakresie mikrochirurgii ręki. Chirurdzy ogólni nie zawsze są świadomi wszystkich niuansów usuwania higromatu na dłoni, więc nie podejmują się operacji.

Hygromy najczęściej zlokalizowane są w okolicy stawu nadgarstkowego, chociaż czasami występują na stopach. Zagrożeni są sportowcy, którzy znacznie obciążają kończyny dolne. Taka operacja ma pewne cechy zachowania, ale jej schemat został opracowany. Dlatego jeśli lekarz ma wystarczające kwalifikacje, ryzyko wystąpienia powikłań jest minimalne.

Etapy operacji usunięcia higromatu

Po wykonaniu wszystkich czynności przygotowawczych lekarz poinformuje pacjenta o terminie chirurgicznego usunięcia higromatu. Najczęściej zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Jednak w ciężkich przypadkach można podać znieczulenie ogólne. Wskazuje się, gdy higromata jest duża, znajduje się w trudno dostępnym miejscu i operacja zostanie wydłużona w czasie.

Średni czas zabiegu to 30 minut.

Główne etapy wykonywania operacji:

1. Lekarz wykonuje nacięcie skóry na torbieli.
2. Następnie lekarz ostrożnie oddziela guz od otaczającej tkanki.
3. Ważne jest, aby znaleźć miejsce, w którym higromat jest przymocowany do worka maziowego i go wyciąć. Czasami chirurdzy usuwają guz wraz z jego zawartością, a czasami wstępnie nakłuwają higromę, wypompowując płyn do środka.
4. Ważne jest, aby usunąć guz do samej podstawy. Jeśli nie zostanie to zrobione, po chwili napełni się ponownie płynem i konieczna będzie druga interwencja chirurgiczna.
5. Ostatnim etapem operacji jest zszycie tkanek worka maziowego i samej rany, przez którą uzyskano dostęp do higromatu.

Na szwy zakładany jest bandaż. W razie potrzeby lekarz dodatkowo mocuje staw szyną. Bandaż będzie musiał być zmieniany każdego dnia. Szwy zostaną usunięte za 7-10 dni. Langet jest trochę dłużej noszony.

Laserowe usuwanie higromatu

Usuwanie higromatu laserem to innowacyjna technika, która minimalizuje ryzyko powikłań. Zamiast skalpela, chirurg używa wiązki lasera, aby z większą precyzją kontrolować głębokość nacięcia. Podczas jego wykonywania naczynia ulegają kauteryzacji (koagulacji), co zapobiega rozwojowi krwawień. Wysokie temperatury niszczą florę bakteryjną, więc ryzyko infekcji tkanek jest minimalne. Jednak lekarz musi działać ostrożnie, aby nie naruszyć integralności torbieli i zapobiec przedostawaniu się jej zawartości do otaczających tkanek.

Istnieje inny sposób usunięcia higromatu za pomocą lasera. W takim przypadku nakłucie nowotworu wykonuje się za pomocą 2 igieł. Laserowa dioda LED jest umieszczana w jednym nakłuciu. Z jego pomocą guz wypala się od wewnątrz. Lekarz wypompowuje płyn przez drugą igłę. Ta interwencja jest mniej traumatyczna. Po operacji na kończynę zakłada się bandaż ciśnieniowy.

Usunięcie higromatu laserem, a także wycięcie skalpelem wymaga starannego przygotowania pacjenta do zabiegu.

Do głównych zalet stosowania lasera należą:

• Operacja trwa około 20 minut.
• Zabieg jest praktycznie bezkrwawy, ponieważ laser kauteryzuje wszystkie naczynia.
• Blizna po takim preparowaniu tkanki jest subtelna, goi się szybciej.

Pełne wyzdrowienie następuje po tygodniu. Jednak niektórzy eksperci uważają, że klasyczne wycięcie higromatu skalpelem zmniejsza prawdopodobieństwo jego nawrotu, niż w przypadku usunięcia laserem. Faktem jest, że w tym drugim przypadku nie wykonuje się szycia bramek higromatu (brama jest miejscem, w którym guz łączy się ze stawem).

Rehabilitacja

Ponieważ chirurg wykonuje wszystkie zabiegi w bezpośrednim sąsiedztwie stawów, okres rehabilitacji należy zaplanować etapami. W przeciwnym razie blizna przerośnie, co może osłabić ruchomość stawu.

Sterylny opatrunek zakrywający szew będzie wymagał codziennej wymiany. Langet powinien pewnie mocować staw, ale powinien być ustawiony tak, aby nie przeszkadzał w zmianie opatrunku. Szynę nosi się przez 21-30 dni. Konkretne terminy zależą od złożoności i rozległości interwencji chirurgicznej.

W okresie rekonwalescencji konieczne jest zminimalizowanie obciążenia stawu, ale nie są one całkowicie ograniczone. Lekarz zaleca pacjentowi określone ćwiczenia, które pozwolą rozwinąć kończynę i szybko przywrócić jej dawne funkcje.

Fizjoterapia pomaga w odbudowie stawów i ścięgien.

Obejmują one:

• Rozgrzewka.
• Elektroforeza.
• Magnetoterapia.
• Terapia ultradźwiękowa.

Metody te są stosowane zarówno samodzielnie, jak iw połączeniu.

Powikłania po usunięciu higromatu

Operacja usunięcia higromatu wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań takich jak:

• Infekcja rany.
• Nadmierny rozrost tkanki bliznowatej kaletki maziowej.
• Nawrót higromatu.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo powikłań, konieczne jest staranne przygotowanie się do operacji, a po jej zakończeniu przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarskich.

Koszt interwencji chirurgicznej jest bardzo zróżnicowany i zależy od techniki jej wykonania, umiejscowienia higromatu oraz rozległości zabiegu. Im mniejszy guz, tym łatwiej się go pozbyć. Dlatego nie zwlekaj z kontaktem z lekarzem.

Autor artykułu: Bykov Evgeny Pavlovich | Onkolog, chirurg

Wykształcenie: ukończyła rezydenturę w Rosyjskim Naukowym Centrum Onkologicznym. N. N. Błochin”i uzyskał dyplom w specjalności„ Onkolog”