Półpasiec

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Półpasiec

Zadowolony:

• Co to jest półpasiec?
• Objawy półpaśca
• Przyczyny półpaśca
• Konsekwencje i komplikacje
• Czy półpasiec jest zaraźliwy?
• Leczenie półpaśca
• Zbiór roślin leczniczych

Co to jest półpasiec?

Półpasiec jest chorobą sporadyczną wywoływaną przez reaktywację wirusa półpaśca typu III (wirus Varicella Zoster). Choroba charakteryzuje się dominującym uszkodzeniem skóry i układu nerwowego z poważnymi powikłaniami.

Utajone przenoszenie ospy wietrznej przez całe życie występuje u około 20% mieszkańców naszego kraju, którzy chorowali na ospę wietrzną w dzieciństwie. Bezobjawowe przenoszenie uśpionego wirusa może trwać przez całe życie. Głównym schronieniem dla niego są komórki nerwowe ciała. Pod wpływem czynników wewnętrznych i / lub zewnętrznych wirus jest aktywowany.

Grupa ryzyka obejmuje wszystkie osoby z utajoną postacią wirusa Varicella Zoster, ale w większym stopniu posiadające:

• Wiek pięćdziesiąt lat i więcej;
• Choroby przewlekłe;
• Naruszenie ogniwa komórkowego układu odpornościowego;
• Kobiety ze skomplikowaną ciążą;
• Dzieci, które chorowały na ospę wietrzną;
• Osoby młode i w średnim wieku zakażone wirusem HIV.

Częstotliwość wykrywania półpaśca wynosi 5-12 przypadków na 100 tysięcy mieszkańców. Około 80% przypadków to osoby powyżej pięćdziesiątki. Starsze kobiety chorują dwa razy częściej niż mężczyźni. Nie ma różnic płciowych w młodym i średnim wieku. Choroba kończy się ciężkimi, w 1-5% skrajnie poważnymi powikłaniami.

Półpasiec charakteryzuje się niską śmiertelnością, nie przekraczającą 2%. Większość zgonów występuje u pacjentów powyżej 75 roku życia lub młodych ludzi z ciężkimi postaciami AIDS.

Herpes zoster zakażony wirusem HIV

U osób w wieku od 20 do 40 lat OH może służyć jako marker zakażenia wirusem HIV; jest wykrywany u około 10-25% nosicieli wirusa HIV, natomiast:

• Średni wiek chorych wynosi 32 ± 4 lata wobec 65 ± 5 lat u osób niezakażonych wirusem HIV;
• Skłonność do nawrotów - 60% wobec 1,3% u osób niezakażonych wirusem HIV;
• Głębokie zmiany skórne - 30% wobec 5% u osób niezakażonych wirusem HIV.

Półpasiec u chorych na raka i pacjentów po przeszczepach narządów

Częstość występowania półpaśca u chorych poddawanych chemioterapii lub lekowej profilaktyce odrzucenia przeszczepionego narządu waha się od 25 do 50%, śmiertelność do 5-7%.

Półpasiec u kobiet w ciąży

Wskaźnik wykrywalności: 7 przypadków na 100 tysięcy kobiet. Przebieg kliniczny choroby w I trymestrze ciąży jest jedną z przyczyn jej przerwania z powodu niewydolności łożyska, niedotlenienia wewnątrzmacicznego i opóźnienia wzrostu płodu.

Półpasiec u dzieci

W istocie oznacza to ponowną chorobę dziecka, które wcześniej chorowało na ospę wietrzną w pierwszym roku życia lub zaraziło się w macicy od matki, która po raz pierwszy zachorowała na ospę wietrzną w czasie ciąży. Nie ma dowodów na ciężkość półpaśca u dzieci, z rzadkim wyjątkiem niedoboru odporności dziecka.

Objawy półpaśca

OH charakteryzuje się różnorodnymi objawami, które zależą od stadium patogenezy. Istnieją cztery główne okresy:

• Prodromal - od zera do trzeciego, maksymalnie dziesiątego dnia;
• Ostry - od dziesiątego do dwudziestego dnia;
• Rekonwalescencja - od trzech tygodni do trzech miesięcy;
• Długoterminowe konsekwencje - od trzech miesięcy do trzech lat.

Objawy stadium prodromalnego składają się z trzech komponentów: ogólnych zaburzeń klinicznych, neurologicznych i wysypek skórnych.

Połączenie dwóch z czterech następujących znaków jest powodem, aby udać się do kliniki

• Temperatura gorączkowa od 38 do 39 ^o C, czasem podgorączkowa od 37 do 37,5 ^o C. Podwyższona temperatura utrzymuje się nie dłużej niż pięć do dziesięciu dni. Długotrwała hipertermia jest charakterystyczna dla półpaśca powikłanego zapaleniem opon mózgowych lub zapaleniem mózgu. Objawy ogólne obserwuje się u około 20% pacjentów.
• Wzrost regionalnych węzłów chłonnych, głównie jednostronnych (na szyi, pod pachą, pod obojczykiem, w pachwinie) w miejscach swędzenia, bólu i wysypki.
• Bolesność w miejscach wysypki (stała, napadowa, od dotyku, uczucie pieczenia, kłucia), która często utrzymuje się przez kilka miesięcy po wyzdrowieniu - `` neuralgia po półpaścu ''.
• Pęcherzowa wysypka po jednej stronie ciała - na klatce piersiowej, brzuchu lub twarzy w postaci taśmy lub plastra otaczającego cały obszar. U 70% pacjentów wysypka pojawia się w ciągu pierwszych trzech dni od wystąpienia gorączki.

Lokalizacja wysypek

Najbardziej charakterystycznymi miejscami lokalizacji wysypek z półpaścem są klatka piersiowa, głowa, szyja i dolna część pleców. Przybliżony stosunek wysypek na różnych częściach ciała:

• Klatka piersiowa - 55%;
• Głowa - 23%;
• Szyja - 12%;
• Lędźwie - 10%.

Wysypki są zlokalizowane w okolicy dermatomów - obszarów skóry unerwionych z korzenia nerwu dotkniętego wirusem. Znając topografię dermatomów (tutaj) i lokalizację wysypki na ciele pacjenta, można określić, która gałąź nerwu bierze udział w patogenezie. Otaczająca projekcja dermatomów klatki piersiowej na ciało wyjaśnia nazwę choroby.

Patogeneza wysypek na dermatomie

Patogeneza krok po kroku wysypek skórnych:

• Rumień (zaczerwienienie);
• Grudki - jeden do dwóch dni;
• Pęcherzyki łączące się w grupy pęcherzyków - od pięciu do siedmiu dni;
• Skorupy w miejscu pęcherzyków, proces kończy się do 30 dnia choroby.

Faza rumienia jest bardzo krótka lub nieobecna, patogeneza rozpoczyna się wykwitami grudkowymi. Jeśli nie wykonasz leczenia, etap wysypki trwa około miesiąca. Dłuższe stadium wysypki (do dwóch do czterech miesięcy) świadczy o stanach niedoboru odporności pacjenta. Intensywność wysypki jest różna: od pojedynczych do zlewających się postaci wysypki. Czasami wysypka w ogóle się nie rozwija. Forma ta nosi nazwę „zoster sine herpete”.

Na błonach śluzowych znajduje się również półpasiec. Zamiast wysypki powstaje płytka czerwona erozja.

U pacjentów bez historii niedoboru odporności wysypka jest zlokalizowana w jednym, rzadko w kilku dermatomach. Zauważono, że wysypka zlokalizowana np. W lewym dermatomie rzadko pojawia się w podobnym prawym i odwrotnie. W stanach niedoboru odporności pacjenta stwierdza się lokalizację wysypki w dermatomie i całym ciele - jest to uogólniona postać półpaśca. W przypadku zakażenia wirusem HIV u pacjenta lokalizacja wysypki rozproszonej po całym ciele nazywana jest rozsianą postacią półpaśca.

Ból półpaśca

Ból może być:

• Tylko na początku choroby;
• Przez całą chorobę (około miesiąca);
• Długo po ustąpieniu objawów choroby.

Ból postzosteryczny to zespół bólowy trwający dłużej niż cztery miesiące (120 dni) od początku choroby.

Charakterystyka bólu po półpaścu

Istnieją trzy rodzaje nieprzyjemnych doznań opisywanych przez pacjentów z zespołem bólowym po półpaścu:

• Ciągłe, w tym palące, matowe, głębokie, prasujące;
• Spontaniczne, w tym kłucie, drganie, strzelanie;
• Prowokowany (do 90% wszystkich pacjentów jest izolowanych) - pojawia się po dotknięciu ciała, ubieraniu się, przykryciu kocem.

W ostrym okresie ból niekoniecznie odpowiada intensywności wysypki. Prawie zawsze nasila się w nocy pod wpływem bodźców zewnętrznych, narażenia na zimno, ciepło czy dotyk. Ciasna bielizna może również wywoływać ból. Często obserwuje się zjawisko paradoksalnego jednoczesnego połączenia zmniejszonej i zwiększonej wrażliwości różnych części ciała.

Półpasiecowi towarzyszy zapalenie węzła nerwowego - zapalenie zwojów. Jeden lub więcej węzłów może być zaangażowanych w patogenezę. Uszkodzenie nerwów może być skomplikowane przez szybką utratę słuchu lub wzroku.

Warianty rozwoju patogenezy w poszczególnych węzłach nerwowych:

1. Uszkodzenie pary V nerwów twarzowych i nerwu trójdzielnego. Lokalizacja wysypki znajduje się na głowie, w owłosionym lub bezwłosym obszarze odpowiadającym jednej z trzech gałęzi nerwu. Zapaleniu towarzyszy rozdzierający ból w okolicy wysypki, hipertermia, obrzęk tkanki podskórnej chorej strony głowy. Szczegółowe badanie ujawnia punkty zwiększonego bólu wzdłuż nerwu trójdzielnego.
2. Pokonanie VII pary nerwów twarzowych, jego węzła kolankowego (zespół Hunta). Objawia się wysypką w przewodzie słuchowym, na błonie śluzowej języka i podniebienia. Towarzyszą mu zawroty głowy, ból po stronie głowy promieniujący na twarz, szyję lub tył głowy. Kończy się powikłaniami w postaci paraliżu mięśni twarzy, jednostronnej utraty słuchu, szumów usznych.
3. Uszkodzenie węzła szyjnego. Węzeł ten jest utworzony przez gałęzie czterech nerwów rdzeniowych szyjnych C1-C4. Choroba objawia się wysypką na szyi i klatce piersiowej. Towarzyszą mu bóle palące, czasem bóle palpacyjne z jednej strony głowy, twarzy i szyi. Kończy się naruszeniem wrażliwości skóry, długotrwałymi bólami obszarów ciała unerwionych przez korzenie węzła.
4. Uszkodzenie węzła gwiaździstego szyjno-piersiowego. Powoduje ból w klatce piersiowej przypominający atak dławicy piersiowej. Kończy się powikłaniami w postaci dysfunkcji unerwionych obszarów skóry i narządów wewnętrznych. Skóra może zmienić pigmentację, osłabione pocenie się, zmniejszony koloryt.
5. Klęska węzłów nerwowych strefy kości ogonowej. Objawia się wysypką w odbycie i silnym bólem. Możliwe powikłania: naruszenie (opóźnienie) oddawania moczu, uszkodzenia narządów płciowych.

Opryszczka okulistyczna

Klęska korzeni nerwów twarzy, które unerwiają okolice oczu, nazywa się opryszczką okulistyczną. Choroba objawia się zapaleniem rogówki, uszkodzeniami twardówki, tęczówki oczu i nerwu wzrokowego w postaci jego atrofii. Wysypki, gdy są zaangażowane w patogenezę korzeni nerwu wzrokowego, są zlokalizowane po jednej stronie głowy od poziomu oczu do korony. W tym przypadku najbardziej niebezpieczne są wysypki na skrzydłach i czubku nosa (objaw Hutchinsona). Połączenie dwóch wirusów opryszczki, wirusa Varicella zoster i Herpes simplex, jest najczęstszą przyczyną porażenia nerwu twarzowego (porażenie Bella).

Obecność pęcherzowych wysypek na twarzy jest powodem do konsultacji z okulistą w celu uzyskania porady i leczenia przeciwwirusowego, co zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań opryszczki oczu o około 50%.

Różnorodność patogenezy leży u podstaw klinicznej klasyfikacji półpaśca.

Klasyfikacja według lokalizacji patogenezy półpaśca

Obowiązkowy udział w patogenezie objawów uszkodzenia układu nerwowego i wysypek skórnych leży u podstaw klasyfikacji półpaśca.

Półpasiec może się objawiać:

• Zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie mózgu i jego błon, ich kombinacje);
• Uszkodzenia innych narządów układu nerwowego (zapalenie zwojów);
• Zmiany w oku (zapalenie spojówek, powiek, tęczówki, gałki ocznej i rogówki);
• Wysypki rozproszone (rozprzestrzenione) po całym ciele;
• Powikłania rozprzestrzeniające się na inne narządy i układy;
• Utajony przepływ bez erupcji;
• Nietypowe objawy.

Diagnostyka i diagnostyka różnicowa półpaśca

Definicję i różnicowanie choroby przeprowadza się na podstawie badania klinicznego, badania zewnętrznego i badania palpacyjnego uszkodzonych obszarów.

Następujące podobne patologie są wykluczone:

• Liszaj półpostaciowy wywołany opryszczką pospolitą;
• Kontaktowe zapalenie skóry i ukąszenia owadów;
• Pemfigoid pęcherzowy.

Metody laboratoryjne - diagnostyka PCR, wykrywanie konkretnego wirusa. Próbka jest pobierana z pęcherzyka.

Przyczyny półpaśca

Zauważono, że półpasiec rozwija się u osób z zaburzeniami homeostazy w wyniku starzenia się organizmu i / lub uszkodzenia ochronnej odporności swoistej. Znane są inne przyczyny rozwoju patologii (patrz początek artykułu).

Wyzwalacze pozostają niejasne do końca - czynniki spychające organizm na ścieżkę rozwoju patogenezy półpaśca. Wiele osób, które mają wszystkie przesłanki do rozwoju tej choroby (obecność utajonego wirusa, głębokie uszkodzenie układu odpornościowego), nigdy nie zachoruje na półpasiec.

Podstępny mechanizm rozwoju choroby, różnorodność objawów i stosunkowo łagodne wyleczenie z choroby to czynniki odwracające uwagę od groźby poważnych konsekwencji OG dla zdrowia człowieka.

Konsekwencje i powikłania półpaśca

Półpasiec rzadko kończy się śmiercią. Było jednak wiele przypadków niewygodnych warunków u ludzi po nawrocie choroby. Możliwe jest uszkodzenie kory i substancji mózgowej, a także rdzenia kręgowego, jego błon i korzeni.

Po zakończeniu patogenezy tylko 28% pacjentów deklaruje brak powikłań.

Niektórzy pacjenci narzekają na:

• Ból miejscowy w ciągu sześciu miesięcy po wyzdrowieniu - 25%;
• Obecność bolesnych reakcji przez ponad sześć miesięcy - 16%;
• Bóle głowy i zawroty głowy - 3%;
• Zaburzenia ruchu - 4,5%;
• Nabyta utrata słuchu - 2,7%;
• Zaburzenia widzenia - 1,8%.

U około 0,2% pacjentów rozwija się niewydolność sercowo-naczyniowa, prowadząca do choroby wieńcowej i udaru niedokrwiennego, a czasem do progresji raka. Martwica siatkówki z prawdopodobieństwem 70-80% kończy się rozwojem całkowitej ślepoty.

Czy półpasiec jest zaraźliwy?

Pierwszy kontakt z wirusem ma miejsce w dzieciństwie, następnie wirus wywołuje ospę wietrzną. Choroba przebiega zgodnie z łagodnym scenariuszem. Wielokrotnie nie choruj na ospę. Półpasiec rozwija się głównie po reaktywacji wirusa herpes zoster.

Prawdopodobieństwo przeniesienia wirusa Varicella Zoster z osoby chorej na osobę zdrową jest dość wysokie, ale nie ma to większego znaczenia w procesie epidemicznym, gdyż półpasiec charakteryzuje się sporadycznym przebiegiem (pojedyncze przypadki choroby).

Tymczasem przestrzeganie normalnych środków ochronnych jest warunkiem komunikowania się z pacjentem z półpascem.

Leczenie półpaśca

Terapia przeciwwirusowa obejmuje zestaw środków, w tym stosowanie leków przeciwwirusowych, przeciwbólowych i przeciwzapalnych w postaci tabletek i maści. Immunokorekcja, terapia witaminowa i inne metody są uzasadnione w przypadkach uzgodnionych z lekarzem prowadzącym.

POWIĄZANE: Lista najlepszych domowych środków na opryszczkę

Maksymalnego efektu specyficznej terapii można oczekiwać, jeśli leczenie rozpocznie się nie później niż 72 godziny po wykryciu pierwszych klinicznych objawów półpaśca. Terminowe rozpoczęcie terapii znacznie zwiększa prawdopodobieństwo szybkiego zakończenia patogenezy i łatwego powrotu do zdrowia bez powikłań.

I. Najskuteczniejsze leki przeciwwirusowe (dla dorosłych):

• Valacyclovir - tab. 1,0 g trzy razy dziennie, siedem dni;
• Famciclovir - tab. 0,5 g trzy razy dziennie, siedem dni.
• Acyklowir - tab. 0,8 g pięć razy dziennie przez siedem do dziesięciu dni;
• Zovirax - 2,0 gr. 7-10 dni z rzędu dziennie.

Istnieją przeciwwskazania i ograniczenia, na przykład w czasie ciąży i laktacji. Wskazane dawkowanie należy skonsultować z lekarzem. Lek przeciwwirusowy przepisany na półpaśca dla dzieci - Acyklowir w tabeli. 0,02 g / kg, cztery lub pięć razy dziennie.

II. Leki łagodzące ból we wczesnych stadiach choroby:

• Aspiryna, Paracetamol, Ibuprfen, Diklofenak;
• Alfentanyl, Anileridin, Remifentanyl, Sufentanyl;

III. Leki przeciwdepresyjne są przepisywane na przewlekłe formy zespołu bólowego:

• Amitryptylina, klomipramina, imipramina, trimipramina, doksepina, dotiepina;
• Maprotiline, Pirlindol, Mirtazapine, Mianserin;
• Fluoksetyna, Citalopram, Escitalopram, Sertralina, Fluwoksamina;
• Wenlafaksyna, Duloksetyna, Milnacipran.

IV. Kortykosteroidy:

• Diprosan;
• Prednizolon;
• Deksametazon

Blokada V. nowokainy. Połączenie nowokainy i kortykosteroidu w postaci blokady współczulnej i zewnątrzoponowej jest uzasadnione tylko w przypadku silnego zespołu bólowego.

Vi. Leczenie opryszczki okulistycznej. W sercu tych samych zasad leczenia półpaśca dodaj miejscową terapię maściami do oczu, kroplami, mazią. Aplikację uzgadniamy z lekarzem, w zależności od lokalizacji zmian ocznych.

VII. Zastosowanie widma promieniowania podczerwonego i widzialnego zmniejsza ból i skraca czas trwania wysypki.

Firma GlaxoSmithKline zarejestrowała szczepionkę przeciwko ospie wietrznej Varilix, ale nie ma specjalnej szczepionki na półpaśca.

Leczenie środkami ludowymi

Stosowanie leczniczych ziół farmakopealnych jest uzasadnione w przypadku łagodnej patogenezy półpaśca.

Zbiór roślin leczniczych zmniejszających pobudliwość nerwową

Wszystkie poniższe przepisy na zbieranie roślin (opcjonalnie) są przygotowane w następujący sposób: nalegaj jedną łyżkę ziół na szklankę wrzącej wody na 20-30 minut, ostudź i używaj 1 / 2-1 / 3 szklanki 2-3 razy dziennie, aby złagodzić łagodny ból i pobudliwość nerwową, a także na bezsenność.

• Liść mięty, liść zegarka - po 2 części, korzeń kozłka i 1 część szyszek chmielowych.
• Korzeń kozłka, liście mięty - po 3 części, liście zegarka - 4 części.
• Korzeń kozłka - 2 części, korzeń rumianku - 3 części, kminek - 5 części.
• Owoce kopru włoskiego i kwiaty rumianku - po 1 części, korzeń prawoślazu lekarskiego, korzeń lukrecji, kłącze trawy pszenicznej - po 2 części (zalecane dla dzieci).
• Korzeń kozłka lekarskiego, ziele gorzycy, słomki zielonego owsa - po 1 części.
• Korzeń kozłka, kwiaty głogu, liście mięty, ziele jemioły, ziele jemioła - po 1 części.
• Liście mięty - 1 część, ziele wrzosu, liście melisy - po 2 części, korzeń kozłka - 4 części.
• Liście tatarskie, zielona słoma owsiana, kminek - po 2 części, kwiaty głogu, kwiaty rumianku - po 1 części.
• Ziele Motherwort, ziele kminku, ziele wrzosu - po 2 części, szyszki chmielu, kminek - po 1 części.
• Liście wrzosu, trawa pnącza, ziele tymianku, korzeń kozłka - po 2 części, korzeń cykorii - 1 część.

Kolekcja roślin leczniczych polecanych przy chorobach skóry

Wszystkie poniższe opłaty przygotowuje się w następujący sposób: zalać łyżką ziół wrzącą wodą, gotować przez 10-15 minut, nalegać i ostudzić do temperatury pokojowej.

• Skrzyp polny, kwiaty nagietka, płatki kwiatów dzikiej róży, kora dębu, liście jeżyny, trawa sukcesyjna - po 1 części. Na zewnątrz w postaci płynów do mycia i zapalenia skóry z wysypką.
• Kora dębu, kłącze tataraku - po 1 części. Na zewnątrz z płaczącymi wysypkami, aby złagodzić stan zapalny.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).