Ostra Niedrożność Jelit - Co Robić? Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Ostra niedrożność jelit: objawy i pierwsza pomoc

Co to jest niedrożność jelit?

Niedrożność jelit to patologia, w której proces ewakuacji substancji z jelita jest zakłócony. Jest to szczególnie typowe dla wegetarian i może być dynamiczne lub mechaniczne.

Przy pierwszym podejrzeniu niedrożności jelit należy natychmiast skontaktować się z chirurgiem w celu uzyskania pomocy. Tylko on może postawić ostateczną diagnozę i doradzić niezbędne leczenie. Samodzielne zatrzymywanie wyboru wyłącznie na metodach ludowych jest bardzo niebezpieczne.

Ostra niedrożność może spowodować śmierć człowieka, dlatego tak ważne jest, aby znać jej główne objawy i przyczyny.

Statystyka:

• Po nagłej operacji niedrożności jelit około 20% pacjentów umiera. Jeśli patologia miała ciężki przebieg, wskaźniki te wzrosną do 40%.
• Spośród wszystkich ostrych stanów wymagających leczenia operacyjnego, AIO (skrót od ostrej niedrożności jelit) występuje w 8–25% przypadków.
• Jeśli przyczyną niedrożności jelit jest nowotwór nowotworowy, liczba zgonów wynosi 40-45%.
• Gdy przyczyną ostrej niedrożności jelit są zrosty, śmierć następuje w 70% przypadków.
• U mężczyzn patologia występuje częściej niż u kobiet - w 66,4% przypadków.
• Zagrożone są osoby starsze, u których prawdopodobieństwo wystąpienia AIO wzrasta 4-krotnie.

Zadowolony:

• Przyczyny ostrej niedrożności jelit
• Objawy ostrej niedrożności jelit
• Etapy ostrej niedrożności jelit
• Diagnostyka ostrej niedrożności jelit
• Jakie choroby można pomylić z niedrożnością jelit?
• Leczenie ostrej niedrożności jelit
• Komplikacje
• Odpowiedzi na popularne pytania

Przyczyny ostrej niedrożności jelit

Ostra niedrożność jelit może być wywołana różnymi przyczynami. Dzielą się na predysponujące i produkcyjne. Przyczyny predysponujące zwiększają ruchomość pętli jelitowych lub ją unieruchamiają. Prowadzi to do tego, że organ znajduje się w złej pozycji, a kał nie może normalnie się po nim poruszać.

Czynniki predysponujące mogą być anatomiczne i funkcjonalne.

Przyczyny anatomiczne obejmują:

• Obecność zrostów w jamie otrzewnej.
• Uchyłek Meckela.
• Krezka zbyt wąska lub zbyt długa.
• Obecność dziury w krezce.
• Obecność przepukliny. Niebezpieczeństwo to przepuklina białej linii brzucha, przepuklina pachwinowa i udowa, a także wypukłości wewnętrzne.
• Wady narządu, na przykład ruchoma kątnica, dolichosigma itp.
• Kieszenie otrzewnowe.
• Nowotwory jelita lub narządów znajdujących się w jego pobliżu.

Funkcjonalne przyczyny, które mogą powodować ostrą niedrożność jelit, obejmują:

• Nadmierne spożycie pokarmu po dłuższej abstynencji. Jeśli dana osoba była na diecie przez długi czas, a następnie zjadła dużą ilość surowego jedzenia, jelita zaczną się silnie kurczyć. Może to powodować niedrożność jelit lub „chorobę głodnego człowieka” (według Spasokukotsky'ego).
• Zapalenie okrężnicy o różnej genezie.
• Przełożony uraz rdzenia kręgowego, TBI.
• Uraz psychiczny.
• Uderzenia.
• Czerwonka i inne schorzenia, które przyczyniają się do zwiększonej ruchliwości jelit.

Produktywne przyczyny prowadzą do skurczów jelit i niedowładów. Nadmiar jedzenia, gwałtowny wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, brak aktywności fizycznej (przymusowe trzymanie się łóżka i paraliż) mogą wywołać podobną sytuację.

Objawy ostrej niedrożności jelit

Niedrożność jelit z reguły zaczyna się od ostrego, narastającego, skurczowego bólu brzucha, któremu towarzyszą nudności i wymioty. Z biegiem czasu zawartość jelita zaczyna przenikać do żołądka, podczas gdy wymioty mają nieprzyjemny zapach charakterystyczny dla kału. Występują zaparcia i zwiększone tworzenie się gazów. Perystaltyka jelit na początkowym etapie jest zachowana, można ją obserwować przez ścianę brzucha. Brzuch nabiera nieregularnego kształtu, szybko narasta obrzęk.

Objawy ostrej niedrożności jelit:

• Ból brzucha. Występuje u wszystkich pacjentów bez wyjątku. Na wczesnym etapie rozwoju patologii ból przebiega jako skurcz. Będzie skoncentrowany w okolicy jamy brzusznej, w której powstało zapadnięcie. Ból występuje stale, staje się tępy, rozprzestrzenia się po całym brzuchu. Kiedy patologia osiąga szczyt, ból zmniejsza się, ale tego objawu nie można nazwać korzystnym.
• Nudności i wymioty. Objawy te występują u 60-70% osób. Będą tym intensywniejsze, im cięższa będzie niedrożność jelit. Najpierw żółć będzie obecna w wymiocinach, a następnie w zawartości jelit. Masy wychodzące z ust zaczynają pachnieć jak odchody. Wymioty nie pojawiają się natychmiast, ale po ich rozpoczęciu nie oczekuje się ich ustania.
• Brak gazu i kału. Nawet na wczesnym etapie rozwoju niedrożności jelit kał będzie nieobecny. Jeśli światło jelita nie jest całkowicie zablokowane, mogą przejść gazy i stolce, ale częściowo. Jednocześnie osoba nie odczuwa ulgi, nie ma wrażenia, że jelita są całkowicie oczyszczone.

• Wzdęcia, zmiana w swoim naturalnym kształcie. Najczęściej ten objaw charakteryzuje się odciętą niedrożnością jelit. Jeśli zator wystąpi w jelicie cienkim, wówczas otrzewna zostanie równomiernie rozdęta. Wraz z porażką jelita grubego brzuch nabiera asymetrii i puchnie w jednym z obszarów.
• Wymuszona pozycja ciała - osoba kładzie się i podciąga kolana do brzucha. Pacjent nie może spokojnie leżeć, ciągle się przewraca, ponieważ ściga go silny ból.
• Ogólne samopoczucie osoby na wczesnym etapie rozwoju patologii można nazwać zadowalającym. Jeśli jednak ma uduszenie jelit, jego stan zdrowia pogarsza się w ciągu pierwszych kilku godzin od wystąpienia zaburzenia.
• Poziom ciśnienia krwi spada, a tętno rośnie, co wskazuje na rozwój stanu wstrząsu.
• Język wysycha, tworzy się na nim żółty nalot, az ust wydobywa się nieprzyjemny zapach. Jeśli zator wystąpi w jelicie cienkim, zapach będzie miał odcień kału. Końcowy etap rozwoju patologii prowadzi do pojawienia się pęknięć w języku, po których tworzą się na nim wrzody. Wskazuje to na ciężkie zatrucie organizmu, jego odwodnienie i rozwijające się zapalenie otrzewnej.

Kiedy pacjent udaje się do lekarza, lekarz zauważa następujący obraz kliniczny:

• Palpacja otrzewnej daje osobie bolesne odczucia. Dzięki głębokiemu badaniu palpacyjnemu można zidentyfikować guz lub wgłobienie. Ponadto lekarz może wyczuć przepuklinę. Ściana otrzewnej będzie napięta, ale mięśnie brzucha nie są napięte. Ponadto lekarz zauważa intensywny skurcz jelit.
• Objaw Thévenarda. Naciskając na korzeń krezki jelita cienkiego (znajduje się 2 cm poniżej dołu pępkowego), osoba doświadcza bolesnych wrażeń.
• Objaw Valyi. Podczas badania palpacyjnego przedniej ściany jamy brzusznej pętla prowadząca jest dobrze wyczuwalna. Jego zarys można zwizualizować.
• Zespół Anshtutza. W prawym obszarze biodrowym brzuch będzie rozdęty.
• Palpacja inaginatu. Jest zdefiniowany w obszarze kąta krętniczo-kątniczego i ma kształt przypominający kiełbasę.
• Objaw Wąż. Nawet bez specjalnych urządzeń można zobaczyć, jak żołądek pacjenta puchnie od gazu.
• Objaw Sklyarova. Jeśli potrząśniesz ręką przednią ścianę otrzewnej, możesz poczuć jej kipienie.
• Słuchanie brzucha. Lekarz usłyszy głośny dźwięk. Jeśli patologia już sprowokowała śmierć ścian jelit, to kipienie ustaje, ustępując miejsca ciszy.
• Objaw Loteson. Podczas słuchania przedniej ściany otrzewnej można usłyszeć dźwięki serca i oddechu.
• Syndrom szpitala Obuchowa (znak Grekova). Otwór odbytu jest poszerzony, podobnie jak odbytnica, ale nie obserwuje się tam kału. Ten objaw jest charakterystyczny dla skrętu.
• Objaw Kivula. Podczas stukania w przednią ścianę brzucha słychać dzwonienie. Jeśli ma metaliczny odcień, oznacza to objaw balonu (objaw Kivula). Jeśli uderzysz w bok brzucha, dźwięk będzie nieco przytłumiony.
• Objaw Tsege-Manteuffel. Charakteryzuje się tym, że podczas wykonywania lewatywy do jelita nie przedostaje się więcej niż 1,5 litra płynu. Ten objaw rozpoznaje skręt esicy okrężnicy.
• Zespół Mondora. Dotykając odbytnicy można wyczuć w niej guz i wyobrazić sobie kał, który będzie miał malinowy kolor.

Typowe objawy wgłobienia to:

• Silny ból brzucha w rodzaju napadu (objaw Tiliax).
• Fałszywe pragnienie wypróżnienia i palpacji formacji w jamie otrzewnej (objaw Rush).
• Pojawienie się krwi z odbytu (objaw Krovele).
• Ustawienie lewatywy prowadzi do tego, że uwolniona zawartość przypomina wyglądem frytki mięsne.

Etapy ostrej niedrożności jelit

Patologia, pomimo ostrego przebiegu, ma pewną inscenizację.

Eksperci wyróżniają 3 fazy:

1 faza - reaktywna

Czas trwania fazy reaktywnej wynosi 10-16 godzin. W tym okresie osoba odczuwa intensywny ból typu skurczów. Początkowo są napadowe, z okresami spokoju, ale później stają się trwałe. Ból jest często tak silny, że dochodzi do szoku. Lekarze nazywają fazę reaktywną „płaczem Ieliusa”.

Po pojawieniu się fazy reaktywnej częste będą przerwy bez bólu, po których samopoczucie pacjenta wróci do normy. Jednak gdy jelita są naruszone, nie obserwuje się żadnych luk świetlnych. Ból przechodzi od umiarkowanego do ostrego. Silnej niedrożności jelit towarzyszą nudności i wymioty. Przy niskiej niedrożności jelit wzrasta tworzenie się gazów, nie ma stolca.

Ból trzewny, promieniujący do innych narządów, rozwija się na tle skurczu, w którym podrażnione są sploty nerwowe śródścienne. W przyszłości funkcja motoryczna jelit zostanie osłabiona. Jelita nabrzmiewają, mocno się rozciągają. Wraz ze wzrostem obrzęku ból staje się stały i intensywny. Nie ma okresów oświecenia.

Faza 2 - zatrucie

Po 12-36 godzinach rozwija się faza toksyczna, w której obserwuje się niedowład narządowy. Ból staje się stały, jelita przestają się kurczyć, brzuch puchnie, przybiera nieregularny kształt.

U osoby pojawiają się wymioty, są obfite, nie można ich zatrzymać. W tym okresie jelita będą pełne, podobnie jak żołądek.

Osoba odmawia wody, ponieważ cały czas jest chora. Prowadzi to do odwodnienia organizmu, usuwa się z niego minerały, elektrolity, enzymy. Twarz staje się maską (twarz Hipokratesa), błona śluzowa jamy ustnej wysycha, a sam pacjent jest bardzo spragniony. Ma ciężką zgagę. Nie wydostają się ani odchody, ani gazy.

W tym okresie pojawiają się objaw Valyi, objaw Sklyarova, objaw Kivula, objaw podrażnienia otrzewnej. Funkcja list kontrolnych cierpi. Ponieważ w jelicie gromadzi się dużo płynu, zaczyna on przenikać przez jego ściany. To pierwszy krok w kierunku rozwoju zapalenia otrzewnej.

3 fazy - zacisk

Po 36 godzinach rozwija się ostatni etap patologii. W takim przypadku dotyczy to wszystkich narządów. Osoba zaczyna szybko oddychać, temperatura ciała wzrasta do gorączkowego poziomu, nie ma oddawania moczu. Brzuch nie wystaje już do przodu, ciśnienie krwi spada, a puls staje się bardzo szybki, ale słaby.

Od czasu do czasu pacjent ma wymioty, z których wydobywa się zapach kału. Następnie u pacjenta rozwija się zatrucie krwi, dochodzi do niewydolności narządów wewnętrznych i śmierci.

Diagnostyka ostrej niedrożności jelit

Jeśli dana osoba ma objawy ostrej niewydolności jelit, nie można wahać się przed wizytą u lekarza. Chirurg jest zaangażowany w identyfikację naruszenia, który bada pacjenta i wysłuchuje jego skarg.

Metody laboratoryjne

Oprócz badania zewnętrznego i badania palpacyjnego jamy brzusznej lekarz kieruje pacjenta na badania laboratoryjne, w tym:

• Ogólna analiza krwi. Następuje przesunięcie formuły leukocytów w lewo, wzrost ESR i hematokrytu. Wynika to z rosnącego odwodnienia organizmu, na tle którego krew staje się gęsta.
• Oddawanie krwi do analizy biochemicznej. Analiza zwiększy poziom azotu, mocznika, glukozy. Jednocześnie spadają wartości potasu i sodu, wapnia, chlorków i białek.
• Mocz staje się mętny i ciemny. Asystent laboratoryjny wykrywa w nim erytrocyty i albuminy.
• Koagulogram wykazuje krzepnięcie krwi, zwiększa się indeks protrombiny i skraca się czas krzepnięcia krwi.

RTG

Rentgen jelit jest najbardziej dostępną i bardzo pouczającą metodą wykrywania niedrożności jelit. Jest tani i łatwy do wdrożenia. Zabieg wykonywany jest z użyciem baru jako środka kontrastowego. Prześwietlenie jelit i jamy brzusznej wykonuje się oddzielnie. Jeśli nie można wyjaśnić diagnozy, uciekają się do irygoskopii lub intestinaloskopii. Badania te pozwalają ocenić stan różnych części jelita. Alternatywnie wykonuje się endoskopię jelita dolnego.

Podczas fluoroskopii pacjent musi leżeć (na boku lub plecach) lub stać.

Typowy obraz, który wizualizuje lekarz:

• Miski Kloybera. Ten objaw to nagromadzenie gazu, które wygląda jak odwrócona miska. To właśnie ten objaw kliniczny jest jednym z pierwszych, które wyszły na jaw. Po odcięciu jelit miski Kloybera widoczne są na zdjęciu RTG po 5 godzinach, a przy uduszeniu narządu - po godzinie. Miski mogą być wielokrotne, można je układać jedna na drugiej, dlatego przypominają schody.
• Arkady jelitowe. Tworzą się w jelicie cienkim. Z powodu patologii pęcznieje, przepełnia się gazami. W dolnych partiach arkad widoczne są poziome poziomy cieczy.
• Objaw upierzenia. Rozwija się z dużą niedrożnością, ponieważ w tym przypadku jelito cienkie jest mocno rozciągnięte. To jego ściany tworzą fałdy. Na zdjęciu wygląda jak rozciągnięta sprężyna.
• Badanie rentgenowskie z kontrastem zakłada, że pacjent wchłonął 50 ml zawiesiny baru. Następnie lekarz wykonuje skan przewodu pokarmowego. Wykonuje się je kilka w określonych odstępach czasu. Jeśli bar pozostaje w jelitach przez długi czas (ponad 4 godziny), może to być oznaką niedrożności.

W zależności od tego, gdzie rozwinęła się niedrożność jelit, zdjęcie rentgenowskie będzie wyglądać następująco:

• W przypadku niedrożności w jelicie cienkim miski Kloybera będą małe. Poziom cieczy jest szerszy niż gaz. Niezależnie od odcinka jelita poziomy płynów w nich będą takie same. Koraliki różańca to widoczne spirale i arkady, reprezentowane przez błonę śluzową organu.
• W przypadku niedrożności jelita czczego poziomy płynów będą zlokalizowane w okolicy nadbrzusza oraz w obszarze prawego podżebrza.
• Jeśli dystalna część jelita krętego jest niedrożna, poziomy płynów będą znajdować się w środkowej części brzucha.
• Przy niedrożności jelita grubego poziomy płynów znajdują się wzdłuż boków brzucha, ale są znacznie mniejsze niż w przypadku niedrożności jelita cienkiego.
• W przypadku dynamicznej niedrożności jelit poziomy płynów są wizualizowane w jelicie cienkim i okrężnicy.

Jeśli lekarz przyjmie, że u pacjenta wystąpi niedrożność jelita grubego, przepisuje sigmoidoskopię i kolonoskopię. Te techniki diagnostyczne pozwalają ustalić przyczynę zaburzenia i zidentyfikować guz, ciała obce lub resztki kału.

Jakie choroby można pomylić z niedrożnością jelit?

Twoje objawy niedrożności jelit mogą naśladować objawy innych chorób. Dlatego istnieje możliwość pomylenia utrudnień z takimi naruszeniami jak:

• Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. W przypadku tej choroby występuje również silny ból brzucha, mogą wystąpić wymioty i zaparcia. Jednak w przypadku zapalenia wyrostka robaczkowego ból pojawia się w okolicy nadbrzusza, przenosząc się do prawego biodra. W przypadku niedrożności ból postępuje zgodnie z rodzajem skurczów, jest intensywny, po którym następują bezbolesne okresy. Tak intensywny skurcz jelit z zapaleniem wyrostka robaczkowego nie występuje. Jeśli pełna morfologia krwi dla obu patologii wskazuje na obecność zapalenia, to po wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego jelita nie ma oznak niedrożności.
• Perforowany wrzód żołądka. Choroba rozwija się równie nagle jak niedrożność jelit, pacjent nie ma stolca i gazów, bardzo boli żołądek. Jeśli dojdzie do perforacji, osoba poczuje się bardzo źle. Przednia ściana brzucha jest bardzo napięta, nie bierze udziału w oddychaniu. Jeśli spróbujesz dotknąć jelit, osoba poczuje silny ból. W przypadku niedrożności narząd jest natomiast znacznie zmniejszony; można wyczuć powiększoną pętlę. W przypadku wrzodu osoba nie rozwija wymiotów, jelita nie kurczą się. Podczas badania rentgenowskiego miseczki Kloybera nie są wykrywane, ale wolny gaz jest widoczny w jamie otrzewnej.
• Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego. Osoba odczuwa silny ból, źle się czuje, puchnie mu żołądek. Jednak ból będzie się koncentrował w prawym boku, promieniując do barku i łopatki. W przypadku niedrożności nie będzie możliwe wyraźne ograniczenie miejsca lokalizacji bólu. Jeśli wyczujesz obszar prawego podżebrza, to u pacjenta z zapaleniem pęcherzyka żółciowego można wykryć napięte mięśnie, podczas gdy aktywność skurczowa jelita nie wzrasta, nie słychać dźwięków patologicznych. W przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego temperatura ciała wzrasta, rozwija się żółtaczka.
• Ostre zapalenie trzustki. Bóle pojawiają się nagle, wymioty pojawiają się kilka razy z rzędu, gazy nie ustępują, żołądek jest obrzęknięty, jelita są w stanie niedowładu. Brzuch boli w górnej części, ból otacza ciało. W przypadku niedrożności jelit ból przebiega jak skurcze. W przypadku badania palpacyjnego brzucha pacjenta z zapaleniem trzustki można wyczuć opuchnięte okrężnicę. Ponadto w wymiocinach będzie obecna żółć. Po chwili gazy zaczną opuszczać się i pojawi się krzesło. W badaniu krwi poziom diastazy wzrasta.
• Zawał mięśnia sercowego, któremu towarzyszy zespół brzuszny. Pacjent z zawałem serca ma obrzęk żołądka, w jego górnej części pojawiają się silne bóle, nasila się osłabienie. Osoba ma nudności, wymioty mogą się otworzyć, nie ma stolca i gazu. Jednak dodatkowymi objawami wskazującymi na zawał serca są: niedociśnienie, głuchota dźwięków serca, udarowe rozszerzenie granic serca, brzuch nie staje się asymetryczny, jelita nie kurczą się silnie, nie pojawiają się hałasy. Aby wyjaśnić diagnozę, należy wykonać elektrokardiogram.
• Niewydolność nerek Podobne objawy to: intensywny ból w rodzaju skurczów, wzdęcia, brak stolca i gazów, zwiększony niepokój pacjenta. Charakterystyczne cechy kolki nerkowej: ból promieniuje do narządów płciowych, do dolnej części pleców, mocz jest opóźniony, osoba prawie nie może oddawać moczu, w moczu obecna jest krew. Kamienie w nerkach i moczowodach są wykrywane za pomocą promieniowania rentgenowskiego.
• Zapalenie płuc skoncentrowane w dolnych płatach płuc. Podobne objawy: napięcie mięśni brzucha, ból brzucha. Charakterystyczne cechy zapalenia płuc: zaróżowienie policzków, płytki oddech, duszność, ból w klatce piersiowej. Jeśli słuchasz płuc, możesz usłyszeć świszczący oddech, trzeszczenie, odgłosy. Radiografia pomaga w postawieniu prawidłowej diagnozy.

Leczenie ostrej niedrożności jelit

Jeśli u osoby wystąpią objawy wskazujące na niedrożność jelit, należy ją jak najszybciej zabrać do placówki służby zdrowia. Do tego czasu do czasu zbadania pacjenta przez lekarza nie należy wykonywać lewatywy, nie wolno przyjmować środków przeczyszczających, przeciwbólowych, wykonywać płukania żołądka. Leczenie można ograniczyć zarówno do przyjmowania leków, jak i operacji. Wszystko zależy od charakterystyki przebiegu choroby. Przy dynamicznej niedrożności istnieje możliwość korekcji leku, a przy mechanicznym zablokowaniu jelita nie będzie można tego zrobić bez pomocy chirurga. Często, aby uratować życie pacjenta, operacja wykonywana jest w trybie doraźnym.

Kiedy przeszkoda dopiero zaczyna się rozwijać, trudno jest określić jej kształt. Dlatego lekarz odracza interwencję na kilka godzin. Jeżeli przyjmowanie leków nie prowadzi do poprawy samopoczucia, wówczas pacjent jest kierowany na stół operacyjny. Pod warunkiem, że u pacjenta zdiagnozowano już zapalenie otrzewnej lub uduszenie jelit, operację wykonuje się natychmiast.

Korekcja medyczna często pozwala przezwyciężyć koprostazę, a także poradzić sobie z niedrożnością na tle nowotworu jelita.

Korekta leków

• Zmniejszenie intensywności bólu, wpływające na skurcz jelit. W celu zmniejszenia bólu wykonuje się paranephral novocaine blockade. Dożylnie podaje się leki przeciwskurczowe (atropina, spazgan, drotaverin). Jeśli u pacjenta zostanie zdiagnozowany niedowład jelit, wówczas w celu jego wyeliminowania przepisuje się Neostygminę, hipertoniczny roztwór chlorku sodu, podaje się lewatywę.
• Dekompresja przewodu pokarmowego. Zawartość żołądka należy pobrać za pomocą rurki i lewatywy syfonu, przez którą wstrzykuje się 10 litrów wody. Takie czynności można wykonywać tylko wtedy, gdy pacjent nie rozwinął zapalenia otrzewnej. Jeśli w żołądku znajduje się treściwa pokarmowa, oznacza to ciężki przebieg niedrożności jelit. Objętości wstrzykiwanego płynu pozwalają również na założenie poziomu niedrożności. Dekompresja umożliwia normalizację kurczliwości jelita i poprawę mikrokrążenia w jego ścianach.
• Zapobieganie lub eliminacja odwodnienia. Pacjentom z niedrożnością jelit przepisuje się terapię infuzyjną. Pacjentom podaje się płyn Ringera, glukozę, insulinę, roztwór potasu. Objętości wstrzykiwanych roztworów są duże i nie mogą być mniejsze niż 3 litry. Soda jest przepisywana pacjentom z kwasicą metaboliczną. W trakcie terapii infuzyjnej konieczne jest monitorowanie ciśnienia i oddawania moczu. Cewnik umieszcza się w pęcherzu pacjenta oraz w żyle podobojczykowej.
• Przywracanie normalnego ukrwienia układu pokarmowego. W tym celu stosuje się albuminy, osocze, białko, reopoliglucynę, pentoksyfilinę, aminokwasy. Jeśli jest to wskazane, pacjentowi przepisuje się kardiotropy. Jeśli pacjent rozpoczyna proces oddawania gazu, jest krzesło i ból mija, to dobry znak. Jeśli po 2-3 godzinach samopoczucie osoby nie ulegnie poprawie, jest on przygotowany do operacji.

Interwencja operacyjna

Jeśli u pacjenta wystąpi mechaniczna blokada jelita, operacja jest wymagana w 95% przypadków. Pozostałe 4% pacjentów nie przechodzi go ze względu na ciężki stan. Kolejny 1% pacjentów po prostu nie szuka pomocy medycznej i umiera.

Przeciwwskazaniami do operacji z mechaniczną blokadą jelita są jedynie agonia i przedagonia pacjenta.

Wskazania do zabiegu:

• Rozwijające się zapalenie otrzewnej.
• Odurzenie i odwodnienie organizmu, co odpowiada II fazie niedrożności.
• Oznaki wskazujące na uduszenie jelit.

Środki przygotowujące pacjenta do interwencji:

• Umieszczenie sondy w żołądku.
• Wprowadzenie leków, które zapewnią pracę układu krążenia i oddechowego.
• Przeprowadzanie masowej terapii infuzyjnej.

Cewnik umieszcza się w pęcherzu, żołądku i żyle centralnej pacjenta. Znieczulenie wykonuje się dotchawiczo, operacja polega na laparotomii z nacięciem w linii środkowej. Jeśli pacjent ma niedrożność z powodu naruszenia przepukliny, można wykonać znieczulenie podpajęczynówkowe.

Cele, do których dąży chirurg:

• Określenie rodzaju niedrożności poprzez badanie narządów jamy brzusznej.
• Eliminacja przyczyny, która spowodowała blokadę. Zrosty lub kołnierze przepukliny są wycinane, skrętem lub podczas tworzenia węzła, są one eliminowane. Przeprowadzają również dezynwaginację lub planują wycięcie części dotkniętego obszaru.
• Ocena stanu jelita i możliwości dalszego funkcjonowania. Jeśli organ nie umarł, będzie miał kolor bordowy lub niebieski, krezka gładka, w niektórych strefach widoczne są krwotoki. Naczynia nadal pulsują, nie ma skrzepów krwi. Jelito reaguje na ekspozycję na ciepły roztwór soli z przekrwieniem, zwiększonym pulsowaniem i skurczami. Usunięcie narządu jest wymagane, jeśli w naczyniach utworzą się skrzepy krwi, jeśli stanie się czarne lub ciemnoniebieskie, krezka będzie matowa i pokryta krwotokami. Jelito nie reaguje na leczenie ciepłym roztworem.
• Usunięcie dotkniętego obszaru. Usunięciu podlega obszar narządu, który uległ martwicy, a także jelito w odległości 40 cm od strefy śmierci. Następnie wykonuje się zespolenie.
• Rozładunek. Gdy pętle narządowe są nadmiernie rozciągnięte, przeprowadza się dekompresję jelita poprzez intubację nosowo-żołądkową jelita cienkiego za pomocą zgłębnika. Drenaż wykonuje się poprzez enterostomię lub cekostomię.
• Drenaż i higiena otrzewnej. Jama brzuszna jest myta specjalnymi związkami i suszona. Drenaż jest odprowadzany przez przednią ścianę brzucha.

Okres po operacji

Jeśli operacja zakończy się powodzeniem, pacjent zostaje umieszczony na oddziale intensywnej terapii. Tam musi spędzić co najmniej 3 dni.

Główne obszary leczenia i pielęgnacji:

• Zapobieganie odwodnieniu, zatruciu i infekcji organizmu.
• Eliminacja naruszeń z układu oddechowego i układu sercowo-naczyniowego.
• Zastosowanie elektrolitów do normalizacji środowiska kwasowo-zasadowego.
• Poprawa parametrów reologicznych krwi.
• Zapobieganie tworzeniu się skrzepów krwi. W tym celu stosuje się Fraxiparine.
• Aby wzmocnić organizm, podaje się witaminy i immunomodulatory.
• Aby zapobiec paraliżowi jelit, jego pracę wspomagają lewatywy, Prozerin, Cerucal, elektrostymulacja itp.

W ciągu pierwszych 3 dni osoba musi znajdować się na oddziale intensywnej terapii. Wykonuje masaż perkusyjny mostka, wykonuje ćwiczenia oddechowe. Jest to konieczne, aby znormalizować funkcjonowanie układu oddechowego.

Pacjenta należy jak najwcześniej podnieść z łóżka. Dzieje się tak, aby jelita zaczęły się kurczyć i nie dochodziło do stagnacji. W przypadku braku przeciwwskazań zaleca się wstawanie przez 2-3 dni.

Przez pierwsze 3 dni osoba otrzymuje żywienie pozajelitowe. Ważne jest, aby monitorować jego puls, częstość oddechów i jakość wypływu z drenu. W tym samym okresie otrzymuje antybiotyki i leki przeciwzapalne.

Na 4-7 dni pacjent zostaje przeniesiony na oddział ogólny. Tam musi przestrzegać reżimu pół łóżka. Rurkę wyjmuje się z żołądka. Od tej pory należy przyjmować jedzenie jak zwykle, ale podaje się je w postaci półpłynnej i tartej (tabela 1A).

Bandaż zmienia się na 2 dni, drenaż usuwa się w dniu 4, jeśli nie ma z niego zrzutu.

Pacjent powinien założyć bandaż, aby szwy się nie rozeszły. Od 5 dnia musisz zacząć uprawiać gimnastykę pod okiem lekarza. Pacjent nadal otrzymuje witaminy, antybiotyki, stymulanty odporności. Menu stopniowo się rozszerza.

W 8-10 dniu po operacji osoba zostaje przeniesiona na stół 15. Może już opuścić oddział.

Szwy zostaną usunięte w dniach 9-10. Jeśli nie wystąpią żadne komplikacje, pacjent zostaje wypisany.

W ciągu następnych 3 miesięcy dana osoba będzie musiała przestrzegać ścisłego menu, zrezygnować z warzyw stymulujących tworzenie się gazów, z marynowanych i słonych potraw, z tłustych potraw i półproduktów.

Komplikacje

Okres pooperacyjny wiąże się z ryzykiem wystąpienia następujących powikłań:

• Martwica pętli jelitowej. W takim przypadku wykonuje się drugą operację, usuwa się dotknięty obszar, zakłada zespolenie lub usuwa stomię.
• Krwawienie. Konieczna jest druga laparotomia, podczas której eliminowane jest źródło krwawienia.
• Niewypłacalność szwów zespolenia jelitowego. W tym samym czasie wykonywana jest relaparotomia, powstaje nienaturalny odbyt i usuwa się dreny.
• Ropień między jelitami. Wykonuje się relaparotomię i odkażanie ropnia.
• Przetoka jelitowa. Prowadzona jest terapia zachowawcza, polegająca na leczeniu przetoki za pomocą maści i past dezynfekujących. W przyszłości pętlę z przetoką trzeba będzie usunąć, wykonując intubację jelita.
• Tworzenie zrostu. Wykonuje się relaparotomię z rozcieńczeniem przetok i intubacją jelit.

Odpowiedzi na popularne pytania

• Czy można prognozować ostrą niedrożność jelit? Im szybciej pacjent otrzyma pomoc, tym jest korzystniejszy. Ważne są choroby towarzyszące, a także wiek pacjenta. W przypadku osób starszych i słabych rokowanie się pogarsza. Jeśli operacja została przeprowadzona w ciągu pierwszych 6 godzin od pojawienia się niedrożności, najczęściej ratuje się pacjenta.
• Jakie są rokowania, jeśli niedrożność wystąpi u kobiety w ciąży? Okres ciąży jest dodatkowym czynnikiem ryzyka wystąpienia niedrożności jelit. Występuje najczęściej w II i III trymestrze ciąży, rzadziej w I trymestrze. W 25-50% przypadków patologia prowadzi do śmierci kobiety, a dziecko rodzi się martwe w 60-75% przypadków. Jednak pod warunkiem, że operacja została wykonana w ciągu pierwszych 3 godzin po wystąpieniu niedrożności, śmierć pacjenta następuje tylko w 5% przypadków.
• Co to jest przewlekła niedrożność jelit? Rozwija się na tle obecności zrostów w jamie brzusznej lub z guzem, którego nie można usunąć. Pacjentowi przepisano leki. Jeśli nie ma żadnego efektu, wykonywana jest operacja. Jednocześnie każda interwencja niesie ze sobą ryzyko powstania nowych zrostów. Alternatywnie można utworzyć kolostomię.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.