Przedwczesne Pobudzenie Komorowe - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Dodatkowa skurcz komorowy

Zadowolony:

• Przyczyny przedwczesnych pobudzeń komorowych
• Oznaki przedwczesnych uderzeń komorowych
• Przedwczesne pobudzenia komorowe Ryana
• Leczenie ekstrasystoli komorowej

Skurcz dodatkowy komorowy - co to jest?

Skurcz dodatkowy komorowy jest jednym z rodzajów arytmii serca. Patologia objawia się niezwykłymi, przedwczesnymi skurczami komór serca. Jednocześnie sam pacjent w takich chwilach odczuwa zawroty głowy, osłabienie, ból serca, uczucie braku powietrza. Aby wykryć chorobę, konieczne jest kompleksowe badanie kardiologiczne. Leczenie najczęściej polega na lekach.

Arytmie pozaskurczowe, które obejmują przedwczesne pobudzenia komorowe, są najczęstszymi zaburzeniami rytmu serca. Są diagnozowane w każdym wieku i różnią się w zależności od lokalizacji ogniska wzbudzenia. Jest to dodatkowy skurcz komorowy, który występuje częściej niż inne i jest rozpoznawany w około 62% przypadków.

Podczas EKG pojedyncze dodatkowe skurcze komorowe są rejestrowane średnio u 5% młodych, zdrowych osób. Wraz z wiekiem liczba ta wzrasta do 50%. Dlatego można z całą pewnością stwierdzić, że ekstrasystolia komorowa jest zaburzeniem rytmu serca, które jest typowe dla pacjentów w wieku powyżej 45-50 lat.

Istnieją dwa rodzaje arytmii serca: łagodne i zagrażające życiu (złośliwe) skurcze komorowe. Pierwszy rodzaj patologii koryguje terapia antyarytmiczna, a drugi jest konsekwencją choroby serca i jest uważany za patologię serca (wymaga leczenia choroby podstawowej).

Główne niebezpieczeństwo takich zaburzeń rytmu serca polega na tym, że mogą one wywołać migotanie komór i doprowadzić do nagłej śmierci sercowej.

Przyczyny przedwczesnych pobudzeń komorowych

Przyczyny ekstrasystolii komorowej wynikają głównie z organicznych chorób mięśnia sercowego, jednak w niektórych przypadkach czynnik etiologiczny w rozwoju patologii pozostaje niejasny.

Można więc wyróżnić następujące przyczyny sercowe prowadzące do przedwczesnych pobudzeń komorowych:

• Choroba niedokrwienna serca.
• Miażdżyca po zawale. Tak więc osoby, które przeszły zawał serca, cierpią na przedwczesne pobudzenia komorowe w 95% przypadków.
• Zapalenie osierdzia i mięśnia sercowego.
• Nadciśnienie tętnicze.
• Przewlekła niewydolność serca.
• Serce płucne.
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa.
• Kardiomiopatia przerostowa.

Do przyczyn niezwiązanych z chorobami serca należą:

• Zaburzenia mikro-wymiany pierwiastków w organizmie, objawiające się niedoborem magnezu i potasu, a także hiperkalcemią.
• Przyjmowanie leków w dużych dawkach. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, diuretyki, amitryptylina, fluoksetyna itp. Są szczególnie niebezpieczne pod tym względem.
• Używanie środków odurzających i psychotropowych, w tym kofeiny, kokainy, amfetaminy, alkoholu.
• Stosowanie leków znieczulających.
• Podrażnienie nerwu błędnego podczas problemów ze snem lub z powodu wytężonej pracy umysłowej.
• Palenie.
• Osteochondroza szyjki macicy.
• Wagotonia i dystonia neurokrążeniowa.
• Choroba zakaźna.
• Częsty stres, wyraźny wstrząs emocjonalny.

Ustalono, że u osób ze zwiększoną aktywnością przywspółczulnego układu nerwowego w spoczynku występuje ekstrasystola komorowa, a wręcz przeciwnie, podczas wysiłku fizycznego może zanikać. Możliwe, że zaburzenia rytmu serca pojawią się u osób bez żadnych chorób, czyli na tle całkowitego zdrowia.

Oznaki przedwczesnych uderzeń komorowych

Objawy skurczu komorowego często mogą być całkowicie nieobecne, chociaż w niektórych przypadkach pacjenci zgłaszają następujące dolegliwości:

• Pojawienie się uczucia przerw w pracy serca. Czasami możliwe jest jego zanikanie lub uczucie wzmożonego „pchnięcia”.
• Zwiększone zmęczenie, nadmierna drażliwość, epizody bólu głowy, zawroty głowy - wszystkie te objawy mogą wskazywać na ekstrasystolię komorową, jeśli występuje na tle dystonii wegetatywno-naczyniowej.
• Poczucie duszenia się z powodu braku powietrza często pojawia się, gdy rytm serca jest zaburzony na tle kardiopatologii. Możliwe są bóle serca, uczucie słabości. W niektórych przypadkach dochodzi do omdlenia.

Podczas badania lekarz może zauważyć charakterystyczne pulsowanie żył szyi, które w terminologii kardiologicznej nazywa się falami żylnymi Corrigana. Puls jest arytmiczny, z długimi przerwami i niezwykłymi falami. Aby upewnić się, że występują zaburzenia rytmu serca, konieczna jest diagnostyka instrumentalna. Przede wszystkim jest to EKG i EKG Holtera.

Przedwczesne pobudzenia komorowe Ryana

Gradacja przedwczesnych pobudzeń komorowych według Ryana jest jedną z opcji klasyfikacji arytmii serca. Jest to dość pełny opis ekstrasystoli, dlatego jest obecnie używany przez kardiologów, chociaż ostatnio został zmodyfikowany w 1975 roku.

Wyróżnia się więc następujące etapy dodatkowych skurczów komorowych:

• O - nie ma ekstrasystoli.
• 1 - liczba dodatkowych skurczów nie przekracza 30 epizodów w ciągu 60 minut (rzadka arytmia komorowa).
• 2 - liczba dodatkowych skurczów przekracza 30 odcinków w ciągu 60 minut.
• 3 - obecność wieloogniskowych skurczów dodatkowych.
• 4a - obecność sparowanych monotropowych dodatkowych skurczów.
• 4b - polimorficzne dodatkowe skurcze komorowe z migotaniem i trzepotaniem komór.
• 5 - tachykardia komorowa z trzema lub więcej dodatkowymi skurczami komorowymi.

Leczenie ekstrasystoli komorowej

Leczenie skurczu komorowego jest raczej trudnym zadaniem. O taktyce terapii powinno decydować wiele czynników, a przede wszystkim nasilenie ekstrasystoli. Ponadto, jeśli dana osoba nie ma żadnej znaczącej choroby serca, a ekstrasystola nie objawia się obiektywnie w żaden sposób, to leczenie w ogóle nie jest przeprowadzane.

Jeżeli mimo to objawy arytmii serca okresowo przeszkadzają człowiekowi, zaleca się unikanie w jak największym stopniu czynników obciążających, w tym stresu, spożywania alkoholu, palenia tytoniu itp. Terapia powinna mieć na celu utrzymanie równowagi elektrolitowej w normie, równie ważne jest kontrolowanie poziomu ciśnienia krwi. …

Ponadto wszystkim pacjentom bez wyjątku zaleca się przestrzeganie diety dietetycznej, która zostanie dodatkowo wzbogacona solami potasu. Nie bez znaczenia jest walka z hipodynamią, która implikuje odpowiedni wzrost aktywności fizycznej.

Terapia antyarytmiczna

Skurcz dodatkowy komorowy dobrze reaguje na dużą liczbę leków, w tym:

• Szybkie blokery kanału sodowego. Obejmuje to kilka klas leków. Klasa 1A obejmuje dizopiramid, chinidynę, prokainamid. Klasa 1B obejmuje Meksiletin. Klasa 1C obejmuje flekainid, propafenon. Każda klasa leków ma swoje zalety i wady i powinna zostać wybrana przez lekarza na podstawie charakterystyki obrazu klinicznego. Ponadto badania kliniczne wykazały, że stosowanie tych leków u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego prowadzi do zwiększenia śmiertelności.
• Leki beta-blokujące. Są przepisywane pacjentom z organicznymi chorobami mięśnia sercowego.
• Leki takie jak Amiodaron i Sotalol są przepisywane tylko w skrajnych przypadkach, gdy występują zagrażające życiu arytmie. Chociaż czasami lekarze zastępują beta-blokery amiodaronem (jeśli pacjent ma indywidualną nietolerancję).
• Nie wyklucza się powołania blokerów kanału wapniowego, jednak ostatnie dane wskazują, że nie odgrywają one istotnej roli w leczeniu przedwczesnych pobudzeń komorowych.

Zaleca się, aby określony lek zażywał wyłącznie lekarz prowadzący, który zna historię pacjenta.

Ablacja częstotliwością radiową (RFA) w przypadku ekstrasystoli

RFA jako metoda leczenia komorowych zaburzeń rytmu serca nie jest zalecana dla każdego pacjenta. Istnieją pewne wskazania, dla których przepisuje się ten rodzaj efektu terapeutycznego. Zalecany jest pacjentom, którym nie pomaga korekta leku, ale ekstrasystole jest monomorficzne, zdarza się dość często i niepokoi pacjenta z ciężkimi objawami. RFA jest również polecany tym grupom pacjentów, którzy przez długi czas odmawiają korekty leku.

RFA obejmuje małoinwazyjną operację pod kontrolą sprzętu rentgenowskiego. Jest to operacja cewnika niskiego ryzyka, która dobrze przywraca tętno.

Wszczepianie kardiowerterów-defibrylatorów

Wszczepianie implantów stosuje się tylko wtedy, gdy pacjenci mają złośliwą skurcz zewnątrzkomorową, która niesie wysokie ryzyko nagłej śmierci sercowej.

Rokowanie ekstrasystolii komorowej zależy od tego, jaka postać arytmii serca jest rozpoznawana u pacjenta, czy występuje organiczna patologia serca i zaburzenia hemodynamiczne. Jeśli mówimy o funkcjonalnej ekstrasystole, to nie stanowi ona żadnego zagrożenia dla życia ludzkiego. Jednak w przypadku zmian chorobowych mięśnia sercowego ryzyko wystąpienia nagłej śmierci znacznie wzrasta.

Autor artykułu: Molchanov Sergey Nikolaevich | Kardiolog

Wykształcenie: Dyplom z kardiologii uzyskany na PMGMU. I. M. Sechenov (2015). Tutaj ukończyłem studia podyplomowe i uzyskałem dyplom „Kardiolog”.