Trichomonas Colpitis - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Trichomonas colpitis u kobiet i mężczyzn

Zadowolony:

• Co to jest Trichomonas colpitis?
• Objawy zapalenia jelita grubego Trichomonas
• Przyczyny i sposoby przenoszenia
• Powikłania zapalenia jelita grubego Trichomonas
• Rozpoznanie zapalenia jelita grubego Trichomonas
• Leczenie zapalenia jelita grubego Trichomonas
• Zapobieganie

Co to jest Trichomonas colpitis?

Trichomonas colpitis to proces zapalny zlokalizowany w pochwie. Trichomonas staje się prowokatorem zapalenia. Są to najprostsze jednokomórkowe mikroorganizmy wici, które aktywnie rozmnażają się w wilgotnym środowisku. Początkowo przyczepiają się do błony śluzowej pochwy, a następnie wnikają w głębokie warstwy nabłonka, powodując patologiczną reakcję. Przeważa droga płciowa przenoszenia tego patogenu (do 80% przypadków zakażenia), nie wyklucza się jednak metody kontakt-gospodarstwo domowe.

Charakterystyczną cechą Trichomonas jest jego zdolność do „zbierania” mikroorganizmów oportunistycznych i chorobotwórczych. Dlatego monoinfekcja, gdy w rozmazie znajduje się tylko Trichomonas, lekarze rzadko diagnozują - tylko w 10,5% przypadków. Częściej Trichomonas są rezerwuarem dla innych, mniejszych organizmów: grzybów drożdżopodobnych, drobnoustrojów (gonococcus, ureaplasma, mykoplasma, chlamydia, staphylococcus itp.). Dlatego lekarze tak często utożsamiają mieszaną infekcję z wiodącą rolą Trichomonas.

Choroba jest powszechna i każdego roku na świecie rejestruje się do 300 milionów przypadków. Najczęściej takie przypadki rozpoznaje się u kobiet w wieku rozrodczym (od 18 do 45 lat), ze względu na sposób przenoszenia patogenu.

Objawy zapalenia jelita grubego Trichomonas

Objawy choroby manifestują się żywo, więc rozpoznanie choroby nie jest trudne. Kobieta odczuje pierwsze nieprzyjemne doznania już 3 dni po zakażeniu. Kiedy pojawiają się objawy zapalenia jelita grubego wywołanego przez Trichomonas, pacjent najczęściej samodzielnie konsultuje się z lekarzem.

Choroba charakteryzuje się następującym obrazem klinicznym:

• Krocze i okolice narządów płciowych stają się obrzęknięte, zaczerwienione i opuchnięte;

• Pojawia się obfite wydzielanie o żółtawym odcieniu, pienistej strukturze i nieprzyjemnym zapachu. Jeśli oprócz Trichomonas w pochwie obecna jest inna patogenna mikroflora, wydzielina może przybrać biały lub zielonkawy odcień;
• Dyspareunia, czyli nieprzyjemne, czasami bolesne odczucia, które pojawiają się podczas stosunku;
• Dysuria - bolesne odczucia podczas oddawania moczu. Ponadto chęć do niego staje się częstsza. Kobiety skarżą się na pieczenie w cewce moczowej. Dzieje się tak, gdy pęcherz jest uszkodzony i tłumaczy się to zdolnością Trichomonas do samodzielnego poruszania się za pomocą specjalnej wici;
• Podczas badania pochwy lekarz odkrywa liczne małe krwotoki zlokalizowane wzdłuż jej ściany. Może to być powód, dla którego w wydzielinie pojawią się krwawe plamy;
• Wraz z przejściem choroby do postaci przewlekłej obserwuje się nieregularne miesiączki;
• Innym objawem przewlekłego zapalenia jelita grubego wywołanego przez Trichomonas jest pojawienie się spiczastych kadzielnic w okolicy narządów płciowych;
• Wysypka pieluszkowa może tworzyć się na wewnętrznej stronie ud, nawet przy odpowiedniej higienie. Ich wygląd tłumaczy się zwiększoną kwasowością wydzieliny z pochwy z zapaleniem jelita grubego i wzrostem ich objętości;
• Przejściowa biegunka;
• Jeśli choroba rozprzestrzeni się na macicę, przydatki i jajniki, kobieta może odczuwać ból w dolnej części brzucha, a temperatura nieznacznie wzrośnie. W dolnej części pleców może pojawić się uczucie ciągnięcia.

Najczęściej choroba jest diagnozowana i leczona w ostrej fazie, ale lekarze mają do czynienia z przewlekłym zapaleniem jelita grubego Trichomonas. Prowadzi to do tego, że pierwotniaki z czasem tworzą niebezpieczne sojusze z bakteriami kolonizującymi pochwę, a razem całkowicie tłumią pożyteczną mikroflorę, a to przyczynia się do dalszego rozprzestrzeniania się stanu zapalnego w narządach miednicy.

Przyczyny i drogi przenoszenia Trichomonas colpitis

Przenikanie Trichomonas do pochwy jest główną przyczyną rozwoju zapalenia jelita grubego. Proces ten występuje najczęściej podczas niezabezpieczonego kontaktu seksualnego z mężczyzną będącym nosicielem infekcji.

Istnieje inny sposób zarażenia się niebezpiecznym mikroorganizmem - jest to droga przenoszenia w gospodarstwie domowym. Jednak jest mniej powszechny niż droga seksualna. Małe dziewczynki, które nie mają pojęcia o zasadach higieny osobistej, zarażają się głównie metodami kontaktowo-domowymi. Aby to zrobić, wystarczy użyć myjki lub ręcznika, na którym znajdują się Trichomonas.

Trichomonas colpitis jest niebezpieczne w czasie ciąży, ponieważ istnieje wysokie ryzyko infekcji wewnątrzmacicznej płodu. Ale nawet jeśli Trichomonas nie przekroczył bariery łożyskowej, istnieje możliwość zakażenia dziecka podczas jego przejścia przez kanał rodny, a także przy stosowaniu narzędzi do pomocy położniczej.

Warto wiedzieć, że będąc poza organizmem pierwotniaki giną, ich żywotność utrzymuje się nie dłużej niż 3 godziny. Wynika to z zapotrzebowania na Trichomonas w stabilnej temperaturze 37 ° C i stale wilgotnym środowisku.

Ponadto istnieją pewne czynniki ryzyka, które przyczyniają się do rozwoju procesu patologicznego:

• Zmniejszona odporność na tle przeniesionych chorób zakaźnych lub z powodu zaostrzenia choroby przewlekłej;
• Hipotermia ciała;
• Częsty stres i zwiększony stres psycho-emocjonalny;
• Długotrwałe stosowanie niektórych leków, takich jak kortykosteroidy lub chemioterapia doświadczana przez kobietę;
• Zaburzenia układu hormonalnego.

Dodatkowym czynnikiem ryzyka są częste zmiany partnera seksualnego i zaniedbanie używania prezerwatyw. Ustalono, że ryzyko infekcji w tym przypadku wzrasta czterokrotnie.

Powikłania zapalenia jelita grubego Trichomonas

Jeśli pozostawisz chorobę bez opieki i nie pozbędziesz się pasożyta na czas, może to prowadzić do następujących konsekwencji:

• Zapalenie szyjki macicy, czyli proces zapalny z lokalizacją w szyjce macicy;
• Zapalenie błony śluzowej macicy - zmiany wywołane procesem zapalnym zlokalizowane w nabłonku macicy;
• Zapalenie jajowodów - zapalenie jajowodów i jajników;
• Niepłodność w wieku rozrodczym;
• Ciężkie zaburzenia miesiączkowania;
• Tworzenie się nowotworów w okolicy miednicy;
• Choroby układu moczowego: zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• Istnieją dowody na to, że choroba może wywołać przedwczesny poród, niską masę urodzeniową i zakażenie wewnątrzmaciczne płodu w przypadku stwierdzenia rzęsistkowicy u kobiety w ciąży.

Rozpoznanie zapalenia jelita grubego Trichomonas

Najczęściej wystarczy jedno badanie ginekologiczne, aby lekarz podejrzewał chorobę. W tym przypadku lekarz odkrywa podrażnioną i przekrwioną śluzówkę pochwy, której ściany pokryte są surowiczym wysiękiem.

Jednak ginekolog nie może postawić dokładnej diagnozy na podstawie samego badania wizualnego. Aby wyjaśnić naturę choroby, przeprowadza się testy laboratoryjne, pobiera się wymazy z pochwy, a czasem z odbytnicy. Rodzaj patogenu bakteryjnego określa się za pomocą PCR, hodowli i cytologii.

Dodatkowo ginekolog może skierować kobietę na konsultację z dermatologiem i urologiem.

Leczenie zapalenia jelita grubego Trichomonas

Terapia choroby ma kilka celów: po pierwsze wyeliminowanie ostrego procesu zapalnego, a po drugie całkowite uwolnienie kobiety od patogenu. Z reguły choroba jest leczona ambulatoryjnie, ale w niektórych przypadkach wymagana jest hospitalizacja. Należą do nich ropne ropnie jajnikowo-jajnikowe, czy zapalenie otrzewnej, które są powikłaniem choroby i występują na tle ostrej rzęsistkowicy.

Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest nauczenie się kilku ważnych zasad: terapię muszą zakończyć oboje partnerzy, ponieważ organizm nie rozwija swoistej odporności na Trichomonas, a ryzyko ponownej infekcji zawsze istnieje. Ponadto konieczne jest zaprzestanie picia napojów alkoholowych w trakcie leczenia i unikanie stosunków płciowych. Ostatnią ważną zasadą jest leczenie rzęsistkowicy w dowolnej jej postaci, nawet jeśli osoba nie odczuwa objawów choroby, a jest po prostu nosicielem pasożyta.

Leczenie farmakologiczne opiera się na kompleksowym przepisywaniu leków przeciwbakteryjnych o działaniu ogólnoustrojowym i miejscowych środkach antyseptycznych. Skuteczność terapii monitorowana jest po kursie, a także po kolejnym cyklu miesiączkowym. Głównym antybiotykiem do pozbycia się Trichomonas colpitis jest metronidazol. Lek ten ma szkodliwy wpływ nie tylko na główny patogen, ale także na większość patogennych bakterii, które często towarzyszą Trichomonas colpitis. Dawkowanie dobierane jest w każdym przypadku indywidualnie, a także sposób podawania leku.

Jeśli z jakiegokolwiek powodu nie można zastosować metronidazolu, można zalecić następujące alternatywne środki:

• Naxojin;
• Ornidazol;
• Atrikan;
• Nitazol.

W przypadku preparatów do stosowania miejscowego można wskazać czopki dopochwowe: Trichomonacid (do 10 dni), Geksikon (do 20 dni), Neo-Penotran (do 2 tygodni), Klion-D (do 10 dni), Terzhinan (do 10 dni) dni), Meratin-combi (do 10 dni). Ponadto kobieta będzie musiała leczyć cewkę moczową i okolice odbytu roztworem Trichomonacid.

Kobieta nie jest zwolniona z pracy na czas leczenia, chyba że z powodu powikłań choroby wymagana jest pilna hospitalizacja. Prognozy dotyczące wyzdrowienia są ogólnie dobre.

Aby upewnić się, że leczenie jest skuteczne, należy skupić się na następujących kryteriach powrotu do zdrowia:

• W rozmazie z pochwy i odbytnicy nie stwierdza się rzęsistka;
• W wynikach badań laboratoryjnych po 3 cyklach menstruacyjnych nie ma patogenów;
• Partner seksualny został całkowicie wyleczony.

Po kursie terapeutycznym warto zapytać lekarza o konieczność przywrócenia mikroflory pochwy. W tym celu stosuje się specjalne środki - eubiotyki. Sprzyjają rozwojowi bakterii kwasu mlekowego, dzięki czemu normalizuje się kwasowość pochwy, a drobnoustroje chorobotwórcze już się tam nie rozmnażają. Wśród najpopularniejszych eubiotyków: Lactobacterin, Bifidumbacterin, Vagilak.

Jeśli chodzi o leczenie przewlekłej postaci choroby, polega to nie tylko na stosowaniu środków oddziałujących na chorobotwórczą mikroflorę, ale także na zwiększenie odporności. Przepisywane są immunomodulatory, takie jak Immunal lub Pyrogenal. Przywrócenie prawidłowej mikroflory w przewlekłym zapaleniu jelita grubego Trichomonas jest obowiązkowym etapem leczenia. Jest to przewlekła postać choroby, która jest groźna z poważnymi powikłaniami i łagodnymi objawami, co przyczynia się do dalszego rozprzestrzeniania się infekcji.

Temat: 2 skuteczne środki ludowe na zapalenie jelita grubego

Zapobieganie zapaleniu jelita grubego Trichomonas

Każda kobieta może zapobiec kolonizacji pochwy Trichomonas. Aby to zrobić, musi przestrzegać prostych zasad:

• Używanie prezerwatyw podczas stosunku;
• Ograniczenie liczby partnerów seksualnych. Stały towarzysz to najlepsza ochrona przed chorobami przenoszonymi drogą płciową;
• Nie należy mieć nadziei, że lokalne środki antyseptyczne, takie jak Miramistin, są w stanie w 100% chronić kobietę przed chorobą. Można je jednak stosować jako środek zapobiegawczy po stosunku płciowym bez zabezpieczenia;
• Ważne jest przestrzeganie zasad higieny osobistej, używanie wyłącznie produktów osobistych, ponieważ istnieje ryzyko infekcji domowej;
• Regularne mycie to gwarancja zdrowia kobiety, gdyż Trichomonas z ubrań może dostać się w okolice fałd pachwinowych, a później do pochwy;
• Konieczne jest unikanie hipotermii, prowadzenie działań mających na celu wzmocnienie układu odpornościowego;
• Wszystkie leki, zwłaszcza antybiotyki, powinny być stosowane wyłącznie na podstawie porady lekarza.

Przy pierwszych oznakach zapalenia jelita grubego Trichomonas należy skonsultować się z lekarzem. Pomoże to zapobiec poważnym powikłaniom i zapobiegnie rozprzestrzenianiu się infekcji.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.