Miażdżyca Ropna - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Ropiejąca miażdżyca

Miażdżyca to łagodna formacja gruczołu łojowego. Powstaje w przypadku zablokowania przewodu wydalniczego, w wyniku czego powstaje torbiel wypełniona detrytusem - łojem, cząstkami złuszczonego naskórka. Ponieważ gruczoł nie przestaje działać, kapsułka jest stale powiększana. Jego wierzchołek unosi się ponad powierzchnię skóry, pojawia się wyraźny defekt kosmetyczny. Miażdżyca powoduje dyskomfort, jeśli jest stale narażona na tarcie odzieżą i nacisk mechaniczny.

Zadowolony:

• Jak dochodzi do zapalenia?
• Obraz kliniczny ropnej miażdżycy
• Prognozy dotyczące rozwoju ropiejącej torbieli
• Diagnostyka
• Leczenie ropiejącego miażdżycy
• Usunięcie edukacji za pomocą chirurgii laserowej
• Opieka pooperacyjna

Jak dochodzi do zapalenia?

Lipidy gromadzące się w torebce torbieli są pożywką dla rozmnażania się mikroorganizmów chorobotwórczych. Po wejściu do jamy miażdżycowej namnażają się, wyzwalając tym samym proces zapalny.

Przyczyny infekcji:

• Próba samodzielnego pozbycia się miażdżycy, aby ją wycisnąć;
• Nieprzestrzeganie zasad higieny;
• Nadmierna produkcja testosteronu przez organizm mężczyzny lub androgenów przez organizm kobiety;
• Stosowanie odzieży syntetycznej i wynikające z tego zwiększone pocenie się;
• Uraz naskórka w projekcji miażdżycy.

Przy osłabionej odporności może wystąpić wtórna infekcja, gdy patogenne organizmy dostaną się do torebki miażdżycowej z przepływem krwi z innych ognisk infekcji.

Obraz kliniczny ropnej miażdżycy

Jeśli proces zakaźny nie komplikuje rozwoju miażdżycy, wygląda to jak zaokrąglona formacja uniesiona ponad skórę. Jego kolor różni się od koloru otaczających tkanek o 1-2 odcienie; przy badaniu palpacyjnym osoba nie odczuwa bólu ani negatywnych wrażeń. Na szczycie miażdżycy czasami można znaleźć czarny punkt - zatkane usta torbieli.

Po ropieniu i zapaleniu pojawiają się następujące objawy:

• Hyperemia tkanek i ich obrzęk;
• Ostry ból podczas naciskania na stan zapalny, ból przez resztę czasu;
• Wzrost temperatury skóry otaczającej torbiel;
• Wzrost ogólnej temperatury;
• Zwiększony rozmiar miażdżycy;
• Objawy zatrucia organizmu produktami przemiany materii chorobotwórczych bakterii (osłabienie, ból głowy, nudności);
• Powiększenie pobliskich węzłów chłonnych.

Długotrwały proces zapalny może prowadzić do owrzodzenia miażdżycy. Utworzona skorupa może się odsunąć, a następnie pod skórą widoczna jest zawartość zapalnego miażdżycy. Czasami torbiel otwiera się samoistnie, jej zawartość wychodzi, intensywność objawów nieznacznie maleje. Niemniej jednak proces tworzenia się miażdżycy zaczyna się ponownie. Nawrót jest ułatwiony dzięki temu, że komórki torebki, w której utworzyła się cysta, powodują powstanie nowej formacji.

Prognozy dotyczące rozwoju ropiejącej torbieli

Mówiąc w przenośni, każdy miażdżyca, nawet niewielkich rozmiarów, jest rodzajem „bomby zegarowej”.

Każdy uraz może uszkodzić naskórek, a postępujący proces zapalny powoduje następujące komplikacje:

• Ropień;
• Phlegmon, który tworzy rozproszone zapalenie pod skórą;
• Powstawanie skrzepów krwi jest możliwą przyczyną śmierci.

Oznacza to, że przy pierwszych oznakach zapalenia miażdżycy należy zasięgnąć porady lekarza. Mógłby to być chirurg, dermatolog.

Diagnostyka

Aby zdiagnozować miażdżycę, wystarczy, że lekarz przeprowadzi badanie wizualne. Ważne jest, aby odróżnić miażdżycę od tłuszczaka, higromatu, zapalenia węzłów chłonnych lub ziarniniaka. W stadium zapalenia miażdżycę można łatwo pomylić z wrzodem, zapalenie kilku małych miażdżycy jednocześnie to wysypka krostkowa, a owrzodzenie to wrzód syfilityczny.

W trudnych przypadkach wykonuje się badanie ultrasonograficzne miażdżycy, w wyniku którego na zdjęciu uzyskuje się obraz jamy torbieli wypełnionej ropą.

Leczenie ropiejącego miażdżycy

Jedyną metodą leczenia stanu zapalnego jest jego radykalne usunięcie za pomocą leczenia chirurgicznego. Pomimo tego, że do usuwania torbieli łojowej stosowane są nowoczesne metody, takie jak chirurgia laserowa i radiofalowa, miażdżyca w stanie zapalnym jest często usuwana w tradycyjny sposób za pomocą konwencjonalnego skalpela.

Usunięcie edukacji odbywa się w 2 etapach:

• Nakłucie ropnia z usunięciem ropy i pozostałości wydzieliny gruczołowej;
• Usunięcie torebki, w której tworzy się miażdżyca.

Między etapami przeprowadzany jest przebieg leczenia lekami przeciwbakteryjnymi przepisanymi przez lekarza. Najczęściej przepisywane są nowoczesne skuteczne antybiotyki: Sumamed, Azytromycyna, Doksycyklina, Linkomycyna.

Otwarcie i usunięcie stanu zapalnego miażdżycy przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. W tym celu lekarz wykonujący zabieg wykonuje kilka zastrzyków środka znieczulającego wokół torbieli. Jeśli osiągnął znaczny rozmiar, po usunięciu mogą pojawić się niewielkie negatywne odczucia.

Usunięcie torebki zapalnej miażdżycy bez jej uszkodzenia nie zawsze jest możliwe.

Operacja jest wykonywana w następującej kolejności:

• Wokół miażdżycy wykonuje się dwa nacięcia skóry;
• Usuwa się płat skóry na torbieli;
• Nożyczki chirurgiczne wprowadza się pod torbiel, oddzielając ją od otaczających tkanek;
• Podświetlona kapsułka jest wyciągnięta na zewnątrz;
• Na operowaną ranę zakłada się podwiązkę;
• Po 5-8 dniach szwy są usuwane, podejmowane są działania w celu regeneracji tkanki bliznowatej.

Zwykle po wyłuszczeniu ropiejącej miażdżycy pozostaje widoczna blizna, którą należy usunąć, aby wykonać operację plastyczną.

Usunięcie edukacji za pomocą chirurgii laserowej

Nóż laserowy służy do usuwania niewielkich zmian zapalnych i ropiejących miażdżycowych. Metody stosowane w chirurgii laserowej:

• Fotokoagulacja - służy do usuwania niewielkich zmian zapalnych miażdżycowych (do 5 mm). W tym przypadku szwy nie są wymagane, po odpadnięciu strupu pooperacyjnego po 1-2 tygodniach pozostaje pod nim odcinek skóry bez uszkodzeń.
• Wycięcie torbieli wraz z torebką - służy do usunięcia formacji o średnicy 5-20 mm. Najpierw wykonuje się nacięcie, następnie nożem laserowym oddziela się kapsułkę od otaczających tkanek, odparowując granicę zrostu z otaczającymi strukturami. Po uwolnieniu miażdżycy jest wyjmowany, instalowany jest drenaż, rana jest zszywana. Po kilku dniach usuwa się drenaż, szwy są usuwane po 1-1,5 tygodnia. W wyniku tej manipulacji powstaje niepozorna blizna.
• Odparowanie (odparowanie) kapsułki - służy do usuwania miażdżycy o średnicy powyżej 20 mm. Po otwarciu torbieli i wyjęciu z niej zawartości drenuje się pole operacyjne, naciąga ranę i odparowuje osłonkę kapsułki laserem. Pod koniec operacji zakłada się rurkę drenażową i zakłada szwy przez 1-1,5 tygodnia.

Po użyciu noża laserowego pozostaje niepozorny szew, tkanki otaczające torbiel nie są uszkodzone.

Opieka pooperacyjna

Aby rana przebiegała szybko i bez komplikacji, konieczne jest regularne opatrywanie się opatrunkami w szpitalu chirurgicznym.

Możliwe środki pielęgnacyjne:

• Mycie rany nadtlenkiem wodoru;
• Nakładanie maści o właściwościach antyseptycznych (Levomekol);
• Zamknięcie rany sterylną chusteczką.

Po pewnym zaciśnięciu brzegów rany i usunięciu szwów można zamiast bandaża nałożyć klej medyczny BF-6. Klej jest używany w ciągu 15-20 dni po usunięciu ligatury.

Następujące objawy wskazują, że gojenie się ran przebiega z powikłaniami:

• Zaczerwienienie skóry wokół rany chirurgicznej;
• Wzrost temperatury;
• Stan gorączkowy;
• Pojawienie się ropnego wydzieliny z rany, domieszki ropy i krwi;
• Rozbieżność szwów.

W przypadku jakichkolwiek komplikacji należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Jeśli usunięcie nie zostało przeprowadzone prawidłowo, cząsteczki torebki pozostały i może ponownie pojawić się miażdżyca. Powikłanie to występuje w 3% przypadków i jest korygowane przez drugą operację.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktyczno-Naukowej Wydziału Administracyjnego Prezydenta Federacji Rosyjskiej.