Wodogłowie Zewnętrzne - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zewnętrzny wodogłowie mózgu

Przy zewnętrznej postaci wodogłowia dochodzi do nadmiernego tworzenia się płynu mózgowo-rdzeniowego, który normalnie krąży w strukturach mózgu i rdzenia kręgowego i chroni go przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ponadto płyn mózgowo-rdzeniowy dostarcza mózgowi składników odżywczych i uwalnia produkty przemiany materii do krwi. W wyniku patologicznego nacisku dochodzi do atrofii tkanki mózgowej, pojawiają się objawy negatywne, a wraz z powikłaniami wzrasta ryzyko śpiączki i śmierci.

Zadowolony:

• Klasyfikacja postaci choroby
• Zewnętrzne objawy wodogłowia
• Przyczyny choroby
• Diagnostyka wodogłowia zewnętrznego
• Możliwe opcje leczenia wodogłowia zewnętrznego

Klasyfikacja postaci choroby

Wodogłowie zewnętrzne jest postacią obrzęku mózgu, polegającą na nadmiernym gromadzeniu się płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) w przestrzeni podpajęczynówkowej i podtwardówkowej mózgu. Jama podpajęczynówkowa znajduje się między miękkimi i pajęczynówkowymi błonami mózgu i rdzenia kręgowego. Między twardą a pajęczynówkową błoną mózgu znajduje się wąska szczelina podtwardówkowa. Jest przesiąknięta włóknami tkanki łącznej.

Rodzaje wodogłowia zewnętrznego:

• Forma otwarta - komunikacja dróg krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego nie jest zaburzona, zmiany wpływają na mechanizm wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego;
• Forma zamknięta - nie ma komunikacji między przestrzeniami, w których koncentruje się płyn mózgowo-rdzeniowy, a drogami jego krążenia;
• Postać hipersekrecyjna - nadmierna produkcja płynu mózgowo-rdzeniowego;
• Zewnętrzna forma substytucyjna - rdzeń (miąższ) ulega przekształceniu, zanikowi, a jego miejsce zajmuje płyn mózgowo-rdzeniowy.

Klasyfikacja wodogłowia zewnętrznego według natężenia przepływu:

• Ostre - nie więcej niż 3 dni mijają od pierwszych oznak do początkowej dekompensacji;
• Podostry - trwa przez miesiąc;
• Przewlekłe - trwa od 3 tygodni do sześciu miesięcy lub dłużej.

W zależności od poziomu ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego dzieli się na formy hipotensyjne, nadciśnieniowe i normotensyjne. Utajony przebieg choroby, trwający wystarczająco długo przy normalnym ciśnieniu wewnątrzczaszkowym, jest najniebezpieczniejszy, ponieważ objawy patologii mogą narastać nagle i jak lawina bez widocznych warunków wstępnych. Najczęściej taka sytuacja występuje w przypadku wodogłowia zastępczego zewnętrznego.

Rozróżnij wrodzone i zewnętrzne formy obrzęku mózgu. Postać wrodzona występuje podczas rozwoju wewnątrzmacicznego, wodogłowia nabytego - w wyniku urazu lub zapalenia struktur mózgowych.

Zewnętrzne objawy wodogłowia

Ciało ludzkie ma imponujące zdolności kompensacyjne. Łagodna postać wodogłowia zewnętrznego może przejść prawie niezauważalnie dla pacjenta - krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego zostaje przywrócone samoistnie. Prognozy dotyczące takiej choroby są najbardziej optymistyczne, a jej konsekwencje są minimalne.

Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego prowadzi do następujących objawów:

• Ból głowy, który nasila się po długim przebywaniu w pozycji poziomej;
• Nudności i wymioty;
• Senność;
• Zaburzenia widzenia (podwójne widzenie);
• Zwiększone zmęczenie;
• Słabość.

Wszystkie te objawy są konsekwencją zmniejszenia gęstości struktur mózgowych z uwagi na ich nasycenie płynem mózgowo-rdzeniowym, zwężenie przestrzeni podpajęczynówkowej i podtwardówkowej oraz nieprawidłową resorpcję płynu mózgowo-rdzeniowego. Zastąpienie miąższu mózgowego płynem mózgowo-rdzeniowym powoduje nasilenie objawów choroby.

Objawy wodogłowia zastępczego zewnętrznego:

• Naruszenie dużej i małej zdolności motorycznej;
• Niepewny chwiejny chód;
• Mimowolne oddawanie moczu i nietrzymanie stolca;
• Zaburzenia aktywności intelektualnej, pamięci, uwagi;
• Oznaki demencji.

W przypadku rozpoznania wodogłowia zewnętrznego u niemowlęcia występują następujące objawy:

• Rozbieżność szwów między kośćmi czaszki;
• Obrzęk ciemiączek;
• Powiększenie przedniej części czaszki;
• Brak apetytu;
• Obrzęk żył na czaszce, wyraźnie widoczny pod cienką, napiętą skórą w postaci żylnej siatki;
• Nadmierny wzrost obwodu głowy dziecka.

Przyczyny choroby

Każde zaburzenie normalnego funkcjonowania struktur mózgu może prowadzić do rozwoju choroby.

Wodogłowie zewnętrzne powoduje:

• Uraz mózgu;
• Konsekwencje urazów i złamań kręgosłupa;
• Guzy o dowolnej etiologii;
• Udar, krwiak, krwotok mózgowy;
• Konsekwencje procesów zapalnych lub neuroinfekcji (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gruźlica, opryszczka, toksoplazmoza);
• Patologia kręgów szyjnych;
• Choroby układu krążenia;
• Związane z wiekiem zmiany w strukturach mózgu;
• Wrodzone zmiany anatomiczne w ośrodkowym układzie nerwowym.

Diagnostyka wodogłowia zewnętrznego

Najbardziej pouczającą metodą diagnostyczną jest obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego lub MRI. Nieco mniej informacji można uzyskać z CT lub tomografii komputerowej.

Co możesz zobaczyć podczas MRI:

• Kontury czaszki, komór, przestrzeni podpajęczynówkowej, mózgu;
• Obecność nieprawidłowości - torbiele, guzy, krwiaki, tętniaki;
• Kształt i wielkość komór.

Oprócz tomograficznych metod diagnostycznych zaleca się następujące badania:

• Radiografia cystern podstawy czaszki - pozwala na wyjaśnienie rodzaju wodogłowia, pkti krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego;
• Angiografia lub prześwietlenie naczyń krwionośnych - diagnozuje patologie dopływu krwi do mózgu;
• Badanie krwi na obecność przeciwciał przeciwko możliwym czynnikom zakaźnym, które miały wpływ na rozwój choroby.

Oprócz przepisywania metod instrumentalnych lekarz przeprowadza badanie neuropsychologiczne, które umożliwia wyjaśnienie objawów choroby, czasu ich pojawienia się.

Możliwe opcje leczenia wodogłowia zewnętrznego

Jeśli rozpoznanie choroby ujawniło umiarkowany stopień wodogłowia zewnętrznego, neurolog określa schemat leczenia farmakologicznego. Celem terapii jest przywrócenie funkcjonowania naczyń mózgowych i czynności ośrodkowego układu nerwowego.

Pacjent przyjmuje diuretyki (Diacarb) w połączeniu z lekami kompensującymi nadmierne usuwanie potasu i magnezu z organizmu, kompleksami witaminowymi, nootropami, środkami rozszerzającymi naczynia krwionośne.

Zabiegi dodatkowe:

• Terapia manualna;
• Specjalna dieta i dieta;
• Kąpiele solno-sosnowe
• Fizjoterapia.

Jeśli nie ma poprawy wskaźników w ciągu 2-3 miesięcy lub stan pacjenta się pogarsza, wykonuje się leczenie chirurgiczne.

Metody operacyjne:

• Operacja obejścia w celu usunięcia nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego
• Chirurgia endoskopowa w celu stworzenia dodatkowych ścieżek odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego do cystern mózgowych, zaprojektowanych do wchłaniania tego płynu w naturalny sposób.

Efektem tych operacji jest przywrócenie prawidłowego krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego, poprawa jakości życia pacjenta, w niektórych przypadkach - pełna kompensacja stanu.

Autor artykułu: Sokov Andrey Vladimirovich | Neurolog

Wykształcenie: W 2005 roku odbył staż w Pierwszym Moskiewskim Uniwersytecie Medycznym im. Seszenowa i uzyskał dyplom z neurologii. W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na specjalności „Choroby układu nerwowego”.